Een zonovergoten week

Afgelopen week vroeg ik mij af of ik nog mee mocht doen aan de thuiswedstrijd van het jaar voor mij, DE 20 van Alphen… en deze week kreeg ik daar uitsluitsel over. Verder kwam eindelijk de nieuwe Runner’s World binnen, de uitgave waar ik al maanden op zat te wachten. Mijn week van dag tot dag, veel leesplezier.

Maandag
Vandaag had ik op de planning staat om op tijd mijn bed uit te gaan en ervoor te zorgen dat de boodschappen binnen waren voordat ik om 10 uur bij de fysio moest zijn. Zo zou ik nog wat tijd over houden om na de fysio naar de sportschool te gaan, voordat ik eten moest koken en naar mijn 3e avonddienst van de reeks zou gaan. Je had het misschien al een beetje uit mijn manier van schrijven gemerkt…. Van dit plan kwam dus niks terecht en ik moest zelfs nog haasten om op tijd bij de fysio te zijn, oeps! Bij de fysio moest ik even een stukje op de loopband lopen om vervolgens de shockwave therapie onder mijn voet uit te voeren. Tijdens de behandeling hadden we het over de 20 van Alphen. Ik vroeg mij af of ik deze nog wel mocht lopen. Natuurlijk was ik zelf al tot de conclusie gekomen dat de 20 kilometer een enorme brug te ver is op dit moment, maar misschien zou ik wel de 5 kilometer mogen doen. Ik probeerde nog even de 10 kilometer, zodat ik gewoon nog met het Elite team mee kon lopen, maar met die afstand zou de kans zijn dat ik daarna weer teveel inlever… maar de 5 kilometer mag wel. Yes! Ik hoef mij niet te verbannen uit het dorp omdat ik het niet aan kan zien 😉 . Gelijk die middag zette ik mijn inschrijving om, beter iets dan niets.

Daarna had ik weinig tijd meer om even goed in de sportschool aan de slag te gaan, dus ik besloot om andere nuttige dingen te gaan doen en om mij voor te bereiden op mijn laatste avonddienst van deze reeks.

Dinsdag
YES! Even een vrije dag tussendoor. Ik zette op tijd mijn wekker, want ik wilde maximaal genieten van deze ene vrije dag. Ik kon mij er niet toe zetten om om 9 uur al op het matje in de pilatesles te liggen. Maarrrrr ik zat wel al vroeg aan mijn bakje kwark, scrolde door pinterest en kwam een mooie motivatiequote tegen
Om  9:40 uur stapte ik op de fiets om naar de sportschool te fietsen. Ik werkte een parcourtje af met daarbij ook nog 2x 20 minuten pittig doorstampen op de crosstrainer. Ik had nog gehoopt dat er een buikspierkwartier was, maar die les was helaas komen te vervallen. Toch ging ik voldaan en met een afspraak om een nieuw schema weer de deur uit.

Het was heerlijk weer buiten en aan het einde van de middag ging ik nog op pad om 45 minuten heerlijk ‘buiten te spelen’. Voorlopig mag ik van de fysio de blokjes van 3 minuten nog niet langer maken, maar mocht de ‘napijn’ enz minder worden mag ik wel de 45 minuten uit gaan breiden tot een uur. Maar dat was vandaag nog niet aan de orde, dus ik ging lekker op pad voor 45 minuten. Even een stukje van de Zegerplas meegenomen langs de route en wat was het daar mooi door de felle witte wolken.

Na 45 minuten kwam ik met een dikke glimlach weer thuis! Ik had heerlijk met de muziek van Queen op gelopen en betrapte mijzelf erop dat ik af en toe flink te hard erdoor ging. Dus zoek je nog een goed nummer op te knallen.. ‘Don’t stop me now’ kan ik je van harte aanbevelen 😉 .

