Hallo nieuw jaar, hallo nieuwe kansen en hallo nieuwe doelen, maar allereerst…. De beste wensen voor jou voor dit nieuwe jaar! Dat het maar een mooi, sportief, gelukkig, gezond, liefdevol, avontuurlijk, blessurevrij en hardloopvol jaar voor jou mag worden!
Het vorige weekoverzicht is alweer van vorig jaar.. (sorry te flauw grapje), dus tijd voor een nieuwe ;-). Mocht je die van vorig jaar gemist hebben, dan zou je hem hier nog terug kunnen lezen. Mijn voornemen voor dit jaar is om het weekoverzicht op een vaste dag te plaatsen, maar mijzelf kennende…. Blijft het bij een voornemen… maar we gaan het proberen en vooralsnog is het deze week wel gelukt ;-). De Road to Dusseldorf is voor mijn gevoel nu deze week echt begonnen…. December was voor mijn gevoel een bijhoudt maandje en vanaf nu gaat het echt beginnen. Het klinkt nog ver weg 24 April, maar hey… het is alweer Januari en alweer 2016… dus voor je het weet is het zover…. Maar genoeg gezwetst,… tijd voor een terugblik op afgelopen week.
Maandag
Deze dag had ik een korte training van 6 kilometer op het programma staan. Deze kilometers gingen in gemiddeld 5:20 min/km en daarbij liep ik aan het eind van elke km een korte versnelling van 100 meter. Even de spieren wakker schudden en ook mijn hoofd. Want was ik duf toen ik thuis kwam van het werken… maar na het lopen met de top 500 van het foute uur in mijn oren.. vol energie. Heerlijk! Ik testte vandaag even of ik stiekem misschien toch mijn laatste gekochte nieuwe werkschoenen de ‘Nike Lunarglide 6’ niet lekker vond voor het hardlopen, maar helaas…. Ik kreeg ook in deze slaapvoeten.
Dinsdag
Even een welkome vrije dag… en ik bijna heel de dag NIKS! Ik had geen zin om naar sportschool te gaan om om 9 uur mezelf dubbel te vouwen bij een uur Pilatus… heerlijk rustig wakker worden was het plan. En dat gebeurde ook… daarna schreef ik een review over de prachtige kleding van Lornah Sports. De kledinglijn voor vrouwen ontworpen door Lornah Kiplagat. Mocht je deze review gemist hebben… klikkerdeklik… hier kan je hem vinden.
Verder kreeg ik vandaag hele leuke post binnen… het nieuwe boekje van de reisorganisatie waar ik mee naar de marathon van New York ben geweest. Ik had het al bij andere gezien, maar nu had ik hem zelf in handen.. en keek ik naar mijzelf daar op de cover… en ook al ging het om de 2 personen achter mij in het Rijnmond hesje, ik sta pal voorop en vind het toch wel heel tof 🙂
Woensdag
Na een dag vooral veel te hebben gezeten op werk besloot ik om na wat boodschappen te hebben gedaan nog even een rondje door het winkelcentrum te wandelen en schoot even de boekenwinkel. Eigenlijk was ik op zoek naar een ander boek, maar stuitte tegen dit boek en dacht… daar ben ik benieuwd naar, die neem ik mee. Niet veel later zat ik heerlijk met een kop thee het eerste hoofdstuk weg te lezen.
Daarna was het tijd om alvast om te kleden want aaahhhhh de laatste training van het jaar stond op schema en dat gezellig met de loopmaatjes op de baan.Ruim op tijd zat ik te wachten voor ik naar de baan mocht gaan. Ik had er zin in! Ik merk echt dat nu ik een tijdje geleden een stap terug heb gedaan qua groep (dus van groep 1, de allersnelsten, naar groep 2, ook snel, maar iets minder snel) dat ik echt elke keer zin heb om naar de training te gaan. Iets wat ik daarvoor toch niet altijd had. En dat lag zeker niet aan de groep mensen of trainer, want het zijn allemaal superleuke en lieve mensen, maar puur omdat ik niet lekker in, maar achter de groep aan liep. Nu is dat niet meer het geval en het voelt goed. Maar goed, ik dwaal af… ruim op tijd kwam ik aan bij de baan, de kantine druppelde langzaam vol met hardlopers van de verschillende groepen en stipt om 19:30 uur gingen we naar buiten. Normaal gesproken lopen we altijd een rondje in het sportpark buiten de atletiekbaan in, maar dit keer moesten we 2 rondjes op het gras rondom de atletiekbaan inlopen. Daarna diverse looptechnische onderdelen en ‘krachttraining’. 45 squads, 45 jumping jack’s, 45 push ups en nog wat andere oefeningen. Daarna wat sprintjes en toen kon de kern beginnen…. Dit keer in tweetallen een estafette. 300 meter rennen, 100 meter rust… en dat ongeveer 20 minuten lang. Dat resulteerde bij mijn en mijn maatje in 9x 300 meter knallen en 9x 100 meter rust. Heerlijk, maar best slopend hahhaha. Daarna als toetje 400 meter knallen en toen mochten we uitlopen. De training was dit keer een stukje korter, want Judith had oliebollen meegenomen, als mooie afsluiting van dit jaar.
