Week 31: mijn eerste Nolhtairt

En zoefff weer een week voorbij. Het lijkt wel of de weken met die warmte nog sneller gaan. Ik heb allerlei blog ideeën, maar ik vind het zo zonde om met dit heerlijke weer binnen te zitten achter de computer, dus dat komt wel weer als het wat minder weer is. Want yes.. ik geniet enorm van dit mooie weer, want voordat je het weet is het weer voorbij. En het hardlopen vind ik echt wel lastig met dit weer, maar ook dat went wel weer uiteindelijk. De afgelopen week maakte ik in ieder geval weer wat kilometers en dit keer niet alleen in Alphen en omstreken, maar ook daarbuiten. En jaja ik deed mijn eerste echte nolhtairt, wat dat is… dat lees in dit weekoverzicht 😉

Maandag
Na een nacht slapen waarin ik iets onrustig sliep gaat al om 7 uur mijn wekker. Ik had eigenlijk bedacht om van 8-9 uur te gaan zwemmen, maar als eenmaal de wekker gaat denk ik ‘ja daaaag’. Ik verzet mijn wekker en stap rond 8:30 uur mijn bed uit. Ik gooi snel een ontbijtje erin, maak alvast mijn salade voor die avond en hijs mezelf in sportkleding. Iets voor 10 uur sta ik startklaar in de sportschool voor een HITT workout. Het is een hele pittige les en als ik na 30 minuten 4 rondjes heb gehad, kokhalzend buiten sta en het zweet uit alle poriën komt zegt de trainer ‘zullen we er maar mee stoppen?’. Ben je nou gek, ik heb nog 15 minuten en niet veel later doe ik nog 1 ronde van alle oefeningen waarbij elke oefening nu niet 30 seconden moet, maar 1 minuut. Compleet gesloopt en doorweekt van het zweet, maar met een supergoed gevoel stap ik niet veel later de auto in en race ik naar huis. 

Thuis eet ik snel een flinke bak kwark en stap ik onder de douche. Daarna pak ik mijn werktas en rij naar het werk waar ik om 12 uur moet beginnen. Voor mijn idee heb ik er al een hele dag opzitten, maar helaas… ik moet eigenlijk nog beginnen. Het is enorm druk op werk en ben van 12 tot 20 uur bijna alleen maar op de been. Ik ben best moe als ik naar huis rij, maar kan dienst 4 van de 7 afvinken. Eenmaal thuis kijk ik samen met Nicky nog een serie en duik lekker op tijd mijn bed in.

Dinsdag
Na een nacht heerlijk te hebben geslapen word ik al om 9:15 uur wakker. De wekker stond om 9:30 uur, dus dat is even heerlijk wakker zo. Zeker gezien het feit dat ik (doordat ik de nachtdienst in zou gaan) geen wekker zou zetten. Maar vandaag is dat dus even anders. Ik ga gezellig met een hardlopende collega van Nicky (die ik dus ook ken) hardlopen door de duinen van Zandvoort. Hij woont daar nu een half jaartje en de enige keren dat ik daar kom is met de circuit run, dus het leek mij wel leuk om daar een keer samen met hem te gaan lopen. Het was even zoeken naar een geschikte datum, maar vandaag was het zover. Na een ontbijtje stap ik gewapend met mijn camelbag iets na 10 uur in de auto. Het regent nog lekker in Alphen en stiekem hoop ik dat het tijdens het lopen ook wat regent. Eenmaal in Zandvoort schijnt het zonnetje, maar hangen er ook wel dreigende wolken. Na een korte rondleiding door Anton zijn paleisje met uitzicht op zee (jaloers!) stappen we niet veel later de deur uit. Er staat immers 21,1km op de planning, dus hop hop gaan met die banaan. We kletsen honderduit en ik merk dat ik het stiekem toch best warm vind. Tel daar de heuveltjes en de stukken onverharde erbij op en je begrijpt… het werd tijd voor een fotomomentje 😉 

Echt een prachtig gebied waarbij het ene deel nog mooier was dan het andere deel. Op een gegeven moment herkende ik iets van de eerder en wist ik dat we bijna de duinen uit zouden gaan. Nog even een foto van ons 2 en daarna door richting de boulevard.  

