Een zonovergoten winterse Drechtloop

Afgelopen zondag kwam ik als 3^e dame en met een P.R. over de finish tijdens de 10 kilometer van de Drechtloop in Leimuiden. En dat op mijn verjaardag nog wel. Driedubbel feest! Tijd voor een terugblik op deze zonnige winterse dag met een extra gouden (bronzen) randje.

Als mijn wekker om 8 uur gaat denk ik, waarom ging ik dit ook alweer doen?? Waarom slaap ik niet gewoon lekker uit op mijn verjaardag? Maar eenmaal goed wakker heb ik wel zin in een wedstrijdje. Eigenlijk zou ik de Vondelparkloop in Amsterdam doen, maar vanwege familiebezoek in de middag heb ik last-minute besloten om de Drechtloop in Leimuiden te doen. Lekker in de buurt, bekend terrein (alhoewel de Vondelparkloop is dat ook hahahaha), in de ochtend en minder gedoe met parkeren. Ik ontbijt met 2 krentenbollen en rij rond 9:15 uur richting Leimuiden. Als ik op aanwijzen van 2 aardige vrijwilligers mijn auto vlak om de hoek heb geparkeerd raak ik daarna met ze aan de praat. Uiteindelijk vertel ik dat ik jarig ben en krijg meteen meerdere felicitaties naar mij toe geroepen. Eenmaal in het clubgebouw van de plaatselijke voetbalvereninging schrijf ik mij in. Het is nog heel erg rustig en ik ben geloof ik de eerste die zich voor die dag inschrijft. Ik krijg bij mijn startnummer ook een loopshirt overhandigt. De Drechtloop is deze keer voor de 50e keer en vandaar dat alle lopers een loopshirt krijgen in plaats van een soort van bekertje wat ze normaal altijd hebben. Jammer, als je het mij vraagt 😉 maar goed, je mag een gegeven paard niet in de bek kijken, dus ik pak het shirt met een grote glimlach aan. In mijn rechterooghoek zie ik wel een heleboel bekers fonkelen… als een ekster word ik er naar toe getrokken… Hoe tof zou het zijn om een beker op mijn verjaardag mee naar huis te kunnen nemen.

Ik neem plaats op een stoeltje aan de kant waar iedereen binnenkomt en spelt rustig mijn nummer op. 1 van de mannen waarmee ik buiten had staan te kletsen komt kijken welk nummer ik heb en loopt daarna weer weg, ohwjee. Ik zit gezellig met nog wat vroege deelnemers te kletsen en langzaamaan druppelt de kantine voller en voller. Er lopen een hoop bekenden mee en een aantal zijn echt verbaasd dat ik er ben in verband mijn verjaardag. Ik krijg de ene na de andere felicitatie en voel mij inmiddels echt jarig.

Om 10:30 uur gaan Joke en Niels (beide ook van Team Vroem) inlopen en ik besluit ivm de kou ook maar eens in te lopen. Na 2 rondjes rondom het voetbalveld vind ik het wel genoeg, duik ik nog een keer het toilet in en maak ik mij klaar om te knallen. Iets voor 11 uur loop ik naar het startvak waar het al behoorlijk vol staat. De start van de 10 kilometer is tegelijk met de start van de 10EM. Ik dring mijzelf naar voren en sta schuin achter Joke en Niels. We lopen alledrie de 10 kilometer, maar ik weet dat ik hun vanaf kilometer 1 al niet meer in beeld zal hebben hahahaha. Wel wil ik kijken waar ik op dit moment sta en ik ga dus wel proberen om ze zo lang mogelijk in het vizier te houden. Mijn P.R. is nog van Valencia uit 2017, maar ik heb eigenlijk in die tussentijd niet echt serieus meer een aanval gedaan. Ik heb er nu ook niet echt specifiek voor getraind, dus ik ben heel benieuwd wat erin zit. Ik heb niet lang de tijd om erover na te denken, want voordat ik het weet word er afgeteld 3-2-1 gaan!!

Ik probeer in een lekker ritme te komen en loop een tijdje als 2e dame. Na ruim 1 kilometer word ik ingehaald en lig ik als 3e dame. Ik kan mijn tempo goed vasthouden en loop eigenlijk best wel lekker. Wel loopt de 2e dame langzaamaan bij mij weg en word ik zo nu en dan ingehaald door een paar mannen. Af en toe haal ik een man in, maar ik kom niet echt dichtbij dame nummer 2. Nou dan in ieder geval proberen om op plek 3 te blijven lopen. We passeren menig wandelaar van de wandeltocht en voordat ik het eigenlijk weet zijn we bij het 5 kilometer punt en tevens het keerpunt. We lopen eerst aan de ene kant van rivier de Drecht en na het keerpunt gaan we de brug over in Bilderdam en lopen dan aan de andere kant van de rivier. Bij het keerpunt kom ik Joke tegen en lijkt het ook of ik wat dichterop dame nummer 2 ben komen te lopen. Als ik op de terugweg ben zie ik dame 4 lopen. Shit, ze zit niet zo ver achter mij en ik ken toevallig deze dame en ik weet dat we behoorlijk aan elkaar gewaagd zijn. Ik geef wat extra gas en loop lekker door.

Ik voel mij nog steeds goed, maar besluit om niet lang daarna toch een gelletje te nemen. Ik weet van mijzelf dat ik bij 7-8 kilometer vaak een dip heb en wil dit met deze gel een beetje voorkomen.We lopen met het licht aanwezige windje nu lekker terug en ik loop achter een man met een beetje dezelfde cadans. Ik weet niet of het psychisch is of dat het echt geholpen heeft, maar ik heb dus geen dip bij 7-8 kilometer. Ik kijk natuurlijk wel uit naar de finish, maar ik loop nog steeds lekker. Ik kijk naar de tijd op mijn horloge en met een snel rekensommetje zie ik dat er zomaar wel eens een P.R. in zou kunnen zitten. Dit geeft natuurlijk vleugels!Ook komt dame nummer 2 weer langzaamaan dichterbij en voel ik nog steeds geen hete adem van nummer 4. Bij 8,5 kilometer haal ik de man voor mij in en net na dat moment staat er een fotograaf foto’s te maken.

Net na 9 kilometer draaien we een bochtje naar rechts en kijk ik snel opzij, ik zie voor zover nog steeds dame 4 niet lopen. De laatste kilometer duurt voor mij idee langer dan de voorgaande. We rennen weer door de woonwijk net zoals op de heenweg, maar voor mijn idee is de weg ineens langer hahaha. Elk keer denk ik, nu het bochtje om en dan moeten we er zijn… of toch niet? Ergens moet dat spandoek hangen…. ineens zie ik hem hangen. Ik zie dame 2 voor mij, maar ze is net te ver weg om haar nog in te halen. Toch zet ik een kleine eindsprint in en terwijl de speaker doorgeeft dat ik de jarig ben vandaag kom ik over de finish.

Ik kijk op mijn horloge en YES!!! P.R!!! 44:10 minuten en dat betekend dat ik 29 seconden van mijn tijd heb afgelopen, WOW! En yes ook nog eens 3e dame. Niels en Joke hebben op mij gewacht bij de finish en ook zij hebben allebei en een P.R. en een podiumplek, zo tof!

Het duurt even voordat de prijsuitreiking daar is, maar daardoor kan ik mooi even uitzweten en omkleden hahaha.

Dan is het zover en mag ik mijn welverdiende beker ophalen. Dame nummer 2 bleek een feestje te hebben en is daardoor al weg inclusief beker waardoor Joke en ik samen op het ‘podium’ staan.