week 41: het leek wel zomer!

Het was een lekker vol weekje. Niet alleen qua werk, maar ook op sportief gebied. En ohhh wat had ik een spierpijn deze week, maar ik sloeg mij er toch uiteindelijk kranig doorheen. Verder kwam er een winactie online en verwende ik mijzelf. En ohh mensen dat weer, het leek wel zomer! Zeker dit weekend. Genieten toch? Mijn week van dag tot dag, veel leesplezier!

Maandag
Na een nacht waarin ik heel veel heb liggen dromen kom ik een soort van brak mijn bed uit. Ik eet een ontbijtje, kleed mij aan en zit rond 9:40 uur op de fiets naar de sportschool. Daar begin ik vast aan mijn warming-up en om 10 uur begint het knallen met de HIIT. Ik ben weer alleen vandaag en Bodhi heeft hem behoorlijk zwaar gemaakt. De minuten per onderdeel lijken soms wel 5 minuten, echt niet normaal. Komt het doordat mijn lijf moe is van de 3 dagen lopen? Het slechte slapen? Of is de HIIT dit keer gewoon echt zwaarder?

Na 4 rondes ben ik op en is gelukkig ook de tijd om. Ik ga een soort van half gaar de fiets op, maar ben blij dat ik even kan uitfietsen naar huis. 

Eenmaal thuis deed ik nog wat buikspieroefeningen en niet veel later stond ik te kokkerellen. Omdat ik een avonddienst had deed ik nog een beetje rustig aan, at mijn avondmaaltijd en stapte ik op tijd in de auto naar het werk toe. Het was behoorlijk druk en ik was blij toen ik om 23 uur naar huis kon.

Dinsdag
Na een redelijk goede nacht slaap sta ik al op tijd op, want er staat 12 kilometer hardlopen op het schema. Na een klein ontbijtje ga ik de deur uit en merk ik bij de 1e stap al dat ik echt enorme spierpijn heb. Mijn borstspier auw! Elke stap voel ik terug in mijn borstspier. Heel even gaat de gedachten door mijn hoofd ‘omkeren’, maar ik weet het te negeren en na een tijdje lopen voel ik het eigenlijk alleen nog maar op de achtergrond. Ik probeer echt met de rem erop te lopen, want op het schema staat 12 kilometer met 5:50min/km, maar hoe langer ik aan het lopen ben hoe sneller het gaat. Als ik langs de atletiekvereniging loop kom ik nog even Liselotte tegen en stop even om haar te feliciteren met haar overwinning bij de kustmarathon. We kletsen even gezellig, maar niet veel later scheiden onze wegen want ik merk dat ik begin af te koelen. Ik loop de laatste kilometers lekker uit en kom uiteindelijk met een gemiddelde van 5:26 min/km thuis. 

Eenmaal thuis doe ik nog snel wat buikspieroefeningen op mijn matje en heb een enorm inspirerend uitzicht als ik de oefeningen uitvoer.

Daarna stap ik snel onder de douche, maak een lekkere maaltijdsalade en als deze op is is het alweer bijna tijd om naar het werk te gaan. Het is een lekkere dienst en gelukkig is het aan het einde van de avond dusdanig rustig dat ik eerder naar huis kan. Zo kan ik nog een beetje op tijd slapen, want ik heb de volgende dag weer een dagdienst.

Woensdag
Genadeloos vroeg gaat alweer de wekker en ruim een uur later wandel ik het ziekenhuis binnen. De dagdienst gaat redelijk snel voorbij en eenmaal thuis trek ik mijn loopschoenen aan voor een intervaltraining. Ik heb een  tempoblokkenrun op het schema staan en ik vrees voor de tempo’s als ik de eerste passen zet. Oeiii zware benen. Gelukkig loop ik het er een beetje uit tijdens de 2 kilometer inlopen, maar ik merk tijdens het 1e blok van 1,5 kilometer dat het pittig gaat worden om die 4:40 min/km vol te houden. Toch lukt het en herstel ik redelijk in de 500 meter dribbel. De blokken daarna gaan steeds iets beter en ik heb precies op het mooiste stukje van de route een rustpauze. 

Ik wandel dwars door de plas en niet veel later gaat het gas er weer op. De tempoblokken gaan uiteindelijk allemaal zelfs nog sneller dan bedoeld en dat ondanks de nog licht aanwezige zware benen. Met 13 kilometer, een tomatenhoofd en een big smile kom ik thuis. 

Na het lopen gooi ik snel een eiwitshake en 2 boterhammetjes erin. Ik douche even kort en trek alweer mijn volgende sportoutfit aan. Een klein uurtje na het douchen stap ik op de fiets naar de sportschool voor een HIIT workout. Ja i know, ik ben gek!

