Nog 9 weken & 6 dagen

Hoe dichterbij de marathon van New York komt, hoe sneller de weken lijken te gaan. En whaaaaaaaa de weken gaan vanaf nu nog maar 1 cijfer bevatten ipv 2….het gaat nu echt opschieten. De duurloop kilometers worden opgeschroefd en elk pijntje wordt nauwlettend in de gaten gehouden…. Afgelopen week liep ik 61,68km,  stonden er 4 trainingen op het programma en daarnaast nog een conditietest. Had ik een zeer interessante ‘bodyscan’ en viel de nieuwste Runner’s World in de brievenbus. Tijd voor een terugblik op afgelopen week.

De maandag begon met een rustdag. De rustdagen beginnen steeds ‘heiliger’ te worden, zeker nu de kilometers worden opgeschroefd. Elk pijntje of zeurend spiertje hou ik nauwlettend in de gaten om eventueel op tijd in te kunnen grijpen. Ik schreef mijn terugblik over de week daarvoor en probeerde op tijd mijn bedje op te zoeken.

Dinsdag stond er een korte training op het programma, 6 kilometer op duurlooptempo met 5 korte versnellingen over 100m. De training verliep soepel en ik probeerde een beetje de benen te sparen voor de dag erna. Na de training was het snel douchen en eten maken om daarna nog een avonddienst te werken.
Zoals ik vorige week schreef stond er op woensdag een conditietest en bodyscan bij Energylab in Einhoven gepland. Al vroeg ging de wekker en at ik mijn ontbijt. Om 9:30 uur stond de afspraak gepland dus ruim op tijd stapte ik de auto in. Natuurlijk was ik te vroeg, maar zo kon ik nog mooi even bij de personal training van Zelia kijken. Zij sport immers in hetzelfde gebouw en zou om 9 uur starten met haar training. Iets voor 9 uur kwam ze aangefietst en nam zij mij mee naar binnen. Eenmaal binnen kon ze gelijk zwaar aan de slag… wat een kanjer! Na 25 minuten besloot ik om naar het Energylab te lopen om daar zelf te beginnen. Ondanks dat er niks verwacht wordt van je was ik toch een tikkie gespannen. Na een korte intake werd ik door Robin onder de bodyscan gelegd…. deze zoemde langzaam over mij heen en zo werd er in 6 minuten een complete scan van mijn lichaam gemaakt. Tijdens het bespreken van de uitslag kwam Zelia binnenlopen en daarna was het tijd voor de conditietest. Zelia heeft mij daarbij aangemoedigd en mooie foto’s en filmpjes gemaakt. De test was pittig, maar wel erg leuk om te doen. Ik probeer deze week een mooi en uitgebreid verslag over deze test (en ook over de bodyscan) te maken en deze zo snel mogelijk online te plaatsen. Stay tuned ;-).
Na heerlijk gedoucht te hebben was het tijd voor een gezellige lunch samen met Zelia, dat hadden we allebei wel even verdiend.

Woensdagavond had ik gewoon baantraining. Ik merkte dat ik toch wel een beetje moe was van de hele dag (in combinatie met de korte nacht daarvoor), maar wilde eigenlijk niet de training missen. We begonnen met inlopen en daarna was het tijd om wat aan de spieren van het bovenlichaam te werken. Dit deden we door aan de hekken rondom de baan te hangen, maar ook door met zware ballen naar elkaar over te gooien. We begonnen allemaal met overgooien, maar toen bleek dat we de ballen niet in een ‘pisboogje’ (de mooie woorden van trainer Ruud) mochten gooien. Je begrijpt het… de hele avond hadden we het nog over het pisboogje… en tja de roadrunners 1 zouden pas op mijn blog gaan stemmen als ik het in mijn blog zou benoemen… dus mannen stemmen maar ;-). De pisboogjes werden daarna flinke zeikstralen en toen diegene tegenover mij bijna een toque nodig had omdat mijn armen er geen zin meer in hadden was het klaar met overgooien. We hadden de kern bereikt…. minutenloopjes… Ik merkte meteen al dat mijn benen moe waren dus ipv de tempo’s flink op te voeren deed ik het iets rustiger aan.. Ik merkte dat het lactaat van eerder die dag langzaam werd afgevoerd en dat ik gedurende de training wel iets sneller kon. Ik hield mijzelf in en na 1,5 uur zat de baantraining erop.

Donderdag was ik in de ochtend wederom in Eindhoven te vinden, dit keer om samen met mijn vriend nog wat uurtjes te ‘klussen’ in het appartement van hem terwijl er een nieuwe vloer gelegd werd. In de tussentijd werd de nieuwste Runner’s World bezorgd door de postbode… en een aantal hebben het al gezien, maar bijna achterin kan je mij vinden ;-). Ik sta namelijk in de rubriek ‘ de voorlopers’. Hierbij kijk ik samen met nog 2 andere dames vooruit op de Leiden ladiesrun van 4 September.

