Whaaaaa ik heb het afgelopen week weer gedaan…. HARDLOPEN, yes!! Ik ben nog aan het opbouwen, maar de eerste stappen zijn weer gezet. Het was een fijn weekje, waarin ik ook echt even tijd voor mijzelf heb genomen. Soms heel hard nodig, maar ik geef er niet altijd aan toe. Tijd voor een terugblik op afgelopen week. P.S. wie heeft de lente gejat?? #snertweer
Maandag
Vandaag heb ik een late dienst en yessss mag ik na ruim een week hardlooprust de hardloopschoenen weer aantrekken. Ik ben stiekem toch een beetje gespannen als ik de deur uit ga, want zal het goed gaan? Wat als het niet gaat?? Het is immers vandaag nog maar 7 weken tot aan Boston. Ik ban de opkomende doemscenario’s heel snel mijn gedachten uit en ga op pad. Ik mag van de fysio 15 x 1 minuutje hardlopen met tussendoor elke keer 30 seconden wandelen. Ik weet niet zo goed wat ik aan moet. Het is behoorlijk zonnig, maar nog niet echt warm volgens mijn telefoon en daarbij moet ik natuurlijk ook nog veel wandelen. Ik besluit om uiteindelijk maar voor een dunne lange tight en een dun lange mouwen shirt te gaan. 
Nou… ik heb het geweten, oefff warm!! Gelukkig konden de mouwen makkelijk omhoog en dat gebeurde dan ook al vrij snel. De eerste stappen ben ik echt gespannen, maar het voelt eigenlijk best oke. Niet veel later voel ik allerlei pijntjes op alle plekken behalve mijn linkerknie. Ik negeer het en als ik even later op de volle ontspanning (voor zover dat ging tijdens deze loop) loop heb ik nergens last van en geniet ik van de minuutjes die ik mag lopen. Na 7x 1 minuutje te hebben gelopen draai ik om en besluit ik om een foto te maken. Als ik daarna weer ga hardlopen voel ik mijn knie. Shit! Als ik na de minuut hardlopen 30 seconden wandel voelt het alweer beter. Toch start ik daarna weer met hardlopen en whoop whoop het voelt weer goed. Hoe vaker ik daarna weer hardloop voelt het steeds beter. Als ik na 15 keer klaar ben, ben ik echt zo blij! Het kilometer aantal is natuurlijk helemaal niks, maar het begin is er weer. 
Als ik thuis de trap oploop voel ik echt enorm mijn knie, shit! Hij voelt echt een soort van strak en met het optillen van mijn knie krijg ik her en der een soort van steken. Gelukkig wordt dit gaandeweg steeds minder. Doordat ik na afloop een beetje aan het treuzelen ben moet ik heel snel mijn pompoensoep maken. Ik slurp hem snel naar binnen en moet daarna naar mijn werk. Het is een drukke dienst, maar het loopt allemaal wel. Mijn knie voel ik wel, maar gelukkig niet zo erg meer als eerder die dag. Ik ben behoorlijk moe als ik thuiskom, maar toch val ik niet zo snel in slaap.
Dinsdag
Vandaag de laatste dienst van deze reeks van 5 en we sluiten hem af met een tussendienst. Eigenlijk was ik van plan om om 7 uur te gaan zwemmen, maar doordat ik de avond ervoor niet snel in slaap kon vallen had ik dit plan al geskipt. Mijn dienst start om 9:30 uur en ik stap zo laat mogelijk mijn bed uit. Het is een hele rustige dienst en ik zit echt naar buiten te loeren naar het mooie weer. Ik kan uiteindelijk 1,5 uur eerder naar huis en daardoor nog even genieten van het zonnetje. Helaas is het zonnetje al bijna uit de tuin en kan ik nog heeeeel even het laatste glimpje meekrijgen. Daarna ruim ik nog wat dingen op in huis en begin op tijd aan het avondeten. In de avond kijk ik met Nicky samen naar een nieuwe serie (The umbrella acadamy) en we kijken meteen 3 afleveringen.
Woensdag
YES! WEEKEND, althans… 2 vrije dagen, maar het voelt als weekend. Ik besluit om eerst maar alle boodschappen te halen en om daarna te gaan hardlopen. Ik heb in de middag wel een afspraak met de fysio, maar het maakte hem niet of ik ervoor of erna hard zou lopen. Ik besluit wel vooraf te gaan lopen en vind het wederom spannend, zeker gezien de reactie na afloop op maandag. Dit keer loop ik lekker in korte broek en t-shirt en vanaf moment 1 gaat het lekker. De 15 x 1 minuut gaat top en als ik na afloop een foto maak en eigenlijk klaar ben besluit ik om nog maar iets langer te lopen. Ook dit gaat goed en ik ben echt zo blij.
Ik vrees nog even voor de trap enz, maar als ik eenmaal thuis ben en de trap oploop gaat ook dit gewoon goed, yes! Ik doe lekker rustig aan en geniet van het zonnetje in de tuin. Iets voor 14 uur rij ik naar de fysio in Valkenburg. Ik wil toch even weten waar dat stijvige gevoel in mijn linkerbovenbeen vandaan komt en hij loopt elk ruggewerveltje, heupen enz af. Uiteindelijk blijkt mijn linkerheup wat vast te zitten (hij draait niet goed naar buiten) en hij maakt dit los. Hij test voor de zekerheid mijn meniscus en zet nog even de echokop op mijn knie. Op een klein spoortje vocht na ziet alles er goed uit en ook beweegt mijn meniscus zoals het hoort. Ik mag het hardlopen gaan uitbreiden en mag komende vrijdag 15×3 minuten hardlopen. Helemaal blij loop ik zijn praktijk uit. 
