Valencia the marathon ‘ the day’s before’

Omdat er zoveel over de trip naar Valencia te vertellen valt heb ik besloten om het in 3 delen op te splitsen. Je raadt het al ‘ the day’s before’, ‘de marathon’ en natuurlijk ‘ the day’s after’. Vandaag het 1e deel, zou wat onlogisch zijn om met het laatste deel te beginnen ;-). Maar goed vandaag deel 1, met onder andere superlekker eten, het startnummer ophalen en een fietstour. Ready to go? Valencia here we come!

Vrijdag 18 November
Op deze dag vertrok ik samen met mijn vriend naar Valencia. Natuurlijk om de stad te gaan bekijken, we waren hier allebei nog nooit geweest, maar ook om de marathon te gaan lopen. Oké het was wat snel na de Berenloop maar omdat dit een unieke kans was liet ik deze niet schieten en besloot ik gewoon te kijken hoe het zou gaan. Bepakt en bezakt kwamen we aan op schiphol. Zoveel mogelijk van mijn loopspullen in de rugtas en de rest in de koffer in de hoop dat deze gewoon netjes tegelijk met mij op de plaats van bestemming zou aankomen. En ach anders verkochten ze mijn gels vast wel ergens op de expo van de marathon. Op schiphol duurde het allemaal iets langer dan gedacht, maar uiteindelijk stonden we nog op tijd bij de gate om het vliegtuig in te gaan. Aan de vele loopschoenen te zien van de medepassagiers was denk ik ongeveer 75% van de vlucht gevuld met hardlopers. En hoe toevallig er zaten zelfs nog bekenden in de vlucht. Valencia here we come! 

Na een iets langere vlucht dan gepland kwamen we in de middag aan op de luchthaven van Valencia. Vanuit de lucht hadden we al het start/finish gebied gespot en daar moest natuurlijk even een foto van gemaakt worden. Zo mooi in het stralende zonnetje (en ongeveer 24 graden, oelalalala lekker)

Na het verlaten van de vlucht werd ik weer snel herenigd met mijn koffer (toch altijd weer een fijn idee) en zochten we naar de taxichauffeur die voor ons klaar zou staan. Het duurde eventjes, maar uiteindelijk kwam daar iemand met mijn naam op een briefje. Hahaha hoe cool, nog nooit stond er op deze manier een taxi voor mij klaar dus KLIK voor altijd vereeuwigd.

Doordat er een brug (vanwege de marathon) afgesloten was was het een gekkenhuis in het verkeer en duurde het een stuk langer voordat we bij het hotel waren. De taxichauffeur wist ons in de tussentijd al een heleboel leuke weetjes over de stad te vertellen (voorzover we het engels met een enorm spaans accent konden verstaan) dus de tijd werd nuttig besteed. Eenmaal in het hotel aangekomen lagen er al 2 welkoms pakketjes voor ons te wachten. Daarin zaten onder andere hele handige pasjes die je voor al het openbaar vervoer in Valencia kan gebruiken en een mooi boekje met meer info over Valencia. 

We dumpte de spullen en keken wat het programma voor ons vandaag te bieden had. Het officiële programma zou pas om 20:45 uur beginnen dus we hadden nog genoeg tijd om her en der wat rond te kijken. Het hotel (Ilunion Aqua 3) waarin we verbleven zat echt maar een paar honderd meter van het start/finish gebied van de marathon en ook de plek waar de marathonexpo zich bevond. We besloten, ondanks dat we de dag erna met de groep zouden gaan, alvast even naar de expo te gaan om mijn startnummer op te halen. Ik gokte dat het vandaag nog een stuk rustiger zou zijn dan op zaterdag en zo kon ik op mijn gemak lekker rondsnuffelen. We wandelde rustig via het winkelcentrum wat aan het hotel vast zit richting het City of Arts and Sciences. Ik keek mijn ogen uit, wat is dit gaaf! Ik hou helemaal niet zo van moderne gebouwen, maar dit vond ik zo gaaf! Met gewoon een mini Erasmusbrug tussen de gebouwen in. Gewoon een stukje Rotterdam in Valencia. Het blijkt ook van dezelfde ontwerper te zijn (hoorde ik de dag later) dus het is niet zo gek dat ik meteen deze gedachte had hahaha.

Eenmaal echt op het terrein van de expo was alles duidelijk aangegeven. Bij het ophalen van mijn startnummer bleek mijn geboortedatum niet te kloppen en ook was er geen verwachte eindtijd opgegeven waardoor ik in het allerlaatste startvak was geplaatst. Dus toen ik mijn geboortedatum liet aanpassen fixte ik meteen dat ik 2 vakken naar voren mocht starten. Na het controleren van de chip konden we door naar het volgende ‘stationnetje’. Tussendoor even mijn succes wensen achter gelaten op tja hoe noem je zoiets?? Wall of Valencia?? 

