Dit laat ik niet meer lopen

Het is alweer bijna 2 weken geleden dat ik mee deed aan de Bloesemrun in Geldermalsen. De tijd vliegt echt voorbij, maar eindelijk is hier de terugblik op deze loop die over een prachtige route langs de bloesembomen.

Enige tijd geleden kreeg ik de uitnodiging van Meike om bij haar in de buurt deze loop te komen lopen inclusief een ‘pastaparty’. Dat leek mij wel gezellig, ik checkte mijn agenda en yes, ik kon! Op vrijdagmiddag ging ik via Houten (Linda, Ramon en Anja) naar het kleine dorpje Enspijk, waar Meike en Michel wonen. Dat ligt redelijk om de hoek van het start/finish gebied dus een mooie verzamelplek. Ook Ron kwam naar deze plek toe. De lopers Ramon, Ron en ikzelf stonden te trappelen van ongeduld om te gaan en werden met de auto weggebracht door Michel. De brulmuppets Meike, Linda en Anja gingen op de fiets er naar toe om ons makkelijk op diverse punten te kunnen aanmoedigen.

Het start/finish gebied was op de fruitveiling, maar alles stond keurig aangegeven en zo waren de kraampjes met de startnummers zo gevonden. Het duurde niet lang of de brulmuppets waren ook op het veilingterrein aanwezig. Ron en ik liepen nog even een klein beetje warm, ik dook nog even een dixi in en niet lang daarna werd iedereen bij het podium bij elkaar geroepen voor een aantal mededelingen. De bloesemrun was vorig jaar als ‘pilot’ gestart en ze hebben toen gemerkt dat een bepaald stukje aan de route niet heel handig was. Zeker gezien nu bijna het dubbele aantal lopers meedeed. Ze hadden daarom een klein stukje van het parcours veranderd, maar daardoor werd de route geen 11, maar 12km. Oké prima, dan 12 kilometer. We maakte ons klaar, nog even een foto, en liepen toen met de menigte mee naar de start.

Ik had niet echt plannen voor deze loop, wilde rond de 4:45 min/km proberen te lopen, maar wist niet of dat er in zou zitten. Er werd afgeteld en ineens was daar het startschot. Ik stopte snel mijn telefoon weg, here we go! We liepen het veilingterrein af en daar stonden ze al hoor, de brulmuppets! Ik zwaaide even naar ze en liep snel door.

Ik liep heel even redelijk vooraan en had het idee dat ik als 1e dame liep. Ik kon alleen niet goed zien of er op de voorgrond nog een dame liep of dat dat toch een man was. Al vrij snel kwam er nog een dame naast mij lopen en ik liep op dat moment eigenlijk veel te snel. Ik wist dat ik dit tempo niet vol zou kunnen houden dus na even samen te hebben gelopen liet ik mijzelf afzakken. Ik liep nog steeds hard door en wist dat ik dus of 2e of 3e dame lag en iets in mij zei.. ‘probeer dit vast te houden, dit laat ik niet meer lopen’.

We liepen door een prachtig landschap met een soort van vallei met koeien en later over een dijkje met 2 paarden die met de lopers voor mij mee liepen. Echt zo mooi! Ik genoot van de prachtige omgeving en de eerste kilometers gingen snel voorbij. Bij 4 kilometer hoorde ik de meiden al brullen en kwam er een glimlach op mijn gezicht. Toch wilde ik weten of ik 2e of 3e dame lag en vroeg dit aan ze. Ze snapten echter mijn vraag niet, maar gelukkig een omstander wel en die riep snel 2e. Mooi! Ik liep snel verder, keek bij het bochtje om lopen even achterom, maar kon zo snel geen andere dame zien.

We gingen een onverhard pad op en ik voelde dat mijn voeten dat nog niet helemaal leuk vonden. Bij 5,5 kilometer stond er een drankpost waar ik dankbaar gebruik van maakte. Daarna gingen we de pontonbrug over die speciaal neergelegd was voor deze loop en op deze manier liepen we over rivier de Linge. Ik had een beetje moeite met de ribbels op de brug en had daardoor pas laat in de gaten dat Michel aan het einde van de brug stond aan te moedigen, oeps sorry.

Ik kon nog steeds niet zo snel zien of dame nummer 3 al dicht achter mij zat, maar zag dame nummer 1 wel regelmatig achterom kijken om te zien waar ik liep. Het gat was echter te groot om te dichten, maar ik probeerde wel bij haar in de buurt te blijven. We gingen via een prachtig bomenrijk gebied door richting de dijk met allemaal appelbloesems. Wow wat is het hier mooi!! Ondanks dat ik behoorlijk hard doorliep kon ik genieten van de omgeving. Misschien niet helemaal te zien op de foto, maar ik deed het echt.

De fotograaf riep nog ‘loop het gat dicht’, maar dat ging echt niet, maar bij blijven lukte wel. We liepen geruime tijd over de dijk om daarna via een paar velden weer bij een pontonbrug aan te komen om wederom rivier de Linge te passeren. Dit keer was het gelukkig een brug zonder ribbels, maar na 2 stappen op deze brug wist ik nou niet of ik van deze brug zo blij werd. Deze bewoog namelijk mee en daardoor stuiterde je over de brug heen. We vervolgde de weg door een korte flinke klim. Deze was nodig om de dijk weer op te komen, maar gelukkig stond er aardig wat publiek om aan te moedigen. Daarna liepen we weer terug over de dijk richting de veiling. Het hekwerk kwam steeds dichterbij en jaaaaa ik hoorde de meiden alweer gillen! Zo leuk!

Ik spurtte op de finish af (enigzins kapot) en zag daar vriendlief zitten. Ik wist dat hij zou komen, maar door de vele files wist ik niet of hij het gered had, maar hij was er, zo leuk!

Hij maakte de finish foto en ik gaf hem meteen een high five! I did it! BAM, 2e dame! Oeps, wel veel harder dan gepland, want dit was 4:38 min/km gemiddeld. En met een afstand van 11,6 kilometer kwam ik uiteindelijk uit op een nettotijd van 53:52 minuten. En achteraf gezien had ik wel wat langzamer kunnen doen, want de 3e dame liep bijna 2 minuten achter mij hahahahaha.

Daarna was het wachten op Ron en Ramon. Ron kwam niet lang achter mij over de finish gescheurd en ook Ramon kwam netjes binnen het uur over de streep. Nadat zo’n beetje iedereen binnen was, was het tijd voor de prijsuitreiking. Stiekem toch leuk om op het podium te mogen en ohhh de beker zo groot!

Met een grote glimlach op mijn gezicht reden we terug naar het huis van Meike en Michel, waar Michel (en later ook Meike) al in de pannen met pasta stond te roeren.

Niet lang daarna konden we, gedoucht en wel, aanvallen en genieten van de superlekkere pasta. Het werd nog een hele gezellige avond na een leuke loop!