Oktober is alweer ruim 2 weken oud en de herfst heeft nu echt zijn intrede gemaakt. De hoogste tijd om terug te blikken op de maand September, die uiteindelijk nog een aardige nazomer bracht.
In de maand september had ik eindelijk vakantie en daar was ik ook echt aan toe. Op het werk had ik weinig geduld meer en werd al snel alles teveel. Iets wat niet handig is, zeker niet op een spoedeisende hulp. Gelukkig was het op vrijdag 3 september om 7:45 uur eindelijk zover… VAKANTIE! Heerlijk! Ik liep weg na de nachtdienst met de fijne gedachte ‘ zo, en nu even 3,5e week niet, lekker!’. Mijn vakantie was al aardig gevuld, maar ook nog veel ruimte om gewoon te doen wat op dat moment zou uitkomen. De 1e week van mijn vakantie had Nicky nog geen vakantie, maar die weken daarna wel. In ieder geval weer lekker bijgekomen, tijd voor een terugblik op de maand waarin Oliver eindelijk ook zijn opa in Duitsland voor het eerst zag.
Hardlopen
Dat ik vakantie had en wat meer tijd had om lekker te trainen was ook te zien aan het kilometer aantal. Ik wist ruim 185 kilometer te lopen en liep daar een deel van in Duitsland. Maar ook in Eindhoven, Vlaardingen en bij de Zaanse schans liet ik mijn hardlooppassen achter deze maand. Het was in ieder geval een lekker maandje waarin ik zelfs mijn trailschoenen kon aantrekken. Naast alle gewone loopjes al dan niet met of zonder Oliver in Alphen liep ik dus op allerlei andere plekken waarover verderop meer.
Naast dat ik hardliep sprak ik ook over hardlopen. Ik werd namelijk geïnterviewd door de Alphen CC voor een interview in een bijlage van het Leidsch Dagblad. Tof toch! Alleen de titel hardloopinfluencer ken ik mijzelf niet toe, ik doe gewoon wat ik leuk vind en deel dit met een ieder die dit wil zien/lezen. 
De maand begon verder met ‘stappen buiten de regio’ met het Brooks run happy team weekend in Eindhoven. Naast gewoon gezelligheid, werd er natuurlijk ook gelopen! Het waren niet veel kilometers, maar ze werden wel gezet. Wil je weten wat we daar nog meer deden? Klik dan hier om meer te zien en te lezen.
Na het event in Eindhoven was de volgende ‘bijzondere’ plek om hard te lopen Duitsland. Eindelijk na al die maanden wachten konden we Oliver laten zien aan zijn Opa en Oma in Duitsland. Dit was door allerlei omstandigheden waaronder Corona er helaas nog niet van gekomen, maar na ruim 9 maanden kon het dan eindelijk! We sliepen een week bij hun in het ‘verhuur’ appertement en daardoor liep ik uiteindelijk 3 prachtige loopjes daar. De eerste was er 1 samen met Oliver. Ik had express de Thule meegenomen zodat ik ook samen met hem kon lopen als ik daar zin in had. Het werd een rondje Diemelsee, aangezien dit ongeveer de vlakste route in die omgeving is. Een rondje van ruim 14 kilometer, maar deels ook onverhard. Voordat ik bij het onverharde deel was, was hij in slaap gevallen en ondanks al het gehobbel sliep hij lekker door. En ohh dit was zoooo genieten! 1 keer eerder liep ik dit volledige rondje en dat was November 2018 en nu samen met de kleine en ook nog de langste afstand die ik tot nu toe met hem gelopen heb.
Vorig jaar liep ik nog wel een deel van de route met Oliver in mijn buik en nu liep ik het gewoon samen met hem. En het grappig… ik had hetzelfde shirt aan als toen.
