De afgelopen week was een week waarin ik een aantal meetmomenten had. Ik werkte een aantal fijne trainingen af en mocht zelfs op het podium klimmen. Veel leesplezier.
Maandag
Na de 25 kilometer duurloop van de dag ervoor heb ik vandaag een rustdag, maar eigenlijk popelen mijn benen om een rondje te lopen. Toch houdt ik mijzelf in en ga na het werk even aan de slag in het huis. Als vriendlief thuis is en het eten op tafel staat beginnen we aan een nieuwe serie op Netflix en duik ik later in mijn bed met mijn nieuwe boek. Superinspirerend tot nu toe!
Dinsdag
Na 1 dag gewerkt te hebben heb ik nu alweer weekend, ofwel 2 dagen vrij. 2 dagen vrij om mijzelf op te laden voor een reeks van 6 diensten. Ik zet geen wekker, maar wordt al vroeg wakker. Toch blijf ik nog even lekker liggen en sta pas na 10 uur op. Na een lekker ontbijtje trek ik mijn hardloopschoenen aan voor een loopje van 10 kilometer. 10 kilometer op 5:30 min/km met op het einde 5 korte versnellingen over 100 meter. Ik kan vanaf zolder zien dat het mistig is, maar als ik niet veel later in de polder loop heb ik weinig uitzicht. Zo enorm mistig! 
Ik moet mijzelf de eerste kilometers echt op de rem trappen, het gaat zo lekker, maar later zit ik in het goede ritme. Na 5 kilometer begin ik met de versnellingen en ik weet niet wat het is, maar de versnellingen gaan weer zo’n beetje op het pré Berlijn tempo. Ligt vast aan de mist of zou het toch aan de vliegende dynaflytes liggen? Het gaat in ieder geval superlekker en kom met gierende schoenen weer de straat in gerend. 
Na het lopen heb ik best een beetje trek en eet een heerlijke lunch. Die koolhydraatarme boterhammen van de AH bevallen eigenlijk best goed. Na de boterhammen trek ik maar eens mijn loopkleding uit, gooi een deo onder mijn oksels en trek de volgende sportset aan. Daarna lekker een joggingbroek en trui eroverheen voor ik het weet zit ik alweer op de fiets naar de sportschool. Daar ga ik ruim een uur lekker tekeer en merk zelfs al dat ik weer een beetje spierkracht terug begin te krijgen yeah!
Na de training weer terug op de fiets en stap ik eindelijk onder een heerlijke douche. Fris en fruitig ga ik de avond tegemoet waar ik eigenlijk niet veel meer doe.
Woensdag
Vandaag dus ook nog lekker vrij en omdat ik een waslijst heb aan dingen die ik wil/moet doen heb ik een wekker gezet. Alleen tja…., ik moet ook echt een keer wat aan mijn ‘gesnooze doen’ want ruim een uur later dan gepland stap ik uit bed. Na een lekker ontbijtje ga ik richting de winkels voor een enorme waslijst aan diverse boodschappen en eenmaal thuis is het eigenlijk alweer bijna tijd om te lunchen. Vanwege de baantraining eet ik mijn avondeten ‘wrappizza’s’ in de middag en mijn lunch aan het eind van de middag. Ik heb namelijk snel last van mijn eten tijdens het hardlopen, zeker als het om warm eten gaat. De pizza’s smaken superlekker en daarna begin ik aan de waslijst met klusjes die ik achter de computer moet doen. Niet eens alles komt af, maar het merendeel gelukkig wel. En terwijl ik had bezig ben, wordt mijn nieuwe telefoonhoesje geleverd. Is het geen schatje? 
Om 19 uur is het tijd om richting de baan te gaan en ik heb er zin in! Het is al flink koud als we aan de training beginnen en gedurende de training zie ik de thermometer van -2 naar -4 zakken. BRRRRR, maar zulk lekker loopweer. Na een warming-up en loopscholing gaan we aan de slag met Yasso’s. 5x 800 meter die ik van Judith in 3:40 minuten moet lopen. Het is niet de bedoeling om compleet verrot te zijn na de training en ik moet zeggen, het tempo voelt best goed. Tussendoor hebben we steeds 200 meter rust (50 meter wandel, 150m dribbel). Doordat Petra eerder op de dag ook Yasso’s had gedaan en daarbij het liedje ‘kom pak je lasso maar..’ had gezet heb ik gedurende de hele training dat liedje in mijn hoofd… en bedankt Peet. De Yasso’s gaan in 3:42 – 3:32 – 3:34 – 3:36 en 3:35 minuten gemiddeld tempo rond de 4:25 minuten. Fijn om te merken dat deze tempo’s toch weer een beetje als ‘niet tot het gaatje gaan’ gaan aanvoelen. 
Na afloop van de training blijf ik nog even hangen, maar merk ik toch snel dat ik het koud begin te krijgen en duik thuis snel onder de douche om niet veel later, na een bakje kwark te hebben gegeten, mijn bed in te duiken.
