Afgelopen zondag stond al maandenlang ‘geblokt’ in mijn agenda, want afgelopen zondag stond de Zevenheuvelenloop op het programma. Vorig jaar vond ik het zo’n gave loop in zo’n mooie omgeving dat ik toen al wist dat ik hem dit jaar niet wilde missen. En ondanks dat het pas 2 weken na de marathon van New York was wist ik dat ik hem niet wilde missen. En zondag was het dan zover…..De planning was om gewoon lekker te lopen en wel te gaan zien wat voor tijd het zou worden, maar dat liep iets anders.
Zondag om 9:30 uur vertrokken loopmaatje Alwin en ik richting Nijmegen… bepakt en bezakt met allerlei verschillende soorten kledingstukken (kort, lang, petje, enz). We gingen toch met de auto dus konden onderweg het nog even over de kledingkeuze hebben en eventueel de rest in de auto achterlaten. De reis ging snel en naarmate we meer richting Nijmegen reden werden de wolken steeds donkerder. Oh Oh… snel keek ik op buienrader, maar als het goed is zou het met de start droog zijn…. We parkeerde de auto op een P&R en vervolgde onze reis met de pendelbus. Voordat we in de pendelbus stapte werden we al bijna 3x weggeblazen door de harde wind… oh oh dat wordt nog wat.
Niet veel later werden we door de bus vlak voor de expo afgezet en kon Alwin zijn naamsticker ophalen en eindelijk zien in welk startvak hij zou staan (hij had namelijk het startnummer van mijn vriend overgenomen). En zoals hij had gehoopt In vak blauw bij de snelle jelle’s…. Daarna liepen we een kort rondje over de Expo en inmiddels kwam het met bakken uit de hemel. We liepen rustig te zoeken naar de ingang van de parkeergarage van Randstad en ik keek ondertussen of ik coach Henny zag. Henny zou namelijk ook omkleden in die parkeergarage en aangezien we beide in startvak Geel zouden staan was het wel zo gezellig om iig daar samen naar toe te lopen. En er waren wat plannen op de app over en weer gegaan dat ik zou proberen om Henny te volgen met een tempo van 4:45 min/km (niks rustig aan, vol het gas erop), dus wel zo handig als ik hem dan zou vinden vooraf. Na even een kort telefoontje bleek hij niet ver achter mij in de garage te staan hahahha. Er waren nog meer leden van Team vroem die meededen aan deze loop en er was om 12 uur afgesproken om even met elkaar te ‘meeten’ voor de ABN AMRO. Alwin was ondertussen even gaan inlopen en wij liepen samen met de zoon van Henny richting de andere lopers. Het waren er niet veel, maar toch wel leuk om wat bekende te zien en te spreken. De meeste bleken ergens anders te moeten omkleden en na een kort gezellig gesprekje ging iedereen weer terug richting zijn/haar omkleedplek.
Nog 1 laatste twijfel, maar een korte mouwen shirt met sleeves en een korte broek zou het gaan worden. Snel een oud vest eroverheen en een poncho. Met zijn 4en liepen we richting de start, leverde mijn tas in en ging nog een keer op een dixi. Alwin en Milan stonden allebei in blauw dus liepen al snel door. Henny en ik liepen rustig liepen vak geel en het duurde niet lang voordat ik al wat bekende zag. Een deel van de halfcrazyrunner’s crew… ze zochten nog een fotograaf en tadaaaa daar was ik ;-). Henny en ik liepen al kletsend verder en voor we het wisten stonden we in het startvak. Later bleken Marloes, Erik en Emma daar ook te staan dus moesten er natuurlijk wat foto’s gemaakt worden.
Het duurde niet lang meer voordat de eerste groep zou starten en uit eerbetoon voor de slachtoffers die waren omgekomen bij de vreselijke aanval in Parijs werd er 1 minuut stilte gehouden. Het duurde even voordat echt iedereen stil was, maar uiteindelijk toen het stil was stond ik daar echt met kippenvel. Je hoorde niks anders dan het geritsel van de poncho’s van iedereen, wat een indrukwekkend moment.
