Nog 13 dagen

AAAHHHHH nog minder dan 2 weken tot aan de marathon en nog maar 9 dagen tot mijn vertrek naar the Big Apple. Langzaam begin ik een beetje mijn dagen voor daar in te vullen met alle tips die ik van iedereen heb gehad. Super bedankt voor de geweldige tips! Jullie zijn top! Afgelopen week werd er weer hard gewerkt aan mijn herstel en vanmiddag kreeg ik goed nieuws… maar eerst een terugblik op de afgelopen week.

Door een combinatie van de fysio training van vorige week vrijdag en de 28 kilometer 2 dagen later begon ik de maandag met een behoorlijke dosis spierpijn. Mijn heup voelde een beetje stijf, maar verder voelde deze eigenlijk prima. Desondanks had ik een afspraak met de fysio staan voor een nieuwe training, maar dit werd een rustige ‘uitfietstraining’ en werden nog even mijn kuiten goed onder handen genomen en losgemaakt. Ook werd ik even op de ‘trilplaat’ gezet om het herstel van mijn spierpijn te versnellen, en hoe grappig….. het werkte echt hahahaha.

Op dinsdag kwam de postbode een mooi pakketje brengen… het officiële NYC marathon shirt van ASICS. ASICS Benelux heeft er namelijk voor gekozen om een deel van de officiële kledinglijn van de marathon nu ook in NL te verkopen… en tja… dit mooie roze shirtje kon ik natuurlijk niet niet kopen 😉

Daarna liep ik een training van 11 kilometer waarbij ik na elke kilometer een korte versnelling moest lopen. De training verliep best aardig ondanks de stevige koude wind. Heerlijk!

Op woensdag had ik weer een afspraak bij de fysio en dit keer werd er weer hard gewerkt. En squatten met in totaal 30kg op je nek is toch best een behoorlijk serieuze zaak ;-).

Woensdagavond ging ik gezellig met Joan uiteten. Joan gaat in New York haar eerste marathon lopen, dus je begrijpt vast wel wat er voornamelijk werd besproken hihi. Daarna gingen we samen naar de atletiekbaan van Amstelveen, want daar zou ik aanwezig zijn bij een clinic van 2 voudig NYC marathon winnaar German Silva. Eerst vertelde German een inspirerend verhaal, gaf tips en beantwoorde vragen van de nieuwsgierige hardlopers. Samen met onder andere Nesrine, Sergio, Joan en Niels luisterden we naar het verhaal. Daarna was het tijd om de baan op te gaan voor de daadwerkelijke clinic. Helaas kreeg ik al vrij snel last van mijn kuit en enkel dus besloot om te stoppen en dan maar te gaan kijken en wat foto’s te maken. Desondanks een gezellige avond bij atletiekvereniging Startbaan. Thnx Christine voor je uitnodiging.

En toen kwam ik thuis en vond ik een superlief kaartje met een prachtig overlevingspakket van ASICS voor de marathon van New York. Met hierin een handige rugtas waar ook mee gelopen kan worden (maar ook superhandig als rugtasje tijdens mijn toeristische uitstapjes), een belt met flesjes, een warme trui, een buff, 2 paar sokken en een paar fijne hardloophandschoenen. Je snapt het… binnen een paar weken zal je hier een paar reviews inclusief foto’s van de spullen terugvinden 😉

Vanwege de klachten van woensdagavond zag ik stiekem best een beetje op tegen mijn training op donderdag. Ook kwam het met ‘bakken uit de hemel’ en had ik een pittige intervaltraining op het programma staan. Eigenlijk de eerste echte intervaltraining weer na het ziek zijn en mijn blessure dus ik was heel benieuwd hoe het zou gaan. Na een kleine vraag naar een ‘schop onder mijn kont’ op instagram kreeg ik hoop reacties en stond ik niet veel later buiten. Na 2 kilometer lekker ingelopen te hebben begon mijn interval gedeelte. 5x 1 km op 4:45 min/km, daartussen 400m rust. Ik begon te versnellen en haalde met gemak het beoogde tempo, meestal is dit niet het probleem, maar het tempo vasthouden is eerder het probleem. Alleen kon ik het dit keer prima volhouden… en niet 1 kilometer, maar alle 5. De tempo’s lagen zelfs nog iets hoger dan gepland. Whaaaa zo lekker! Een klein beetje ‘runnershigh’ liep ik nog 2 kilometer uit. BAM! Was dat even lekker! Compleet doorweekt, maar dat kon mij niet deren…. Sinds tijden had ik weer een fijne intervaltraining af kunnen ronden… heel de avond zat ik met een dikke grijns op mijn gezicht… zo fijn 🙂

