Een roze feestweek

Wow wat was dit een fijne week zeg! Heel de week was het eigenlijk heerlijk loopweer, mits je niet van koud weer houdt, gingen de trainingen lekker, werd het appartement van mijn vriend verkocht en was ik jarig. Tijd voor een terugblik op deze toch wel kleine feestweek.

Maandag
Na een heerlijk vrij weekend te hebben gehad was het echt weer tijd om aan de slag te gaan op het werk. Alleen dit keer niet vroeg, maar met een late dienst. Ik kon dus iets langer blijven liggen, maar doordat ik een interval training op het schema had staan van 13 kilometer ging ik er wel op tijd uit. Na een klein ontbijtje stapte ik de deur uit en ging ik op pad. Het originele plan bestond uit 2 kilometer inlopen om vervolgens 6x 1,2 kilometer te lopen op tempo van 4:30min/km. Een tempo wat ik nu bij lange na niet haal zo in mijn eentje. Ik had dus al met Henny afgesproken dat het tempo een stuk lager mocht, meer richting de 4:55 min/km. Dat klonk mij een stuk beter in de oren en met een goed gevoel ging ik op pad. Het was een heerlijk weertje met een blauwe lucht en een zonnetje. Na 2 kilometer ingelopen te hebben begon ik aan de 1200 meters en gingen ze eigenlijk toch wel harder dan verwacht. Niet de tempo’s van het originele schema, maar netjes tussen de 2 tempo’s in. Ik telde de blokken af, want eerlijk is eerlijk… het is hard werken zulke trainingen, maar goed ik wil sneller worden dus ik zal er ook echt voor moeten werken. Ik was blij toen ik klaar was met blok 6 en weer lekker mocht gaan uitlopen. Ik kwam met een goed gevoel terug.

Terwijl ik stond te douchen kwam vriendlief thuis met een lekkere lunch uit brabant vandaan. Hij kwam namelijk net terug van de sleuteloverdracht bij de Notaris van zijn appartement in Eindhoven. Het is na 11 maanden te koop te hebben gestaan eindelijk verkocht!! Yes! Die last is eraf.

Ik at maar een klein deel van de lunch en bewaarde de rest voor tijdens de avonddienst en at verder gewoon alvast een warme hap omdat ik daar op werk vaak niet echt aan toe kom. Halverwege de middag vertrok ik richting het werk voor de avonddienst.

Dinsdag
Vandaag wederom avonddienst. De avond ervoor was het best druk geweest en kon ik mede daardoor maar weer moeilijk in slaap komen. Toch werd ik alweer vroeg wakker en las ik over de stroomstoring… oh oh. Ikzelf zou daar geen last van hebben, maar mijn vriend mogelijk wel. Toch probeerde hij naar Amsterdam te komen, maar strandde uiteindelijk op Schiphol en kwam uiteindelijk maar weer met de bus terug naar huis, inclusief ontbijt. Net op het moment dat ik snel een rijstewafel naar binnen wilde gooien voor het lopen stond vriendlief heel lief met warme broodjes weer in huis. Tja dan maar eerst ontbijten toch 😉 . Ik had daardoor iets minder tijd voor het lopen en liep uiteindelijk dus maar 6 kilometer in plaats van de geplande 8. Het lopen ging desondanks best lekker en stiekem iets te hard voor een herstelrun.

Na afloop moest ik snel douchen en ging ik bepakt en bezakt de deur uit. Ik had namelijk nog eerst een afspraak bij de diëtist. Ik ben er nu namelijk toch wel over uit dat ik toch echt even hulp nodig heb voor het weer herpakken van mijzelf met het gezonde eten en het weer terug willen naar een iets slankere versie van mijzelf. En wie kan ik dan beter nemen dan hardlopende diëtist Everdien. Jup… DE Everdien die ik laatst heb gehaast tijdens de halve marathon van Spijkenisse. Het was fijn om het met Everdien over mijn struggles en doelen te hebben en inmiddels heb ik een mooi schema binnen wat mij moet gaan helpen.