Niet lang na de minuut stilte was de officiële start en gingen de toplopers op pad… Henny en ik maakte nog even snel een startvakselfie
Het duurde eventjes, maar uiteindelijk kwam ook ons vak in beweging. Henny en ik liepen naast elkaar en ik vertelde hem dat ik zou proberen te volgen. Henny zei dat het wel goed zou komen want ik zat nu met mijn supercompensatie van de marathon, uhhh oké. Langzaam kwam de start dichterbij, deed mijn vest en poncho uit en niet veel later liepen we de startmat over. Ohhh heerlijk…even gas erop… Ik liep naast Henny, maar Henny moest mij inhouden, want ik liep ongemerkt alweer een beetje te snel. De 1e km ging in 4:41 minuten. We liepen lekker verder en de 2e km ging nog steeds iets te snel…4:40 minuten. Oeps… vanaf kilometer 2 merkte ik dat het lichtjes vals plat begon te worden dus het tempo ging vanzelf al een klein beetje naar beneden 4:45 minuten. Het vals platte zette door en de eerste heuvel werd bedwongen.
Een man kwam naast ons lopen en vond dat we mooi ontspannen liepen. Wel kon hij zien dat ik de heuvels minder makkelijk opkwam dan Henny.. ja duhhh dit is Henny zijn achtertuin ongeveer… ik kom uit de vlakke polder…. Hij ging verder met Henny in gesprek. Ik sjokte er achteraan en merkte dat mijn kilometertijden niet meer in de buurt van de 4:45 minuten zaten.. wel nog onder de 5.
De kilometers gingen best snel en voordat ik het wist draaide we de zevenheuvelenweg op. KAK nu komen de echte heuvels… Ik wist dat in de bocht naar deze weg de vriendin van loopmaatje Jelle foto’s stond te maken, maar ik heb haar helaas niet gespot. Henny en ik liepen de eerste heuvel af en ik kreeg meteen tips om mijn bovenlichaam iets meer naar voren te buigen om zo mijzelf een beetje te laten vallen… wiehoeeeeeeeee zoeffffffff heeeeeerlijk even die heuvel af… om vervolgens weer genadeloos door iedereen ingehaald te worden bij heuvel op hahahhaha.
Ergens na de 7 a 8km zou topfotograaf Erik van Leeuwen staan en ja hoor… gespot.
Ik merkte dat mijn benen het niet zo leuk meer vonden en ik begon echt een beetje te balen…. Ik had namelijk meer van mijzelf verwacht…. Henny hield ik voor mijn gevoel ook op en riep al tegen hem ‘loop maar door’, maar elke keer wachtte hij heel lief tot ik weer bovenop de heuvel was. (wat nou supercompensatie??, waar dan?) Ik kreeg nog wat aanwijzingen met betrekking tot mijn houding en elke keer probeerde ik mijn tempo toch weer te versnellen als we een stukje vlak liepen… en gek genoeg… dat ging dan wel weer aardig (of toch wel supercompensatie?)
Bij 12 kilometer vertelde Henny dat de laatste heuvel eraan kwam en dat we daarna nog even vol het gas open zouden gooien… uhhhh oké. De laatste heuvel liepen we op… dit leek wel makkelijker te gaan dan daarvoor, misschien ook wel omdat ik wist dat het de laatste was en ook omdat die gewoon niet zo stijl was.. En daarna probeerde ik de turbo aan te doen… het duurde even voordat het knopje had gevonden, maar uiteindelijk vond ik hem…
Zoeffffffff steeds sneller liep ik naar beneden en de laatste kilometer moest er van Henny nog een schepje bovenop… tijd om alles te laten branden… hahahahahhaha nou dat doet het al een beetje hahahahaha. Maar goed.. zo gezegd zo gedaan ik probeerde de laatste restjes uit mijn tenen te halen en begon de borden af te tellen…. Nog 400meter, oké dat is nog een rondje op de atletiekbaan…. 200m, half rondje…. 100m… een blik op mijn horloge gaf mij nog even extra energie… want huh?? Ik kon nog een P.R. lopen… maar dan moest ik wel doorlopen (de hoop op een P.R. had ik halverwege de loop al laten varen, maar ineens kon het toch wel weer)…
whaaaaaaaaaa met af en toe een blik op mijn horloge spurtte ik naar de finish en hoppa binnen in 1:11:19. (4:45min/km gemiddeld) Whaaaaa P.R.