Vrijdagmiddag na mijn werk vertrok ik richting Rotterdam. Ten eerste om gezellig bij mijn oom, tante en neef te eten om vervolgens naar de laatste Rijnmond marathonreizen bijeenkomst te gaan. Tijdens deze avond kregen we de laatste informatie, onze kleding, rugtas en jaja het felbegeerde startbewijs. Met een aantal mensen heb ik echt al een goede klik dus dat gaat helemaal goed komen en heb er echt megaveel zin in!

Zaterdagochtend had ik vroeg de wekker gezet om een rondje te gaan loslopen. Echter lag mijn bed te lekker en verschoof ik mijn hardlooprondje naar de middag. Ik knutselde een paar minion bananen voor mijn nichtjes in elkaar en vertrok eind van de ochtend richting de sporthallen zuid om mijn startbewijs voor de halve van Amsterdam op te halen. Daar eenmaal aangekomen stonden Niels en Joke al met hun startbewijzen. Ook kwam ik Ilse nog tegen en wenste iedereen succes. Daarna liep ik een rondje over de beurs waar ik regelmatig een praatje stond te maken met bekende, maar ook onbekende. Ik moest toch even mijn tijd ‘doden’ want daarna zou ik gelijk doorrijden naar de verjaardag van mijn nichtje. Zij werd 2 dus dat werd groots gevierd. De bananen en andere cadeautjes waren een groot succes.

Nadat ik eindelijk thuis was kleedde ik mij om het ‘uitgestelde’ loslooprondje van 6 kilometer te doen. De benen voelde een tikkie zwaar, maar verder eigenlijk prima. Ik had vooral zin in de dag erna… gezellig een rondje hobbelen door Amsterdam met een heleboel bekenden.

De postbode had op zaterdag ook nog een mooi pakketje bezorgd…. Het shirt gemaakt door Run and Casual wat ik ga dragen tijdens de marathon van New York. Met op de achterkant alle bedrijven die mij en het goede doel (de WE foundation) gesponsord hebben. Wil je weten wie mij en het goede doel nog meer gesponsord hebben, of wil je weten hoe jij ook in dat rijtje kan komen? Klik dan even hier… en elke euro die nu binnenkomt gaat rechtstreeks naar de WE foundation… en elke euro is er 1 😉

Gister liep ik de halve van Amsterdam. En het ging zo fijn en lekker! Geen druk, maar gewoon lekker lopen. Wel een beetje op tempo met nog een versnelling op het einde, maar het voelde heerlijk. Ik voltooide hem in 1:44:52 uur. Een uitgebreid verslag over deze gehele dag komt in de loop van deze week online.

En dan vandaag… totaal geen spierpijn en alleen in de ochtend een tikkie een stijve heup. Verder geen klachten wiehoeeeeee. Lekker!!! Wat voelt dat goed! Vanmiddag moest ik weer naar de fysio en na afloop van de ‘training’ kreeg ik goed nieuws…. Ik hoef niet meer terug te komen… YES! Maar voor mijn eigen gemoedsrust hebben we volgende week nog 1 sessie gepland….

AAAAHHHH het komt nu wel echt heel dichtbij en ik kan je zeggen… ik vind het retespannend! Maar inmiddels heb ik er weer de volste vertrouwen in en durf ik wel te zeggen… NYC, KOM MAAR OP MET DIE MARATHON VAN JE!