Op de foto lijkt het alsof er alleen maar wolken waren, maar aan de andere kant van de camera was een behoorlijk blauwe lucht. De zon kreeg steeds meer de ruimte en je voelde de temperatuur oplopen. Ik kreeg het steeds een beetje zwaarder, maar probeerde het niet te laten merken. Bij bijna 18km kreeg anton ineens pijn aan zijn knie, de pijn schoot er ineens in en aan zijn klachten te horen herkende ik het van het verhaal van Celeste (wat uiteindelijk een dikke vette blessure, lopersknie, werd). In plaats van door te lopen, zijn we gestopt en hebben we lekker uitgewandeld. Daarna nog even een koffie en thee bij de strandtent, waarbij we een extra gast hadden in de vorm van een totaal niet schuwe en enorme zeemeeuw. 

Na het drinken, terug naar zijn huis en was het tijd om afscheid te nemen. Hij moest namelijk daarna naar zijn werk en ik wilde thuis nog even chillen.
Op de terugweg nog even snel de boodschappen gedaan en eenmaal thuis at ik lekker een broodje en een douche. Ik merkte dat ik toch wel moe was, maar om nou naar bed te gaan vond ik ook wat overdreven. Ik bleef een beetje op de bank hangen, keek wat op tv en ruimde wat op in huis. Na het eten keken Nicky en ik een serie en iets na 22 uur ging ik op pad naar werk voor dienst 5/7.

Woensdag
Het was een bezige nachtdienst, maar toch had ik heel even een momentje waarop mijn ogen dichtvielen.
Gelukkig duurde het niet heel lang voordat ik daarna naar huis mocht en eenmaal thuis lag ik snel in bed. Om 8:45 uur ging echt het lampje uit en met een paar korte momentjes waarop ik wakker was, vond ik het om 18 uur wel mooi geweest. Ik begon alvast met koken en Nicky maakte dat verder af toen hij thuis was. We keken een serie en toen was het alweer snel tijd om naar het werk te gaan… dienst 6/7  

Donderdag
Dienst 6/7 was een lekker dienstje. Een stukje rustiger dan de nacht ervoor, maar dat vonden ik en mijn collega’s niet zo erg. Gelukkig was ik een stuk wakkerder dan de nacht ervoor en kwam mijn dip pas tegen de tijd dat we naar huis mochten. Eenmaal thuis duurde het ook niet lang voordat ik in bed lag en in slaap viel. Tussendoor was ik een paar keer kortdurend wakker en toen ik rond 19:30 uur echt wakker was schrok ik eigenlijk van de tijd. Normaal gesproken maakt Nicky mij wel op een gegeven moment wakker en is het eten klaar, maar dit keer was het nog zo stil. Ik belde hem en kreeg hem niet te pakken… Ik liep naar beneden en trof hem slapend op de bank aan. Zo schattig.
Ik maakte hem wakker en niet veel later kwamen er 2 heerlijke bordjes met eten de keuken uit. Nog even een serie en toen was het alweer tijd om naar het werk te gaan. Nog 1 dienst, wiehoeeee 

Vrijdag
Dienst 7/7… een heerlijke nachtdienst die ook uiteindelijk wel weer snel voorbij ging. En wiehoeeeeee om 7:45 uur begon mijn WEEEEEEKEND! Eindelijk weekend, heerlijk! Ik was eigenlijk nog helemaal niet moe en besloot om in ieder geval alvast mijn hardlooptraining van 8km te gaan doen. Het beloofde een warme dag te gaan worden, dus dan was het wel lekker om dit lekker vroeg te gaan doen. Om 8:15 uur ging ik op pad en het ging heerlijk. Ik kwam nog een collega tegen, dus nog even een ‘kletsstopje’ om daarna weer lekker door te gaan. Het was al warmer dan ik dacht, dus ik was heel blij dat ik dit maar alvast gedaan had. 

