Whoops en toen waren er ineens 2 weken voorbij, het was even niet anders en je zal (mocht je dit weekoverzicht gaan lezen) erachter komen hoe dat dat kwam. Nu snel maar beginnen aan de 1e week, want het wordt sowieso al een lang verhaal hahaha. Pak er dus maar wat te drinken bij en veel leesplezier.
Week 36:
Maandag
Vandaag begon ik de dag met een tussendienst op het werk. De dienst begon relatief rustig, maar werd gaandeweg de uren verstreken steeds drukker. Eenmaal thuis kookte ik snel eten voor Nicky en mijzelf. En na het eten liep ik nog even een rondje hier rondom de zegerplas samen met een instagrammaatje. Een kort, maar gezellig rondje. Eenmaal weer thuis dook ik niet veel later mijn bed in. 
Dinsdag
Vandaag stond er eigenlijk een wisselduurloop van 14 kilometer op het programma, maar ik had die nacht niet lekker geslapen, voelde mij niet fit en zag er echt tegenop. Ik lag op de bank al met een hartslag van 85-90 en wist dat het dan toch niks zou worden met die loop. Ik kon het ook niet opschuiven naar een later tijdstip want ik had een avonddienst en moest nog tot 23 uur werken. Ik deed dus eigenlijk heel de ochtend rustig aan en in de middag ging ik op tijd naar werk voor de avonddienst. Na het werk vond ik mijn startnummer voor de damloop, Whoop whoop zin in! 
Woensdag
Een vrije dag, maar wordt al rond 6 uur gewekt door keiharde regen en onweer. Het is heel de ochtend tot aan halverwege de middag aan het regenen en onweren. Er staat 12 kilometer op het programma, maar door de onweer vertik ik het om naar buiten te gaan. Ik heb een waslijst aan klussen die ik in huis moet doen en besluit eerst dit maar te doen. Ik schrijf een blog over de marathon van Boston en doe uiteindelijk de boodschappen. Eenmaal terug van de boodschappen heb ik zo’n hoofdpijn, dat ik besluit om niks meer te doen. Superslecht, maar het is even niet anders. In de avond doe ik helemaal niks meer en duik op tijd mijn bed in.
Donderdag
Vandaag weer een vroege dienst die redelijk snel voorbij gaat. Thuis ga ik gelijk aan de slag met het maken van eten, want om 18:10 uur loop ik al naar het zwembad. Want yes! Vandaag begint eindelijk de 12 weekse borstcrawlcursus waar ik mij al enige tijd geleden voor heb opgegeven. Ik heb dit vroeger wel geleerd, maar vind het een leuke uitdaging voor mijzelf om dit weer goed te kunnen. Nu kijk ik namelijk onwijs jaloers naar die mannen en vrouwen die naast mij een uur lang borstcrawl zwemmen, terwijl ik een uur lang schoolslag doe met af en toe een poging tot borstcrawl. Lijkt mij heel tof om het ook zo goed te kunnen. De eerste les gaat over stroomlijnen en is echt al heel leerzaam. Het uur gaat supersnel voorbij en weer eenmaal thuis plof ik op de bank voor de eerste aflevering van expeditie robinson. 
Vrijdag
Hieperdepiep hoera Nicky is vandaag jarig. Nicky viert het niet echt en allebei gaan we gewoon in de ochtend naar het werk. Na het werk snel ik naar huis en wacht totdat Nicky thuis is. Allebei kleden we ons om in iets netjes en rond 18 uur stappen we het restaurant binnen waar ik speciaal voor zijn verjaardag gereserveerd heb. 
We hebben hier (restaurant de Dyck in Woubrugge) ook met pasen gegeten en dat was zo lekker en goed geweest. Ook dit keer is het eten fantastisch en verlaten we pas rond 22 uur het pand. Eenmaal thuis duik ik snel mijn bed in, want de volgende dag moet ik weer vroeg op.
Zaterdag
Vandaag dus weer vroeg op ivm de dagdienst. Het is een gezellige dienst en onderweg naar huis doe ik nog even snel een boodschap. Eenmaal weer thuis vind ik mijn startpakket voor de dam tot damfietsclassic. Zo leuk, echt zoveel zin in die dag. Ik kleed mij om in een hardloopoutfitje en loop een heerlijk rondje van 6km. 
