Werk aan de winkel

Oeps en dan zie je dat je dinsdag voor het laatst iets gepost hebt… dat was niet helemaal de bedoeling, maar het liep wel zo. De blog liep dus niet zo soepeltjes deze week, maar hoe het verder allemaal ging deze week… dat kan je hier lezen ;-). Veel leesplezier.

Maandag
Na een lange werkdag (dagdienst 3/6) was ik in eerste instantie van plan om naar de sportschool te gaan. Eenmaal thuis lonkte heeeeeel erg hard de bank en mijn macbook met de live verbinding van de Boston marathon. Ik was supermoe en besloot om daar dan ook maar even gewoon aan toe te geven. Ik keek de rest van de middag naar de live uitzending van de marathon van Boston en heb vanaf de bank de diverse loopmaatjes die meeliepen daar aangemoedigd en vooruitgeschreeuwd in de app. In de avond deed ik niks bijzonders en probeerde om een beetje op tijd mijn bed op te zoeken.

Dinsdag
Wederom vroeg op en terwijl mijn wekker ging dacht ik … nog 2 ochtenden hierna vroeg op. Op werk was het redelijk rustig en had ik de tijd om even achter de computer mijn verslag over de singeloop van Leiden af te maken. Daarna was ik bezig met het beloofde curry recept. Hij was eigenlijk praktisch af, maar besloot nog even te wachten met het plaatsen ervan. 2 blog’s op 1 dag is voor mijn doen wat veel en wilde hem eigenlijk de dag erna plaatsen. Alleen heel stom, in plaats van op opslaan te drukken, drukte ik op publiceren… zoeffff en daar stond ie op internet. Dus mocht je nog een lekker recept zoeken, klik dan hier 😉

Eenmaal thuis besloot ik om een lekker rondje van ongeveer 10 kilometer te gaan lopen. Overdag had ik gezien dat een groepje van ‘Alphen a/d Run’ vanavond naar de duinen van Katwijk zou gaan, maar ik dacht.. niet zo gezellig voor vriendlief als ik in de avond weg ben. Toch appte ik naar hem of hij vandaag op tijd thuis zou zijn, hij was namelijk met een klus bezig die af moest en ik had zo’n vermoeden dat hij niet op tijd thuis zou zijn. Toen ik eenmaal omgekleed en wel bijna de deur uit wou gaan voor mijn rondje kreeg ik een berichtje dat hij laat thuis zou zijn, oke jammer. Maar dat bood wel de mooie gelegenheid om mee te gaan naar Katwijk.

Rond 19 uur waren we in Katwijk en liep ik lekker mee met de groep die ongeveer 10 kilometer zou gaan lopen. En oh oh wat heb ik genoten onderweg! Het was hier en daar best pittig met zo nu en dan een pittige klim. Onverharde stukken enz. Mijn benen voelde goed, maar ik kon merken dat ik het qua conditie best pittig vond. Desondanks kon ik genieten van alle prachtige ‘plaatjes’ onderweg en kwam ik met een big smile ‘s avonds thuis.

Woensdag
Oeehhhhh spannend, hoe zal mijn achillespees voelen na gister?? Ik stapte mijn bed uit en wiehoeeeeeee 0,0 reactie op de dag ervoor. Ik was namelijk een beetje bang dat die door het onverharde wat reactie zou geven, maar helemaal niks. Yes! Daarna snel door naar werk voor wederom een lange dag. Dat liep wel allemaal voorspoedig en ik liep op tijd het zonnige weer in om eerst naar huis te rijden en om te kleden om vervolgens richting de sportschool te fietsen. Met dit ‘zomerse’ weer is de Nike Shieldrunner perfect voor op de fiets, vestje eronder en gaan! Heerlijk.

In de sportschool leefde ik mij uit en ik baalde zelfs dat de battle ropes er niet lagen (een paar weken geleden zou ik nog gejuicht hebben). Na ruim een uur stapte ik voldaan op de fiets.

Donderdag
Laatste dag verplicht vroeg op, ik had al een beetje een weekend gevoel, maar moet toch nog echt 1 dag werken. De dag ging redelijk snel voorbij, maar ik hunkerde naar het mooie weer buiten. De blauwe lucht en het zonnetje…zucht… toen eenmaal de avonddienst binnenkwam en er overgedragen was was het snel omkleden en naar huis. Terwijl ik naar mijn auto liep kreeg ik een berichtje van de fietsenmaker binnen… whaaaa mijn fiets is klaar. Hmmmm ga ik straks eerst een rondje fietsen of ga ik gewoon voor het originele plan en een rondje hardlopen. Ik besluit in ieder geval mijn fiets vast op te halen. 