Het tweede loopje in Duitsland was een trailrun. Ook deze route liep ik voor het laatst in November 2018, alleen toen zonder degelijke schoenen. Nu had ik trailschoenen gekregen van Brooks en kon ik ze mooi uittesten. Ik was alleen even vergeten dat die route ZO pittig was…. of anders gezegd, mijn conditie is nog niet zoals die in November 2018 was hahaha. Man o man, wat een beklimmingen, maar wat was het mooi!! Ik nam de tijd om tussendoor enorm te genieten van de uitzichten en na het zien van de hoogtemetersgrafiek ging er een lampje branden waarom het ook zo zwaar voelde.
De laatste berg waar ik overheen moest was de berg waar wij vanaf het huisje op uitkeken. Ik had Nicky geïnstrueerd een foto te maken, maar hij kon mij niet vinden… ik zag hem wel staan, maar hij mij helaas niet hahaha. Achteraf gezien heeft hij wel een foto gemaakt waar ik op sta, maar het was niet zoals ik het in mijn hoofd had. Gelukkig heb ik zelf de foto’s nog 😉
De schoenen zijn meer dan goed gekeurd! Ik had er nog geen meter opgelopen en liep nu zonder problemen ruim 10 kilometer. Ik heb geen moment geglibberd of geen grip gehad, maar ook op de asfalt delen liepen ze heerlijk. Kortom… de Brooks Cascadia 16 zijn echte aanraders.
Het derde en laatste loopje in Duitsland liep ik wederom in mijn eentje. De trailrun had toch wel wat verzuring in mijn benen gegeven, maar wilde toch een route lopen die ik nog niet kende. Daarom durfde ik de Thule niet mee te nemen en achteraf maar goed ook. Ik ging namelijk de stuwdam af en ook weer op… en ook dat was behoorlijk stijl! Dit was verder de route van de eekhoorntjes, want bijna het gehele deel langs het meer had ik her en der wel eekhoorntjes in de bomen om te spotten. Zulke toffe en mooie beestjes. Kortom een prima rondje met wel weer wat uitdaging voor de beentjes hahaha.
De andere bijzonder stappen in September was de alternatieve dam tot damloop bij de Zaanse Schans. Het originele plan was om de dam tot damloop te gaan lopen, maar ja.. die ging helaas niet door. Toen kwam het idee om bij de Zaanse Schans te gaan lopen. Ron stippelde een route uit en zo geschiedde het dat wij op zondagochtend 19 september een heerlijk rondje door de zaanse polder liepen. We begonnen met een rondje rondom een lokale plas om vervolgens koers te zetten richting de molens. Door een kleine navigatiefout maakte we een klein lusje extra en konden we genieten van overstekende koeien. Na weer op de juiste koers te zitten kwamen we dichterbij de molens en ja hoor… zaanstad inzicht. De molens draaide al mooi. Langzaamaan kwamen ze steeds dichterbij en ineens waren we daar… de Zaanse schans
Gelukkig was het niet zo enorm druk en waren we bij de toeristische kiekjes snel aan de beurt. We liepen na een toertje over de Zaanse schans terug richting de auto en klokte uiteindelijk met 18,5 kilometers in de benen af. Hoppa! Gelijk een mooie training voor de halve marathon in Leiden in de benen 😉 En ook de langste afstand sinds mijn zwangerschap. Gezellig en mooi rondje met prachtig weer.
Een paar dagen later zette ik mijn hardlooppassen in Vlaardingen. Tijdens de ‘just say double’ run wist ik een mooi PR te lopen op de 10 kilometer. Ik schreef daar een aparte blog over die hier te lezen is.
De rest van de maand maakte ik mijn rondje gewoon weer in Alphen. De verandering van omgeving had mij goed gedaan, zo kon ik mijn ‘eigen’ rondjes weer wat meer waarderen. En zeker nu de afstanden elke keer wat langer worden kan ik weer meer routes lopen die ik al heel lang niet meer heb kunnen lopen. Erg fijn voor de afwisseling. Want hoe leuk ook bepaalde rondjes soms zijn, op den duur komen ze echt je neus uit.. althans bij mij wel hahaha.
