Enige tijd geleden ontstond het idee om gezellig samen met John (beter bekend als hardlopende boer) de 10km in Leiden te gaan lopen. Het doel zouden we dan wel zien, maar dat we samen zouden gaan lopen stond vast.
Na de Alkmaar city Run van afgelopen woensdag had ik besloten om in ieder geval sneller te willen lopen dan tijdens deze loop. En omdat het die woensdag redelijk makkelijk ging wilde ik eigenlijk kijken of ik richting mijn huidige P.R. tijd van 45:00 minuten kon lopen. Even testen hoe het met mijn conditie zou zijn na de marathon van Rotterdam. John ging akkoord met het plan en we zouden gaan zien hoe dit uit zou pakken.
Op zondag begon de pret, met jawel, het gebruikelijke ontbijt… pannenkoeken :-). Terwijl diverse loopmaatjes de straten van Leiden al onveilig aan het maken waren tijdens de halve en hele marathon zat ik heerlijk op mijn gemak nog thuis. Nog even mijn spullen pakken en om 12:23 uur stapte ik samen met mijn vriend, moeder, stiefvader en nog een aantal bekende de trein in. Ongeveer 10 minuten later stapten we uit en liepen we richting de Garenmarkt. Daar was het meetingpoint en zou John op mij wachten.
Eenmaal op de Garenmarkt was John zou gevonden, deze zat samen met instagrammer Hans aan een tafel. Hans had de halve marathon er op zitten en zat nog even gezellig met john en zijn Boston maatjes te kletsen. Niet veel later hadden wij ook een tafel en kreeg ik mijn startnummer…. en wat bleek…. John had even geregeld dat ik samen met hem in het A1 vak mocht starten! Wow gewoon helemaal vooraan….
Al snel zag ik steeds meer bekenden op de Garenmarkt, heel gezellig, maar er moest nog gelopen worden. Dus om 14 uur moesten John en ik toch echt naar het startvak toe.
In het startvak nog een hoop bekenden en werden de laatste plannen doorgesproken. Rustig starten en niet mee laten slepen door de snelle heren en dames in dit vak. Nog wat lol om onze fluoriserende gele Herzog kousen samen met Lenno.De laatste foto’s werden gemaakt en het aftellen kon begonnen 3-2-1 en here we GO!
John en ik liepen soepeltjes weg. Ik wist dat mijn vriend en moeder aan de rechterkant zouden staan, dus dat kwam mooi uit. Want we zouden rustig starten. Vrij snel had ik ze gespot en kon ik even zwaaien voor de foto.
Daarna door en voordat ik het wist zat de 1e kilometer er al op…. 4:25 minuten…. Oeps dat was veels te snel…. even wat gas eraf (ondanks dat het wel lekker liep, hmmmm zou ik dit vol kunnen houden tot het einde?). John had het ook in de gaten en probeerde ook iets langzamer te gaan, op kilometer 2 bleek dat we eigenlijk nog steeds even hard liepen…. Oke, nu moeten we echt langzamer. Bij 2,5 kilometer stonden Everdien en Matthijs aan te moedigen en ging het duimpje nog omhoog. Niet veel later kwam loopmaatje Dave er naast rijden op de motor van de organisatie. Het ging op dat moment nog prima, maar echt tijd voor een gezellige babbel zat er niet in. Dave kon met de motor niet veel verder mee en lieten we achter.
Bij kilometer 3 merkte ik dat mijn benen lichtjes begonnen te protesteren, doorbijten Gab en niet aan toegeven. De tijd van kilometer 3 was 4:33 minuten dus dan maar proberen om dit vast te houden. Niet lang daarna werden we ingehaald door de pacers van de 45:00 minuten. Heel even dacht ik, aanhaken, maar mijn benen wilde niet sneller meer. Shit… ik wist het… die eerste 2 a 3 kilometer zijn te snel gegaan en nu moet ik het bezuren.
Mijn bovenbenen kregen het steeds moeilijker en ik kreeg het steeds warmer. John merkte aan mij dat ik niet meer kon volgen en probeerde mij nog op te peppen en het tempo iets te verlagen. Ik nam mijn energiegel in de hoop dat dit nog een beetje zijn werk zou doen voor de laatste kilometers. Ik snakte inmiddels ook naar een bekertje water en bij kilometer 5 kwam deze beloning. Heerlijk even wat drinken en nog een spons om mezelf af te koelen.
Mijn benen ging steeds langzamer en ik kreeg ze niet meer op gang. John gaf aan dit als ‘rustmoment’ te zien om daarna weer volle bak er tegen aan te gaan. Oké John, ik ga mijn best doen. Langzaam voelde ik mijn bovenbenen weer iets soepeler worden en begon ik energie terug te krijgen. John merkte dit meteen en begon langzaam het tempo weer op te voeren.
In de verte zag ik ineens Marlous en Marleen van de Halfcrazyrunnerscrew. Deze bikkels liepen vandaag de hele marathon ipv de halve. John voerde nog even een praatje met ze, ik had helaas weinig puf om iets te zeggen. Dit heb ik achteraf met de dames goed gemaakt.
