Het was me het weekje weer wel zeg. Ik had dit keer even geen hardloopevents, dus ook geen zevenheuvelenloop, maar ik liep wel in een prachtige omgeving inclusief behoorlijk wat heuvels. Sowieso liep ik behoorlijk wat kilometers deze week, had nachtdiensten en werd verrast door Nicky waardoor mijn fietsplannen in de soep liepen. Mijn week van dag tot dag, veel leesplezier allemaal.
Maandag
Na een nacht best aardig te hebben geslapen, word ik zonder wekker wakker. Ik besluit om er een rustig ochtendje van te maken omdat ik diezelfde avond de nachtdienst in zal gaan. Omdat ik nog wel lekker in bed lig, besluit ik om nog even in het boek van Job Pennenkamp te lezen. Ik zit al zo snel in het boek, dat ik voordat ik het besef het boek in 1 keer uitlees.
Mijn maag knort ondertussen zo hard dat het echt tijd is om te ontbijten/lunchen. Ik kijk nog even een serie en besluit dan dat het echt de hoogste tijd is om boodschappen te doen. Na de boodschappen twijfel ik even of ik wel ga hardlopen. Ik ben ondanks het relaxen wel een soort van moe en heb ergens ook gewoon niet zoveel zin. Ik ben een beetje bang dat mijn neusverkoudheid doorzet door mijn prestatie van de dag ervoor. Maar ergens kriebelt het ook wel om te gaan en denk ik ‘kom op Gaby, niet zeuren… Lopen met je kadaver’. 30 minuten later sta ik omgekleed buiten en ga ik op pad voor mijn rondje meer. Het lopen voelt heerlijk en ik voel eigenlijk niks van de inspanning van de dag ervoor. Ik loop lekker op mijn gevoel en geniet van het rondje meer. Wel is er blijkbaar een pad afgesloten, maar is het vanaf de kant waar ik vandaan loop niet helemaal duidelijk. Aan de andere kant van de afsluiting is het duidelijk beter afgezegd en denk ik oeps… gelukkig was het goed te lopen en moet ik er wel om lachen. De kilometers volgen elkaar snel op en met 8 kilometer ben ik weer thuis.
Na het lopen besluit ik om maar gelijk door te pakken en een stofzuiger door het huis heen te gooien. Daarna een lekkere douche en dan is het eigenlijk al tijd om te koken. Terwijl de soep staat te pruttelen, doe ik nog wat blogdingen. Als Nicky eenmaal thuis is eten we lekker een soepje en kijken we geboeid naar de spannende serie ‘ ik weet wie je bent’. Daarna maak ik nog mijn weekoverzicht af en schrijf ik het raceverslag van de olympisch stadionloop. Ik kan deze nog niet afmaken, want iets na 22 uur is het de hoogste tijd om naar het werk te gaan. Nachtdienst 1 van de 2.
Dinsdag
De nacht verloopt soepeltjes en in de ochtend voel ik mij wel moe, maar eigenlijk nog best wel oke. Normaal gesproken is dit echt veel erger. Toch ben ik blij als ik het ziekenhuis uitloop en naar huis kan. 
Eenmaal thuis lig ik snel in mijn bed en niet veel later al in coma hahahahaha. Na 3 uurtjes ben ik al wakker, maar gelukkig val ik snel weer in slaap. Wel ben ik daarna nog een aantal keer wakker, maar ik kom pas rond 17:30 uur mijn bed uitrollen. Nicky zorgt vandaag voor het eten en ik hoef dus niks te doen heerlijk. Ook op sportief gebied heb ik vandaag niks en dat is stiekem best lekker na 8 dagen achter elkaar gesport te hebben. Toch blik ik even terug met een foto, die ik ook jullie niet wil onthouden omdat ik zelf zo gaaf vind.
@joergschuelerfotografie
Ik kijk in de avond naar wat series en maak nog wat voor mijn blog. Iets na 22 uur is het weer tijd om naar het werk te rijden voor de laatste nachtdienst van dit reeksje.
Woensdag
Na een lekkere nacht rij ik wederom fit terug naar Alphen. Dit keer niet gelijk naar huis, maar naar de garage, want mijn auto moet voor zijn 1e beurt. Bij de garage word ik heel lief door Nicky opgehaald en eenmaal thuis twijfel ik of ik zal gaan lopen of slapen. Het is heerlijk loopweer, maar stiekem ben ik toch wel moe. Ik weet dat ik maar een paar uurtjes van mijzelf mag slapen (want ik ben nu klaar met de nachtdiensten), maar dat ik daar soms brakker uitkom dan dat ik nu door trek. Toch lig ik na enige twijfel niet veel later in mijn bed en val gelijk in een diepe slaap. Na 3 uur word ik ruw door de wekker gewekt en ben ik echt superbrak. Nicky is vandaag vrij en uiteindelijk ontbijten/lunchen we gezellig samen en word ik langzaamaan wat wakkerder. Er staat een 6km zombierun op het programma en laat 6 kilometer nou precies de afstand naar de garage zijn. Uiteindelijk trek ik dus mijn kleren aan en haal ik de leenauto op. Er was een klein ongelukje bij de garage gebeurt, wat uiteindelijk wel in mijn voordeel werkt, maar waardoor ik een dag even een leenauto heb.
