Nieuwe inzichten

Afgelopen week was een week waarin ik tot nieuwe inzichten kwam. Mede door een gesprek wat ik met loopmaatje Alwin had op de terugweg van de Zevenheuvelenloop vorige week zondag. Ik hikte namelijk al geruime tijd tegen iets aan en na het gesprek met Alwin durfde ik de knoop door te hakken…. Ik stop met hardlopen….

Hahahahahahahaha grapje, je dacht toch echt niet dat ik ging stoppen he? koekoek. Nee hoor, ik vind het veels te leuk en te fijn. En ik heb nog zoveel lopen op mijn lijstje staan die ik ooit zou willen lopen en nog zoveel doelen… Ik vermaak mij nog wel een tijdje hoor 😉 Maar wat dan wel? Hoor ik je denken? Dat lees je verderop in deze ’terugblik op de week’ blog.

Vorige week was dus de Zevenheuvelenloop, een loop in een mooie omgeving met her en der een heuveltje 😉 (Nou zeg maar gerust HEUVEL hihi). Maar mede door het coachen van Henny onderweg wist ik uiteindelijk een P.R. te lopen. Afgelopen donderdag schreef ik mijn belevenissen tijdens deze op ‘papier’. Mocht je dit verslag gemist hebben… dan kan je hem hier nog teruglezen.

Maandag maakte ik 1 van mijn hardloopdoelen voor 2016 definitief. Het was een lastige keuze, maar na een gesprek met Henny besloot ik ervoor te gaan…. 24 april 2016 zal ik aan de start van de marathon in Dusseldorf staan. In 2016 geen marathon van Rotterdam, maar dus Dusseldorf. Ik had namelijk op de Expo in NYC een gratis startbewijs gekregen en had nu eindelijk de code binnen om mij in te schrijven. Ik heb even getwijfeld om zelfs helemaal geen voorjaarsmarathon te doen en vol aan mijn snelheid te werken om in het najaar een snelle tijd te kunnen neerzetten op een marathon, maar ik vind de afstand gewoon te fijn. En tja, dan maar iets minder snel, maar wel plezier ;-). #roadtodusseldorfmarathon verklaar ik hierbij ‘Geopend’.

Dinsdag had ik nog een hardlooprustdag, maar omdat er gewerkt moet worden aan mijn core besloot ik om samen met mijn vriend een les circuit training in de sportschool te gaan doen. Onder leiding van drillmaster Arjun legde we verschillende circuitjes af. Op het einde had ik zoveel last van mijn eten dat omhoog kwam dat ik moest rennen naar de WC. Dus toch nog een kleine springtraining ;-). Ik had 2,5 uur van te voren warm (en niet teveel) gegeten, maar helaas was dat dus toch nog te kort van te voren. 

Woensdag ging ik eindelijk weer naar baantraining. En dit keer liep ik niet mee met de Roadrunners 1, maar met Roadrunners 2. Niet omdat ik groep 1 niet leuk vind, maar omdat ik al een tijdje geleden merkte dat deze lopers toch een tikkie harder lopen dan dat ik doe. Daar ging dan ook het gesprek met Alwin over. Ik liep al een tijdje met het idee rond dat groep 1 misschien toch een beetje te snel zou zijn, maar volgens een aantal anderen zou dit niet zo zijn. Toch liet dit gevoel mij niet los, had ik het idee dat ik achteraan de groep sjokte enz. En zeker nu ik weer na de marathon zou beginnen en qua snelheid mijzelf helemaal een slak voel af en toe leek het mij geen goed idee als ik gevoelsmatig met elke training een wedstrijd zou afleggen. Oké je moet wel in ‘eigen’ tempo lopen, maar als dat betekend dat je eigenlijk bijna dus altijd alleen loopt is dat niet leuk. In de auto vanaf Nijmegen besprak ik mijn gevoel met Alwin en hij zei ook… gewoon proberen en kijken hoe het daar gaat. Zo gezegd zo gedaan…. Met enigszins pijn in mijn buik liep ik de kantine in en vertelde mijn verhaal aan trainer Ruud. Ruud is de trainer van groep 1. Hij begreep het helemaal en liet mij kennis maken met Judith (trainster van groep 2). Zoo dat ging makkelijk… ik werd meteen meegenomen door groep 2 om te beginnen met de training.