Donderdag
Oudjaarsdag, tijd om terug te blikken op een geweldig 2015! Met natuurlijk als hoogtepunt voor mij de marathon van New York! Ik schreef een jaaroverzicht, maar mocht je die door alle hectiek gemist hebben… dan kan je hem hier terugvinden. Met daarin ook een collage van al mijn behaalde medailles in 2015 (voor alle race bling liefhebbers 😉 )
Omdat ik met kerst vrij wilde zijn en ook vrij heb gekregen moest ik logischerwijs met oud en nieuw werken. Dit jaar avonddiensten, dus in de ochtend was ik nog heerlijk thuis… sliep een beetje uit, haalde wat oliebollen bij de kraam hier om de hoek en nog wat andere lekkere hapjes voor de avond op werk en voor thuis. Om 15 uur moest ik werken en na een rustige, maar vooral gezellige oudjaarsavond zat ik iets voor 23 uur in de auto terug naar huis. Eigenlijk zou ik samen met mijn vriend oud&nieuw bij mijn moeder en stiefvader thuis vieren, maar omdat mijn oma gister onverwachts was opgenomen, zouden zij bij mijn opa zitten. Deze is nu echter tijdelijk opgevangen door mijn oom en tante in Rotterdam, dus vierden ze daar oud&nieuw. Mijn vriend en ik zouden eigenlijk daarom thuis blijven, maar in de auto terug naar huis had ik ineens heel sterk de behoefte om toch ook naar mijn familie te gaan, zeker omdat mijn opa op dit moment echt een man van de dag is (hij is 93 en net 2 weken geleden ontslagen uit het ziekenhuis). Dus niet veel later stapte mijn vriend bij mij in de auto en zijn we richting Rotterdam gereden. Rond 23:40 uur stapte we daar binnen en bleek er nog meer familie te zitten. En wat was het fijn om weer even met mijn opa te knuffelen. Na een gezellige avond stapte we iets na 2 uur in de auto om weer terug naar huis te rijden.
Vrijdag
HAPPY NEW YEAR! Na een relatief korte nacht stond ik op tijd op, want mijn ‘nieuwjaarsrun’ stond op de planning. Het was prachtig weer, vrijwel windstil, heldere blauwe lucht, tikkie fris en een zonnetje, PERFECT! Gehuld in een 3/4e broek, tshirt en sleeves stapte ik naar buiten voor de geplande interval training. Een training waarvan ik vooraf al wist dat het zwaar zou gaan worden… en zoals verwacht… dat werd het ook. Na 2 kilometer lekker te hebben ingelopen, moest het gas erop om 500 meter op tempo van 4:55 min/km te lopen om vervolgens nog een schepje erboven op te gooien met 500 meter op 4:25 min/km… En dan denk je kom maar op met die rust, maar de rust is de herhaling van de 500 meter op 4:55 min/km om vervolgens weer 500 meter op 4:25 min/km te lopen. Dit in totaal 8 keer… ik was KAPOT… ik heb zelfs tussendoor een paar keer gepauzeerd omdat ik mijn ademhaling niet goed onder controle had. En na die 8 keer mocht ik heerlijk nog 2 kilometer uitlopen…. Zo fijn is dat dan. En heel grappig het uitlopen ging in een sneller tempo dan het inlopen hahahahha. Tijdens het uitlopen kwam genieten van een prachtig stukje natuur op nog geen 2 kilometer van mijn huis.
Na het lopen was het alweer bijna tijd om richting het werk te gaan, eerst nog even langs mijn moeders huis om een bakje verse tomatensoep te halen, want er gaat niks boven de tomatenstoep van ‘di mama’.. NOMNOMNOM. In de middag nog een berichtje van trainer Henny na aanleiding van mijn bericht op instagram/twitter over de gelopen training ‘to run fast, you have to train fast ones in a while’. En zo is het inderdaad. Soms moet je gewoon even buiten je comfortzone lopen om sneller te worden…
Zaterdag
WEEKEND! Na een beetje uitgeslapen te hebben en heerlijk ontbeten te hebben was het tijd om eens wat aan het huis te doen. Kerstboom en alle kerstgezelligheid de deur uit en ik was zo aan het opruimen dat we niet veel later met een volgestauwde twingo richting de gemeente reden om het vuil te storten. ZO! Dat ruimt lekker op :-). Twingo daarna door de wasstraat, dat had die wel verdiend, en blinkend schoon weer naar huis. Verder gewoon lekker wat klusjes in het huis gedaan wat dingetjes voor deze blog bedacht en gemaakt. Gewoon zo’n zaterdag dus ;-). Ohwja en er verscheen een review van mij online over de lichtgewicht hardlooprugzak van ASICS.