Donderdag
Ondanks dat ik pas om 9:30 uur hoef te werken, gaat mijn wekker al om 7:00 uur af. Er stond namelijk een afspraak om 8:30 uur gepland met diëtist Everdien in Leiden. Dit keer niet alleen voor tips en trucs, maar ook voor een bio-impedantie meting. Een wattes??? Hoor ik je denken… kort gezegd een meting van het vetpercentage, spiermassa en vocht in het lichaam. En omdat ik voor deze meting nuchter moest zijn gingen mijn ontbijt, lunch en tussendoortjes mee in de tas. De meting zelf was eigenlijk een fluitje van een cent, ik moest alleen rustig liggen met een paar elektrodes op mijn rechterpols en voet geplakt. De uitkomst… vetpercentage valt echt nog net (0,4%) in het gezonde voor mijn lengte, geslacht en leeftijd, maar eigenlijk is het dus te hoog. Dus het is goed dat ik aan de bel heb getrokken en ermee aan de slag ben gegaan. De meting gaan we over 2 a 3 maanden herhalen en als ik zo doorga als ik nu bezig ben moet dat vast een stuk positiever uitvallen. 
Na afloop van de afspraak reed ik naar het werk, waar ik mooi nog even mijn ontbijtje naar binnen kon lepelen. Daarna aan de slag, maar omdat het niet echt druk is krijg ik van mijn werkbegeleider al staand een powerpointpresentatie voorgeschoteld. Terwijl hij van alles staat te vertellen over diverse botbreuken voel ik mijzelf steeds klammer/zweteriger worden. Uiteindelijk staan de zweetdruppels op mijn voorhoofd en vertel ik hem dat ik mij echt even niet lekker voel en maar even ga zitten. Mijn collega’s in de andere ruimte zien als ik eenmaal zit dat ik niet in orde ben (ik schijn lijkbleek te hebben gezien) en moet direct op de bank gaan liggen. De thermometer in mijn oor geeft 37,9 graden aan (net geen koorts), maar er worden zonder pardon 2 paracetamollen aangegeven die ik in moet nemen. Na even te hebben gelegen trekt het weg en voel ik mij weer een beetje beter. Ik heb weer kleur op mijn gezicht en het zweten is weg. De rest van de dienst voel ik mij een tikje afwezig, maar voel mij totaal niet ziek genoeg om naar huis te gaan dus blijf gewoon tot 17:30 uur werken.
Eenmaal thuis ligt de nieuwe Runner’s World op mij te wachten en blader ik meteen door naar de marathonspecial. Daar staat, zoals elk jaar, de lijst gepubliceerd. Niet zomaar een lijst, maar een lijst waar je terecht komt als jij het afgelopen jaar een marathon onder de 4 uur (als vrouw, onder de 3 uur voor mannen) hebt gelopen. Ik moest er dus ergens in staan en ja hoor, na even zoeken op mijn eindtijd van Berlijn vond ik mijzelf op plek 305. Gelijk plantte ik de cijfertjes in mijn eigen bijgehouden lijst van de afgelopen 3 jaar en stiekem ben ik best trots als ik alles zo onder elkaar zie staan.
Na het eten, kleed ik mij om en stap ik rond 20:15 uur op de fiets richting de sportmasseur. Daar ben ik uiteindelijk rond 21:45 uur van thuis. Ik plof nog even op de bank neer, maar probeer uiteindelijk toch op tijd te gaan slapen, want ik ben behoorlijk moe van de lange dag.
Vrijdag
Vandaag staat er een avonddienst op het schema en een 5 kilometer loslooprondje. Omdat ik tot 23 uur moet werken, besluit ik niet al te vroeg mijn wekker te zetten. Ik sta uiteindelijk om 11 uur buiten en verbaas mij over de kou ondanks het heerlijke zonnetje. Dik ingepakt loop ik over de golfbaan richting het meer en loop vervolgens via een klein natuurgebiedje weer terug. Alleen best onaardig dat ik daar niet mag loslopen 😉 . Rebels als ik ben… doe ik het toch 😉
Ik kan aan mijn benen voelen dat ik de avond ervoor bij de sportmasseur op de tafel heb gelegen, ze voelen nog behoorlijk moe. Maar omdat ik mij erop ingesteld heb, valt het toch mee. 
Na het lopen sprint ik onder de douche, kook mijn eten en probeer nog even te zitten voordat ik weer aan de slag mag op het werk.
Het is uiteindelijk een prima avonddienst, waarbij ik iets eerder naar huis kan omdat ik de dag erna weer een vroege dienst heb. Ik val gelukkig redelijk snel in slaap.
Zaterdag
Als de wekker gaat is het dan toch, ondanks de behoorlijke goede nacht, wel errrrrrg vroeg na een avonddienst. Toch moet ik er echt uit en ga vol goede moed, bepakt en bezakt de deur uit. Het is een drukke dienst en na afloop heb ik voor mijn gevoel geen benen meer over. Eenmaal thuis is er een grote verassing voor mij, de plinten zijn beneden op de muur gezet door vriendlief en loopmaatje Ron. Zo gaaf, maakt het meteen meer af! En zo lief! Ook het pannenkoekenbeslag staat al klaar en voordat ik het weet begint vriendlief aan het bakken van pannenkoeken… ohwja ik heb een 5 kilometer wedstrijdje in Almere.
