Week 38: Er is weer een doel

Het was een week waarin ik eindelijk weer wat kilometers heb gemaakt, heeeeeeeeeel goed nieuws kreeg en daardoor weer een doel kreeg om voor te trainen. Een week die supernat eindigde, maar wel 2 medailles rijker. Mijn week van dag tot dag, veel leesplezier

Maandag
Na een weekend al te hebben gewerkt, gaan we lekker in dat ritme door. Dagdienst nummer 3 dient zich aan en ik ben gewoon al voor mijn wekker wakker. Fijn hoor die regelmaat 😉 . Op het werk gaat het allemaal heel voorspoedig en is het eigenlijk een ongewoon rustige maandag. Stiekem wel lekker, want daardoor is er ook tijd voor andere dingen die ik anders in mijn eigen tijd zou moeten doen zoals E-learnings. Na het werk rij ik rustig aan naar huis en eenmaal thuis ga ik verder met mijn weekoverzicht van de 2 voorgaande weken. Ik heb vandaag helemaal niks gepland staan na het werk en heb ook niks aan sporten op schema. Als mijn weekoverzicht klaar is kijk ik nog even naar een serie met Nicky en is het niet veel later tijd om mijn bed op te zoeken. Ik plaatste trouwens deze dag een plaatje op insta waar ik elke keer keihard om moet lachen. Een foto nog van het ASICS Frontrunner weekend in Amsterdam. 

Dinsdag
Vandaag dagdienst nummer 4 van de 4 en makkelijker dan ooit spring ik mijn bed uit. Op werk heb ik de grootste lol met mijn collega’s en heb ik echt een beetje het vrijdagmiddag gevoel. Ondanks dat het best druk is, gaat het allemaal lekker en als ik eenmaal klaar ben rij ik door naar de Klinkenbergenplas in Warmond. Ik heb daar afgesproken om gezellig samen een rondje te rennen met mijn fysio. We zijn zo aan het kletsen dat ik helemaal vergeet om een foto te maken. We lopen uiteindelijk bijna 6 kilometer in een lekker stevig tempo. En omdat ik dus geen foto heb, post ik maar een foto uit de oude doos.

Na afloop duik ik mijn auto en niet veel later de drukte van de spits in. Gelukkig valt het mee en ben ik nog een soort van op tijd thuis. Even een lekkere douche en daarna begin ik snel aan het maken van het eten. Alleen dit mislukt compleet (oeps). Er is deze avond gondelvaart in Alphen en omdat het een keer best mooi weer is, wil ik er wel weer een keertje naar toe. Als Nicky binnenkomt en de aangebrande geur ruikt, pakken we de fietsen, eten wat bij de snackbar en fietsen daarna door naar een plekje aan de Rijn. Het is al lekker druk en we zijn net op tijd. Het aantal bootjes die voorbij komen valt eigenlijk best tegen en met een kleine deceptie fietsen we rustig aan naar huis.
Als we bijna thuis zijn, pak ik mijn telefoon en open ik mijn mail. Er wordt mail geladen en staat daar echt mail van Boston marathon??? Ik open de mail en zie daar ACCEPTED Staan. WHAAAAAAAA ik mag naar Boston roep ik uit. Ik ben zo blij!! En eenmaal van de fiets af, feliciteert Nicky mij. Ik app en bel een paar goede vrienden en familie en ga daarna gelijk in de regelmodus. Niet lang daarna is er een vliegticket geboekt en check ik nog even het hotel wat ik al enige tijd geleden heb gereserveerd. Niet veel later duik ik mijn bed in, want voor de volgende dag staat er een duurloop op de planning.

Woensdag
Ik heb een onrustige nacht gehad en ben behoorlijk brak als ik mijn bed uitstap. Het beloofd best warm te worden en flink te gaan waaien dus ik wil niet te laat de deur uit voor mijn duurloop. Er staat 20 kilometer op het schema, maar ik heb in mijn hoofd om ‘de halve van Alphen’ te gaan lopen. Ik heb deze route nog nooit gelopen, maar lijkt me een mooie voor vandaag. Enigzins gespannen ga ik de deur uit, want het is alweer even geleden dat ik zo’n afstand liep en ik kan dat gelijk merken aan de redelijk hoge hartfrequentie die ik heb. Ik negeer dit laatste en loop lekker op mijn gevoel.
Na ruim 5 kilometer heb ik een gedwongen pauze, want de hefbrug is omhoog. Het voelt allemaal heerlijk, temperatuur is goed, windje is niet vervelend en mijn benen voelen sterk. Ik kom langs mooie plekjes en voel echt weer de liefde voor het hardlopen. Ik app Nicky als ik nog 2,5 kilometer moet en zo lief hij staat mij gewoon op te wachten bij de denkbeeldige finish van mijn loop. Namelijk bij ‘de ster’ van Alphen. Het symbool van Alphen en die staat ongeveer om de hoek bij ons huis.

Ik kom met een dikke glimlach over de finish en we wandelen samen naar huis.