Nou je snapt wel wat ik bedoel. Het volgende ‘stationnetje’ was het ophalen van je loopshirt en een tas vol met informatie en samples van sportvoeding. Omdat ik niet wist welke maat shirt ik nodig had kon ik zelfs nog even passen en zo de juiste maat meenemen. Geweldig systeem! Daarna werd je doorgeleid naar de hal met allerlei kraampjes. Met sportvoeding, leuke gadgets, kleding en verschillende marathons, eigenlijk overal altijd een beetje hetzelfde 😉 . Toch liep ik ze allemaal voorbij om daarna even richting de finish te gaan. En wow wat is die gaaf!! En wat is dat stuk dat je aan de blauwe loper begint tot aan de daadwerkelijke finish nog lang zeg! 

Na een paar foto’s te hebben gemaakt liepen we terug naar het winkelcentrum om wat boodschappen te halen. Flessen water en wat extra koolhydraten. En terwijl de zon langzaam zakte begonnen onze magen aardig te rommelen.Aangezien ze in spanje pas om 22 uur eten ofzo besloten we een klein beetje koolhydraten te stapelen in de vorm van een happy meal (oeps, niet de beste manier, maar stiekem wel lekker). Een klein hapje om daarna even uit te buiken in het hotel. Ik maakte alvast mijn weekoverzicht van die week en keek de klok vooruit naar 20:45 uur.

Op tijd liepen we naar de lobby waar al snel een klein clubje met allemaal gezellige mensen uit verschillende landen ontstond(Rusland, Duitsland en Noorwegen). Daarna werden we opgehaald door David van het bureau voor sport en werden we in meerdere taxi’s naar het restaurant gebracht van vanavond. We gingen eten bij het Italiaanse restaurant La Pappardella en daar leerde iedereen elkaar wat beter kennen. Er voegde zich nog 2 Engelsen bij ons en toen was de groep voor deze avond compleet. Het eten was echt verschrikkelijk lekker en met een goed gevulde buik en erg moe werden we rond 24:00 uur bij het hotel weer afgezet. Op naar dag 2! 

Zaterdag 19 November
Na een korte nacht ging de wekker alweer op tijd af. We werden rond 9 uur in de lobby verwacht voor een fietstour en voor die tijd moest er natuurlijk goed ontbeten worden. Het ontbijt was aardig uitgebreid, en probeerde zoveel mogelijk koolhydraten te eten. Toch was ik blij dat ik mijn pak vruchtenhagel had meegenomen en at ik lekker op zijn hollands mijn broodje met vruchtenhagel 🙂 .

Ruim op tijd zat iedereen in de lobby te wachten en werden we weer door David opgehaald. We liepen naar ‘Do you Bike’ die een paar straten verderop zat en daar stond onze gids voor de tour al op ons te wachten. Snel werden de zadels gesteld en konden we op pad.

We begonnen met de tour bij de City of Science. Daar hoorde we dat de architect inderdaad dezelfde is van de erasmusbrug. De City of Science is gebouw in het speciaal aangelegde park (Jardin del Turia) voor fietsers, wandelaars en hardlopers. Dit park is aangelegd in de drooggelegde bedding van de rivier de Turia. Na een enorm ingrijpende overstroming van deze rivier in 1957 werd er besloten om de rivier om te legen via de rand van de stad, in plaats van midden door de stad heen. Toen dit eenmaal gereed was en de rivierbedding van ruim 9 kilometer droog lag was eerst het plan om er een snelweg of treinspoor in te leggen. Maar uiteindelijk besloten de burgers om er een groen park in aan te leggen. En zo geschiedde en werd dit park gemaakt tot wat hij nu is.

We fietsten tussen de moderne gebouwen door en kregen her en der nog wat uitleg over de vormen en functies van de verschillende kunstwerken. Daarna fietste we richting het oude centrum en stopte we bij diverse plekken voor her en der een foto te maken en wat uitleg. Zo is er ook aan de kinderen gedacht door een hele grote Gulliver van Gulliver’s travel te plaatsten die als groot speeltoestel fungeert. Deze is in principe het hele jaar gratis toegankelijk voor de kinderen, tenzij het regent. Dan is die uit veiligheidsoverwegingen gesloten.

We fietsen verder langs de sportvelden om vanaf dat punt de ‘rivier’ te verlaten. Daar maakte we even een stop om wat meer verhalen te horen te krijgen over 1 van de vele stadspoorten tot het echt oude gedeelte van Valencia.

We moesten ook vanaf dat punt achter elkaar gaan fietsen vanwege de smalle straatjes waar we doorheen zouden gaan. Van die hele mooie hoge oude straatjes met opvallend veel graffiti. 

Via de smalle straten kwamen we uiteindelijk bij Mercado Central uit, 1 van de 2 grote markthallen van Valencia. In deze staat echt een markt en in de andere zijn het meer restaurantjes. Via de ingang met de vismarkt betraden we de markthal en ik keek mijn ogen uit. Zoveel verschillende soorten vis, garnalen enz om daarna in het deel te komen met brood/worst/ham/groente/fruit kramen. Een prachtig grote hal met een mooi beschilderd plafond en glas in lood ramen. Echt een bezoekje waard!