Thuis de fiets in de gang en besluit ik om toch eerst een rondje te gaan hardlopen. 10 kilometer met elke 2 kilometer een versnelling over 100 meter. Even een klein beetje kijken hoe erg het met de snelheid gesteld is op dit moment. Het is in ieder geval lekker loopweer en geniet met volle teugen. Na 2 kilometer gooi ik er een versnelling in en het valt niet tegen. Oké voor dit hele blessuregedoe liep ik sneller tijdens 100 meter, maar ik had erger verwacht. Ik herstel snel en loop lekker door. Dit gaat zo 10 kilometer door en voordat ik het weet sta ik thuis voor de deur. Blij dat het goed voelde en er is nog veel werk te doen om terug te komen op mijn ‘oude’ niveau, maar het begin is weer gemaakt!

Vrijdag
Met een dubbel gevoel sta ik op, mijn vriend is ook vrij want eigenlijk zouden wij vandaag naar Dusseldorf vertrekken voor de marathon. Fijn dat we samen een lang weekend vrij zijn, maar wel balen dat het niet meer voor het ‘originele’ plan is. Maar goed.. niet te lang over nadenken en denken aan andere leuke dingen. Vriendlief moet uiteindelijk vandaag voor een vergadering nog naar werk en ik heb een personal trainingssessie op de agenda staan.

Eigenlijk had ik voor vandaag weer een fashion friday op het programma staan, maar helaas had vriendlief te weinig tijd om de laatste aanpassingen aan de foto’s te maken. Ik heb nog gedacht om een andere blog online te plaatsen, maar ik had zo snel even geen inspiratie.

om 12 uur stond de afspraak in de sportschool gepland. Een uur lang leuke, maar o zo pittige oefeningen. Weer hele nieuwe oefeningen, maar ook uitbreidingen op de oefeningen die ik al had. Ik kan merken dat het allemaal makkelijker gaat en ook Arjun (de fitnesstrainer) merkt het en is zeer tevreden. En het allertrotst ben ik op het feit dat ik een kleine angst overwon, namelijk de angst voor de boxjumps. Iets wat voor de 1 een gewoon houten blok is waar je op springt, was het voor mij een enorm obstakel waar ik toch nooit op zou kunnen springen of keihard zou vallen. En vandaag met de mentale steun van Arjun deed ik het… en overwon ik deze stomme angst! i did it! En nadat een aantal gewone series van sprongen goed gingen, kreeg ik een 4kg bal in mijn handen en moest daarmee springen. Even weer die struggle in mijn hoofd… uiteindelijk sprong ik en lande ik op beide voeten op het blok, wiehoeee! En oké deze box is nog niet zo hoog, maar het begin is er…

Na het uur trainen kwam ik met een hele dikke glimlach thuis, vriendlief was inmiddels ook weer thuis van zijn vergadering en kon het weekend echt beginnen! Na een snelle douche en lunch vertrokken we naar het ‘dorp’ (centrum van alphen) om onder andere mijn nieuwe bril op te halen. Na 9 jaar werd het wel eens tijd voor een nieuwe. 

In de avond ging de gourmetplaat aan en kwamen mijn moeder en stiefvader gezellig eten. Niet zo gezond misschien, maar stiekem wel heel lekker.

Zaterdag
De wekker had ik redelijk vroeg gezet, want we zouden vandaag naar Den Bosch gaan om te winkelen en voor die tijd wilde ik graag nog even een rondje hardlopen. Alleen toen ik mijn bed uitstapte voelde ik dat ik best stijve kuiten had van de training van de dag ervoor. Na een korte foamrolsessie voelde het gelukkig wel al wat beter, maar ik besloot om toch de training een dag op te schuiven. Leek mij iets verstandiger. Op tijd vertrok ik samen met mijn vriend naar Den Bosch voor een dagje shoppen. Ik had namelijk hoognodig nieuwe broeken nodig… leuk hoor al dat trainen van je benen en billen, maar mijn broeken groeien niet vanzelf mee hihi. Daarnaast zouden nieuwe sneakers ook welkom zijn, dus met een missie gingen we op pad. De sneakers had ik al vrij snel gevonden en eenmaal in de esprit winkel vond ik heel veel fijne broeken en een mooi zomerjurkje (eigenlijk dankzij vriendlief). Daarna was het alweer tijd voor een lunch en tja.. als je dan toch in Den Bosch bent, moet dat natuurlijk wel een Bossche bol ;-). 