In de avond had ik een sportmassage op het programma staan en deze was echt wel even nodig. Ik had een paar hardnekkige knopen, maar jan van Soepel aan de start wist deze er mooi uit te halen.

Vrijdagmiddag stond er weer een 6 kilometer met 5 versnellingen op het programma. Ik had verwacht dat mijn benen als ‘lood’ zouden voelen na de sportmassage van de avond ervoor, maar dit viel erg mee. Het was echter buiten wel heel benauwd, maar ondanks dat liep ik heerlijk….Zo lekker dat ik besloot om niet om te draaien na 3kilometer, maar om door te lopen en er een rondje van 7 kilometer van te maken. GENIETEN! Daarna voldaan met de beentjes languit op de bank.
Zaterdag was het zo mooi dat ik besloot om met de fiets naar het werk te gaan, en ohhh wat gaf dat een paar mooie plaatjes onderweg…. in de middag fietste ik gezellig samen met een collega naar huis. ‘ S avonds verorberde ik een heerlijk bordje verse pasta gekookt door vriendlief. Want de volgende dag stond er een duurloop van 32 kilometer op het programma.

‘piep piep piep’ 6:30 uur ging de wekker af, want om 9 uur zou ik gezellig samen met een paar bekende loopmaatjes de 32 kilometer duurloop doen beginnend vanuit Oud- Ijselmonde (Rotterdam). Rustig aan wakker worden, ontbijtje erin, spullen aan en gaan. 8:50 uur stapte ik de auto uit en zag ik dat de eerste fiets met flesjes water werd ‘ opgetuigd’. Wat bleek… we waren met 15 lopers en 2 fietsers. Supergezellig! Stipt op tijd vertrokken we in rustig tempo richting de van Brienenoordbrug. Er stond een behoorlijke wind, maar dat was eigenlijk alleen maar lekker met het fel brandende zonnetje. Vanaf de Brienenoord liepen we langs een dijk richting de Algerabrug. Tussendoor werd er op 5 kilometer even gestopt om iedereen even wat te laten drinken. Ik had mijn camelbag op mijn rug, dus ik kon heerlijk tussendoor al wat slokjes nemen. We liepen snel door en verruilde langzaam het stadse voor de weilanden van Krimpen aan de Lek. Elke 5 kilometer was er een korte stop en langzaam naderde we het pondje waar we mee over zouden varen naar Kinderdijk. Wiehoeee Kinderdijk… dat bekent… molens ;-). Ooit ben ik hier als kind geweest, maar dat was nog in de tijd van dat ik in een buggy zat dus ik kon mij er niks van herinneren. Na een kort boottochtje naderde we de molens… en ja hoor… een bups toeristen…dat kan maar 1 ding betekenen… we zijn er… hoekje om en ohhhhh allemaal molens. Supermooi gezicht. We liepen er langs en zelfs nog even een onverhard paadje tussendoor. Erg gaaf! Daarna vervolgde we de weg richting Alblasserdam. Daar vlogen helaas net de slagbomen van de brug voor onze neus dicht dus moesten we een tijdje wachten. Bij bij kilometer 24 begon ik het een beetje zwaarder te krijgen en merkte ik dat ik toch wel een beetje last had van de warmte of van een beetje ‘ suikertekort’ (ondanks een gelletje en een powerbarsnoepje). Maar na een krentenbolletje van Jos en wat extra slokken water knapte ik snel weer op en voelde ik mij weer prima. We liepen stug door en de laatste kilometers gingen zelfs nog een beetje harder… we roken het eindpunt. En met 32,2 kilometer op de teller stonden we weer voor de deur bij Hans!
Erg mooie omgeving, goed geregeld, gezellige groep en lekker gelopen.. kortom TOP!

En helemaal leuk… tijdens deze loop voltooide ik de ‘ Road to Hogwarts’ run ;-). Mijn allereerste virtuele run is dus een feit. Mocht je niet snappen waar ik het over heb… klik dan even hier... 🙂

En nu een dag later… voelen de beentjes eigenlijk nog best goed… niet het idee dat ik 32 kilometer gelopen heb. Morgen staat er een interval van 13 kilometer op het programma, ik vraag mij af of ik dan nog hetzelfde denk ;-).

Aan het einde van de week heb ik de eerste gezamenlijke training met de groep van Rijnmond marathon reizen. Heel benieuwd hoe en wat de training gegeven gaat worden. De rest van de week staan er naast de interval van morgen, een nachtdienst-shake-out-run (yep we mogen weer 3 nachten werken) en een tempoblokkenrun van 23 kilometer op het programma.

Ik heb er zin in! Hoe ziet jou week eruit??

p.s. mocht je al voor mij gestemd hebben… Heel erg bedankt… wil je nog stemmen? Dat kan nog steeds… nog t/m 31-8… Klik HIER om te stemmen… thnx xx