Het was in ieder geval heerlijk weer en het lopen ging eigenlijk nog verassend goed. De route was wel behoorlijk saai, want merendeel van de route ging over het industrieterrein.
Als ik thuiskom is het eten al zo goed als klaar en kan ik zo aanschuiven. We eten lekker vroeg, zodat ik er geen last van heb bij de HIIT training later die avond. Daarna hang ik nog even op de bank en niet veel later kleed ik mij om en ga ik naar de HIIT. Vandaag de eerste les met de nieuwe trainer en het is nog een beetje wennen, niet alleen voor mij, maar ook voor hem. Maar ik gok dat het wel goed gaat komende komende periode. Het is niet zo’n zware les, maar stiekem vind ik dat vandaag ook niet zo erg. Moe en voldaan fiets ik naar huis, om daarna snel onder de douche te stappen en mijn bed in te duiken.
Donderdag
Vandaag moet ik helaas in de ochtend voor een gesprek naar het ziekenhuis. Het is uiteindelijk maar een half uurtje, dus ik ben langer aan het reizen geweest dan dat ik daadwerkelijk binnen ben. Maar goed… ik ben op tijd thuis om nog even 2 kaartjes voor mijn jeugdhelden ‘ de Backstreet Boys’ te scoren en klets nog even met een vriendin. Daarna is het de hoogste tijd om mijn hardloopschoenen aan te trekken en met een enorm vol hoofd ga ik de deur uit. Het is heerlijk loopweer, maar ik zit zo nog met mijn gedachten bij het gesprek van die ochtend dat ik er nog niet echt van kan genieten. 
Pas na iets van 15 kilometer begin ik met de muziek mee te neuriën en is mijn hoofd even niet met werk bezig. Heerlijk! Ik besluit om in plaats van de geplande 16 km er 19 te maken. Eerst dacht ik nog aan nog meer kilometers, maar ik heb A: trek en B: de dag erna wil ik ook weer lopen. Ik hou het dus verstandig bij 19 kilometer.
Thuis eet ik wat, neem een lekkere douche en maak wat foto’s voor een blog/insta post. Omdat Nicky niet thuis is bouw ik een hele stellage in de woonkamer als statief hahaha.
Daarna haal ik mijn eigen auto op en is het alweer tijd om eten te maken. Om 18:15 uur wandel ik naar het zwembad voor les 10 alweer. Elke week neem ik mij voor om te oefenen tussendoor, maar het komt er gewoon elke keer niet van. Toch gaat het weer best goed in de les en zwemmen we behoorlijk wat baantjes echt borstcrawl. Maar man o man, waar het lijkt of ik een goede conditie heb, is die in het water nog steeds ver te zoeken hoor. In de avond natuurlijk weer lekker expeditie robinson en we kijken nog een andere serie. Daarna is het de hoogste tijd om naar bed te gaan.
Vrijdag
Ik heb gelukkig heerlijk geslapen, maar wordt al vroeg gewekt door de wekker van Nicky. Gelukkig val ik vrij snel daarna weer in slaap en schrik ik om 8:30 uur van mijn wekker. Ik blijf nog even liggen, eet een ontbijtje, zoek wat hardloopkleding bij elkaar en vertrek rond 10:15 uur richting Arnhem. Ik geef daar vandaag in de middag een workshop over instagram en fotografie, maar ga in de ochtend nog even een rondje hardlopen samen met trainer Henny. Hij woont in Oosterbeek en weet wel een mooi rondje, met wat heuveltjes. De autorit gaat voorspoedig en hoe dichterbij ik plaats van bestemming kom, hoe meer ik geniet van de prachtige natuur. Het is hier zo mooi met die bossen en die kleuren. Als ik er ben duurt het niet lang voordat Henny aan komt gereden en we op pad gaan. Het is een mooie ronde en ik kijk mijn ogen uit met de mooie natuur. Maar oh my, geen enkel stukje is vlak… alles gaat op en neer, van vals plat tot echte heuvels. Mijn benen kunnen het prima aan, maar ik hijg zo nu en dan als een hijgend hert. Ik krijg uitleg over vergelijkbare heuvels die ik in Boston kan verwachten en in mijn achterhoofd doemen heel groot de woorden HEUVELTRAINING op… ik MOET echt gaan trainen op heuvels/bruggen/duinen enz. Ik kom ze waarschijnlijk wel op hoor, maar het is toch een marathon en na 30 kilometers zijn zulke heuvels toch een b*tch. Na 12 kilometer zijn we weer terug bij de parkeerplaats en moet Henny er helaas als een haas vandoor. Ikzelf blijf er ook niet lang, kleed me om en ga door naar de ruimte waar ik de workshop mag geven.