Woensdag
Er stond voor vandaag weer een dagdienst op het programma, dus vroeg uit de veren. Ik merkte bij het opstaan dat ik toch iets teveel had gedaan de dag ervoor, de volgende keer beter doseren. Ik had verder een rustige dienst waardoor ik mooi even een leuke kaart voor de bijna jarige Mari in elkaar kon knutselen. Dit was 1 van de onderdelen erin… want tja hij zou 50 worden en we hadden het al over een seniorenwoning en daarbij kan een toiletverhoger niet ontbreken. Tijdens het lachen en gieren dacht ik, eigenlijk kan deze in het huis van geen enkele loper ontbreken. Zeker niet in die van een marathonloper… want oei oei wat een bovenbeenspierpijn had ik de eerste dagen zeg. En wat was het pijnlijk om te gaan zitten op een laag toilet. Dus ik deelde deze ‘tip’ op instagram en facebook en kreeg leuke reacties erop terug hihi, thnx!

Eenmaal thuis zag ik dat de uil van de hardloopclub van Zweinstein weer was geweest om mijn medaille voor mijn gelopen 5km in lelijke gebreide trui te bezorgen. Dit was het eerste event van 2016…er zullen er nog zeker 5 volgen, wil je op de hoogte blijven van deze events, kijk dan even de website van de Hogwarts Running Club.

Eind van de middag reed ik naar Amsterdam voor een sportmassage. Ik had gemerkt dat mijn kuiten daar wel weer even behoefte aan hadden. En blijkbaar hadden niet alleen mijn kuiten hier behoefte aan, maar zaten er ook behoorlijke knopen in mijn bovenbenen en hamstrings. Toch maar met iets meer regelmaat naar de sportmasseur dus 😉

Donderdag
Tijdens mijn dagdienst kreeg ik een berichtje dat de nieuwe Runner’s World uitgekomen was. Whaaaaaa spannend! Want ik zou met 12 andere bloggers op de cover van dit nummer staan. In December was daarvoor de shoot geweest met fotograaf Casper Rila en ik had nog niks van het eindresultaat gezien. Online zag ik voor het eerst de foto en wow! Wat is het gaaf geworden.

Ik wist na mijn dienst ook niet hoe snel ik naar huis moest om hem uit mijn brievenbus te halen. Zo tof om jezelf zo te zien (vind ik dan).

Daarna moest ik mijn tas pakken want ik had een afspraak bij de sportschool staan. Ik had dinsdag namelijk gezien dat mijn schema verdwenen was en ik vind het toch altijd wel fijn om een schema erbij te hebben. Deze heb ik samen met de trainer enigszins in elkaar gezet en ik heb met hem afgesproken af en toe een personal trainings les te volgen waarin ik opdrachten krijg om zelf mee verder te trainen. Als ik deze opdrachten tussendoor niet doe zal hij het merken en zien.. aangezien ik nogal doelgericht werk en niet van ‘falen’ houdt zal dit een aardige tactiek zijn om mij vaker in de sportschool te krijgen.
Ik schreef deze dag nog even iets korts op over het boek ‘twee uur’ van Ed Caesar. Een boek wat ik enkele weken geleden uitgelezen heb, maar nog niks over geschreven had. Mocht je nog terug willen lezen wat ik ervan vond? Dan kan je dat hier terugvinden.

Vrijdag
Wederom een dagdienst vandaag, maar wel de laatste voordat mijn weekend begon. Ik telde de uren af en om 16 uur reed ik met gierende banden het weekend tegmoet. Eerst reed ik nog even naar Amsterdam toe om heel lief mijn vriend van zijn werk op te halen om vervolgens thuis snel mijn loopkleren aan te trekken. En het begin inmiddels wel een beetje saai te worden om te vermelden, maar het was wederom 45 minuten volgens het regime van de fysio. En woehoeee zo blij… waar ik in het begin al bij stap 1 mijn achillespees voelde en het pas rond 9 minuten weg was, begint het nu pas een paar stappen later en was het na ongeveer 2,5e minuut al weg. Je kan je vast wel voorstellen dat ik hier erg blij mee was! Het lopen ging verder fijn, genoot van het prachtige loopweer en ik deed lekker rustig aan. Ik kon ondertussen mooi een testitem testen waar ik aankomende week iets over probeer te schrijven. Na 6,6 kilometer stond ik weer voor mijn huis. 