Na een verfrissende douche stap ik op de fiets om naar het centrum te fietsen en gaat Nicky even boodschappen doen. Terwijl ik op de fiets zit denk ik aan Boston en komt het ineens binnen dat ik gewoon de Boston marathon ga lopen. WOW zo bizar! Ik fiets in een roes verder en zet niet veel later mijn fiets neer bij de sportschool (die zit aan de rand van het centrum). De jaarmarkt is in volle gang in het centrum, maar gelukkig hoef ik maar een klein stukje door de drukte om bij de feestwinkel te komen. Ik wil graag een speciale aankondiging maken voor op social media dat ik naar Boston mag en koop een mooie unicorn helium ballon. Ik fiets daarna met de ballon in een plastic zak en windkracht 6 naar huis (kan je zeggen, geen handige combi hahahaha). Nicky en ik eten alvast warm eten en daarna rijden we naar de Zegerplas toe om een paar foto’s te de ballon te maken. Ook dit is een uitdaging met de wind, maar uiteindelijk rollen er leuke foto’s uit. Eenmaal weer thuis, schrijf ik een speciale blog waarin ik aankondig dat ik naar Boston mag en niet veel later gooi ik het op instagram. Niet veel later ontploft mijn telefoon door alle lieve berichtjes, zo lief! 

Ik eet nog even een broodje en stap niet veel later wederom op de fiets naar de sportschool. Daar krijg ik ook meteen ‘gefeliciteerd met Boston’ te horen en ga vol energie aan de slag bij de HIIT.
Het is een heerlijke les en ik stap met een bak energie op de fiets naar huis. Thuis stap ik weer onder de douche, eet wat kwark en duik niet veel later alweer mijn bed in.

Donderdag
Ik ben nog een dagje vrij vandaag en omdat ik de ‘kracht’ training al de avond ervoor heb gedaan hoef ik eigenlijk helemaal NIKS tot aan de borstcrawlcursus. Nou ja, ik moet wel een heleboel dingen van mijzelf en werk een lijst met klusjes af. Ik kies de winnaar van de Afthershokz Trekz Air en krijg een pakketje binnen van isostar en de beat cycling club. Ik eet tussendoor mijn warme maaltijd en eet nog iets kleins voordat ik rond 18:10 uur de deur uitstap om naar het zwembad te lopen. De borstcrawlles gaat dit keer vooral over ademtechnieken, ademritme en wrikken. Het is weer een leuke en leerzame les en ga weer met een big smile de deur uit.

Het begint bijna saai te worden, maar niet veel later zit ik weer samen met Nicky op de bank om Expeditie Robinson te kijken. Daarna duik ik mijn bed in, want de dag erna moet ik al vroeg op.

Vrijdag
om 7 uur gaat al de wekker en dat terwijl ik een avonddienst heb. Ik mag namelijk vandaag een workshop instagram geven tijdens een scholingsdag van Mindful Run in Arnhem. Tijdens het Frontrunner weekend ben ik daar door Martijn voor gevraagd en in eerste instantie zei ik ‘ nee joh, dat kan ik toch niet?? En ik vind praten voor een groep echt verschrikkelijk’. Toch heb ik uiteindelijk ‘ja’ gezegd en kon ik niet meer terug. Een mooie uitdaging voor mijzelf. En nu was het zover. Iets na 9:30 uur kom ik aan op de plek van bestemming en kijk ik mijn ogen uit hoe mooi het daar is. 45 minuten later begin ik met mijn praatje en yes het voelt goed. De groep is zo leuk, leergierig en enthousiast en de tijd vliegt voorbij. We gaan na ruim 1 uur naar buiten voor nog wat fotografie en er komen supermooie foto’s van iedereen uit voort. Rond 12:30 uur neem ik afscheid van de groep en moet ik weer terug naar huis.

Ik kan thuis nog even snel eten en omkleden en rijd niet veel later naar het werk. Het is een drukke avonddienst, maar we slaan ons er goed doorheen. Uiteindelijk ben ik om 23:40 uur thuis en kan ik mijn bedje in duiken.. kapot!

Zaterdag
Na een nacht goed geslapen te hebben en geen wekker te hebben gezet, kom ik pas om 10 uur mijn bed uit. Ik ontbijt samen met Nicky en we hebben verder een hele burgerlijke ochtend en middag waarin we wat terugkijken, boodschappen doen en lekker even ergens gaan lunchen. Eenmaal weer thuis, maak ik vast mijn racefiets klaar voor de zondag en kleed ik mij om voor een rondje hardlopen. Het komt met bakken uit de hemel en ik moet heel even zin maken om te gaan. Na 1 stap ben ik dit alweer vergeten en loop ik al te genieten. Dit is echt mijn hardloopweer. Het gaat ook zo lekker dat ik zelfs eigenlijk te snel loop. Ik ontwijk op een gegeven moment zelfs de plassen niet meer en kom lekker doorweekt thuis. 

Eenmaal thuis ligt er een superlief kaartje met zelfs een beetje ‘voer’ voor mijn unicornspaarpot (om hem te laten rammelen). hahahahaha, zo lief en leuk! 

Na een warme douche kan ik niet veel later mijn bordje pasta al eten en kijken we samen naar een serie. Na 2 afleveringen gaat Nicky gamen en kan ik naar Dance Dance Dance kijken. De laatste dingen voor de zondag worden doorgeapt en ik pak vast zoveel mogelijk spullen voor de dag erna.

Zondag
Ik hou het kort over deze dag, het was nat… heel nat. De rest komt uitgebreid aan bod in een aparte blog komende week. Maar de missie is in ieder geval gelukt, beide medailles zijn binnen! 40km fietsen en 10EM lopen!

Komende week trainen we weer lekker door en yes ik heb nu echt weer een doel! De road to Boston is aan!