Valencia the marathon ’the day’s after’

De afgelopen week heb je de eerste 2 verslagen van mijn Valencia the marathon trilogie kunnen lezen en vandaag is het tijd voor het laatste deel. Mocht je deel 1: ’the day’s before’ en deel 2: ’the marathon’ gemist hebben klik dan even op de linkjes. Veel leesplezier.

Zondagmiddag 20 November
Na afloop van de marathon wandel ik terug met Nicky naar het hotel. Ik heb toch wel wat stijve benen en heb het idee dat ik een enorme blaar heb aan mijn rechtervoet. Ik durf nog niet mijn schoenen uit te doen en wacht dan ook nog maar even tot ik op de kamer ben. Daar doe ik ze uit en OMG een enorm grote (bloed)blaar van zeker 5cm doorsnee aan de binnenzijde van mijn voet. Auch! Ik zal jullie de foto’s besparen 😉 Gelukkig heb ik er tijdens het lopen zelf geen last van gehad, maar nu oeioeioei.

Ik heb best wel trek en graai snel de koeken uit de finisher bag en eet ze samen met Nicky op. Ik lig eigenlijk heerlijk op het bed, maar zal toch even moeten douchen. We hebben in de badkamer van het hotel een bad en douche ineen en ik besluit uiteindelijk om toch maar even in bad te gaan liggen, even de spieren laten ontspannen. 

Ondertussen lig ik heerlijk te appen en de lieve berichtjes te lezen die binnenstromen op de diverse social media kanalen. Thnx daarvoor!

Om 14:45 uur sta ik fris en fruitig in de lobby van het hotel om samen met de gehele groep gezellig te gaan lunchen. Door de supergoede restaurants van de dagen ervoor zijn de verwachtingen hoog, maar blijken we uiteindelijk bij een soort van ‘all you can eat’ buffet restaurant (fresco) te gaan eten. Niet heel bijzonder, maar na de marathon vult het prima hahaha. We blijken niet de enige lopers in het restaurant te zijn die zichzelf volstoppen, ik denk dat 90% van het restaurant gevuld is met lopers hahahaha. Na de lunch was het eerst de bedoeling om naar Bioparc Valencia te gaan, maar doordat het al redelijk laat is en het park om 18 uur sluit gaat die trip niet door. Jammer, want het schijnt een geweldig park te zijn. Die gaat op de lijst om de volgende keer in Valencia te gaan doen.

We hebben nu tot 20:45 uur niks op de planning en gaan met een klein groepje op zoek naar de supermarkt voor iets lekkers. En ik ga op zoek naar iets van een apotheek/drogist voor blarenpleisters. Het duurt niet lang voordat we wat vinden en ik kan je vertellen het pad met chocola wordt niet ongeschonden achtergelaten 😉

De blarenpleisters worden gevonden en we lopen daarna bepakt en bezakt richting het park bij de City of Science waar we aan een kleine wandeling door het oude park beginnen. Ik merk dat ik toch wel erg moe van de afgelopen dagen ben en dat ik ook echt wel last heb van mijn blaar en besluit om samen met Nicky terug te gaan naar het hotel.

Daar prikte ik de blaar door wat de druk eraf haalde en een hoop scheelde. Ik maakte mijn weekoverzicht van die week af en probeerde een klein beetje te slapen, maar dat laatste lukte niet. Maar alleen al gewoon een beetje liggen hielp al tegen de vermoeidheid. Om 20:45 uur verzamelde weer met zijn allen in de lobby en gingen voor de laatste keer met zijn allen uiteten. Er was gereserveerd bij restaurant Copenhagen, een vegetarisch restaurant. Heel eerlijk… liever had ik iets van een mega stuk vlees/hamburger willen hebben dus besloot ik maar voor de vega burger te gaan als alternatief.

Het eten was op zich lekker, maar moest her en der wel een beetje meer op smaak gebracht worden met peper en zout. Op een gegeven moment moest ik naar het toilet en moest ik keihard lachen. Ze hadden denk ik bewust een restaurant uitgekozen op de marathonlopers 🙂

Het was een gezellige avond, waarbij de wijn rijkelijk vloeide en  die uiteindelijk ergens na 0:00 uur werd afgesloten.

Maandag 21 November
Het laatste dagje in Valencia alweer en vandaag geen officieel programma dus we hadden de wekker een stuk later staan de dagen ervoor. We besloten om er een rustig dagje van te maken en na een heerlijk ontbijt vertrokken we met de taxi richting het centrum. Ik had een beetje online gekeken en zag dat er een Nike store in valencia te vinden was en wilde daar even kijken voor een Run Valencia shirt. Helaas was de Run club opgegeven en hadden ze geen shirts meer. We vertrokken uiteindelijk niet met lege handen de deur uit en liepen gewoon een aantal straatjes in. Daar kwamen we via een winkeltje waar ze van die heerlijke toeristische magneetjes verkochten bij de Adidas winkel uit. Daar ging Nicky met een mooi paar schoenen de deur uit en kregen wat tips voor leuke eettentjes voor de lunch. We liepen eerst nog wat andere winkeltjes in en uit en de stapel met tasjes werd steeds groter, oeps.

Voor de lunch kwamen we uiteindelijk uit bij Puerta del Mar en bestelde natuurlijk veel te veel. Het was allemaal verschrikkelijk lekker en gingen voor ons gevoel tonnetje rond van de tapas de deur uit. We hadden in ieder geval een goede bodem voor de terugvlucht.

We liepen daarna door allerlei kleine straatjes en kwamen mooie plekjes tegen.

een mooi gebouw, waar helaas minder mooie dingen gebeuren

We pakte uiteindelijk de taxi terug richting het hotel om daar nog even bij El Corte Ingles naar binnen te gaan. El Corte Ingles zou je kunnen vergelijke met de Bijenkorf, een groot mooi warenhuis. Daar gingen we bijna alle afdelingen af totdat we echt teveel tasjes hadden. Oeps… dat was niet helemaal de bedoeling. We sloten de shopsessie af met een kop thee bij een barretje om de hoek en bedachten ons hoe we dit nog in de koffers erbij konden gaan krijgen.

Met wat propwerk lukte het uiteindelijk en zaten we ruim op tijd beneden in de lobby op de taxi te wachten die ons weer terug zou brengen naar het vliegveld. Het was dezelfde vriendelijke taxichauffeur als op de heenreis en deze keer liep het allemaal een stuk voorspoediger totdat we aankwamen bij het vliegveld. Daar bleek dat we de reis al met in ieder geval een uur vertraging zouden beginnen. We konden dus nog een uurtje langer van het vliegveld van Valencia genieten hahaha. We zochten een lekker plekje bij de starbucks uit en onder het genot van een XXL hibiscus thee maakte we alvast een selectie van de foto’s die Nicky gemaakt had.

Het was een een geweldig weekend in een fantastische en vooral ook vriendelijke stad! De marathon was goed georganiseerd, heeft een goede sfeer en een snel parcours. Mocht je twijfelen om om wat voor reden nog naar Valencia te gaan, stop met twijfelen… maar ga er naar toe! Ik ga zeker weten nog een keer terug naar deze geweldige stad want ik ben daar nog lang niet uitgekeken.