Na het hardlopen besloot ik om ook maar gelijk het fietsrondje van 60 minuten te gaan doen. Ik was namelijk nog steeds niet moe en voelde mij nog prima. Snel trok ik mijn fietskleding aan, maakte mijn fiets klaar en ging op pad. Stiekem vond ik het toch wel weer een beetje spannend met de klikpedalen omdat het weer de eerste keer na mijn val was. Maar het ging goed en ik fietste een leuk rondje, verzonnen door mijn garmin. Terwijl ik op de fiets zat had ik bedacht om dan ook nog maar even te gaan zwemmen, om zo een omgekeerde triathlon compleet te maken hahahaha.

Ik stalde de fiets binnen, trok mijn fietskleding uit, badpak aan, kleren erover, zwemtas mee… wat drinken en eten erin en op naar het zwembad. 12:02 uur lag ik in het water en na 52 minuten & 1550 meter vond ik het wel genoeg. Het merendeel zwom ik in schoolslag en ik deed een paar baantjes borstcrawl. Als ik al die snelle tijden op instagram zie en ook al die snelle mensen in het zwembad naast mij zie, voel ik mij echt een slak, maar goed.. ik doe het voor mijzelf, ik verzuip niet en ik heb er plezier in. En volgens mij is dat het belangrijkste. Met een meer dan voldaan gevoel verliet ik om 13 uur het zwembad. 

Na de Nolhtairt (omgekeerde triathlon 😉 ) deed ik niet zo heel veel meer. Ik las een boekje in het zwembadje en merkte toen dat mijn ogen zwaar begonnen te worden. Ik overwon het dipje en toen Nicky eenmaal thuis was keken we nog wat afleveringen van Casa de Papel. Toen wederom mijn oogleden zwaar werden, besloot ik om naar mijn bed te gaan. Rond 21:45 uur lag ik in mijn bed en duurde het niet lang voordat ik in dromenland lag.

Zaterdag
Ik had voor de zekerheid wel een wekker gezet om 10:15 uur en dat was achteraf maar goed ook. Ik werd namelijk wakker van de wekker. Niet dat we iets gepland hadden, maar anders was ik bang dat ik van zaterdag op zondag niet zou kunnen slapen. Maar goed… ik had bijna 12 uur geslapen dus het was ook wel tijd om op te staan. Nicky en ik besloten om lekker ergens in het dorp te gaan brunchen en gingen vanwege het heerlijke weer op de fiets. We belandde uiteindelijk bij Trots, een tentje aan de oude rijn. Het broodje geitenkaas smaakte superlekker en onze magen waren weer goed gevuld voor de komende uren. We struinde door het dorp, aten nog een ijsje bij een nieuwe italiaanse ijsboer (tja, die moest natuurlijk getest worden) en deden daarna boodschappen. Eenmaal weer thuis besloot ik om toch een groter zwembad nog even te scoren bij de action en een uurtje later dobberde ik op een zwemband met een leuk boek in het grote zwembad. Toch wat fijner zo’n groter zwembad, zeker als we met zijn tweeën erin willen. 

In de avond keken we een serie een maakte ik mijn weekoverzicht voor zover af. Zette mijn workout voor de dag erna alvast in mijn garmin en ging niet te laat naar mijn bed.