Terwijl ik zelf even een warming-up aan het doen ben vraag ik mijzelf al af of het wel een goed idee is, maar goed.. ik ben er nu toch al dus ik ga pas naar huis als de les afgelopen is. Nou… ik heb het geweten. Ik ben wederom alleen en oh my hij is dit keer ook echt extra zwaar gemaakt. Het is weer zweten tot de max en mijn triceps zijn op een gegeven moment echt zo verzuurd dat spontaan de tranen in mijn ogen schieten van de pijn.
Toch weet ik het uur vol te maken en op het laatste nog 45 seconden op de airbike eruit te knallen, maar daarna ben ik echt compleet leeg. Ik moet echt even bijkomen en stap met trillende handjes en benen op de fiets naar huis. Onderweg naar huis wil ik alleen maar liggen (oeps, pas nou op Gaby…) en eenmaal thuis plof ik neer op de bank. Toch weet ik mijzelf eraf te krijgen voor wat herstelkwark en neem daarna een enorm verdiende douche. Niet veel later duik ik mijn bed in, maar stuiter nog behoorlijk na van de adrenaline.

Donderdag
Gelukkig heb ik geen vroege dienst, maar een tussendienst en kan ik toch toch net even iets langer blijven liggen. Ik ben aardig gebroken als ik uit bed kom en heb het idee of ik in de nacht overreden ben door een vrachtwagen. Eenmaal op werk gaat het wel, maar na de lunch lijkt het wel of het gevoel driedubbel terugkomt. Als mijn dagdienst collega’s vertrokken zijn zit ik echt de laatste 2 uurtjes vooruit te kijken en ben ik echt niet meer vooruit te branden. Ik haal even een frisse neus buiten, maar ook dit helpt niet. 

Rond 17:15 uur stap ik het ziekenhuis uit en rij ik naar huis. Daar kleed ik mij snel om voor de borstcrawlcursus en ben ik benieuwd of het wel wat gaat worden vandaag. Mijn armen voelen zo zwaar en ik merk echt dat mijn lijf gewoon nog leeg is van de dag ervoor. Eenmaal in het water gaat het prima en heb ik er eigenlijk weinig last van. De les gaat wel vooral over de armslag, maar doordat er tussendoor nog veel wordt uitgelegd heb ik niet eens de kans om te verzuren hahaha. Het is weer een leerzame les en als ik uit het water kom heb ik ineens weer een soort van energie.

Eenmaal thuis nestel ik mijzelf op de bank en kijk eerst een aflevering van ‘helemaal het einde’. Nicky is namelijk nog op zijn werk en ik wacht op hem met Expeditie Robinson kijken. Als de aflevering net klaar is, komt hij thuis en beginnen we aan E.R. Ik lig daardoor wel later dan gepland in mijn bed, maar het duurt niet lang voordat ik in slaap val als ik eenmaal lig.

Vrijdag
Werkdag 5 deze week en vandaag een vroege dienst. Doordat ik in de ochtend samen met een collega even niet op de werkvloer sta, maar bij een virtuele rampenoefening aanwezig ben is het een beetje een gekke dag.
In de middag sta ik wel op de werkvloer en daardoor lijkt de tijd ineens te vliegen. Het is al met al wel een lekkere dag en rond 15:15 uur verlaat ik het ziekenhuis, WEEKEND!

Ik rij vanaf het werk direct door naar de sportmasseur en laat even lekker mijn benen onder handen nemen. Het is alweer zo lang geleden en we kletsen gelijk even bij. Ik ben vlak voor de marathon van Rotterdam voor het laatst geweest, dus genoeg gespreksstof hahahaha. Mijn benen voelen na afloop weer lekker fris als ik de deur uitstap en eenmaal thuis is Nicky al thuis. Er is ook een pakketje bezorgd en whaaaaa het is de ASICS Kayano 25 Lite show editie! In het licht lijken ze een beetje saai zwart, maar straks in het donker met verlichting erop reflecteren ze. Lekker veilig voor de donkere wintermaanden. 

Ik heb vandaag een rustdag en neem het er lekker van. Ik doe ook echt heel de de avond niks, behalve dan wat dingen voor deze blog. Ik plaats een winactie van een samenwerking met Duracell online en maak alvast een groot begin aan het weekoverzicht.
Voor de blog van de triathlon moet ik echt even in ‘de mood’ zijn en dat lukt nu even niet hahaha. Ik kijk nog wat op netflix en duik pas rond 23 uur mijn bed in.

Zaterdag
Heerlijk wakker worden zonder wekker! Toch ben ik wel soort van op tijd wakker. Na een ontbijtje maak ik mijzelf klaar om op de racefiets te stappen. Er staat vandaag 90 minuten fietsen op het schema en ik heb er echt zin in. Ondanks het prachtig mooi weer buiten zit ik op de fiets binnen. Ik heb na de triathlon mijn fiets op zolder op de Tacx gezet en vind het teveel gedoe om hem voor dit ene ritje ervan af te halen. Dakramen open, netflix aan, koptelefoon op en trappen maar. Voor het eerst op de tacx en het was warm, na 35 min toch maar mijn shirtje uit (voordeel van op zolder fietsen), maar ik vond het eigenlijk niet eens vervelend. Lekker filmpje gekeken en de benen maar draaien. Alleen wat een herrie, sorry Nicky en buren… ik was blij met de koptelefoon. 