Ik val midden in de lunch binnen en kan nog mooi even 2 broodjes naar binnen gooien. Daarna geef ik een 2 uur lang durende workshop met een gezellig groepje. 
Na de workshop evalueren we nog even de dag en is het tijd om terug te rijden. Zoals verwacht heb ik wel het een en ander aan file onderweg. Eenmaal thuis maak ik snel Lasagne klaar en terwijl het in de oven staat, kan ik eindelijk lekker douchen. Nicky en ik kijken een serie en daarna doe ik nog wat kleine huishoudelijke klusjes. Ik duik redelijk op tijd mijn bed in, want helaas… mijn ‘weekend’ is alweer voorbij.
Zaterdag
Na een kort en onrustig nachtje gaat genadeloos vroeg de wekker, er moet gewerkt worden. De werkdag gaat snel voorbij en als ik naar huis rij en zie hoe mooi het weer buiten is heb ik echt zin om op de fiets te stappen. Toch is het plan om niet buiten te fietsen, maar om gewoon binnen op de fiets te stappen. A het wordt snel donker en B het is ook behoorlijk fris. Als ik eenmaal thuis ben en de voordeur open doe zie ik een jurkje van mij in het kozijn van de deur naar de woonkamer hangen. Op het hangertje zit een stickertje geplakt met daarop de boodschap ’17 uur vertrek’. 
Ohhhhh spannend. Ik probeer nog info los te peuteren bij Nicky, maar het enige wat ik te horen krijg is ‘het mag eventueel ook wat casuals zijn wat je aantrekt’. Hmmm daar schiet ik niks mee op. Het is vandaag precies 5 jaar geleden dat we onze 1e date hadden en hij had dus wat leuks bedacht. Na een korte douche trek ik een jurkje aan en om 17 uur stappen we in de auto. We rijden uiteindelijk naar Den Haag en als we even later in het centrum van Den Haag parkeren, heb ik nog steeds geen flauw idee. We lopen door de winkelstraat en ineens zie ik ‘Jamie Oliver’ op een gevel staan en gaat er een lampje branden. 5 jaar geleden hebben we namelijk gegeten bij, jawel…. Jamie Oliver Fifteen in Amsterdam. Deze bestaat helaas niet meer, maar dit is een mooi alternatief. Binnen worden we gefeliciteerd met ons jubileum en krijgen we een prosecco van het huis om het te vieren. Het eten is heerlijk en bij het toetje worden we ook nog eens verrast met een chocolade tekst.
Tegen 21 uur zijn we thuis en kijken we nog even wat op tv terug en tegen 23 uur stap ik mijn bed in. Het duurt even voordat ik in slaap val.
Zondag
Ik schrik wakker van de wekker en denk echt ‘gedsie, nu al?’. Ik ben ook gewoon te laat naar bed gegaan, eigen schuld, vanavond maar op tijd naar bed. Als ik na een lekker dagje werken naar huis rij, heb ik zin om te gaan intervallen. Even lekker knallen, het is er immers goed weer voor en ik heb een nieuw reflectiehesje met lampjes om te testen. Halverwege mijn loopje zal de zon onder gaan en dan is het al vrij snel donker. Ik kleed me snel om en sta niet veel later weer buiten, klaar om te gaan. Er staat 6×800 meter op het programma en met alles (inlopen, uitlopen, rust) komt het uit op 12 kilometer. Een lekker rondje zo na het werk. Het is behoorlijk frisjes en ben blij dat ik er last minute toch nog voor gekozen heb om handschoenen aan te trekken. Mijn benen hebben er zin in en met een prachtige zonsondergang loop ik een heerlijke interval. Eigenlijk gaan alle blokjes te snel, maar het voelt gewoon prima en easy. 
Met iets meer dan 12 kilometer kom ik thuis en zijn Ron en Jelle gezellig binnen. Ze komen net van de Zevenheuvelenloop vandaan (en ik ben helemaal niet jaloers ofzo hahaha) en Jelle blijft hier vanwege een projectje maandagochtend gezellig een nachtje slapen. Jelle is even door Ron gedropt en zo kon ik mooi Ron nog even feliciteren met zijn mooie P.R.
En nu is het zondagavond, hebben we heerlijk gegeten, staat de granola in de oven en duik ik lekker op tijd mijn bed in. Aankomende week wordt een druk weekje op werkgebied, maar aan het einde van de week is het tijd voor een weekendje ontspanning. Doordat ik morgenochtend geen tijd heb voor mijn interval, liep ik hem vandaag… daardoor heb ik aankomende week wel wat minder kilometers op de planning, maar wie weet verandert dat nog. Maak er allemaal weer wat mooi’s van toppers.
Leave A Reply