Toe aan vakantie

Nadat ik vorige week het weekoverzicht had gepost reed ik met de auto richting het Duitse Neuss voor een lang weekend weg. Niet zomaar een weekendje weg, maar het 1e internationale ASICS Frontrunner event. Het was een superleuk weekend waar ik later nog op terugkom. Ik wacht nog steeds op diverse foto’s van meerdere fotografen, zodra ik deze heb komt alles online. Nu snel door met de afgelopen week, een week die eigenlijk best druk was en ik merkte dat ik echt aan vakantie toe ben. Mijn week van dag tot dag.

Maandag
Vandaag de laatste ochtend in Neuss. Na een korte run voor het ontbijt, stap ik onder de douche en niet veel later zit ik fris en fruitig aan het ontbijt. Er wordt bij het ontbijt nog veel gelachen en het is gewoon jammer om afscheid te moeten nemen van al deze leuke mensen.
Niet veel later rij ik bepakt en bezakt terug naar NL. Ik ben enorm moe en besluit bij thuiskomst meteen mijn bed in te duiken. Ik slaap ruim 4 uur en wordt wakker terwijl vriendlief thuis komt. Zo! daar was ik echt even aan toe. In de avond doe ik rustig aan en vertrek iets na 22 uur richting mijn werk voor de 1e nachtdienst van een reeks van 3.

Dinsdag
De nacht was erg druk en vooral ook heel heftig. Ik ben daardoor heel blij als ik naar mijn bed mag. In mijn hoofd spring ik een gat in de lucht als ik mijn kussen raak, maar in het echt ben ik daar te moe voor. Dan maar een plaatje van het weekend ;-). 
Ik slaap bijna 9 uur en als ik wakker wordt staat niet veel later vriendlief in de slaapkamer met het bericht dat het eten klaar is. Het is deze dag echt een gevalletje eat-sleep-work-repeat… dus voordat ik het weet is het tijd om naar mijn werk te vertrekken, nacht 2!

Woensdag
Gelukkig is deze nacht een stuk rustiger, maar ik ben te moe om allerlei ‘nevenactiviteiten’ te doen zoals een blog schrijven of aan school te werken. Als ik naar huis rijdt doe ik nog even boodschappen en scoor een mooi zwembad bij de action (in de aanbieding) voor de warme zomerdagen. Ik rommel nog even thuis en lig daardoor een stukje later dan gepland in bed. Ik slaap daardoor uiteindelijk ook langer dan ik had verwacht en er is daardoor maar weinig tijd meer om nog even 6 kilometer hard te gaan lopen. Ik besluit het op te schuiven naar de volgende dag en pak nog even mijn rust voordat ik naar nacht 3 ga.

Donderdag
Na een lange nacht ben ik al redelijk op tijd thuis. Ik zwaai vriendlief uit en duik zelf voor een paar uurtjes mijn bed in. Na 3,5 uur gaat alweer genadeloos de wekker. Oefff, de verleiding is groot om te blijven liggen, maar dan heb ik alleen maar mijzelf ermee. Ik sta op en besluit eerst maar rustig te ontbijten. Het is prachtig mooi weer en daardoor best warm. Ik besluit om eerst te gaan knallen in de sportschool om later op de dag het hardlopen van de dag ervoor in te halen. Het fitnessen gaat best nog goed, ondanks de vermoeidheid. Na afloop haal ik boodschappen en weer thuis geniet ik van het mooie weer. 

Het is nog steeds erg warm en besluit om het lopen te verplaatsen naar de avond. Om een lang verhaal kort te maken… er werd niet meer gelopen, maar er werd een border in de tuin uitgegraven en het zwembad werd alvast opgezet voor de warmere dagen die gaan komen. Hahahahaha, krachttraining ipv cardio in de avond. Ik vlieg uiteindelijk veel te laat naar mijn bed.

Vrijdag
En daar heb ik, als de wekker gaat, eigenlijk best wel spijt van. Het is nog zo vroeg, maar beloofd is beloofd… ik zou meegaan met de ‘reptielenrun’ georganiseerd door ASICS Frontrunnermaatje Martijn in de omgeving van Kootwijkerzand/radio Kootwijk. Na ruim een uur rijden en ondertussen overstappen van de ene auto in de andere beland ik samen met Debbie, Petra en Chantal op de afgesproken plek.
Daar staat de rest al te wachten en duurt het niet lang voordat we op pad gaan met onze gids van stichting RAVON Angela de Wild. Haar echtgenoot is alvast vooruitgegaan om slangen te zoeken en het duurt niet lang of we staan oog in oog met een ‘gladde slang’. Ik ben als de dood voor slangen en blijf daardoor ook op gepaste afstand. Ik durf hem niet, zoals een aantal anderen helden, aan te raken, maar vind hem op een afstand observeren al heel wat voor mij.

We zoeken op die plek nog even verder, maar vinden niet nog een slang. Terwijl wij hardlopend verder gaan, gaat de man van Angela verder op zoek voor ons.