Nadat ik een welverdiende douche heb genomen, maak ik in de keuken een lekkere omelet uit het boek van Dafne Schippers klaar en schreef ik in de avond een review en winactie over de Aftershocks Trekz Air. 
Daarnaast keek ik naar mijn favoriete programma ‘Dance Dance Dance’ en stiekem hoop ik dat ik daar ooit aan mee mag doen.
Zondag
Vandaag de dag die al heel lang met rood omcirkelt in mijn agenda stond, want vandaag is de Colorrun! Toen bekend werd dat deze weer werd gehouden dit jaar besloten Linda, Anja en ik om ons op te geven en we hadden er enorm veel zin in. Na een rustig ochtendje stapte ik samen met Nicky rond 11 uur bij Linda voor de deur uit. Daar werden gelijk mijn haren ingevlochten door Anja en niet veel later waren we ready to go. Nicky bleef in het huis van Linda achter terwijl wij door haar ouders werden weggebracht naar de Haarrijnse plas. Daar was het al lekker druk, maar niet veel later hadden we ons startpakket in handen en waren we eigenlijk ready to go. Als 3 unicorn’s waren we klaar om van onszelf een regenboog te gaan maken. Ik hou het even kort en laat de foto’s tot de verbeelding spreken, maar het was een superleuke middag met ook nog best wel wat bekenden.
Eenmaal weer terug bij Linda’s huis, douchte ik alle kleur weer van mij af en hielp met maken van een heerlijke risotto. Linda haar vriend, Ramon, kwam niet veel later ook thuis en het werd nog een gezellige avond. Pas na 23 uur waren Nicky en ik weer thuis en dook ik snel mijn bed in. Ik besloot om mij nog wel even op te geven voor de HIIT die ochtend erna, want ik wilde de week goed beginnen.
Week 37:
Maandag
Na een kort nachtje, stap ik iets te laat mijn bed uit. Ik heb geen tijd meer om te ontbijten met kwark en granola (duurt dan te lang voordat het gezakt is) en eet 3 volkoren crackers met pindakaas. Dit vult ook en geeft hopelijk een beetje energie tijdens het sporten door de suikers. Een half uurtje later stap ik op de fiets en kom nog net voordat de les begint aan. Ik ben in mijn eentje en en het duurt niet lang voordat het zweet al van mijn hoofd afdruipt.
Het gaat superlekker, alleen aan het begin van ronde 3 merk ik dat ik bij het omhoog komen na de mountainclimbers even wat rustiger aan moet doen. Ik zie wat zwarte vlekken, maar dat heb ik wel vaker tijdens deze trainingen. Ik ben ook best wel misselijk en ren naar buiten om een paar enorme boeren naar eruit te gooien. Gelukkig komt er verder niks mee en zakt het misselijke gevoel. De rest van de ronde gaat prima en er is nog tijd om nog 1x een volledige ronde te doen waarbij ik alle oefeningen 30seconden doe. Terwijl ik mij in het zweet aan het werken ben wordt er een nieuw apparaat naar binnen geschoven en word ik uitgedaagd om na de HIIT daar ook nog even op te gaan staan. Ik ben dan de eerste die het apparaat gebruikt en laat mij deze kans niet ontnemen (hoe verrot ik ook ben). Het is onwijs zwaar voor mijn bovenbenen en stap al snel af. Ik ben helemaal verzuurd en kapot. Ik ga op de grond liggen en hijg lekker uit. Het lijkt in eerste instantie wel te gaan, maar als ik eenmaal weer sta voel mij niet lekker worden in het hoofd. Daarbij voel ik mij trillerig en moet ik van de instructeur (Bodhi) gaan liggen, voordat ik val. Terwijl ik lig neemt het gevoel niet echt af en ben ik inmiddels ook misselijk. Alles lijkt een soort van vertraagd binnen te komen en ik krijg een suikerzakje aangeboden om weg te werken (bij gebrek aan dextro, beter iets dan niets). Het zet nog niet heel erg zoden aan de dijk en mijn hele lijf schreeuwt ‘blijf maar liggen’ ‘slapen zou nu zo fijn zijn’. Ik begin het koud te krijgen en langzaamaan weet ik mijzelf omhoog te werken en wordt ik continue door Bodhi in de gaten gehouden of het goed gaat. Als ik eenmaal wat warms aanheb en ik in ieder geval geen zwarte vlekken meer heb lopen we naar het andere gedeelte van de sportschool. Daar probeer ik nog iets van een drankje met suiker weg te werken en ook mijn eiwitreep te eten. Nog steeds ben ik misselijk en ik krijg het steeds kouder. Thee erbij, maar het wordt niet echt beter. Na ruim een uur zit ik nog steeds als een zielig vogeltje en voel ik mij echt beroerd. Bodhi hakt de knoop door, ik mag niet meer naar huis fietsen en wordt met de auto gebracht. De fiets wordt ingeladen en terwijl we naar mijn huis rijden val ik al bijna in slaap. Dat is dus echt niks voor mij. Eenmaal thuis bel ik gelijk naar mijn werk dat het niet goed gaat, maar dat ik hoop dat het beter gaat na een douche en even liggen. Mijn collega schrikt en ik mag niet eens meer douchen, maar moet gelijk mijn bed in. Nog voordat ik lig zie ik al een appje verschijnen in de app van het werk dat er een late dienst wordt gezocht. Ik zet mijn wekker, merk dat ik sneller adem dan normaal, heb het nog steeds ijskoud, maar val bijna direct in slaap. Ik word wakker van de wekker en voel mij nog steeds niet lekker en meld mij definitief ziek. Dit is echt niks voor mij en lig een beetje te malen wat het zou kunnen zijn. De rest van de dag doe ik bijna niks en stap aan het eind van de middag maar eens onder de douche. Ik voel mij intussen al iets beter, maar nog steeds niet echt goed. Ik lig nadat ik wel wat warm eten naar binnen krijg, alweer op tijd in mijn bed. KNOCK OUT!
Dinsdag
En dan word je kiplekker wakker! Nou ja zeg! Zo bizar, zo slecht als ik mij de dag ervoor voelde, zo goed voelde ik mij nu weer. Echt gek! Ook wel een beetje eng, maar goed. Ik heb vandaag wederom late dienst en meld mij direct weer beter voor die dag. Eigenlijk staat er 90 minuten op de racefiets op het schema, maar dat durf ik nog niet aan. Ik besluit om uiteindelijk toch nog wel even naar de sportschool te gaan om daar een uurtje op licht verzet op de home trainer te gaan fietsen. Ondertussen scoor ik wat pakjes dextro en leg deze als bedankje achter de bar van de sportschool en gooi ook wat in mijn tas. Het fietsen gaat goed en ik praat met de diverse instructeurs die mij de dag ervoor hadden gezien. Ze kennen mij al wat langer en hebben mij al 10x dood zien gaan in de les, maar ze hadden mij nog nooit ‘zo beroerd/slecht’ gezien. Ze zijn blij dat ik weer de ‘oude’ ben en we gissen over wat het geweest kan zijn. Ikzelf denk een combi van te weinig drinken vooraf en misschien toch een net iets te karig ontbijt. Maar het vocht zal de hoofdreden zijn geweest denk ik. 
Na het fietsen, stap ik thuis onder de douche, maak een lekkere maaltijd en ga op tijd naar mijn werk. Daar krijg ik (als grap) een sportverbod van mijn collega’s hahaha. Omdat het mij toch niet lekker zit, laat ik voor de zekerheid even een ECG (hartfilmpje) maken, maar gelukkig is deze goed. De rest van de dienst is een gezellige dienst en gaat het prima.
Woensdag
WEEEEEEEKENDDD! Wiehoeeee 3 dagen vrij, heerlijk! Toch ben ik al een soort van vroeg wakker, maar ik blijf nog lekker even in mijn bed hangen. Als ik er eenmaal uit ben en een ontbijtje heb gegeten trek ik mijn hardloopkleren aan en ga op pad voor een 12 kilometer interval. Het lijkt fris, zeker doordat het ook nog miezert/regent dus ik trek een jasje aan. 
