Ken je grenzen

Ongeveer 1,5e week geleden mocht ik een inspanningstest en bodyscan laten uitvoeren bij Energylab in Eindhoven. Energy Lab is een full-service sport- en gezondheidspromotiecentrum dat inzichten en advies geeft op zowel het vlak van een gezonde levensstijl als het optimaliseren van de prestaties. Dit geldt niet alleen voor de professionele sporter, maar ook voor de recreant. Zo kan je er naast het testen van je conditie ook terecht voor voedingsadvies en een sportmedisch consult. Alles georganiseerd onder 1 dak.

Op woensdag 19 augustus was het dan zover, ik mocht mijn conditie op de proef stellen en ook mijzelf ‘bloot’ geven door onder een scan te liggen. Enigzins gespannen stapte ik op het afgesproken tijdstip het Energylab binnen en werd daar vriendelijk opgevangen door Robin Decottignies. Robin zou vandaag de testen gaan afnemen bij mij, maar voordat we hieraan begonnen wilde hij iets meer over mij weten.

Ik had vooraf al het een en ander aan gegevens ingevuld, maar hij wilde ook nog weten hoe ik mij vandaag voelde, hoe ik de afgelopen dagen geslapen had, hoe mijn eetlust was, hoeveel stress ik de afgelopen dagen had gehad en hoe mijn trainingen verliepen. Deze gegevens voerde hij in met als achterliggende gedachte dat als ik ooit nog een keer zo’n test zou laten doen en ik daar enorme afwijkingen in deze waardes zou zijn dit enorm veel invloed op de test kan hebben.

Onder de scanner

Na nog wat vragen te hebben gesteld mocht ik mijn sportkleding aandoen en mocht ik op de weegschaal gaan staan..hmmm moet dat ;-). Ook werd mijn lengte gemeten en mocht ik daarna doorlopen naar een andere ruimte. In deze ruimte stond de bodyscan. Bij deze scan wordt er een analyse van de lichaamssamenstelling gemaakt. Hierbij kan nauwkeurig gemeten worden uit welke onderdelen je lichaamsgewicht bestaat. Hoeveel procent van je gewicht is nou daadwerkelijk vet, heb je ‘zware botten’ en hoe is het gesteld met je spiermassa. Ik werd neergelegd op een groot matras en moest netjes binnen de lijntjes liggen. Daarna ging er in ongeveer 6 minuten een grote scanner vanaf mijn hoofd via mijn middel richting mijn voeten. Daarna mocht ik er vanaf en keek ik naar mijzelf op een computerscherm. Heel gek hahahha.

Stap voor stap werden onderstaande onderdelen doorgesproken:

• Vetpercentage en vetvrije massa van het totale lichaam
• Vetpercentage en vetvrije massa per regio: armen, benen, romp, buik, heupen
• Vergelijking linker en rechter lichaamshelft (vb. vergelijking massa van het linkerbeen vs. het rechterbeen)
• Gewicht van iedere lichaamsregio
• Gewicht van de botten per regio
• Lichaamslengte en lichaamsgewicht
• Dichtheid van de verschillende botten in het lichaam (een indicator voor de stevigheid van het bot. Hoe steviger de botten, hoe kleiner het risico op botontkalking en breuken)

En wat bleek… ik heb een keurige vetpercentage, lager dan gemiddeld voor mijn leeftijd/gewicht/lengte. En jaja ik stevige botten… maar helaas ging het de excuus van zware botten niet op. Want die bleken wel gemiddeld qua gewicht te zijn. Ook weet ik nu mijn energieverbruik in rust, namelijk 1438 kcal. Dit betekend dat als ik heel de dag niks anders doe dan een beetje liggen ik nog steeds 1438 kilocalorieën binnen moet krijgen mijn lichaam in stand te houden. Een onverwachts punt dat uit de scan kwam was dat ik een lichte kromming in mijn ruggengraat heb (scoliose). Dit betekend dat het voor mij dus echt heel belangrijk is om mijn core goed te trainen. Ook werd er gekeken naar de verschillen tussen de linker en rechter lichaamshelft (armen en benen apart benoemd) en hier kwam uit dat mijn rechterarm en linkerbeen iets zwaarder/gespierder zijn dan mijn linkerarm en rechterbeen. Maar het verschil was dusdanig klein dat het te verwaarlozen valt.

Tijd om te zweten!

Na de bodyscan en uitgebreide analyse was het tijd om te gaan zweten. En ik kan je vertellen… liters aan zweet. Maar goed… laten we bij het begin beginnen. Vooraf had Robin aan mij gevraagd wat wat een beetje mijn tijden zijn die ik loop. Duurlooptempo enz. Aan de hand daarvan werd ik op de loopband gezet en werd deze op 5,5 km/uur aangezet. 5 minuten lang mocht ik flink doorstappen en kon ik ondertussen gezellig babbelen met Zelia (zij was even gezellig mee en heeft de foto’s in dit verslag gemaakt). Na de 5 minuten moest ik op de zijkant van loopband gaan staan en prikte Robin in mijn oor. In je oor?? Ja in mijn oor. Daar haalde hij een druppeltje bloed uit en daaruit werd mijn lactaat (melkzuur) bepaald. In principe is 1x prikken voor een gehele testafname voldoende. Ook moest ik aangeven hoe dit voelde en werd mijn hartslag geobserveerd. Daarna mocht ik er weer op voor 5 minuten en werd de snelheid verhoogt naar 7 km/uur. Bij dit tempo was het nog steeds goed te doen en bleef mijn lactaat nog steeds mooi laag.