Fietsen
Tja, daar had ik heel veel plannen voor en daar is niks van terecht gekomen. Althans, niet met de racefiets. Ik kreeg wel een fietszitje van Thule binnen (Thule yepp nexxt mini) en kon eindelijk gaan fietsen met Oliver.
Omdat ik merkte dat mijn eigen fiets hier toch niet helemaal geschikt voor was, wist ik met behulp van het fietsplan en de snelle service van de fietsenwinkel Gek van fietsen een mooie familiefiets op de kop te tikken. Dus de fiets kilometers werden iets anders ingevuld, maar er werd wel wat gefietst 😉 .
Bootcamp/fitness
Daar waar ik in Augustus schreef dat er verandering in september zou gaan komen is dat ook gebeurd, maar niet in de mate die ik in gedachte had. Ik was weliswaar 2x bij de bootcamp te vinden, lang niet genoeg natuurlijk, maar niks meer aan te veranderen. Ook deze maand is het weer een dingetje, maar ik ga proberen om nog een eindsprint in te zetten. Ik weet hoe blessuregevoelig ik kan zijn en weet dus ook dat ik mijzelf er alleen maar mee heb als ik het niet doe. Tijd voor actie ;-).
Wandelen
In Duitsland werd aardig wat gewandeld, maar niet allemaal geregistreerd. Wel was het echt genieten en fijn dat de kinderwagen zonder moeite mee te nemen was de bergen op en af. Door de grote wielen reed hij moeiteloos door het gras en met de handrem was het ook nog eens prettig om bergaf te wandelen. Ook in de stadjes was het prima wandelen met deze, geen spijt dat we deze mee hadden naar Duitsland.
De rest
Voor de rest was het dus vooral tijd om enorm te genieten! Tijd om rust te pakken en te genieten. In Duitsland hebben we dat zeker weten gedaan. Tuurlijk hebben we daar dorpjes bezocht, naar een dierentuin geweest en zijn we lekker gaan zwemmen met de kleine, maar hebben we ook tijdens de slaapjes van Oliver echt even rust genomen. Thuis ga je altijd maar door en nu kon ik niks en heb ik zelfs boeken gelezen. Iets wat ik thuis eigenlijk ook echt vaker moet gaan doen. Het weekje Duitsland heeft ons echt goed gedaan en het was ook heel fijn om er weer te zijn.
De rest van de vakantie had ik de eerste week veel tijd voor mijzelf. Oliver zat gewoon 3 dagen bij de opvang en Nicky was aan het werk. Wel moesten er een hoop dingen in en rondom het huis gebeuren, maar ik kon ook gewoon even dingen doen waar ik zin in had. Niet veel bijzonders, maar wel fijn. De laatste week van mijn vakantie had Nicky ook nog vrij en zijn we ook gewoon even lekker op stap geweest. De ene dag met zijn drieën, maar ook wel eens met zijn tweetjes. Even gewoon zoals ‘ vroeger’. En met het weer tijdens onze vakantie hadden we echt mazzel. We hebben denk 1 dag echt regen gehad, maar voor de rest eigenlijk lekker weer. Kortom genoten!
Na al deze heerlijke dagen mocht ik weer met aangevulde energie naar het werk. Natuurlijk had ik daar nog geen zin in, maar ja er moet toch brood op de plank komen hahahaha. Eenmaal aan het werk was het ook wel weer lekker, maar heel eerlijk, langer vakantie had ook fijn geweest.
En nu?
Nu zijn we dus alweer even op weg in oktober en heb ik alweer mooie avonturen mogen beleven. Maar de maand is nog lang niet klaar dus ik ben heel benieuwd wat er nog meer op mijn pad gaat komen deze maand. Ik ga er weer wat moois van maken en proberen om de snitzeldijen en bratworstbuik er weer af te trainen 😉
Leave A Reply