Na 1,5km moet ik wachten op een open brug en ik heb het inmiddels zo warm dat het jasje gelijk uitgaat. Het zonnetje breekt inmiddels ook door en het wordt stiekem best warm. De interval bestaat uit 2km inlopen, 5x 1km in 4:25 minuten (met rust 400 meter dribbel), 2km uitlopen. Het gaat best lekker en met 11km op de teller wandel ik het laatste stukje uit. Heerlijk!
Als ik eenmaal weer fris en fruitig ben, haal ik de boodschappen voor de eerstkomende dagen en scoor bij de Hoogvliet een prachtige Unicorn spaarpot voor €3. Hopelijk kan die snel gevuld worden met geld voor Boston.
Eenmaal weer thuis eet ik alvast mijn ‘avondmaaltijd’ en kijk ik wat dingetjes terug op tv. Ik twijfel even of ik mijn weekoverzicht van week 36 ga maken, maar ik besluit om gewoon even lekker niks te doen. Lekker een rustige middag. Rond etenstijd eet ik mijn lunch en rond 19:30 uur stap ik op de fiets om naar de sportschool te fietsen voor de HIIT les. Ik warm mij goed op en als Bodhi mij ziet, drukt hij mij op het hart dat ik echt moet stoppen als het niet gaat. Yes! Het gaat gelukkig goed (op de ‘normale’ ongemakken na) en ik fiets met een hele grote glimlach naar huis. Lekker!
Donderdag
Vandaag staat er een 15km duurloop op het programma en ik heb speciaal mijn wekker gezet. Toch ga ik uiteindelijk later dan gepland de deur uit en is het al best wel warm. Toch geniet ik en loop ik lekker op gevoel. Wel met een schuin oog op het tempo, maar als ik eenmaal in het juiste ritme zit hoef ik hier eigenlijk niet echt meer naar te kijken. Ik heb een mooie route uitgestippeld, met eindelijk een keer de molenviergang erin. Dit is een onverhard pad langs 3 molens (nummer 4, staat net langs een ander deel pad, maar die zag ik wel staan in de verte). Er zitten her en der wat hekjes en bruggetjes, maar het was toch een duurloop dus ik nam het ervan. Ik vond het fantastisch en genoot met volle teugen. 
Ondertussen had ik mijn nieuwe waterrugzak mee en kon gelijk uittesten wat ik ervan vond. Even wennen dat ik wat minder vakjes voorop heb, maar verder wel fijn omdat deze wat ‘luchtiger’ zit dan de andere die ik heb.
Na dit prachtige stuk liep ik weer via een andere route naar huis en liep ik nog een stuk samen op met een andere loper. Gezellig kletste we 2 kilometer weg en daarna gingen we weer onze eigen weg. Met nog 4,5 km tot het einde had ik echt enorme trek ineens en dacht ik oh oh (met gedachte van maandag). Ik pakte nog wat onverharde paden op de weg terug en was blij toen ik thuis wat kon eten.
In de middag schreef ik een blog over de granola die ik altijd zelf maak en draaide wederom mijn avondmaaltijd en lunch om, want om 18:15 uur ging ik weer op pad naar het zwembad. Borstcrawlcursus les 2! De les ging echt zo snel voorbij en we leerde weer zoveel. Ik vind het echt leuk en keek eigenlijk alweer uit naar de volgende week.
Een herhaling van de week ervoor, want ik keek eenmaal thuis heerlijk Expeditie Robinson op de bank en dook daarna mijn bed in.
Vrijdag
Ondanks mijn vrije dag gaat al vroeg de wekker. Ik heb namelijk om 8:40 uur een afspraak bij de kapper en aangezien die in Amsterdam zit, ben ik wel even onderweg. Ik ben net op tijd en laat mij daarna helemaal in de watten (lees verf) leggen. Ik ging met een ‘dooie kat’ op mijn hoofd naar binnen en ging als ‘glamour poes’ naar buiten. Eenmaal buiten stond collega van Nicky en inmiddels hardloopmaatje Anton Griep op mij te wachten. Anton had hoognodig nieuwe hardloopschoenen nodig en ik had mijn twijfels over zijn huidige schoenensoort. 