Ik had heel de dag al wat last van mijn keel, hoofdpijn en een verstopte neus. Daarnaast best wel moe, dus ik besloot daarom om niet naar een afscheidsborrel te gaan, maar om verstandig vroeg onder de wol te kruipen.

Zaterdag
En vandaag weer gezond op! Die paar uurtjes extra slaap hebben wonderen verricht, want ik voelde mij een stuk beter dan de avond ervoor. Vandaag even lekker een dagje naar Eindhoven toe samen met mijn vriend. Shoppen, even lekker lunchen enz. Winkel in, winkel uit, af en toe wat kleding passen en ook wat stofjes van diverse hardloopkleding voelen (zo ook de kledinglijn bij de WE fashion voor dames en heren.. ziet er leuk uit en voelt goed… en nee dit is niet gesponsord, gewoon een tip) en steeds meer tasjes om te dragen… behoorlijke work-out toch 😉

Op de terugweg naar huis nog een ritje door 1 van de attracties die alphen te bieden heeft… de wasstraat wiehoeee 😉 

Daarna nog even lekker uit eten om vervolgens met de finale aflevering van ‘Wie is de mol’ deze heerlijke dag af te sluiten.

Zondag
Om 9 uur vanmorgen ging de wekker om even een lekker rondje te lopen. Ik kon merken toen ik mijn bed uitstapte dat ik de dag ervoor toch best veel gelopen had, mijn peesplaat sputterde een beetje tegen namelijk. Een klein uurtje later stond ik buiten om even 30 – 45 minuten te lopen. Ik merkte direct dat ik een hoge hartslag had en dat ik iets meer last had van mijn voeten en dacht, ik geef het even de tijd anders zou ik zeker weten maar een rondje van 30 minuten lopen. Gelukkig zakte het weg, waardoor ik ervoor koos om richting de Zegerplas te lopen. Het was heerlijk loopweer, maar had het frisser verwacht dus was iets te warm gekleed. Zeker met het zonnetje erop, maar elke keer koelde ik door het wandelen toch weer een beetje af. Ik liep heerlijk langs de plas en begon af te buigen richting de kinderboerderij toen ik eens ‘GABY’ hoorde. Ik stopte en dacht uhhh was dat voor mij bedoeld? Ik zag 2 mannen mijn kant op lopen en dacht… uhh wie zijn dat. Ineens zag ik dat het Marcel was, wat doe jij nou hier?? Marcel was vanuit Woerden naar Alphen gelopen om samen met een collega van hem een rondje Zegerplas te lopen om vanaf station Alphen de trein te pakken naar Woerden. We maakten even een praatje, hadden het kort over de marathon van Dusseldorf (die we samen zouden gaan lopen en wat misschien toch nog wel gaat gebeuren) en moesten natuurlijk even samen op de foto.

We namen afscheid van elkaar en gingen allebei weer ons eigen weg. Ik liep heerlijk verder en dacht nog, nou wat een toeval! Ik maakte uiteindelijk ruim 45 minuten vol en kwam voldaan thuis.

Daarna maakte ik samen met mijn vriend nog een paar foto’s voor een review die binnenkort op mijn blog verschijnt. Het was nu prachtig weer ervoor 😉

En nu ga ik snel opschieten, want wiehoeeeee ‘vandaag is ROOD’ ik ga samen met mijn moeder, stiefvader en vriend naar Symphonia in Rosso! Fijne dag nog allemaal!

Hoe ging jou week?

P.S. Dames… hou aankomende week mijn blog goed in de gaten… want er komt speciaal voor jullie een leuke winactie aan… ‘Who run the world?… GIRLS’ 😉 .