Na deze afspraak reed ik naar het werk en kon ik mooi nog even op het werk warm eten voordat mijn dienst begon. De dienst verliep verder prima en was weer behoorlijk leerzaam. Eenmaal klaar haastte ik mij naar huis, want de volgende dag moest ik weer om 9:30 uur werken.

Woensdag
Het blijft na zo’n late dienst toch altijd weer vroeg opstaan. Nu had ik het geluk (NOT) dat vriendlief zijn wekker vandaag al om 5:15 uur ging en ik daar al wakker van werd. Hij moest eruit, maar ik kon mij nog een keer omdraaien, maar echt lekker viel ik niet meer in slaap. Eenmaal op pad richting het werk zag ik hoe prachtig het buiten was en baalde ik echt dat ik A moest werken en B dat ik een rustdag had. Als ik niet had hoeven werken was ik vandaag echt voor een rondje gegaan, wat was alles mooi wit van de rijp.

Het was op het werk gelukkig niet zo druk en daardoor was er wat meer ruimte om voor alles ruim de tijd te nemen. In de middag bleef het ook rustig en mocht ik zelfs wat eerder naar huis, heerlijk! WEEKEND… nu al… lijk wel een parttimer (maar aankomende weken haal ik dit weer in 😉 ). Omdat vriendlief vroeg was begonnen kon ook hij eerder naar huis en haalde ik hem daarom maar eventjes op. Eenmaal thuis was het al behoorlijk aan het schemeren en besloot ik om niet meer te gaan lopen, want zo betoverend als het er in de ochtend uitzag was het niet meer. Dus dan maar gezellig samen de keuken in om daarna op de bank te ploffen voor de spannende serie Shooter. Lekker een rustig avondje. 

Donderdag
Ik hoopte dat het vandaag weer zo sprookjesachtig mooi zou zijn, maar de bomen zagen toch iets minder wit dan de dag ervoor. Toch had ik zin om te gaan lopen en gooide ik last-minute mijn loopschema om. Ik had eigenlijk een loopje met 3 tempoblokken van 3 kilometer erin gepland staan, maar door een instapram-post de dag ervoor besloot ik uiteindelijk om met ‘bijna buurvrouw’ Wendy te gaan lopen. Wendy woont ongeveer 700 meter bij mij vandaan en zit een beetje in een loopdip en wat is dan leuker om even gewoon samen doelloos een rondje te gaan lopen. Wendy wilde lekker rustig en minimaal 10 kilometer. Ik gooide snel wat eten naar binnen en stond mij nog op te tuigen met mijn hoofdband enz toen ze aanbelde. We vertrokken uiteindelijk richting het meer over het pad wat Wendy vaak neemt om de loop te eindigen via wat onverharde paden die ik laatst had ontdekt. Het rustige aan werd automatisch toch wat sneller dan we vooraf hadden gedacht, maar met her en der een fotostopje voelde het prima.

En het allerbelangrijkste.. we hadden lol en Wendy wil zulke loopjes weer vaker gaan doen. Yeah!! Daar gooi ik graag mijn schema voor om. Ik bracht Wendy naar huis en maakte daarna mijn loopje vol tot 12 kilometer. Hoppa! Lekker hoor.

Omdat ik de dag erna geen tijd had om naar de sportschool te gaan besloot ik om na een verwarmende douche en wat eten om mij weer in sportkleding te hijsen. Dik ingepakt op de fiets richting de sportschool voor een uurtje ijzers smijten. Het ging verassend lekker en ik heb eindelijk sinds Berlijn weer op de box gesprongen. Nog niet de hoogte die ik daarvoor sprong, maar er zit weer progressie in. 

Na afloop deed ik op de terugweg wat boodschappen en maakte ik over de hele avond, met koken enz tussendoor, eindelijk het verslag over Egmond af. Mocht je deze gemist hebben, dan kan je hier het verhaal over de grote polonaise nog teruglezen.

