En zo is het alweer de laatste dag van Januari. Een maand die super begon, maar die toch iets minder goed eindigde. In totaal liep ik alsnog 201 km, maar het hadden er dus nog veel meer moeten zijn. Mocht je mijn blog van afgelopen woensdag gelezen hebben zal dit weekoverzicht op bepaalde dagen een beetje hetzelfde zijn. Mocht je het nog niet gelezen hebben, ik ‘herhaal’ het in dit weekoverzicht dus enigzins… dus je hoeft hem niet perse terug te lezen.
Maandag
Deze dag begon met mijn laatste nachtdienst van een reeks van 3. Rond 8 uur reed ik samen met een collega naar huis om thuis op de fiets te stappen naar loopmaatje Barry. Barry heeft voor de 20 van Alphen een ‘elite team’ opgezet en ik ben 1 van de deelnemers in dit team. Ik zal volgende week wat meer over het hoe en wat van dit team schrijven, so stay tuned 😉 Maar goed… aangezien we met een team aan de start zullen staan, is het ook de bedoeling om in enigzins hetzelfde outfit te lopen. Dit hebben Barry en ik dus even uitgekozen. Tijdens het fietsen voelde ik een beetje mijn knie (iets wat ik op zondag tijdens het lopen ook had gemerkt) en dacht hmmmm, gek! Ik had het er met Barry over en ook over mijn intervalplannen van die middag en hij zei… neem even een rustdag. Misschien idd wel slim. Ik besloot om te kijken hoe mijn knie voelde na 3,5 uur geslapen te hebben en uhm, de rustdag ging het worden. ‘Liever vandaag een rustdag extra en dan morgen mijn duurloop’ was mijn gedachte. Ondanks het prachtige loopweer voelde deze beslissing goed. Maar was ik stiekem wel benieuwd naar of ik de opgedragen tempo’s die op het programma stonden gehaald had… hopelijk kan ik snel deze training alsnog een keer doen…. ben benieuwd 
Verder maakte ik vandaag bekend wie de ‘geurballen’ had gewonnen en een link waar je ze online kan bestellen. Klik hier voor als je de uitslag gemist heb.
Dinsdag
Bij het opstaan voelde ik een klein beetje mijn knie en voelde de bui al hangen… dat gaat denk ik geen 28 kilometer duurloop worden vandaag, KAK! Nou stond er ook een behoorlijk harde wind hier, maar goed, die wind kan tijdens de marathon ook aanwezig zijn. Ik besloot om gewoon wel op pad te gaan en te zien waar het schip zou stranden. Wel had ik mijn moeder achter de hand om mij op te halen en had ik al een route uitgestippeld waarbij ik makkelijk kortere routes onderweg kon lopen. Op het moment dat ik de deur uit ging voelde ik eigenlijk mijn knie niet meer, wiehoeeee zou het dan toch goed gaan? Tijdens kilometer 1 voelde ik eigenlijk niks en dacht ik hmmm misschien zitten die 28 kilometers er toch nog wel in…. NIET dus! Na kilometer 1 begon ik heel lichtjes mijn knie te voelen en werd het steeds erger….. ik liep toch een stukje verder door, want soms wordt het dan toch minder, maar helaas. Bij 3,3 kilometer ben ik uiteindelijk gestopt en besloot ik om terug te lopen. Balen!
Toch thuis voor de zekerheid even mijn knie gekoeld, maar dit hielp niet echt, helaas. De rest van de middag deed ik rustig aan en in de avond ging ik samen met mijn vriend naar het geweldige concert van Ellie Goulding in het Ziggodome.
Verder plaatste ik vandaag nog een blog over lopen met muziek… ‘muziek aan, omgeving uit?’ mocht je deze gemist hebben, kan je hem hier teruglezen.
Woensdag
Vandaag nog een heerlijke vrije dag en zodra ik wakker werd besloot ik om toch maar even naar de fysio te bellen. Gelukkig kon ik daar in de middag al terecht en zo zat ik een paar uur later vol spanning in de gang daar te wachten.
Na een uitgebreid onderzoek, waarbij ook naar een (al paar weken, oeps) gevoelige plek onder mijn voet gekeken werd. Mogelijk dat ik door de plek onder mijn voet iets anders ben gaan lopen waardoor nu de banden van mijn knie net iets meer/anders belast worden en daardoor klachten geven. Of ik ben onderbewust vrijdag met de training toch ergens een beetje uitgegleden waardoor mijn knie een kleine klap heeft gehad. Ik kan het mij iig niet herinneren en ook niet dat ik hem eventueel ergens keihard aan de binnenzijde tegenaan heb gestoten. Ik werd na ongeveer 40 minuten naar huis gestuurd met ‘hardlooprust’ en tape onder mijn voet. Ook kreeg ik een afspraak om maandag terug te komen voor een echo van mijn knie en voet. Gewoon omdat het kan en om te kijken of ze niet iets over het hoofd zien. ‘Niet lullen, maar poetsen’ alles om mij weer zo snel mogelijk aan het hardlopen te krijgen.
Op deze plek voel ik dus de pijn en voelt het of ik hem keihard gestoten heb. Met name bij elke buiging voel ik de pijn, alsof ik aan de ‘knal’ herinnert wordt.
