Zoals je afgelopen zondag al hebt kunnen lezen zat ik afgelopen zaterdag voor het eerst op een racefiets. En niet zomaar een racefiets, maar een racefiets van het merk LIV. Het enige merk dat speciaal door en voor vrouwen is ontwikkeld. LIV is het kleine zusje van het grotere en bekendere fietsmerk Giant, maar LIV staat inmiddels wel haar mannetje in de wereld van het fietsen.
Enige tijd geleden kreeg ik de volgende uitnodiging via mijn mail ‘ LIV, het enige fietsmerk voor vrouwen door vrouwen, nodigt je graag persoonlijk uit om op een hypermoderne fiets de ultieme workout te ervaren, die speed, vrijheid en socializen combineert en bovendien ook nog eens een uitstekende #buttworkout is’ Uhhhh tuurlijk, alleen ben ik nou niet bepaald een fietster, maar de woorden ultieme workout en socializen trokken mij uiteindelijk wel over de streep om het gewoon te doen en te ervaren. Alleen ‘slik’ ik, ook wel bekend als Steff stuntpiloot, op een fiets met van die mega dunne bandjes??? Hopelijk zouden ze een EHBO kit meenemen..
In de tussentijd zocht ik wat informatie op over het merk, want ik kende de naam LIV, alleen als de naam van mijn lieve nichtje van 2, dus er was werk aan de winkel qua verdieping. LIV maakt gebruik van de faciliteiten, technologie en ontwikkelingen van de grotere broer Giant, maar het heeft z’n eigen ontwerp- en productieteam, bestaande uit alleen vrouwen. Voor de creatie van de meest dynamische en comfortabele fietsen voor vrouwen besteden deze teams in het ontwikkelingsproces veel aandacht aan de afmetingen van het vrouwelijk lichaam, met name de lengte van de arm, vingers, het binnenbeen, het bovenlichaam en de gewichtsverdeling. Want dit is over het algemeen bij vrouwen anders dan bij mannen. Ze hebben dus niet een mannenfiets een ander kleurtje gegeven en een iets kleiner frame gemaakt, maar echt een hele andere fiets ontworpen.
En toen was het ineens zaterdag en dacht ik ‘oh oh dunne bandjes dag’…. Na een hartelijk ontvangst waarbij gelukkig nog een aantal andere dames binnen wandelde die ook nog nooit op een racefiets hadden gezeten, was het tijd voor een korte presentatie van Anna Luten. Anna is de manager van LIV Benelux en vertelde onder andere over het ontstaan van LIV. Daarnaast vertelde zij dat ze samenwerken met onder andere Marianne Vos en ook liet ze de fiets zien die speciaal voor Marianne is ontwikkeld. Ze liet een filmpje zien over de oprichtster van LIV, Bonnie Tu uit Taiwan zien. Een vrouw die het in 2008 zat was dat er geen fietsmerk speciaal voor vrouwen bestond. Anna vertelde over de diverse evenementen die sinds vorig jaar worden georganiseerd in Nederland, waarbij vrouwen geheel vrijblijvend kennis kunnen maken met het sportfietsen. Ze maken en verkopen niet alleen racefietsen, maar ook mountainbiken, triatlonfietsen en inmiddels ook stadsfietsen.
Sinds begin deze maand is de campagne ‘Actually, i can’ opgestart en Anna liet daar het bijbehorende filmpje van zien. Een filmpje wat ik enorm inspirerend vond en daardoor nog meer zin had om op de fiets te stappen die buiten al klaar stond. Het inladen hier van het filmpje lukte niet echt, maar het is echt het kijken waard.
Na dit alles was het tijd om om te kleden en lekker naar buiten te gaan. Allemaal gehuld in een LIV shirt leken we net een echt ‘prof’ team 😉 . De fietsen en helmen werden op de juiste maat afgesteld, de laatste instructies werden gegeven en na wat foto’s konden we uiteindelijk opstappen. Het was nog wat frisjes, dus na de foto’s kwamen de jasjes van iedereen tevoorschijn.
De eerste paar meters voelde wat onwennig,moest ik wennen aan het voorover gebogen zitten (en iets later bleek dat ik in het begin in de laagste stand zat met mijn handen, dus ik kon iets rechter gaan zitten) en het schakelen, maar uiteindelijk voelde het goed en kon ik meer ontspannen gaan zitten.
Gezellig babbelend gingen de kilometers aan ons voorbij en wat is dit heerlijk! Zonder al teveel inspanning te leveren ga je best hard vooruit. 2x pauzeerde we, was er tijd voor een slokje drinken en wat foto’s en kregen we wat springoefeningen. Knallen op de fiets!
Voordat ik het wist zaten de 25 kilometers er alweer op….jammer (hoewel mijn billen er wel blij mee waren, want ik had een broek zonder ‘zeem’ erin aan). Het liefst had ik meteen de fiets meegenomen, want wat was dit lekker om te doen. Ik ben bang dat ik een nieuwe sport voor erbij heb gevonden, (oeps, nu alleen nog zwemmen leuk gaan vinden 😉 ).
Hoewel ik natuurlijk op basis van deze 25 kilometer natuurlijk nog niet meteen kan zeggen dat ik het ECHT ECHT leuk vind en meteen een hele nieuwe mooie fiets van LIV wil aanschaffen. Ik ga dus eerst op zoek naar een tweedehandsje, want tja… op een oude fiets moet je het leren. Alleen weet ik nu wel, mocht ik het ECHT ECHT leuk blijven vinden, al wat ik daarna zou willen aanschaffen, een vrouwvriendelijke fiets van LIV!
Wil jij ook een keer ervaren hoe het is om op een racefiets van LIV te zitten (en dit is vooral bedoeld voor mensen zoals ik, die nog nooit op een racefiets hebben gezeten), hou dan de aankomende dagen deze pagina van LIV in de gaten. Er staan nu al wat evenementen op vermeld, maar ik heb van Anna gehoord dat er nog veel meer gaan komen.
Wil je meer info over de verschillende soorten fietsen, de bijbehorende kledinglijnen en accessoires of wil je weten waar je het bij een fietsenwinkel bij jou in de buurt kan vinden klik dan hier.
Each ride is un unexpected journey, LIV Beyond
6 Comments
Gaaf, lijkt mij ook wel wat!
even de pagina’s met events in de gaten houden dan 😉
Ik ben jaloers, wat een mooie fietsjes! Al ben ik ook nog wel blij met mijn bianchi 😛
Mooi he, maar moest hem na de clinic gewoon weer inleveren hoor 🙂
[…] waren paarse spandoeken van het vrouwen fiets merk LIV. Het fietsmerk waar ik de dag ervoor nog een clinic van had gehad. En ook dezelfde mensen bleken er te zijn, dus dat was wel erg […]
[…] Na het rondje ging ik even naar het dorp om mijn nieuwe bril te bestellen (als die binnen is zal ik een foto plaatsen, maar het ziet er naar uit dat het 2 weken duurt) en wat leuks te kopen voor de boekpresentatie die ik later die avond had. Daarna schreef ik een blog over mijn eerste kennismaking met het wielrennen. Nog niet gelezen? Lees het dan hier…. […]