Terwijl ik aan dit verslag bezig was ging om 20:45 uur ineens de deurbel. Ik verwachte niemand en keek vriendlief aan. Die zat een spelletje achter de computer te spelen en bleef zitten, dus ik liep naar de deur. Staat ineens loopmaatje Ron aan de deur, in loopkleding en met een rugtasje met een pakje erin. Alvast voor mijn verjaardag… en ik mocht het pas de dag erna open maken. Zo lief!! Alleen AAAAAAAHHHHHHH ik ben zoooooo nieuwsgierig… 

Het pakketje stalde ik vlakbij mijn bed zodat ik het gelijk kon pakken zodra ik wakker zou worden.

Vrijdag
‘happy birthday to you’ met dit liedje werd ik deze ochtend gewekt. Ik was jarig… 30 jaar!!! Geen twintiger meer, maar gewoon alweer DERTIG jaar oud. Wow… dat klinkt ineens wel heel erg volwassen enz. Hahahahaha, maar goed je bent zo oud als je je voelt toch 😉 .
Ik mocht eindelijk het pakje uitpakken en naast een lieve kaart zat er een heel gaaf loopshirt in 🙂

Zo jammer dat ik vandaag geen tijd had voor een hardlooprondje, anders had ik deze zeker weten aangetrokken. Maar we hadden een dagje Rotterdam samen met mijn vader, stiefmoeder en de neef van mijn vader (over uit Amerika) in de planning en wisten niet hoe dat zou gaan lopen. We vertrokken rond 9.15 uur met de auto richting Rotterdam om na een auto en metrorit een uurtje later in de markthal te staan.
Het duurde niet lang of mijn vader met aanhang arriveerde en zochten we naar een tentje voor taart (en natuurlijk koffie en thee). 

Nadat iedereen alles op had en we een rondje door de markthal hadden gedaan liepen we via het beeld van Zadkine, de oude haven en het marathonbeeld onder de Erasmusbrug door naar rederij Spido.
De neef van mijn vader was nog nooit in Rotterdam geweest en hoe leuk is het dan om ook wat van Rotterdam vanaf het water te zien. En tof cadeau van Spido, als je jarig bent en je dit middels een ID bewijs kan aantonen, mag je gratis meevaren. De vaartocht duurde ongeveer 75 minuten en er werd van alles uitgelegd, erg leuk om een keer te doen.

Na afloop reden we met de auto richting de Euromast om daar op hoogte te lunchen. Ik kon vanaf mijn plek precies de plek zien waar ik 30 jaar geleden ter wereld kwam, echt zo grappig hoe dan de cirkel een soort van rond is. 

Na de lekkere lunch wilde we verder de hoogte in, maar bleek het tussenliftje het niet te doen. Ik wilde toch mee naar boven en liep met knikkende knieën de open buitentrap op. Ik ben echt als de dood voor trappen met van die open gaten en vooral als ze op zo’n hoogte zitten. Mijn vriend en stiefmoeder durfde niet mee, dus uiteindelijk gingen we met zijn 3en naar boven toe om te genieten van het prachtige uitzicht. 

Eenmaal weer beneden bleek het liftje gemaakt en hoefde ik niet de trap weer af te lopen. We liepen nog even een rondje op de tussenverdieping en gingen toen weer naar beneden. Een geslaagd tochtje.

Daarna gingen we nog even langs het beeld van ‘de reus van Rotterdam’. Rinus had een tumor aan zijn hypofyse waardoor hij enorm veel groeihormonen aanmaakte en uiteindelijk een lengte had van 2,37 meter en schoenmaat 62. Rinus is mede door deze ziekte niet oud geworden, maar wel voor altijd vereeuwigd als een 1:1 kunstwerk.
Hierna tourde we nog even over de Coolsingel, langs het stadhuis en was het tijd om afscheid te nemen. Nicky en ik liepen nog even langs wat winkels en gingen toen met de metro weer terug naar de auto. We zaten nog behoorlijk vol van de lunch dus besloten we om thuis gewoon wat te eten.