Als ik weer thuis ben is ga ik weer lekker in het zonnetje zitten met een boek. Het stofzuigen kan wel wachten tot morgen. Het is dus al met al echt een relaxt dagje waar ik ook echt even aan toe ben en dus ook even aan toe geef.
De rest van de avond doe ik ook niet veel bijzonders.
Donderdag
Vandaag heb ik een wat actiever dagje en begin met zwemmen. Lekker borstcrawl en schoolslag gecombineerd, maar na 1200 meter vind ik het wel weer genoeg.
Daarna neem ik en ontbijtje en maak ik mijzelf klaar om nog even mijn core oefeningen in de sportschool te doen. Het gaat lekker en ik merk dat 1 knie specifieke oefening ook zwaarder kan doen dan eerder. Verder heb ik er lol in en gaan de oefeningen snel voorbij.
Na een lekkere lunch pak ik de stofzuiger en doe nog een enorme stofzuigerworkout. Daarna neem ik de tijd om een blog te schrijven over mijn blessureperiode. Heb je deze gemist? Klik dan hier om hem alsnog te lezen. 
Ik heb geen zin om te koken en we eten lekker patatjes. De rest van de avond kijk ik naar series die Nicky toch niks vind en zit hij lekker spelletjes de spelen achter de computer.
Vrijdag
Na een beroerde nacht slaap begin mijn reeks van 5 diensten met een dagdienst. Ik werk vanaf nu voor 2 maanden op de IC en vind het best wel weer spannend. Het gaat goed en om 16 uur loop ik het ziekenhuis uit. Daarna heb ik echt zin om hard te gaan lopen en thuis sta ik dan ook heel snel voor mijn kledingkast om mij om te kleden. Niet veel later sta ik buiten en ga ik op pad voor 15x 3 minuten. Het gaat superlekker en ik loop echt een potje te genieten. Tussendoor stop ik voor een foto en heb gewoon geen last van mijn knie daarna. Lekker! 
Als ik bij nummer 15 ben, ben ik nog niet thuis en zie ik dat ik gewoon al 9,5 kilometer heb gelopen… WAAAATT!! Zoveel?! Ik besluit om er gewoon stiekem 10km van te maken. Ik ben echt keiblij na afloop en loop zingend door het huis.
Na een warme douche begin ik met koken en Nicky helpt nog even mee. We eten gezellig samen en hangen de rest van de avond op de bank. Het plan is om om tijd mijn bed in te gaan, maar dit plan mislukt. Wel val ik gelukkig heel snel in slaap.
Zaterdag
Gelukkig heb ik vandaag een heel stuk beter geslapen en begin ik vol goede moed aan dag 2 op de IC. Het gaat prima en als ik eenmaal weer thuis ben stap ik op de racefiets om een uurtje te fietsen. Lekker op zolder met een film erbij. De versnelling gaat een tandje zwaarder op het einde en ik trap uiteindelijk 31 kilometer weg in het uur. 
Enorm bezweet stap ik van de fiets af, doe nog wat oefeningen op zolder voor mijn core en knie. Als avondeten heb ik vandaag de omelet uit het kookboek van Dafne Schippers. Die vind ik zooooo lekker! Lekker veel spinazie erop en de broodjes uit de oven zijn eronder niet meer te zien op mijn bord.
Samen net Nicky gaan we verder met ‘the umbrella acadamy’ en kijken daarna nog naar Wie is de Mol. Ik ben zo moe dat ik niet lang daarna in mijn bed lig.
Zondag
Dagdienst nummer 3 vandaag en door zieken werk ik lekker een dagje op de SEH. Het is een heerlijke dagdienst en met dat smerige weer buiten vind ik het helemaal niet zo erg dat ik moet werken. Na het werk is het tijd om mij op te frissen en om te kleden, want niet veel later vertrekken we naar Willemstad waar we gezellig met mijn schoonmoeder uit eten gaan. Als ik onderweg op mijn instagram kijk zie ik de ene na de andere 30-er langskomen die iedereen in de regen liep. Shit… ik heb een klein beetje paniek, maar dit verandert al heel snel in het gevoel van ‘mijn basis is er, je kan dit! Nu eerst weer goed herstellen’. 
Het is een gezellige avond met heerlijk eten! En met nog maar iets meer dan 6 weken tot aan Boston is dit samen met Nicky meteen voorlopig de laatste keer dat we uit eten gaan. De komende 6 weken ga ik echt even goed op rantsoen. Nicky doet ook mee, dus dat scheelt al heel veel. Als we tegen 23 uur thuis zijn ben ik echt gesloopt en duik ik meteen mijn bed in.
En nu
En nu is het nog 6 weken tot aan Boston….nog 6 weken waarin ik kan bouwen tot aan de marathon. In kleinere stapjes dan ik een paar weken geleden had gehoopt, maar goed… ik loop weer en de basis is er. Aan het eind van deze week is de CPC. Ik heb een startnummer voor de 10km, maar ook voor de halve marathon. Ik beslis in het weekend pas welke afstand ik ga lopen, want beide wordt helaas nog even teveel. De rest van de week luister ik goed naar het schema van de fysio en probeer ik daarbij nog wat te zwemmen en de sportschool in te duiken. Maak er weer een mooie week van allemaal! 
Leave A Reply