het op mijn horloge kijken leverde echter niet echt een mooie finishfoto op hahahhaha
Ik bedankte Henny en samen liepen we richting onze medailles. Onderweg kwamen we Sierd tegen en terwijl we met hem stonden te kletsen kwamen Marlous en Erik binnen… Marlous had ook een P.R. gelopen de topper!
Snel haalde we mijn tas op,kwamen Niels en Joke nog tegen en liepen terug naar de garage. Daar zaten Alwin en Milan al te wachten. Beide hadden niet de tijd gelopen die ze hoopte, maar waren wel blij voor mij toen Henny hun vertelde dat ‘vrouwtje theelepel een P.R. gelopen had’. Vrouwtje theelepel hoe komt ie erop hahahahaha. Alwin moest weer op tijd terug naar huis en aangezien het weer er niet beter op werd besloten we om rustig weer terug te lopen naar de pendelbus.
Mijn oom had ook meegelopen een aangezien ik hem niet zo vaak zie en hij nu in de buurt was zochten we elkaar nog even snel op. Het was voor hem de eerste keer dat hij deze loop had gelopen en had genoten van de prachtige omgeving. Na snel een foto te hebben genomen liepen Alwin en ik terug naar de bus.
Eenmaal onderweg kwam de officiële uitslag binnen en deze bleek niet af te wijken van mijn eigen gemeten tijd. Ik uploadde mijn onderstaande blije ei hoofd foto op social media die ik in de pendelbus had gemaakt en kreeg een stortvloed aan felicitaties over mijn gelopen P.R.
Niet lang daarna kreeg ik een berichtje van Jurgen. Jurgen was pacer tijdens de 20km en hielp mij er even aan herinneren dat ik al eerder 15km met een gemiddelde van 4:45 min/km had gelopen. Ik zocht de uitslag op en wat bleek….. ik had daar tijdens de 20km op 15km 1:11:17 gelopen…. Weg P.R. feestje hahahahha. Maar goed… alsnog voelde het toch nog wel als een P.R. want het was voor een officieel 15km parcours wel een P.R. ;-). En de 20 van Alphen was vlak en dit totaal niet. Dus ik vind het wel als P.R. tellen…wat vind jij?
Ik vond het een zware editie, maar heb ondanks alles toch weer genoten van de prachtige omgeving en dat ik dit mag doen. Heb jij nog de Zevenheuvenloop gelopen? Hoe ging het bij jou?
p.s. hulde aan de organisatie van de zevenheuvelenloop dat de foto’s van afgelopen zondag gewoon gratis te downloaden zijn.
9 Comments
He topper, knap gedaan om zo’n tijd twee weken na NY te lopen. Toch weer jammer dat ik je gemist heb maar we gaan elkaar zeker nog een keer zien….
Ja heb nog naar je gezocht, maar helaas. Volgende keer beter 😉
Goed gedaan! En leuk om je even gezien te hebben:)
insgelijks, hoe is het bij jou gegaan?
leuk stukje. supercompensatie door de marathon wat geinig. je hebt me dit jaar verslagen.
Ik heb je niet verslagen toch? we hebben het gewoon allebei goed gedaan, want we zijn allebei gefinisht ;-). Lekker gelopen?
Haha ja ok ok. We hebben allebei lekker gelopen. Maar volgend jaar….
heb je een doeltijd om je op te richten 😉
[…] tijdens deze op ‘papier’. Mocht je dit verslag gemist hebben… dan kan je hem hier nog teruglezen. Maandag maakte ik 1 van mijn hardloopdoelen voor 2016 definitief. Het was een […]