Zondag
Deze week gewoon een fijne duurloop…. 20 kilometer, waarvan de laatste 5 kilometer niet op tempo 5:35 min/km, maar op 5:00 min/km. Even de laatste 5 kilometer versnellen. Maar eerst deed ik lekker rustig aan, zocht een route uit passend bij de windrichting. Er stond namelijk windkracht 4, dus ik had bedacht om eerst tegen de wind in te lopen om vervolgens wind mee te hebben. Daardoor kwam ik op een route uit in een deel van Alphen waar ik niet zo heel vaak kom, dus dat was wel leuk en ik had er zin in. Na een rustige zondagmorgen, stapte ik iets na 13 uur de deur uit om op pad te gaan. Ondanks de gevoelstemperatuur van 4 graden liep ik in een 3/4e broek, tshirt en sleeves. Ik dacht als ik het warm krijg kan ik de sleeves uitdoen… achteraf had ik beter handschoenen mee kunnen nemen, want brrrr wat had ik het fris in het begin. De eerste paar kilometers had ik toch nog een beetje wind mee en vanaf 3,5 kilometer kreeg ik hem tegen. Ik liep rustig door, zwaaide naar een toeterende auto…. geen idee overigens wie het was??.. en kwam langzaamaan steeds dichterbij de polder. Eerst nog even het ‘graffititunneltje’ onder de N11 door om vervolgens in een oase van rust en groen terecht te komen. Ik vervolgde de weg en merkte dat de wind hier toch iets minder vrij spel had door wat bomen aan de zijkant, prima te doen dus. Ik hobbelde lekker verder, maakte hier en daar een foto en moest af en toe stoppen om te kijken of ik nog op de goede weg zat. Het was dus lang geleden dat ik hier had gelopen en je hebt een aantal ‘aftakkingen’ waardoor je makkelijk ‘verkeerd’ kan lopen. Maar ik had de route nog aardig in mijn hoofd zitten, sloeg een paadje in en had daarna even een ‘ohwja… dan kom ik hier uit’ momentje… Het volgende deel van de route had ik steeds meer van deze ‘ohwja’ momentjes, liep de ‘billenbrug’ over… ben overigens heel benieuwd wie en waarom deze naam voor deze brug… en liep verder over een smal paadje.Daarna een groot ‘ohwja’ moment… hier kwam ik uit bij het onverharde deel van de route waarbij je uiteindelijk een restaurantje uitkomt hahahaha, via een sluip en kruipdoor paadje, terug naar een woonwijk waar veel kwekers en tuinders zitten. Daarna lekker weer dwars door het groene landschap om weer uit te komen bij het ‘graffititunneltje’. Vanaf daar mocht ik de laatste 5 kilometer gaan versnellen. Ik liep niet hetzelfde deel weer terug als dat ik heen was gekomen, maar liep over het weteringpad…. een pad met van die grazende koeien en ohwja… veel hardlopers.. wat een drukte op de zondagmiddag met hardlopers hahahaha. Het versnellen voelde vrij soepel en de laatste 5 kilometers vlogen voorbij. Zo! Dat voelde even lekker zeg!
Ik deed deze week amper nog trainingen naast het hardlopen, oeps. Maar daar gaat vanaf morgen echt weer verandering in komen. Net zoals mijn voedingspatroon op dit moment. Ik heb het echt een beetje laten varen, at alles wat los en vast zat en schrok zaterdag toch wel een beetje toen ik op de weegschaal stond. Dus vanaf morgen, gaat de knop weer om en gaat er keihard getraind worden om in April zo sterk mogelijk (op diverse punten) aan de start van de marathon van Dusseldorf te staan. Nog 112 dagen te gaan….(slik). Ohwja, maar eerst nog Egmond volgende week zondag, wie ga ik daar zien?
Comment
Wat een leuk weekverslag! Vet hoor, die marathon van Dusseldorf, veel succes!
Bij Egmond ga je mij niet zien, ik had te laat door dat er ook een kwart marathon is daar, dus ik kon me niet meer inschrijven. De halve boezemt me nog steeds behoorlijk wat angst in, al dat zand en de beelden van vorig jaar … hmmm. Misschien volgend jaar als mijlpaal op de weg naar mijn eigen marathon!
Ik ben nog even bij de Decathlon geweest vandaag, en je had gelijk, niet te koop daar die damesrugzak van Kalenji. Dus toch maar besteld. Was uiteindelijk nog wel nuttig, kon ik meteen die van 1L passen maar dat ding is unisex en dat zit qua banden toch niet ideaal. En ik was bang dat 1L net te weinig zou zijn voor een marathon.
Dus tnx voor de tip, rugzakje is onderweg. En oh ja, ook nog een tight gekocht en een shirtje haha. Baaaaaad baaaad Wendy!