Ik mocht wel ‘alternatief bewegen’ met behulp van de crosstrainer en fiets en ook moest ik squats en lunges blijven doen. Mits het geen stekende pijn veroorzaakte. Ik mocht als ik het ‘als hardloopjunkie’ echt niet meer volhield om niet te lopen wel hardlopen, maar dan blokjes van 2 minuten. Maar goed… ik ken mijzelf een beetje, dat kan ik dan maar beter niet doen hihi. De fysio zei in ieder geval ‘het komt goed’ dus daar vertrouwen we dan maar op toch 😉
Donderdag
Na een drukke dag op werk besloot ik om gelijk maar de sportschool in te duiken. Ik stapte thuis op de fiets en woehoeeeee geen pijn tijdens het fietsen, yes! Bij de sportschool 20 minuten op de crosstrainer, squats, lunges, oefeningen voor mijn core enz…. Daarna weer terug op de fiets… en yes alles zonder pijn! Heerlijk!
Eenmaal thuis vond ik de nieuwe Runner’s World met daarin de lijst der lijsten voor marathonlopers en loopsters. Als je als man binnen de 3 uur weet te finishen sta je in deze lijst. Als vrouw mag je er een uurtje langer over doen om in deze lijst te staan, dus dat betekende dat ik er deze keer wederom in zou staan.. en ja hoor het was even zoeken, maar daar op plekje 387 stond ik. Ik pakte de lijst van vorig jaar erbij en zag dat ik behoorlijk gestegen was in de ranking. Echt gaaf! Maar eerlijk is eerlijk, eigenlijk vind ik dat iedereen die een marathon weet te finishen erin hoort te staan, maar goed… snap ook wel weer dat dat misschien niet helemaal gaat lukken omdat je dan ongeveer formaat telefoonboek zou krijgen, maar zou wel leuk zijn.
Vrijdag
Na een hele drukke en rommelige dienst op werk was ik blij dat ik met mijn neus de frisse buitenlucht in mocht… Het liefst had ik nu heerlijk een rondje gaan rennen buiten, maar helaas. Ik had nog een blog te schrijven over sportbh’s dus ik ging daarmee aan de slag totdat mijn vriend thuis kwam. Want we zouden even gezellig samen een hapje hier in het dorp gaan eten, zodat ik ook mijn nieuw binnengekomen schoenen kon ophalen. Deze horen ook bij de outfit van het elite team… wat vervelend 😉 . Niet veel later liep ik met een paar ‘wedstrijdschoenen’ de deur uit.
Nu nog kijken wanneer ik ze kan gaan inlopen 🙁 . Na een heerlijk en gezellig etentje ging ik verder met mijn blog, met op de achtergrond ‘the voice of Holland’ op. De tijd tikte door en voordat ik het wist had Maan the voice gewonnen en was het eigenlijk wel tijd om te gaan slapen.
Zaterdag
Omdat ik vandaag een avonddienst zou hebben probeerde ik ondanks een behoorlijk lijstje met klussen wel een beetje uit te slapen. Ik maakte uiteindelijk mijn blog af… en ontving een hoop leuke reacties hierop (zelfs van mannen hihihi). Mocht je de blog ‘laat ze niet hangen’ gemist hebben, dan kan je hem hier terugvinden.
Daarna deed ik nog wat oefeningen thuis en was het tijd om boodschappen te doen en om mijn overheerlijke geitenkaassalade te maken voor ‘s avonds. Jummie!
Zondag
Na een onrustig nachtje kon ik heel moeilijk mijn bed uitkomen. Ik had bedacht om naar de sportschool te gaan, maar op de een of andere manier kon ik de motivatie niet vinden en lag mijn bed te lekker. Gek he… normaal als ik moet lopen vind ik het niet zo erg, maar nu ik niet mag lopen ben ik ook een stuk minder gemotiveerd om ook maar iets te doen. Bah! Toen ik uiteindelijk mijn bed uit was hebben mijn vriend en ik tijdens het ontbijt ‘wie is mol’ terug gekeken en begon ik daarna aan dit weekoverzicht. Geen sportschool meer vandaag want over iets minder dan 1,5 uur moet ik naar mijn werk en ik zit nu nog in pyjama en al hahahhaha. Wel zal ik zo nog wat oefeningen hier thuis op het matje doen… beloofd! 
En dan een kleine vooruitblik op de aankomende week en maand…. Dat zal allemaal afhangen van wat er morgen uit de echo gaat komen. Ik hoop er natuurlijk zo snel mogelijk vanaf te zijn zodat ik snel mijn ‘Road to Dusseldorf’ trainingen weer op kan pakken! Ik hou jullie op de hoogte! Wel ga ik proberen om mijn bevindingen over de TOMTOM spark op papier te zetten en hoop ik jullie wat meer te gaan vertellen over het ’20 van Alphen elite team’. Daarnaast hoop ik eindelijk tijd te vinden om een heel persoonlijk verhaal op papier te kunnen zetten…
Hoe ging het bij jou de afgelopen week? Hopelijk een betere week dan voor mij…
p.s. iedereen bedankt voor de lieve berichtjes omtrent mijn ‘niet hardlopen blog’ xx
p.p.s je maakt nog steeds kans op een startbewijs voor de 20 van Alphen… winnen? klik dan even hier
Leave A Reply