‘ Oké nog even doorbikkelen en dan ben je er…. De laatste 2 kilometer’ Hoe dichter bij het centrum, hoe meer publiek, hoe meer energie ik weer kreeg. We gingen weer steeds harder en ik begon mijn bovenbenen alweer te voelen. ‘ John, harder dan dit kan ik echt niet’. Ik probeerde het tempo vast te houden… en John te volgen….. jaaaaaaaa daar komt het laatste stuk. In volle focus naar de finish. Ik heb alle aanmoedigingen niet meer gehoord (sorry lieve mensen), ik was compleet afgesloten en gefocust op de finish lijn. EINDELIJK! Binnen! 46:57 minuten.
Uithangend over het hek merkte ik dat ik mijn ademhaling niet onder controle kreeg. Gedirigeerd door John en iemand van de organisatie werd ik naar een trappetje gebracht om even te gaan zitten. Daar kreeg ik al snel flesje water in mijn handen. Het duurde even voordat ik mijn ademhaling weer onder controle had, maar na een paar minuten leek het alsof ik niks had gedaan ;-).
Op naar de welverdiende medaille! John kwam nog een bekende tegen en voordat ik het wist stonden we ook nog eens voor de camera van Zorg en Zekerheid. Na een briljant interview liepen we door en kwamen we weer een hoop bekenden tegen. Na een gezellige bijeenkomst met o.a. de bijna voltallige Halfcrazyrunnerscrew, Maaike, Amber, Michiel en Lenno zag ik eindelijk mijn vriend en moeder terug, Ook mijn stiefvader was inmiddels gefinisht en liepen we terug naar de Garenmarkt. Daar stond mijn loopmaatje van het eerste uur, Hans, te pronken met zijn mooie marathon medaille. Hij maakte mij erop attent dat ik de verkeerde datum op mijn medaille had staan, verhip…. Er staat idd 16 mei op. Oeps… foutje…
Na nog een gezellige babbel met Maaike, John en Hans was het tijd om terug te gaan naar huis. Het was een mooie dag. Het was best wel een beetje afzien, maar om nou te zeggen lijden in Leiden… nee! Het was een mooie leerschool en ik weet na deze loop dat er nog een hoop werk aan de winkel is.
John bedankt voor het meelopen. De volgende keer delen we alleen de race beter in ;-), want ja… er komt zeker weten nog een vervolg.
Iedereen bedankt voor de aanmoedigingen, mooie foto’s en gezellige tijd.
13 Comments
Leuk geschreven!! En ik vind het een super tijd!
dankjewel meis :-). Uiteindelijk ook wel blij met mijn tijd, maar niet met de opbouw hihi
Supergoed gedaan! Je hebt je toch helemaal weten te herpakken, knap hoor. Jammer dat ik na de halve meteen weg moest, ik had je graag eindelijk eens een keer gezien!
Thnx meis, jij ook supergoed gelopen! Ja echt jammer dat ik je wederom gemist heb. Misschien gewoon een keer een leuk loopje plannen, evt met samantha enz erbij
Ik mis in je verslag de warming-up min.10 minuten en het inlopen min.10 minuten vandaar de slechte benen na een paar km.
Ik doe eigenlijk bijna nooit een uitgebreide warming-up. Ik start bijna nooit in een wedstrijdvak en vaak sta je in het gewone vak hutjemutje en moet je er op tijd in staan. Wel heb ik wat ingelopen vooraf en in het startvak nog wat sprintjes gedaan. Misschien een goede tip voor mij voor de volgende keer.
Toch een mooie tijd hoor en dat vechten op het eind gaat je nog veel opleveren in de toekomst. Leiden heeft een lastig parcours op het eind met die klinkers en schuine straatjes.
Misschien hebben we elkaar trouwens wel gezien zonder het te weten want vlak na mijn marathonfinish kwam ik Ronald, John en een paar dames tegen die ik niet van naam kende en hebben we nog even onze wedstrijdervaringen uitgewisseld (bij de dekschuit).
Groetjes,
Dorothé
Dankjewel. Ik besefte trouwens later pas dat ik je wel heb gezien. Ik was 1 van die dames die bij Ronald en john stond, bij die schuit. Jij ook lekker gelopen?
Ik heb zo gebaald van die te snelle start, maar troost me met de gedachte dat het doel in ieder geval gehaald is.
Voor de volgende beloof ik me beter in te zullen houden, zelfs als we tussen de Kenianen met lange light en hardloopjacks starten 😉
Volgende keer met roze kousen hahaha….
woehahahahahahhahaa is goed, komt goed! En heb nog wel roze tubes voor je liggen 😉
Mooi verslag! Toch goed gelopen hoor, ondanks dat je net niet je PR tijd te pakken had. Mooie foto’s ook.
Grappig dat ik je vanmorgen in de Metro tegenkwam en dat je me daarna regramde 🙂 Ik herkende je foto meteen!
[…] week liep ik de 10 kilometer bij de Leiden marathon. Na afloop van deze race wist ik dat er nog een hoop werk aan winkel is wil ik tzt mijn PR op de […]
[…] waarin ik de 10km in Alkmaar tijdens de city run liep en mezelf tegen kwam tijdens de 10km bij de Leiden marathon. En ik schreef mij gisteravond laat in voor de Zevenheuvelenloop op 15 november. De loop […]