De terugrit verliep allemaal voorspoedig en eenmaal terug in Alphen besloten we om nog even langs het tuincentrum te gaan voor wat nieuwe binnenplanten. We reden met een redelijk gevulde en groene auto, via de AH, terug naar huis. Daar keken we onder het genot van wat lekkere hapjes naar the Voice en dook ik daarna mijn bed in. Geslaagde dagje met ENORM veel felicitaties, superlief en bedankt!!!

Zaterdag
Wederom vroeg op ivm een druk programma. Boodschappen, schoonmaken en het huis opruimen voor de visite. Het was een drukke, maar gezellige ochtend/begin van de middag en we waren eigenlijk net klaar toen de eerste visite op de stoep stond. Het was een supergezellige middag en avond waarbij ik enorm verwend ben, maar bovenal onwijs genoten en gelachen heb.

Zondag
Het was natuurlijk niet vroeg toen ik mijn bed in ging, maar toch ging om 7 uur alweer de wekker. Vandaag stond er een duurloop van 25 kilometer op de planning en die zou ik samen met Hans in Barendrecht gaan lopen. Daar organiseren ze elk jaar bij de atletiekvereniging C.A.V. trainingslopen voor de marathon van Rotterdam inclusief pacers en verzorging onderweg. Ideaal voor als je de lange duurlopen niet alleen wilt lopen of een keer een andere omgeving wilt zien. Tijdens de voorbereiding van mijn allereerste marathon heb ik ze daar alle 6 gelopen en nu vond ik wel weer een keer leuk om er in ieder geval weer 1 mee te lopen. En dat was dus vandaag.

Ik was niet echt voorbereid en moest snel in een uurtje nog alles pakken en ontbeet uiteindelijk in de auto. Ik was nog net op tijd bij Hans in Gouda waarna ik overstapte in zijn auto. Samen reden we net als 3 jaar geleden weer richting Barendrecht.
We waren, net zoals toen, natuurlijk veel te vroeg, maar liever te vroeg dan te laat. Al snel vond ik mijn ‘marathonvader Ton’ en was het echt weer zoals vanouds, alleen dan nu 6 marathons verder.

Hans en ik besloten om met groep 28 mee te gaan (28 minuten per 5 kilometer = 5:36 min/km) en zouden wel zien hoe het zou gaan. Iets na 10 uur gingen we van start en liepen we het sportpark uit. 

We liepen uiteindelijk Barendrecht uit via een omweg dwars door de polder naar de oude maas. Daar een heel stuk langs de oude maas om daar via een lus weer terug te lopen richting het sportpark.

In het begin moest de pacer volgens mij nog even het juiste tempo vinden, maar uiteindelijk compenseerde hij het weer en kwamen we qua gemiddelde goed uit. Het was superlekker loopweer, ik heb heerlijk ontspannen gelopen en ik genoot met een grote G. 

Na afloop een heerlijk bouillionetje en een warme douche en ik kon er weer tegenaan. Eenmaal thuis lag ik nog even lekker op het tuinbankje in de zon, uit de wind. GENIETEN. 
Daarna maakte ik nog even 2 cake’s voor mijn collega’s morgen en schreef ik dit weekoverzicht. En hoe grappig… ik kwam tijdens het maken van dit weekoverzicht erachter dat ik elk loopje deze week in een roze jasje heb gelopen en 3x dus ook in hetzelfde dikkere roze jasje. Pretty in Pink 😉 De wasmachine heeft overuren gemaakt hahahaha. Komende week toch maar wat meer variëren 😉 .

En nu is het dus zondagavond en is het lange weekend en de partyweek voorbij en begint morgen weer een nieuwe week vol nieuwe kansen. Begin ik aan het schema van Everdien en mag ik qua werk weer vol aan de bak.

Hoe was jou week?? En nog spannende plannen voor komende week? Ik ben benieuwd.