Meteen met het inlopen merkte ik verschil. Waar groep 1 een inlooptempo van ongeveer 5:20-5:30 min/km heeft, heeft groep 2 een inlooptempo van 5:50 min/km. Een aangezien ik altijd een beetje op gang moet komen, beviel mij dit dus meer dan het tempo van groep 1. Het kwam vanaf minuut 1 met bakken uit de hemel en dit hield het eerste half uur aan. Compleet doorweekt begon ik aan de loopscholing. Dit ging iets minder ‘strak’ dan in groep 1 en kreeg meteen complimenten over de nette uitvoering van de oefeningen hahahaha. Na de loopscholing volgde de kern. 1000-1200-1000-1200-1000 meter. De 1000 meters moesten op 100% (tempo van 10km) en de 1200 op 90/95%. Ik werkte de training meer op gevoel af dan te kijken naar de cijfertjes op mijn Garmin, maar jeetje het voelde goed. Het was dat ik even was opgehouden door Judith, maar anders liep ik gewoon heerlijk met een groepje mee. Wat fijn! Na het uitlopen merkte ik tevens dat ik geen last had van mijn schenen, iets wat ik de laatste 2x dat ik op de baan had gestaan wel had gemerkt. Yeah!! Kom maar door met meer van zulke baantrainingen 😉 

Donderdag had ik eigenlijk een training op het schema staan, maar besloot om deze door te schuiven naar de vrijdag.

Vrijdag was ik vrij en kon ik fijn even bij daglicht een rondje lopen. Maar eerst stond ik in de ochtend om 9 uur in de sportschool om een les pilatus te doen. Aansluitend deed ik nog mee met het buikspierkwartier en vond ik dat ik wel genoeg core had getraind. Eenmaal thuis nam ik wat te eten en kleedde mij om in mijn nieuwe ’team vroem shirt’ en ging ik op pad voor 10km met 5 korte versnellingen. 

Ik dacht dat er niet zoveel wind stond dus besloot om even fijn de polder in te gaan… ja uhm… die wind stond er dus wel hahahahaha. En ik kan je vertellen… in de open polder merk je dat dus heel goed. Gratis extra training ;-). Ik genoot maximaal van deze, bijna, altijd mooie route. In de lente en zomer staan er overal schapen en koeien, maar vandaag moest ik goed naar ze zoeken. Met een leeg hoofd en ruim 10km in de benen kwam ik thuis. Sporty friday was teneinde en werd overgenomen door chill en relax friday. Ohwja en die belt die ik omheb op de foto…. binnenkort een review hierover.

Zaterdag moest ik eerst werken en na een hele drukke dag op werk was ik ook echt toe aan mijn rondje hardlopen. Er stond een snelheidstraining op het programma. Even lekker knallen, gedachten op 0 en gaan. Aangezien ik pas na 16 uur op pad ging, ging ik alvast goed voorbereid qua verlichting op pad. Dat was maar goed ook, want inderdaad… ik kwam in het pikke donker thuis. Ik probeer deze week een review te plaatsen over deze verlichting.Op het programma stond 2 km inlopen, 10x 30 seconden knallen en daarna 4km uitlopen. Aangezien er een fris windje stond zocht ik een fietspad met mooie ijkpunten op om te intervallen. Na 2km in gelopen te hebben kwam ik daar aan en kon ik met de 10 x 30 seconden beginnen. Ik kon elke keer bij een grote struik beginnen–> 30 seconden knallen en dan terugwandelen/dribbelen naar de grote struik om dit vervolgens 10x te herhalen. Bijna elke versnelling ging sneller dan 4 min/km… lekker!! Daarna kon ik heerlijk in het steeds donker wordende Alphen 4km rustig uitlopen. Ik liep rond als een goed verlichte kerstboom, maar kwam toch ook weer lopers tegen zonder enige verlichting gehuld in donkere kleding…. NIET DOEN… LEVENSGEVAARLIJK! Zorg dat je gezien wordt… het kan niet vaak genoeg gezegd worden 😉

Gister had ik behalve werken geen sportieve plannen. Een heerlijk avondje tv kijken samen met vriendlief was het plan en dit plan werd ook ten uitvoer gebracht. Wel maakte ik eindelijk een mooi plekje vrij voor de medaille die ik verdiende met de virtuele run naar Zweinstein. Deze had ik eindelijk binnen gekregen en ipv ergens rond te slingeren komt ook die aan mijn hanger te hangen.

Vandaag stond er een rondje van 8km op 5’20 min/km op het schema. Na het werk kleedde ik mij om en begon mijn rondje in heerlijke regen. Het hield echter snel op met regenen en kon mijn weg verder droog vervolgen. Langzaam viel de duisternis in en ondanks dat ik mijn tempo probeerde te temperen leken mijn benen wel vanzelf te gaan. Alleen liepen ze iets te snel, oeps.

Deze aankomende week zal ik proberen om een review te schrijven over in ieder geval de verlichting die ik nu uitgebreid getest heb. Verder gaat er weer lekker gesport en gelopen worden en ga ik proberen om maar eens te beginnen aan een fotoalbum van mijn NYC avontuur. Er staat voor mij geen race tijdens dit weekend op het programma, maar hoe zit dat bij jou?