Pluk de dag

Afgelopen week hebben jullie mijn belevenissen rondom en tijdens de marathon kunnen lezen, maar inmiddels ben ik al 1,5e week weer terug in Nederland en stond ik op hardloopgebied niet stil. Hierbij dan ook een kleine terugblik op dit alles en een hele kleine vooruitblik op morgen.

Donderdag 5-11 nog geen 24 uur thuis, maar na een heerlijke nacht slaap sta ik te popelen om mijn benen even lekker los te lopen. Vol trots loop ik een klein rondje in mijn NYC marathon Finisher 2015 shirt. De benen voelen op nog een heel ieniemienie klein beetje spierpijn in de bovenbenen verassend goed. Yes!
Op vrijdag liet ik eindelijk na maanden van afwezigheid mijn neus weer zien in de sportschool. Ik dacht ‘ik moet nu goed beginnen na NYC dus hup hup geen getrut’. Ik besloot om op aanraden van diverse even te beginnen met een lesje Pilatus. En zo lag ik op vrijdagochtend om 9 uur ‘s morgens op een matje in de sportschool. Na een heerlijke les waarin ik merkte dat ik inderdaad niet 1 van de soepelste ben besloot ik om er ook nog maar even een buikspierkwartiertje aan vast te plakken. Even die spieren laten branden… Met een portie energie verliet ik de sportschool, zo fijn!

In het weekend mocht ik van Henny maximaal 10km lopen. Aangezien het op zaterdag dat met bakken uit de hemel kwam besloot ik om het door te schuiven naar de zondag. Ik had verder die dag niet veel plannen en schreef mijn eerste verslag over de dagen voorafgaand aan de marathon. Mocht je deze misschien gemist hebben dan kan je hem hier nog teruglezen. In de middag kreeg ik het bericht dat er op zondag een ‘loopzondag’ vanuit de organisatie van de 20 van Alphen zou zijn . Dit ter voorbereiding op de 20 van Alphen op zondag 6 maart. Afstand 10 of 15km….Tempo 6 min/km… verzamelen om 10:15 uur bij de pannenkoekenboerderij en daarna koffie/thee… jaaaaa gezellig. Dus daar stond ik met ongeveer 44 andere enthousiastelingen op zondagochtend om 10:15 uur en een kwartiertje later vertrok ik met nog 34 andere om de 10km af te leggen. Ik weet niet waardoor, maar mijn benen voelde een soort van moe en moesten echt even op gang komen. Gezellig babbelend met een aantal andere mensen genoot ik van het heerlijke loopweer en de omgeving. Daarna gezellig nog even een koppie thee en kon mijn laatste vakantiedag beginnen ;-).


Maandag keek ik de marathon van NYC op Eurosport terug. Wat gaaf om dat te zien en hahahaha ik wist soms ‘ohwja ze gaan zo naar links’ kun je nagaan hoeveel ik onthouden heb. Terwijl ik er naar keek maakte ik het verslag over mijn eigen gelopen race schreef. Mocht je deze onverhoopt gemist hebben…. dan kan je hem hier teruglezen.

Dinsdag stond er een rondje van 6 kilometer op de planning. Aangezien ik maandagavond de nachtdienst in was gegaan had ik eerst overdag liggen slapen en werd wakker toen het donker was. Ik ben, zoals de meeste inmiddels wel weten, niet zo gemotiveerd om tijdens een nachtdienstenreeks te gaan lopen en al helemaal niet in het donker. Maar goed… onder enige aanmoediging van mijn vriend besloot ik om toch maar te gaan. Ik dacht eerst nog dat ik 5km moest, dus dacht ohwww dan ben ik dus binnen een half uur thuis, maar toen ik beter keek dat het er 6 waren.. maar 1 km meer, maar dat valt dan toch een soort van tegen hahahaha.Maar goed… gewapend met mijn test item ging ik de deur uit en ik kan je zeggen… ondanks de wind, regen en duisternis liep ik een heerlijk rondje en kwam vol energie thuis.

Donderdag stond er 8 km inclusief 5 korte versnellingen op de planning. Ik zat nog steeds in de nachtdienst en heel gek, maar ik had na mijn 3e nacht werken nog enorm veel energie in de ochtend (voor mijn gevoel ‘s avonds laat) en besloot om maar eerst een rondje te gaan rennen i.p.v. slapen. En wow… wat was dat lekker! Ik merkte de laatste 2 km wel dat ik toe was aan mijn bed, maar wat was ik blij met deze keuze! Lekker in het licht lopen ipv in het donker. Daarna was het tijd voor een welverdiende douche en een paar uur slaap.

Gister tijdens mijn laatste paar uurtjes nachtdienst maakte ik mijn verslag over de dagen na de marathon af en plaatste deze… mocht je deze gemist hebben… dan kan je deze hier teruglezen.

En dan vandaag…Vandaag is zo’n dag… een dag waarop je nog een keer goed met je neus op het feit wordt gedrukt dat het leven zomaar ineens voorbij kan zijn. En dat je dus moet genieten… geniet van het leven, geniet van elk moment en heb elkaar lief. Carpe Diem!

Vanmorgen werd ik wakker en las ik het verschrikkelijk nieuws over de aanslagen in Parijs en werd er echt even stil van! Na de beelden op t.v. werd ik er nog stiller. Vreselijk wat er daar is gebeurd! Het andere nieuws wat ik las waren de mensen die willen gaan protesteren bij de intocht van Sinterklaas, wat een zotte bedoeling en wat een stelletje gekken! Ik was dan ook heel blij dat ik even een rondje mocht gaan loslopen voor de Zevenheuvelenloop van morgen. Niet alleen lekker voor de beentjes maar ook voor mijn hoofd. Stoom afblazen… Muziekje aan, gedachten op 0 en gaan. Na 5 kilometer kwam ik thuis en was mijn hoofd een stuk leger. Natuurlijk blijven de vreselijke gebeurtenissen in Parijs ergens in mijn hoofd spoken, maar kan ik ook aan andere dingen denken. Want…. Hoe hard misschien ook… het leven gaat (voor mij in ieder geval) door.

Morgen is de Zevenheuvelenloop en ik heb er zin in! De planning is om samen met mijn trainer te gaan lopen (kijken of ik hem bij kan houden) en weer veel lieve loopmaatjes te gaan zien en lol met ze hebben. En door de gebeurtenissen in Parijs zal ik ze een extra stevige knuffel geven… Maar ondanks alle fun zal ik morgen tijdens die minuut stilte bij de start ook respectvol stilstaan bij deze gebeurtenissen. Stilstaan bij alle slachtoffers. Om daarna gewoon te gaan geniet van het mooie landschap met die fijne (ahum) heuvels in Nijmegen.

Loopmaatje Mari sluit zijn blogs altijd af met onderstaande tekst en met zijn toestemming mag ik deze vandaag ook gebruiken…. Aangezien ik hem wel heel toepasselijk vind bij deze dag.

Keep on running in a free world