Daarna ging de shopsessie verder, korte broeken… en ja hoor.. bij de Sting vond ik deze, inclusief een leuk hempje. Daarna bij lizalola nog een leuk jurkje kunnen scoren. Ik heb nog wat bikini’s geprobeerd, maar daar kon ik niet echt voor slagen. Oké nu is die van afgelopen jaar nog prima, maar ja….ik blijf een vrouw he… 😉 

Bepakt en bezakt verlieten we aan het eind van de middag Den Bosch om daarna nog heerlijk uit eten te gaan bij een plaatselijke Bistro. Het was een top dag!

Ohwja voor de grap had ik vandaag mijn TomTom Spark omgedaan, om te zien hoeveel stappen ik zou lopen.. met ruim 12.000 stappen mag ik het toch best een work-out noemen toch? 

Zondag
Vandaag begon ik heerlijk met een lazy sunday morning. Met een ontbijtje op bed keek ik de marathon van Londen op Tv en typte een groot deel van dit weekoverzicht. Daarnaast volgde ik de bekenden in de app van de Dusseldorf marathon en de Londen marathon. Best druk zo 😉
Daarnaast deed ik wat saaie huishoudelijke klussen die soms ook moeten gebeuren en rond 14:40 uur stapte ik op de fiets richting Koudekerk om samen met Team Vroem maatje Ron een rondje van 12 kilometer te gaan lopen. De vuurdoop voor de racefiets werd gemaakt, weliswaar met een 5,35 kilometer… maar ik zou nog terugfietsen dus dan zou ik op ruim 10 komen… ook niks natuurlijk maar vooruit 😉

Bij Ron thuis stalde ik de fiets en niet veel later gingen we op pad. Het zou een rustige 12 kilometer worden met 8x een versnelling erin, prima.. We gingen al te snel van start en uiteindelijk hebben we het originele basistempo nooit gehaald hahahaha. In de polder stond behoorlijk veel wind en de versnellingen tegen de wind in vielen echt tegen. Ron kon de tempo’s makkelijk halen en liep dan even flink vooruit en kwam al stofzuigerend mij weer terug oppikken. Best frustrerend aangezien ik het voor die stomme blessure wel makkelijk haalde, er is dus nog een hoop werk aan de winkel! We liepen een prachtige route wat deels voor mij onbekend was en deels ook over het parcours van de marathon van Leiden ging. De 12 kilometers werden er uiteindelijk ruim 15, oeps.. inschattingsfoutje. Maar wel fijn om te weten dat ik dat nog kan, hoewel ik wel blij dat ik weer bij Ron thuis voor de deur stond. 

Toen ik weer naar huis wilde fietsen was het inmiddels gaan hagelen, regenen en nog een klap onweer daarbij. Voordat ik het wist zat de fiets in de auto bij Ron en werd ik thuis afgezet. Heel decadent, maar durf nog geen risico’s te nemen met deze fiets.

Ron, bedankt voor de prachtige route en de gezellige loop! De volgende keer zal ik minder hijgen hahahahaha… beloofd 😉

En nu, zondagavond heb ik alle blije after London en Dusseldorf marathon gezien en vind ik het stiekem toch iets lastiger dan ik vooraf had gedacht. Vooral de foto’s van de kanjers uit Dusseldorf, trots op ze allemaal, maar ohhhhh wat had ik vandaag daar ook graag met zo’n glimlach en een dikke plak in mijn handen willen staan. Maar goed… het was niet haalbaar en nu is het klaar met dit emo gedoe van mij.. Alle Londen en Dusseldorf kanjers, Super gedaan!!!!  En voor mij…er zal keihard gewerkt moeten worden wil ik überhaupt weer vertrouwen krijgen in het feit dat ik 42 kilometer kan hardlopen. Want ik vind 15 kilometer nu al ver hahahhaha. En dan om over mijn conditie nog maar niet te spreken. Nog 154 dagen te gaan…Tik-Tak-Tik-Tak