En toen was het ineens alweer oktober…. DE maand waarin ik eigenlijk mijn 11e marathon zou gaan lopen. Maar ja, dat gaat dus nog even niet. Gelukkig loopt de marathon van Amsterdam niet weg en zal misschien de vernieuwde medaille voor de komende 10 jaar weer in het assortiment zitten… dus Amsterdam marathon, ik zie je een andere keer! Maar goed… we zijn alweer ruim 2 maanden verder sinds de laatste blog die ik hier scheef over mijn gezondheid. De hoogste tijd voor een update!
En ik val maar meteen met de deur in huis… het gaat goed! Levensgevaarlijke uitspraak natuurlijk, maar het gaat echt goed. Zo goed, dat ik zelfs inmiddels weer sta ingeschreven voor een paar loopjes en ook al wat 10km loopjes heb gedaan in de tussentijd. Hele marathons durf ik nog even niet aan, maar misschien wel nog een halve dit jaar.
Maar goed, stapje voor stapje en heeeeeeel goed luisterend naar mijn lijf heb ik het dus de afgelopen maanden opgebouwd. Aangezien er in die 2 maanden best een hoop is gebeurd even een korte samenvatting van wat ik zoal allemaal heb uitgespookt.
Hardlopen
Allereerst liep ik netjes volgens het schema van de sportarts, maar zo nu en dan maakte ik een uitzondering. Zo ook voor een gekke puzzelrun van een Runfluencers avond bij de Runner’s World. Helaas lag ik na afloop van deze run gestrekt op de grond met mijn benen omhoog terwijl puzzelpartner in crime Linda de puzzel voltooide. Shit! Dat was dus niet zo handig. Het lopen zelf ging gelukkig wel goed, maar door het abrupte stoppen zakte mijn bloeddruk te snel en viel ik dus bijna flauw. Gelukkig herkende ik het snel genoeg en kon ik het voor zijn. Zou die cooling down dan toch echt nodig zijn?
Anderhalve week later stond de Tilburg Ten Miles op het programma. Eigenlijk stond ik ingeschreven voor de 10EM, maar dat was op 1-9 nog te hoog gegrepen. Gelukkig kon ik hem omzetten naar 10 kilometer en zo geschiedde het dat ik aan de start stond van weer mijn 1e 10km. Door de eerdere voorvallen in Leiden, Noordwijk en bij de Runner’s World vond ik het retespannend, want hoe zou mijn lijf op deze 10 gaan reageren. Heel blij was ik toen ik in het startvak een aantal bekenden tegenkwam waaronder Esther. We besloten om lekker samen te lopen en zo geschiedde het… ik liep heerlijk ontspannen, hoefde niet te wandelen, maakte er een echt feestje van onderweg en haastte onbedoeld Esther ook nog naar een P.R.
Na de finish dacht ik maar 1 ding… niet stoppen, maar blijven wandelen. En yes!! Het ging goed! Ik had kleur op mijn gezicht en voelde mij fantastisch!! En de tijd was ik al helemaal verbaast over… 54:02 minuten. Hoe dan? Het gaf in ieder geval een flinke bak aan vertrouwen.
Een paar dagen later vertrok ik op huwelijksreis naar Rhodos en liep daar regelmatig rondom de zonsopkomst hele fijne kilometers. Nog steeds volgens het schema van de sportarts en soms met wat extra stops om de katten van Rhodos van voer en snoepjes te voorzien. Op de allerlaatste dag daar liep ik mijn allerlaatste training van het opbouwschema. Op naar nog meer mooie en fijne kilometers!
En die kilometers kwamen er! Weer op Nederlandse bodem liep ik lekker door en nog tijdens mijn vakantie stond het volgende evenement alweer voor de deur. De dam tot damloop! Eigenlijk stond ik ingeschreven voor de 10EM, maar dat was nog een beetje te hoog gegrepen. Om toch een beetje van de DTD sfeer mee te krijgen liep ik de damloop by night en uiteindelijk werd het zelfs een dam tot dam trio samen met Aniek.
We begonnen de zaterdagochtend met 10km wandelen, in de avond de 8km hardlopen en op zondag de fietsclassic (maar daar later meer over). De damloop by night was 1 groot feest waarbij ik merkte dat ik aan het einde nog behoorlijk kon versnellen. Ik voelde mij alweer een stuk zekerder dan tijdens de Tilburg ten miles en durfde daardoor ook meer. Met een big smile kwamen we de finish over.