Na het eten kleed ik mij snel om, maar ik ga uiteindelijk toch een tikkie te laat de deur uit. Ik moet mij haasten om nog op tijd te komen en terwijl ik in de rij voor de dixi’s mijzelf omkleed, haalt Everdien heel lief mijn startnummer op. Ik ren als warming-up mijn tas naar de auto toe en stap daarna het startvak in, op zoek naar Everdien. Daar kletsen we nog even en maken natuurlijk nog even een startvakselfie. 
Nadat het startschot is gegaan, heb ik maar 1 doel.. zo snel mogelijk finishen. Een P.R. zal er niet inzitten, maar ik ben wel benieuwd waar ik op dit moment een beetje sta qua snelheid. De eerste kilometer gaat heerlijk, maar wel veeeeeel te snel. Het is behoorlijk donker onderweg (ondanks de schattige lampjes langs het parcours) en ben blij dat ik mijn led-vest heb omgedaan. Zo zie ik nog iets. Kilometer 2 en 3 gaan vergelijkbaar qua snelheid, maar ik merk na ongeveer 2,5 kilometer dat mijn veter los zit. KAK…. ik besluit om toch gewoon door te lopen en te hopen dat mijn schoen blijft zitten. Bij kilometer 4 begin ik het wat lastiger te krijgen, maar probeer nog steeds zo snel mogelijk door te lopen. Waar het parcours het eerste deel over een rechte dijk gaat, gaat het 2e deel dwars door een woonwijk, inclusief woonwijkbestrating en de vele bochten. Ik ben blij als ik in de verte het winkelcentrum weer zie en dat ik op dat moment bijna bij de finish ben. 
De laatste meters zijn ingegaan en voordat ik bij de finish ben moet ik nog een gemeen heuveltje op, die is pittig, maar eenmaal boven wordt mijn naam omgeroepen en passeer ik de finish in een tijd van 22:11 minuten. Zoals voorspelt geen P.R, maar wel mijn op ena snelste tijd op deze afstand. Ik ben zeer tevreden, zeker gezien de duisternis, de bochten, mijn losse veter en mijn vorm van dit moment.
Ik krijg een vaantje in mijn handen geduwd en kan alleen maar denken… huh??? Waar is die beloofde medaille? Wat is dit nu? Er stond op de website en medaille 🙁 . Ik wacht even op Everdien en samen met haar vriend lopen we het finishgebiedje uit. Zij hebben hun tas snel bij de hand, ik loop nog even snel naar de auto en kleed mij lekker warm aan en loop terug. Mathijs is zeker weten in de prijzen gevallen en ik heel misschien ook. Terwijl we staan te wachten op de prijsuitreiking komt Anja ook aangelopen. Ook enigszins teleurgesteld door het vaantje. We proberen nog een medaille van de kidsrun te regelen, maar helaas. De prijsuitreiking begint en uiteindelijk blijk ik in de klasse 20+ 2e te zijn geworden, yeah! Superleuk! Ook Mathijs is 2e geworden van de 20+ en gezamenlijk lopen we terug naar de auto. 
Na een kleine file onderweg ben ik uiteindelijk rond 20:30 uur thuis en kijk nog even tv met vriendlief. Omdat ik de dag erna weer vroeg moet werken, stap ik na een lekkere warme douche mijn bed in. 
Zondag
Na een nacht in coma te hebben gelegen (voor mijn gevoel dan), schrok ik wakker van de wekker. Ik zat voor mijn gevoel nog midden in een diepe slaap, maar helaas ik moet er echt uit. Ik pak snel mijn tas in, lepel mijn kwark met granola naar binnen en ga op weg naar het werk. Het is een stuk rustiger dan de dag ervoor, maar toch ben ik lekker bezig. Terwijl ik aan het werk ben heeft vriendlief ook boven de plinten erop gezet en krijg ik mooie plaatjes via de app :-). Ziet er best gaaf uit zo, toch? 
Na het werk, maak ik met vriendlief samen een boodschappenlijst voor een paar dagen en maken we de AH nog even onveilig. We kopen de laatste pannen van de nieuwe pannenset en gaan met een goed gevulde achterbak terug naar huis. 
Eenmaal thuis ga ik verder met het weekoverzicht waar ik was gebleven, eet en kijk wie is de mol tussendoor en maak het laatste stukje van dit weekoverzicht af. En terwijl ik dit typ denk ik na over de komende week. Ik heb nog maar een paar dagen een schema en zit met smart te wachten op mijn nieuwe schema. Ik ben benieuwd wat Henny weer allemaal heeft bedacht voor de maand februari. Wat ik wel weet is dat je t/m 31 januari nog de tijd hebt om te reageren op mijn Flipbelt winactie.
Hoe was jou week? Ook weer lekker gesport?
Leave A Reply