Zondag
Ik sliep redelijk oké, was al voor de wekker wakker, maar toen die wekker eenmaal ging was ik zo brak en had ik geen zin om eruit te gaan. Even twijfelde ik of ik wel zou gaan hardlopen, maar ik heb de laatste weken te vaak mijn trainingen geskipt en wist dat ik er spijt van zou krijgen als ik niet zou gaan. Een kleine 50 minuten later stond ik buiten, ready to go! Het was nog heerlijk fris buiten, maar je voelde het zonnetje wel al branden. Er stond een 14km wisselduurloop op het programma, met tempo’s waar ik wel een beetje tegenop zag. Toch ging ik met frisse moed van start, maar merkte ik al vrij snel dat mijn benen niet deden wat ik in gedachte had. Ze voelde als lood en ik hoopte dat er tijdens het inlopen uit te lopen.
Ik twijfelde over omkeren, maar zette uiteindelijk door. Na 2 kilometer begon ik aan de 10x 500-500 meter. Eerst 500 meter snel om daarna af te wisselen met 500 meter in een nog steeds stevig doorlooptempo. Na een paar keer gewisseld te hebben, kwam ik bij een nieuwe route en bleek de weg te zijn afgesloten, er kwam een loper aanlopen en die pakte de alternatieve route die ik ook wou gaan pakken. Ik liep achter hem aan en toen ik aan de 500 meter snel uitkwam haalde ik hem in. Ik stond een stuk verderop even op mijn telefoon te kijken of ik nog goed ging qua route en de andere loper kwam voorbij. We raakten aan de praat en ik liet mijn horloge lekker even voor wat het was. Hij was aan het trainen voor zijn 1e marathon (Amsterdam) en we liepen allebei op een deel weg waar we nog nooit hadden gelopen. De kilometers vlogen voorbij en vond het eigenlijk wel prima. Toen hij naar rechts ging en ik naar links, pakte ik mijn eigen ‘schema’ weer op. Ik was nog maar net weer bezig of ik voelde mijn darmen rommelen, ik was vooraf wel naar de WC geweest, maar het was nou niet echt heel veel. Ik liep door, maar op een gegeven moment moest ik echt even stil staan om het te laten zakken. Ik zag nergens bosjes waar ik in kon duiken en ook geen leven in de huizen waar ik langs liep. Dit ging een paar kilometer zo door totdat ik Ter Aar in liep en besloot om aan te kloppen bij het politiebureau. Het bureau zag er ‘doods’ uit en ik vroeg een passerende dame of die open was. Zij dacht van niet, maar de supermarkt was wel net open. Ik rende de supermarkt in en mocht gelukkig gebruik maken van het toilet.

Toen ik een ‘grote boodschap’ had gedaan kon ik opgelucht op pad en dat liep meteen een stuk lekkerder. Ik maakte netjes mijn schema af, liep nog 2 kilometer uit en kwam wel met een soort van voldaan gevoel thuis. Toch blij dat ik geweest was. En die conditie… die probeerde ik onder de stenen in mijn tuin te vinden, want ik ben bang dat die daar ergens onder is beland.

Na een heerlijk verfrissende douche trok ik mijn bikini aan en settelde ik mij in de tuin. Zo nu en dan even het bad in, boekje lezen, beetje eten, beetje drinken, wasjes draaien enz. Een heerlijke middag. In de avond gingen Nicky en ik lekker uit eten. Ik had zo’n trek in Mosselen en genoot ervan.
Na het eten nog even een aflevering van Casa de Papel om een beetje op tijd mijn bed in te duiken. Helaas hing ik een uur later boven de pot en kwamen alle mosselen eruit. Het luchtte wel op en ik viel uiteindelijk heerlijk en niet meer misselijk in slaap. Elk nadeel heeft zijn voordeel zullen we maar zeggen 😉 .

En zo zijn we alweer in een nieuwe week aanbeland. Met de eerste 2 dagen nog bloedhitte en daarna zal het afnemen en kunnen we weer gaan klagen dat het te koud, te nat en een k*tZomer is 😛 . Alle gekheid op een stokje, voor de komende week heb ik geen bijzonderheden gepland, ik moet van de 7 dagen 6 dagen werken en daar buitenom probeer ik de nodige kilometers te maken. Geniet nog even van dit heerlijke weer, want over 140 dagen is het alweer kerst 😉