Waar kan je dan beter alles laten testen en uitproberen dan in de ASICS store? En zo zaten we een 15 minuten later in de ASICS store en stond hij niet veel later met nieuwe schoenen en allerlei elektroden op de loopband. Na een uur liepen we met de prachtige Nimbus 20 naar buiten. Daarna zette hij mij weer bij mijn auto af en reed ik via het tuincentrum en de Appie naar huis. Daar installeerde ik mij achter mijn macbook en wachtte ik totdat ik mocht inschrijven voor de Boston marathon.
Tijdens het inschrijven las ik alles 3x en drukte uiteindelijk op verzenden. Nu is het tot max 3 weken wachten op uitsluitsel. Spannend!!!
Ik kon nog even mijn thee opdrinken voordat ik op de fiets stapte om naar de fysio te fietsen. Sinds woensdagochtend had ik weer wat last van mijn nek en voelde het weer wat stijfjes. Omdat ik al heel de dag binnen had gezeten vond ik het wel fijn om even te fietsen.De fysio zat vandaag maar op 5km afstand, dus lekker ritje. Er werd het een en ander gekraakt, gerekt en geneedled en met een beurse nek ging ik de deur uit hahaha. Gelukkig hoefde ik in de avond niks te doen en genoot ik van een tv kijk avondje samen met Nicky.
Zaterdag
Vandaag weer vroeg op, want dagdienst 1/4 staat gepland. De dienst is rustig en ik kijk echt de tijd vooruit. Eenmaal thuis ruim ik wat dingen op en bespreek wat dingen met Frontrunnermaatje Martijn voor iets onwijs tofs wat volgende week vrijdag gaat plaatsvinden. Daarna begin ik eindelijk aan mijn weekoverzicht van de afgelopen 2 weken. Nicky kookt vandaag en na het eten moet ik hem ergens bij helpen, waardoor we even een stukje moeten wandelen. Ik heb de afgelopen dagen al meegeleefd met de mensen in Berlijn en gooi een shoutout met enthousiaste foto op instagram. 
In de avond smul ik weer bij Dance Dance Dance op tv en duik daarna snel mijn bed in omdat ik de volgende dag weer vroeg op moet.
Zondag
Dagdienst 2/4 vandaag en na een goede nacht slaap gaat dit een stuk makkelijker dan de dag ervoor. Ik ben een soort plaatsvervangend zenuwachtig voor de lopers in Berlijn en probeer tussen het werk door zoveel mogelijk ervan mee te krijgen. Er komen een hoop mooie herinneringen terug en ook beginnen de marathonkriebels door mijn lijf te gieren. De dienst gaat nog een soort van snel voorbij en eenmaal thuis maak ik mijn fiets klaar voor een lekker ritje. Er staat een behoorlijke wind, maar ik kan nog aardig tempo draaien. Na een klein uurtje ben ik thuis en is het eten zo goed al klaar. 
Ik kan dus gelijk aanschuiven en na het eten hang ik nog een tijdje aan tafel, check alle mooie verhalen over Berlijn en stap uiteindelijk maar eens onder de douche. Daarna kijken Nicky en ik nog even de serie ‘ik weet wie je bent’ en dan is het alweer tijd om te gaan slapen.
Het waren een beetje gekke weken, waarin ik in de eerste week heel wat kilometers skipte en in de 2e week behoorlijk schrok van mijn eigen lichaam. Uiteindelijk pakte ik in week 2 wel weer wat kilometers en is het een mooie aanloop naar deze aankomende week. Een week die zal eindigen in Zaandam tijdens de Damloop, maar waar voorafgaand nog heel wat kilometers gelopen en gefietst zullen gaan worden.
Succes allemaal weer toppers en hopelijk gaat het met jullie ook allemaal goed! En uhhh wie zie ik allemaal bij de damloop en/of fietsclassic?
Leave A Reply