Na 45 kilometer in iets meer dan 1,5 uur vond ik het genoeg! Volgende keer ventilator erbij, maar dit ga ik in de winter zeker nog wel een paar keer doen.

Daarna nog even buikspieroefeningen en toen kon ik lekker douchen en de rest van de dag beginnen. Ik wilde even naar het dorp toe, gezellig samen met Nicky, maar Nicky was niet lekker dus ging ik in mijn eentje. Waar ik voor maar een paar dingetjes ging, kwam ik bepakt en bezakt thuis. Lekker geshopt en ook nuttige dingen gekocht.

Ik was uiteindelijk wel langer dan gedacht van huis af dus eenmaal thuis kon ik gelijk beginnen met koken. ik maakte lekker macaroni bolognese a la di mama. Zo simpel, maar op zijn tijd zo lekker. Na het eten kijken Nicky en ik nog even wat terug op tv en ineens is het bijna tijd dat we moeten gaan. We hebben namelijk een surpriseparty voor Ramon zijn 30e verjaardag en we moeten ineens haasten, want we moeten nog wat dingen doen. Uiteindelijk zijn we net op de afgesproken tijd in Houten, maarrrrr blijkt Ramon pas een uur later te komen dan vooraf gedacht. Het was uiteindelijk een enorm gezellige avond en pas na 1 uur lag ik in mijn bed.

Zondag
Ik ben al voor de wekker wakker en stap rustig uit bed. Alvast mijn hardloopkleding aan en beneden even een flink ontbijt erin. Na een uurtje sta ik buiten, klaar om 24 kilometer te gaan lopen. Het voelt in eerste instantie nog best fris in mijn hempje en korte broek, maar al snel merk ik dat het toch warmer is dan gedacht. Het lijkt wel hoog zomer! Het zweet gutst bij 4 kilometer echt al van mijn lijf af en ik zit ook al onder de minivliegjes. Ik probeer het tempo te drukken, want ik loop weer veel te snel, maar het lukt gewoon niet. Ik loop lekker, maar toch moet ik echt even in een flow komen. Ik laat het tempo los en loop op gevoel verder, dat werkt! Ik loop langs de braasem en maak even een foto voor insta.
De kilometers volgen zich in rap tempo achter elkaar op en voordat ik het weet zit ik op 10 kilometer en begin ik mijn blaas te voelen. Shit… ik hoop dat het vals alarm is, maar bij 12 kilometer moet ik echt plassen. Ik zie bosjes waar ik in kan duiken en wow dat lucht op. Ik loop daarna opgelucht verder en heb ook inmiddels de wind behoorlijk tegen. Hij is sterker dan ik dacht, maar wel lekker verkoelend. Ik passeer de grappige paspop en moet zo lachen om de pumps die ze aanheeft. 

Mijn benen voelen best goed en ik geniet van het lekkere weer. Bij de Langeraarse plas maak ik even een heen en weertje zodat ik zeker weet dat ik op 24 kilometer uitkom als ik thuis ben. Terwijl ik door loop, tel ik de kilometers af en begin ik een klein beetje mijn hamstrings en billen te voelen. Die zijn deze afstanden niet meer gewend hahaha. Terwijl ik een bekend punt passeer kom ik erachter dat het heen en weertje niet eens had gehoeven, ik kan zelfs 25 kilometer ervan maken. Of 24 kilometer hardlopen en 1 kilometer wandelen. Ach… laten we eens gek doen en er gewoon 25 kilometer van maken. Vlakbij mijn huis nog een laatst kleine heuvel op en klaar! Hoppa! 25 kilometer in the pocket!
Thuis neem ik een eiwitshake en niet veel later een lekker broodje ei. Ik geniet van het zonnetje, schreeuw wat bekenden via de marathon van Eindhoven app naar de finish en lig lekker languit op de loungeset. Na een uurtje spring ik toch maar even onder de douche, help ik mee in het huishouden en ga ik niet veel later verder met dit weekoverzicht. Ik ben toch wel een klein beetje gaar van dit dagje en besluit om in de avond niet heel veel meer te gaan doen.

Het was een drukke week op diverse gebieden, maar het voelde goed! Het weekend zorgde voor een mooie balans. Komende week staan weer wat mooie trainingen gepland en natuurlijk de 8 kilometer tijdens de marathon van Amsterdam. Wie ga ik daar allemaal zien?? Ik heb in ieder geval zin in om weer een weekje te gaan knallen! Doe je mee?

Ohw en dat verslag over die triathlon… ik ben ermee bezig, hij komt ECHT komende week…echt waar 😉_