Nicky en ik kochten een heerlijk broodje met iberico ham en nog wat gedroogde worsten voor mee naar huis. Na een half uurtje stond iedereen weer buiten en was er een dansshow bezig van mensen in klederdracht. Heel cool om te zien hoeveel plezier die mensen erin hebben. 

We fietsen daarna kris kras door het oude centrum heen, langs diverse oude kerken, oude huizen en belandde uiteindelijk bij de oudste boom van de stad. Een mega grote boom!

Rustig aan fietste we via de ‘rivier’ weer terug naar de fietsshop en waren we verzadigd met alle informatie van de bijna 3 uur durende tocht.

Inmiddels rammelde iedereen zijn/haar maag wel een beetje en liepen we snel naar het restaurant La Maritima waar een tafel voor ons gereserveerd was. Het zou een paella lunch worden, maar we begonnen eerst met een heleboel andere hapjes. En dat was al zoveel en het was zo verschrikkelijk lekker allemaal dat toen de paella zat iedereen al aardig vol zat. De paella was ook superlekker en ik probeerde er toch maar zoveel mogelijk van op te eten, in het kader van koolhydraten stapelen. 

Na de geweldige lunch kon je ongeveer iedereen uit het restaurant rollen en wandelde we een stukje naar het strand.
Zo grappig, zo zit je midden in de stad en zo sta je op het strand. Vanaf het strand namen we een taxi naar de volgende bezienswaardigheid en kwamen we in het ‘dolfinarium’ van Valenica terecht.

Daar kregen we ook een gids voor een uurtje die een rondleiding gaf door een aantal delen van het grote park. Dit park zit gevestigd in het city of science. Van de buitenkant zou je dat niet echt verwachten en vooral ook niet dat het zo groot is. We liepen langs en door de diverse aquariums en keken onze ogen uit. En ohhh wat ging de duiker in mij kriebelen zeg.. wat had ik graag mijn duikspullen omgedaan en er even tussen gaan hangen. Of beter nog.. ze in hun natuurlijk habitat gaan bekijken. Het uur vloog voorbij en omdat we nog naar de expo moesten, moesten we er ook echt uit, anders had ik graag nog even langer gebleven.

De expo lag aan de andere kant van de brug dus na een kleine wandeling belandde we bij de expo. 
Tijdens het fietsen waren we er al langsgekomen en stonden er mega lange rijen, gelukkig was het nu een stuk rustiger en had bijna iedereen vrij snel zijn/haar startnummer. Daarna was het tijd om de Media kaarten en de de VIP passen te halen. Nicky kreeg als fotograaf een media pas en een blaadje om aan de fiets te bevestigen zodat hij overal op het parcours mocht en ikzelf een VIP pas.

Omdat we er verder niet veel meer te zoeken hadden liepen we (nadat we even stil hadden gestaan voor een prachtige zonsondergang foto) terug naar het hotel. Door mijn nachtdiensten hiervoor en de drukke dagen en korte nachten was ik toch wel moe dus wilde kijken of ik even een kleine siësta kon doen. Dat lukte niet echt dus besloot ik om even mijn loopspullen klaar te leggen en gewoon een beetje te liggen. 

Om 20:30 uur werden we in de lobby verwacht en gingen we in verschillende taxi’s naar het restaurant Macel.lum . Dit restaurant is opgericht door Alejandro Platero. Alejandro werd in 2015 2e in de spaanse variant van Masterchef. Nicky en ik kijken veelvuldig naar Masterchef en waren dan ook erg benieuwd naar hoe alles zou smaken. Het restaurant zelf zag er al heel gaaf uit en het eten was ook lekker. Helaas was het (voor het makkelijke met zo’n groep) een vast menu waardoor er heel veel visgerechten bij zaten. Op zich lekker, maar had graag wat meer vlees geprobeerd. Desondanks ging iedereen met een goed gevulde buik de deur uit en waren we rond 23:30 uur terug in het hotel. Met een groepje spraken we af om de volgende ochtend  om 7:15 uur te verzamelen om gezamenlijk richting de start te lopen.

Ondanks dat ik heel moe was viel ik niet meteen in slaap en lag ik de dag in mijn hoofd nog eens door te nemen. Normaal doe ik zelf nooit zoveel de dag voor een marathon, sterker nog de dag voor mijn allereerste marathon deed ik echt niks, en nu heb ik half Valencia doorgecrosst in 1 dag. Ach ik zou wel zien hoe het morgen zou gaan, als ik maar lekker liep en ervan kon genieten. Ik mocht in ieder geval geen top tijd verwachten gezien de voorbereiding 😉 .

Hoe de marathon zelf ging en hoe ik deze qua verzorging enz heb ervaren… lees je snel in ‘Valencia the Marathon’.