En dat was hem alweer… de maand November. De maand waarin Nederland toch weer een beetje op slot moest en de dagen nu echt korter en donkerder. En eerlijk is eerlijk… dat alles heeft wel een beetje een weerslag op mijn humeur. Maar gelukkig kan er nog hardgelopen worden ;-), tijd voor een terugblik op de afgelopen maand.
Hardlopen
Gelukkig kan hardlopen eigenlijk altijd en dat is maar goed ook. Ik merk dat ik het op dit moment echt meer dan ooit nodig heb om mijn hoofd leeg te lopen en vooral om mijn korte lontje weer te verlengen. Alles wat er op dit moment gebeurd in de samenleving en op werk heeft zijn weerslag op mij. Tel daar het grijze grauwe weer bij op en tadaaaa de misere is compleet. Maar gelukkig kan ik lopen 😉 en dat is wat ik deed. 166 kilometers wist ik te lopen en dat nog ondanks dat ik misschien her en der wat gespijbeld heb. Het kwam niet altijd uit of ik was niet helemaal fit. Maar de kilometers die ik liep, mag ik niet over klagen. De kilometers werden weer lekker uitgebouwd en ik wist een post-zwangerschaps-afstand PR te lopen. Oké 24 is nog geen 42, maar omgedraaid wel ;-), grapje… ik kom steeds een stapje dichterbij en dat voelt goed! En dat voelde zo goed, dat ik mij niet kon inhouden toen de inschrijving voor de marathon van Rotterdam open ging. Jawel…. ik schreef mij in voor de mooiste!! DE marathon van Rotterdam. Voor de 5e keer zal ik daar aan de start staan voor de hele marathon, mits het trainen natuurlijk goed blijft staan. Mijn road to Rotterdam is dus begonnen, of was deze misschien stiekem al een beetje gestart 😉
Natuurlijk ging ik ook weer met mijn lieve kleine ventje hardlopend op pad. Al zat er aan het begin van de maand even een kink in de kabel of beter gezegd… een gat in een band. Oeps….de band was zacht en ik pompte hem iets te enthousiast op en toen was het KNAL, band kapot. Het duurde een paar dagen voordat er een nieuwe binnenband was, dus het rondje van die week werd wat later ingehaald. Maar oh oh wat hadden we weer fijne en mooie rondjes samen. En de mooiste? Tijdens een prachtige zonsopkomst op een koude morgen. Maar ook de andere waren fijn.
Gelukkig gingen er nog wel wat hardloopevenementen door en zo stond ik op een zondagochtend aan de start van de Zilveren turfloop in Mijdrecht. Er was enige twijfel om te gaan, maar uiteindelijk ben ik dan toch gegaan. Hoe en wat verder over deze loop, lees je hier.
Of er in de maand december nog loopevenementen doorgang gaan vinden, vraag ik mij af, maar getraind wordt er hoe dan ook. En heel stiekem liep ik afgelopen week al in een kerstshirt hard… nog voordat de Sint het land uit is… laat het hem maar niet horen 😉
De rest
De maand november was zoals hierboven al geschreven een maand waarin de druk op mijn werk opliep en ik daar wel een beetje last van had. Maar er werden gelukkig ook nog leuke dingen gedaan. Zo kwam mijn vader gezellig langs, gingen we met de kleine naar de kinderboerderij en sloten we de dag af met een gezellige etentje hier thuis. Ging ik dankzij Thule naar de ‘ we are pregnant’ beurs in Utrecht (en nee ik ben niet zwanger, maar ik heb dit soort dingen tijdens mijn zwangerschap niet kunnen doen) waar ik leuke dingen heb gezien voor Oliver en ook eindelijk mijn contactpersoon bij Thule heb kunnen zien. En daar kwam ik ook Stacey tegen die ik voor het laatst tijdens de newborn shoot van Oliver had gezien en kon ik eindelijk haar Valentijn zien.
Verder zijn we bezig geweest met de voorbereidingen voor Oliver zijn 1e verjaardag op 4 December. Want tja, je wordt maar 1 keer 1 jaar en dat is toch wel een beetje een bijzondere verjaardag toch? We zijn druk bezig met het oefenen op ‘hoera’, het openmaken van cadeautjes en alvast freubelen voor zijn traktatie. Daarnaast deden we thuis een cake-smash al vond Oliver dat maar gek en wist hij niet zo goed wat hij ermee aan moest hahaha. Het resultaat is wel leuk geworden en zal ik volgende maand hier delen. Maar ik snap nu wel waarom de meeste kindjes bij officiële cake smash shoots de meeste kindjes zo goed als ‘naakt’ zijn.
Oliver ontwikkeld zich verder lekker door, heeft hij zijn 1e stapjes gezet en komen er eindelijk tanden door. Hij kreeg zijn 11 maanden prikken en mocht op het kinderdagverblijf als pietje zijn schoentje zetten. Want jawel de sint kwam natuurlijk in het land. En als je moeder daar zelf altijd nog stiekem een beetje fan van is, dan ben je natuurlijk de sjaak als het om een pietenmuts gaat 😉
We hadden 26 November dubbel feest! Allereerst waren Nicky en ik 8 jaar bij elkaar en vierde we dat met een gezellige lunch met zijn drietjes bij Koeien en Kaas.
Ook werd mijn bonusvader 50 jaar die dag en verraste we hem met een versierd huis, een taart en een etentje met zijn allen. De dag erna gingen we als kers op de taart ook nog met zijn vijven naar Sealife in Scheveningen waar Oliver zijn ogen uitkeek. Zo mooi om te zien.
En nu
November, was al met al ondanks alle corona drukte een gezeik een fijne maand. Een maand waarin we eigenlijk ook al enorm bezig waren met december. En daar gaan we dus mee door. Want na de verjaardag van Oliver komt nog de kerst en daar zullen ook nog wat dingetjes voor gedaan moeten worden. Allemaal leuke dingen die ook wel wat energie kosten. Verder zal het met name een ’trainingsmaand’ gaan worden zonder officiële loopjes. Ik sta voor de bruggenloop ingeschreven, maar ik krijg mijn dienst niet weg geruild en ik twijfel überhaupt of deze met de nieuwe maatregelen wel door mag gaan. Naast de bruggenloop heb ik nog geen andere evenementen gepland staan in december, dus ik zie wel wat er op mijn pad komt. Wel ga ik weer starten met personal training en heb ik nog wat ‘strippen’ voor de bootcamp staan dus MOET ik daar ook nog even aantreden hahaha. Met het oog op die marathon is het ook echt wel weer nodig. Kortom een drukke maand voor de boeg en dan wil ik nog niet eens aan de drukte op het werk denken. We gaan het zien wat december brengt, ik ga er in ieder geval weer wat moois van maken. Fijne decembermaand gewenst toppers!!
Leave A Reply