De maand januari is alweer een paar dagen oud en dat betekent voor mij dat de trainingen voor de marathon van Rotterdam echt weer zijn begonnen. Want over 96 dagen en een paar uur sta ik (met heeeeeeel veel andere lopers) te wachten op de Coolsingel. Te trappelen van ongeduld om de strijd met de 42,195m aan te gaan. Helaas zijn de trainingen van afgelopen week niet zonder slag of stoot gegaan en heb ik mijn ongenoegen hierover meerdere malen op Facebook en Instagram meegedeeld. En elke keer kreeg ik de meest lieve cheer up berichtjes, waarvoor dank.
Ik loop eigenlijk elke training op hartslag in plaats van op tempo en dat pakt soms heel goed uit, maar soms ook iets minder. Als ik moe, gestrest, ziekig en/of verkouden ben is mijn hartslag al snel hoger. Dit met gevolg dat ik langzamer moet lopen om mijn hartslag niet boven een bepaalde waarde uit te laten komen. En dit werkt dus soms frustrerend… Want dan wil ik graag harder, maar dat mag/kan ik dan niet. En sommige zullen nu vast denken…. hop gooi die hartslagmeter overboord, maar ik ben o.a. door deze methode heel veel sneller geworden het afgelopen jaar (en loop met een lagere hartslag dan voorheen). Dus elke keer geef ik het maar weer een kans en soms… tja… dan loop ik dus te schelden tijdens het lopen (ook niet slim, want daar wordt mijn hartslag ook weer hoger van). Afgelopen week was dus zo’n week… doordat ik veel heb gewerkt, de rare feestdagen en mogelijk een aantal kilootjes teveel had ik een aantal trainingen waarin ik niet lekker liep.
Op maandag was ik gewoon echt moe en had ik vooraf al een vermoeden dat het niet heel best zou gaan. Na de 1e 12 minuten wist ik dat dit vermoeden zou gaan kloppen. En na 5x 12 minuten in zone 1 te hebben gelopen werd dit bevestigd. Hoewel ik vanwege de vermoeidheid het stiekem niet erg vond om langzaam te lopen loop ik toch lekkerder als ik iets sneller loop. Ik loop namelijk echt als een zoutzak zodra ik langzaam loop en wordt het naarmate ik sneller loop iets gracieuzer. Maar goed… de week was nog lang en ik had nog 3 trainingen voor de boeg dus volgende keer beter toch? En wat een positief punt was van deze loop… het was een prachtige zonsondergang met een mooie rode lucht. 100% genieten!
Op woensdag (oudjaarsdag) ging mijn training een heel stuk beter. Wederom had ik heel de dag gewerkt, maar was ik minder moe als maandag. Aangezien ik echt een bangerik ben als het om vuurwerk gaat had ik in ieder geval als doel voor deze training om vóór 18:00 uur binnen te zijn aangezien het dan wel eens echt los kon gaan met het knalwerk. Natuurlijk werd er ook al vuurwerk afgeknald toen ik om 16:30 uur op pad ging, maar gelukkig was het nog niet zo erg. En ik weet niet wat het was, maar het lopen ging heerlijk! Zelfs de 1e 10 minuten in zone 1 voelde lekker. Ik kreeg excuses onderweg van een jongetje die per ongeluk vuurwerk in mijn richting gooide en heb nog even een bekende een fijne jaarwisseling kunnen wensen. Vol goede moed het nieuwe jaar in!
Waar de meeste van mijn loopmaatjes op 1 januari al een nieuwjaarsloop deden bewaarde ik deze voor de vrijdag, 2 januari. Vol goede moed bond ik mijn schoenen onder om te beginnen aan mijn happy 2015-run. Ik was goed uitgerust, aangezien ik 1 januari heerlijk thuis kon blijven en bijna heel de dag niks had gedaan. Ik had goed geslapen en het was ook nog eens prachtig weer. Op het programma stond eerst rustig inlopen en daarna een interval programma. Helaas viel deze loop enorm tegen…. het eerste deel (25 minuten in zone 1) ging in 7:13 min/km gemiddeld. Ja… je leest het goed 7:13 minuten per kilometer gemiddeld!!! Dat is dus voor mijn doen best wel een beetje langzaam… tijdens de interval daarna gingen de delen in zone 3 ook een soort van langzaam in vergelijking met normaal, maar de stukjes van 13/14km per uur voelde weer heel soepel. Maar goed… het was mooi weer en omdat ik niet zo snel mocht lopen had ik genoeg tijd om een heleboel roodborstjes en koolmeesjes te spotten. En ook om mijn favoriete koeien even snel op de foto te zetten. Het ‘slakkentempo’ heeft dus ook zijn voordelen ;-). Toch voelde het niet fijn en baalde ik enorm ervan dat het niet lekker was gegaan. Dit zou toch niet de trend gaan worden voor 2015 hè….
Op zaterdag kwam ik onderstaande quote tegen op Pinterest en vond deze wel heel toepasselijk na de loop van vrijdag. Door deze quote besefte ik dat ik eigenlijk niet mag mopperen op de lopen die niet zo lekker gaan, maar blij moet zijn dat ik kan en mag lopen.
I am a runner. I have good runs and tough runs; on days and off days; weeks of incredible progress and weeks of falling behind schedule. But I will never have a bad run, because there is no such thing. Every run is a blessing. Let me say that again. Every single run is a blessing and i am proud of every run i do- fast, slow, long or unexpectadly short- simply because I did it!
Op zondag mocht ik wederom lopen deze week. Het was wederom mooi weer en ik had al menig hardloper zien lopen… vanachter het raam op mijn werk. Dus toen ik om 15:30 uur het ziekenhuis uitliep kon ik haast niet wachten om naar huis te gaan. Eenmaal thuis gekomen heb ik mik snel omgekleed en hop gaan met die banaan! Ik merkte meteen aan mijn rusthartslag dat deze een stuk lager lag dan op vrijdag dus ik had goede moed…. En tijdens de eerste 7 minuten waarin ik in zone 1 moest lopen merkte ik al dat het weer als vanouds ging, YES! Heerlijk!!! Met een mooie ondergaande zon kon mijn loop niet meer stuk. Zelfs tijdens de 8 minuten in zone 4 waarbij ik behoorlijk gas moest geven (gemiddelde 4:34min/km) kon ik genieten met een hoofdletter G. Wat voelde dit fijn! Nu hopen dat dit ‘de trend’ gaat worden voor 2015… want dan komt het echt wel goed ;-).
Hoe was jou trainingsweek? Gingen deze ook met up’s and down’s?
4 Comments
Je geeft zelf de antwoorden al, wat betekent dat je precies weet hoe het zit, wat de oorzaken van een mindere goede training zijn. Train je op hartslag, hou je daaraan en als het tempo door de omstandigheden omlaag moet, kijk dan nog meer om je heen en geniet.
Maar soms snap ik het dus niet, zoals afgelopen vrijdag. Ik was namelijk compleet uitgerust enz… Maar goed.. Die loop maar snel vergeten en door naar de volgende
Het fijne van runs die niet goed gaan, is dat je de run daarna veel beter beseft hoe fijn het wel kan zijn
True!