Elke 5 minuten werd de snelheid met 1,5 km/uur versneld en werd het riedeltje met mijn gevoel, lactaat en hartslag herhaald. Zo gingen we door tot 14,5 km/uur. Dat was voor mij een pittig tempo en ik merkte dat ik toch wel erg zware benen begon te krijgen. Mijn lactaat was inmiddels ook aardig opgelopen (ik begon na de eerste 5 minuten met een waarde van 1,3 Mmol/L en zat nu op de 7,9 Mmol/L), maar toch werd ik getriggerd om de volgende snelheid te proberen… 16km/uur. Vanaf het moment dat ik aan de 5 minuten begon was het een gevecht met mijn hoofd… stoppen of niet stoppen… Mijn benen en zelfs armen begonnen op een gegeven moment zo zwaar te worden dat ik na ongeveer 1,5e minuut toch besloot om te stoppen. En in die 1,5e minuut was mijn lactaat nog verder opgelopen… daarna mocht ik rustig uitlopen en werd nog een paar keer bloed afgenomen tot het moment dat het lactaat weer begon te dalen. Hoogst gemeten waarde…. 11,9 Mmol/L

Even een stukje fysiologie

Maar goed… wat zegt dat lactaat enz allemaal dan? Het zegt iets over de aërobe en anaërobe drempel. De aërobe drempel is een indicator voor het vetmetabolisme. Tot aan de aërobe drempel wordt de energie uit de lichaamsvoorraden (o.a. vetten) gehaald en met behulp van ingeademde zuurstof omgezet in energie. Dit gaat prima en zo lang je je energie voorraden met behulp van heel af en toe een gel of iets dergelijk aanvult kan je uren doorgaan. Maar dan moet je wel op dezelfde intensiteit blijven lopen.

Ga je harder lopen en ga je de aërobe drempel over, dan krijgt je lichaam het moeilijker om de gevraagde hoeveelheid energie aan te vullen met behulp van de omzetting met zuurstof. Je gaat hijgen (en je neemt daardoor nog minder zuurstof op) en je lichaam neemt een toevlucht naar het anaërobe systeem om zo de gevraagde energie te leveren. Hierbij worden vooral koolhydraten gebruikt om energie te creëren. Alleen gebeurt deze omzetting niet volledig en blijft er als restproduct lactaat over. Het lichaam kan daar op dat moment niet zo veel mee en laat het afbreken door de lever. Prima zou je zeggen, maar je lichaam kan hier niet eeuwig op doorgaan….

Mocht je er zelfs nog een tandje bovenop doen door de anaërobe drempel te overschrijden (beter bekend als ‘ het omslagpunt’ ) kom je op het punt dat lactaat zich gaat ophopen in je spieren. Op dat moment begin je te ‘ verzuren’ en zal je het lopen op deze intensiteit niet lang meer volhouden en zal je op den duur moeten stoppen/rustiger aan moeten doen.

De uitslag

De drempels liggen echter voor iedereen anders en kunnen dus met deze test mooi bepaald worden. Mijn basisconditie bleek goed ontwikkeld te zijn, maar ik zal nog meer intervaltrainingen moeten gaan doen om mijn anaërobe drempel te verhogen (om dus minder snel te verzuren bij hogere tempo’s). Ik kreeg daarvoor een mooi schema van 12 weken mee gericht op mijn doel voor de marathon van New York. Echter… zoals de meesten weten heb ik een trainer die mijn schema’s maakt dus heb ik de informatie naar hem doorgestuurd om er een nog mooier schema van te maken ;-).

Verder zijn tijdens deze test mijn hartslagzones bepaald en kreeg ik een indicatie qua tijden die ik zou moeten kunnen lopen met deze conditie… en er zit nog meer in mij ;-). Ook kunnen ze tijdens de test op de loopband je VO2 max bepalen, maar ik heb ervoor gekozen om deze niet mee te laten testen aangezien ik toch niet veel met deze informatie zal doen.

Ook iets voor jou?

Ik vond het erg nuttig om te doen en heb ook veel geleerd en handige informatie gekregen. Alles krijg je netje op papier mee en ook opgestuurd per mail. Ik zou het dan ook iedereen aanraden die gerichter en vooral ook efficiënter wil gaan trainen om zijn/haar doelen te behalen.

Natuurlijk zit er wel een kostenplaatje aan vast, zo betaal je voor de conditietest inclusief 12 weken persoonlijk schema €175,00. De bodyscan is €50,00 en wil je je VO2 max laten bepalen is dat €25,00. Het is niet goedkoop, maar zeker wel de moeite waard!

Energylab heeft naast de vestiging in Eindhoven nog 3 vestigingen in België. Wil je meer weten over wat ze nog meer doen bij Energylab klik dan hier.

Hopelijk was het een beetje een duidelijk verhaal, met name het deel over aerobe en anaerobe vond ik lastig om kort en bondig uit te leggen. Mochten er nog vragen zijn, stel ze gerust… en mocht je nog op en/of aanmerkingen hebben… schroom niet.

P.s. je kan nog tot en met morgen (maandag 31 augustus) 23:59 uur stemmen op de website van de Runners World voor hardloopblog van het jaar…. En Ik kan jou stem heel hard gebruiken…. Hint hint ;-)… Klik hier om te stemmen. Thnx xx