Omdat ik nog even geen schema wilde of misschien wel aandurfde rotzooide ik daarna maar een beetje wat aan. En zo liep ik ineens een week na het dam tot dam weekend ‘even’ 15 kilometer op mijn gemak. Ik ging weg met het idee om 10 en misschien 12 kilometer te lopen, maar het ging zo lekker en toen Sia ineens ‘unstoppable’ inzette toen ik bij de afslag liep om naar huis te gaan voor 12 kilometer dacht ik ‘fuck it! Ik loop nog lekker een stukkie door’. En dat na een dag werken…
Afgelopen zondag liep ik (last minute besloten) de Singelloop van Utrecht. 10 kilometer en met dezelfde relaxte insteek als alle voorgaande loopjes. Het was heerlijk loopweer en ik genoot maximaal en ik weet niet hoe, maar ik liep precies 6 minuten sneller dan tijdens de Tilburg Ten Miles, namelijk 48:02 minuten. Eerlijk is eerlijk, het is natuurlijk nog steeds bijna 5 minuten langzamer dan de tijd die ik een week voor de Boston marathon op de 10 kilometer liep, maar dit voelt zo goed en dat snellere komt hopelijk ooit weer!!! En 0 klachten tijdens of na afloop! BAM! Ik ben terug!! Back on track! Maar goed ik deed meer dan alleen hardlopen de afgelopen maanden
Personal training/fitness
Het klinkt zo decadent, maar ik sportte de afgelopen weken 2x in de week met een personal trainer. Niet om, wat ik voorheen deed, lekker ‘diep’ te gaan tijdens het sporten, maar in eerste instantie om gecontroleerd te sporten. Ik had toen ik eraan begon vrij weinig vertrouwen in mijn lijf en wist niet zo goed wat al wel en wat nog niet ging. Dani heeft mij geholpen om weer vertrouwen te krijgen, maar ook om mij af te remmen als ik teveel wilde doen. Dit heeft echt zijn vruchten afgeworpen en voorlopig ga ik hier nog wel mee door. Misschien niet meer 2x in de week, maar zeker wel 1x in de week.
Ook tijdens de vakantie deed ik aan een vorm van fitness, namelijk aquagym. Bijna elke dag deed ik mee aan het half uurtje sporten in het water hahaha. En 1x deed ik mee aan de kant. Daardoor zoveel respect gekregen voor die dames die dat daar deden, je staat in de brandende zon en de oefeningen zijn echt veel zwaarder op de kant dan in het water. Heel tof om te doen. Daarnaast volgde ik ook nog wat andere lessen, waaronder barre-workout en Pilates.
Fietsen
En yes.. eindelijk maakte ik weer wat fijne kilometers op de fiets. En het uitbouwen van de kilometers ging best snel. Waar ik op 1 augustus redelijk afgemat na 45 kilometer van de fiets afstapte, fietste ik een maandje later al fluitend met een gezellige groep 133 kilometer.
Als 1 van de keybikers van de dam tot damfietsclassic fietste ik mee met een socialride en natuurlijk de dam tot damfietsclassic. Dit jaar de 105km en wauw wat een prachtige route en wat hadden we een heerlijk fietsweer. Van dit event komt nog een interview in het magazine van Le Champion, als ik deze heb zorg ik dat deze ook hier online komt. Het was in ieder geval een hele leuke dag waarbij ik weer mooie nieuwe mensen heb leren kennen.
Na de dam tot dam heb ik helaas nog maar 1x op de fiets gezeten, het herfstweer helpt niet mee. Wel ga ik echt proberen om zoveel mogelijk nog buiten te fietsen, al is het maar om te forenzen naar en van het werk. En de tacx staat ook alweer bijna klaar, maar eerlijk is eerlijk… buiten fietsen is toch echt veeeeel fijner dan binnen.
En verder
Naast het opbouwen van het sporten heb ik ook de uren op mijn werk weer opgebouwd. Na mijn heerlijke vakantie ben ik dan ook weer fulltime op de SEH aan de slag gegaan. En yes!! Ook dit gaat gelukkig goed. Wat het nou in die afgelopen maanden is geweest… dat is niet bekend en ga ik ook niet meer te weten komen. Wel weet ik nu dat ik Pfeiffer heb gehad, maar of dat in deze maanden is geweest of dat ik dat vroeger al een keer heb gehad, dat konden ze niet zeggen. Ik ben in ieder geval allang blij dat ik gewoon weer alles kan doen wat ik wil en mijzelf niet meer een 80 jarig omaatje voel, maar gewoon een 32 jarige.
Wat nu?
Ga ik lekker verder met het opbouwen van de snelheid en duur. Zoals ik hierboven schreef zit ik er zelfs aan te denken om aan het einde van het jaar misschien nog wel een halve marathon te lopen, maar ik blijf heel goed naar mijn lijf luisteren en als ik denk dat het niet gaat, dan doe ik het ook gewoon lekker niet. Ik geniet in ieder geval van elke kilometer die ik op dit moment kan lopen en fietsen en uiteindelijk is dat toch het allerbelangrijkste!
Comment
Via Instagram wist ik het natuurlijk al, maar heel fijn voor je dat je weer de oude wordt en zelfs weer gaat bloggen.