We belanden op de mooiste plekken, lopen de A1 over en na een tijdje lopen komen we op een hele grote zandvlakte terecht. Daar schieten we meerdere foto’s van elkaar en daarna is het tijd om terug te keren.
We gaan via een andere route en zien in de verte Radio Kootwijk liggen. We passeren een dode hazelworm en een sprinkhaan op het vingerhoedskruid (ook wel bekend als het digitalis plantje).

We lopen weer terug over de A1 en door een stukje bos als Debbie ineens gilt ‘Een wild zwijn’! Het beest steekt over en voordat we het beseffen rennen er 7 kleintjes 1 voor 1 achteraan. Echt supergaaf om te zien. Helaas te laat voor een foto of filmpje, maar wat gaaf! We zoeken nog even naar de beestjes, maar vinden ze uiteindelijk niet meer. We komen uiteindelijk bij een boom terecht waar een ‘vliegend hert’ in zit. Het blijkt een vrouwtje te zijn, want ze heeft geen gewei.

Terwijl we daar staan komt de man van Angela erbij en vertelt nog wat over deze beestjes. Hij vertelt ook 2 ringslangen te hebben gezien, maar dat die zijn op dat moment te ver weg. Aan de ene kant jammer, maar aan de andere kant 1 slang op een dag is ook wel goed hahaha. We lopen daarna terug naar de parkeerplaats, nemen afscheid en gaan weer terug naar huis. Wat een toffe loop was dit in een supermooi gebied.

De rest van de avond doe ik niet zo heel veel meer en duik op tijd mijn bed in.

Zaterdag
Vandaag weer vroeg op, want er moet gewoon weer gewerkt worden. Het is een heerlijke dienst, maar merk wel door de drukke dagen dat ik gewoon echt moe ben. Eenmaal thuis is het veel te warm om gelijk te gaan hardlopen en plons ik het zwembad in. Nou ja… ik begin eerst voorzichtig op het luchtbed, want het water is nog wel erg koud. 

Genieten dit! Sowieso die tuin is echt zo’n heerlijkheid! Als je 20 jaar geen tuin hebt gehad, is dit zo’n vrijheid. Vriendlief steekt niet veel later de BBQ aan voor een ‘gezonde’ BBQ. Ik besluit om dan maar na het eten (als het wat frisser is) te gaan hardlopen, maar eenmaal mijn buikje rond en al liggend op de loungebank val ik gewoon in slaap. Ik ben een uur in diepe slaap en eenmaal wakker bedenk ik dat ik het maar opschuif naar een andere dag. Alle vermoeidheid lijkt eruit te komen en wederom stap ik vroeg mijn bed in, ik ben kapot.

Zondag
Na een hele nacht diep geslapen te hebben, gaat weer vroeg de wekker voor het werk. Het werk gaat prima en eenmaal thuis mijn tas te hebben afgegooid rij ik door naar mijn moeder en stiefvader. We rijden daarna door naar mijn opa en oma. Het gaat niet zo goed met mijn opa (diegene die laatst al in het ziekenhuis lag) en thuis gaat het al helemaal niet meer. Hij zal een dag later worden opgenomen in een verzorgingshuis met intensievere zorg (verpleegafdeling). Eenmaal in Rotterdam zie ik dat mijn opa echt wel weer is achteruitgegaan en flink is verzwakt. Toch ben ik blij dat ik nog even ben geweest en vind het fijn dat ik nog even gezellig met hem alleen kan kletsen. Want zijn lichaam is op, maar zijn 95 jarig oude brein is nog kraakhelder.

Na 2 uurtjes rijden we weer terug naar huis en besluiten om even bij de Reeuwijkse plassen te gaan eten. Het is een heerlijke zomeravond. Ik kijk even mijn social media na en vind dat iedereen die vandaag gelopen heeft een aanmoedig verdient. En daarnaast vind ik het gewoon een toffe foto van het weekend in Neuss.

Eenmaal thuis drink ik gezellig nog even een kop thee met vriendlief (die was naar de verjaardag van zijn zus) en zitten we heerlijk nog even buiten voordat we naar bed gaan. De wekker wordt op tijd gezet, want morgen haal ik het lopen in 😉

Het was een week waarin ik echt mega moe was en ik ook heb gemerkt dat ik echt toe ben aan vakantie. De batterij moet even flink opgeladen gaan worden en daarnaast een behoorlijke achterstand aan blogs weggewerkt worden. Ik merk echt dat ik prioriteiten moet gaan stellen en dat ik niet overal meer ja op moet gaan zeggen, want het wordt soms een beetje teveel. Ik begin mijzelf af en toe voorbij te lopen en zeker nu ik ook meer voor mijn opleiding moet gaan doen zal ik keuzes moeten maken. Natuurlijk blijf ik bloggen en gaan de blogs over de evenementen in mei nog komen, maar zullen ze als een echte TBT gaan komen 😉

Hoe ging het bij jullie? Zijn jullie ook zo toe aan vakantie?