We zitten alweer in januari dus allereerst de beste wensen voor 2021! Dat het maar een mooi, gezond, sportief en blessurevrij jaar mag worden. Dat we weer mogen gaan genieten van ‘echte’ hardloopevenementen in plaats van virtuele, maar toch ook de ‘goede’ dingen die we door de diverse lockdown’s zijn gaan waarderen blijven doen en waarderen. Maar goed, nu snel door met de terugblik op december. DE December die er echt 1 to remember werd.
December… , de maand waarin ik uitgerekend was, maar ergens in mijn achterhoofd inging met het idee, hij zou ook nog in januari kunnen komen. Aangezien ik 26 december uitgerekend was en een zwangerschap in Nederland tot 42 weken mag/kan duren kon het dus ook nog in januari komen. Tel daarbij op dat meneer ook wat aan de kleine kant was dus dat hij later zou komen had ik niet meer dan logisch gevonden. Dat meneer daar echter anders over dacht bleek wel toen ik op vrijdag 4 december wakker werd met gebroken vliezen. Ruim 11 uur later was ik mama geworden van een prachtige zoon genaamd Oliver. Een lief klein ventje van 2786 gram die het wel genoeg vond na 36 weken en 6 dagen in mijn buik. Dat ging dus allemaal ineens een stuk sneller dan verwacht.
Dat ik deze maand niet meer zou hardlopen dat was wel 1 ding wat vast stond, de laatste hardloopkilometers had ik in November gelopen (zie de blog over November). Maar dat ik dus zo snel al moest stoppen met alle sportieve activiteiten had ik nog niet echt bedacht. Ik wandelde op 2 december nog een heerlijk rondje en op 3 december zwom ik nog ‘even’ 60 baantjes in het zwembad. En zo grappig, ik had net bedacht om dat zwemmen vaker tot aan de bevalling te gaan doen. Ja… die baantjes kon ik dus even op mijn buik schrijven hahaha.
Dat ik echt 0 voortekenen had dat de bevalling voor de deur stond bleek wel uit het feit dat ik eigenlijk vrijdagochtend 4-12 nog zou gaan bootcampen. Mijn sportkleding lag zelfs al klaar (die wel, mijn bevaltas niet oeps). Het werd uiteindelijk een ander soort bootcamp die dag, al leek er in eerste instantie nog weinig te gebeuren en had ik zeker in de ochtend nog prima een bootcamp kunnen doen hahaha. Uiteindelijk werd het gevoelsmatig een 10 kilometer PR wedstrijd en was ik blij dat ik ‘uitgerust’ aan de race begon.
Zat ik de rest van de maand December dan stil? NEEEEE echt niet! Natuurlijk hield ik mij de kraamweek rustig, liep ik zo min mogelijk trappen en deed ik nauwelijks iets behalve zorgen voor mijn lieve ventje. Maar langzaamaan begon het steeds meer te kriebelen en kwamen de muren op mij af. Voorzichtig eerst wat meters in de straat en wijk en toen Oliver na 14 dagen op geboortegewicht terug was lekker met de kinderwagen op pad. Het eerste rondje met zijn drieën, maar inmiddels ook een paar rondjes met zijn tweetjes. Heerlijk! Genieten van een frisse neus en het idee hebben dat je toch nog iets van sporten doet hahaha. En zo wandelde ik uiteindelijk in de maand December toch nog 32 kilometers weg.
En nu?
Nu is het dus alweer januari en zijn de eerste wandelkilometers alweer in de pocket. En YES!! Komende week mag ik weer beginnen met de (bolle buiken) bootcamp. Een heel fijn vooruitzicht! De bootcamp is overigens niet alleen voor zwangeren, maar ook voor de (net) mama’s…. perfect dus. Rustig aan weer bouwen aan het herstel, mijn conditie en mijn fitheid. Naast het fysieke aspect is het ook gewoon fijn om weer even voor het mentale 🙂 .
Het hardlopen zal nog even moeten wachten, vanaf nu nog iets minder dan 8 weken tot ik weer rustig ermee mag beginnen. Het advies is namelijk om 12 weken niet hard te lopen na een bevalling en laat ik mij daar nu maar eens verstandig een keer aan gaan houden. Ik heb geen zin om allerlei ellende zoals incontinentie te gaan krijgen doordat ik eigenwijs te vroeg weer ben begonnen. We houden het dus voorlopig op wandelen en bootcampen. Ook heb ik een nieuw tacx mogen ontvangen en ga ik deze 1 dezer dagen installeren. Eens kijken of het zitten op een zadel alweer bevalt ;-).
Wat betreft mijn blog… daar probeer ik nog een mooi jaaroverzicht voor te maken. Daarnaast wil ik ook nog wat schrijven het sporten tijdens mijn zwangerschap en mijn verhaal over de bevalling. Ook heb ik nog wat dingen over hardloopboeken op de plank liggen, dus genoeg om over te schrijven. Alles tussen de flesjes, luiers verschonen en het vele knuffelen door, dus het kan wat langer duren.
En verder wordt het gewoon onwijs genieten van de kleine man en alles wat erbij komt kijken. Het smeren van al die beschuiten met muisjes mag je ook wel als workout tellen toch? Niet alleen gaat de tijd supersnel nu sinds Oliver er is, maar ook hoe hij groeit en zich ontwikkeld.
Ik wens jullie weer veel succes deze maand en maak er wat moois van, dat ga ik ook doen 😉
2 Comments
Gefeliciteerd met jullie mooie kleine man! Geniet van deze bijzondere tijd!
Dankjewel en dat gaan we zeker doen