Jane Doe

Stel je eens voor…. je bent op een zondagmiddag lekker aan het hardlopen en ineens vanuit het niets… een keiharde knal… je voelt een heftige pijn en ineens wordt het zwart voor je ogen….. Een paar minuten later hoor je ergens in de verte ‘ Mevrouw… mevrouw hoort u mij…. kunt u mij zeggen hoe u heet’ Voor je het kan beantwoorden zak je weer weg en hoor je niks meer. Weer een paar minuten later hoor je geroezemoes dat steeds sterkte wordt. Je hoort ze praten… ze vragen zich af wie dat meisje is dat is aangereden door die auto die door het rode licht reed…. ineens een strakke band om je arm en niet veel later een scherpe korte pijn in je elleboog. En dan weer de vraag ‘ Mevrouw… mevrouw hoort u mij…. kunt u mij zeggen hoe u heet, u bent aangereden en ik ben van de ambulance’ …. langzaamaan kom je meer bij bewustzijn en kijk je in het gezicht van een ambulanceverpleegkundige. Je kijkt even naar de arm waar je de pijn voelde… en aha.. dat was het dus… een infuus. Naast de ambulanceverpleegkundige een agent die meteen vragen begint te stellen, hoe heet je, wie kunnen we inlichten dat je een ongeluk hebt gehad. Wat??? een ongeluk… en ineens voel je weer die pijn… de ambulanceverpleegkundige ziet de vraagtekens op je gezicht en begint je gerust te stellen. Waarschijnlijk niks ernstigs, mogelijk alleen wat kneuzingen en een hersenschudding… oke… ohwja hoe ik heet… Gaby en ineens bedenk je je dat je het nummer van je vriend niet uit je hoofd weet. Je telefoon… waar je telefoon want daar staan een aantal belangrijke telefoonnummers in… en dan zie je hem… in de handen van de agent, maar helaas… die is door de val helaas kapot gevallen en niet meer bruikbaar.. Geen nummer….. shit… 

Dit is een scenario dat zomaar zou kunnen gebeuren als je aan het hardlopen bent of een andere sport aan het beoefenen bent. Tijdens dit verhaal liep het goed af en kon diegene zelf vertellen wie zij was. Echter een paar maanden geleden gebeurde het dat een hardloper in Delft onwel werd tijdens het hardlopen en pas na 3 dagen kon vertellen wie hij was. De man was gereanimeerd en sindsdien niet meer bij kennis geweest. De politie publiceerde vervolgens foto’s van persoonlijke kenmerken en eigendommen van de man, om te kunnen achterhalen wie hij was. Al die tijd wist ook het ziekenhuis niet wat voor eventuele andere aandoeningen deze man had, laatst staan allergieën (waar hij eventueel bij het toedienen van bepaalde medicatie last van kon krijgen) waar hij bekend mee is.

Ik moet bekennen dat ik mij er ook eigenlijk altijd schuldig aan maak. Ik stap eigenlijk ook altijd zo de deur uit om een rondje te gaan hardlopen zonder iets van een ID-kaart bij mij te hebben. Ik neem het liefst tijdens het hardlopen zo weinig mogelijk mee, mijn telefoon voor de muziek, mijn Garmin en een sleutel van mijn huis en verder liever niks. Ik heb wel in mijn telefoon ICE nummers opgeslagen staan (ICE staat voor In Case of Emergency). Maar ja stel dat er wat gebeurt kan het zo maar zijn dat deze kapot of leeg is of dat er niet aan gedacht wordt om in deze lijst te kijken. En zeg nou zelf…. je wil toch niet als Jane of John Doe ergens binnengebracht worden?

Met de kerst kreeg ik een prachtige armband en nee niet een armband die ik tijdens een galadiner om kan doen, maar 1 voor tijdens het hardlopen. Een armband waar mijn belangrijkste medische gegevens en contactgegevens opstaan. Dit is 1 van de vele ‘ simpele’ oplossingen om te voorkomen dat je als Jane of John Doe ergens wordt binnengebracht. De armband die ik heb gekregen is van het merk Road ID en komt helemaal uit Amerika. Je hebt bij deze website tal van uitvoeringen van heel simpel met alleen een elastieke bandje tot iets duurder met een mooie sluiting. Ik hoor je denken… helemaal vanuit Amerika?? Hebben ze zoiets in Nederland niet dan? Jawel, je hebt in Nederland ook meerdere website’s waar je iets vergelijkbaars kunt bestellen. Neem maar eens een kijkje bij Id’s me daar heb je 2 soorten armbanden een mini en een maxi. Bij Safe-ID kan je een persoonlijk profiel aanmaken en wat is uit telezen middels een QR code die je bijvoorbeeld aan je hardloopschoen kunt bevestigen. En bij SOSarmband heb je nog veel meer mogelijkheden van armband en sleutelhanger tot iets voor aan je schoen.

Mocht je dit allemaal wel handig vinden, maar heb je er even het budget niet voor. Dan heb ik hier ook nog een aantal huis-tuin en keuken tips voor je. Mocht je bijvoorbeeld met een hartslagmeter om lopen dan zou je op het harde gedeelte (het kastje wat je er vaak af kan klikken) een stickertje met je naam en ICE nummer kunnen plakken. Loop je nou niet hiermee, maar wel met een Mp3 speler of telefoon dan kan je het ook daar vaak wel op kwijt. Een briefje in je broek/jas zakje is eigenlijk ook al voldoende. Het liefst wel geplastificeerd want anders is die meteen niet meer leesbaar na 1 goeie hoosbui. Mocht je net zoals mij altijd met je telefoon lopen dan hebben ze tegenwoordig op de Iphone een medisch ID. Hierin kan je onder andere je bloedgroep, eventuele allergieën en aandoeningen invullen, maar daarnaast ook ook de nummers van belangrijke personen. Mocht je een toegangscode op je telefoon hebben… dan is dat geen probleem… dan kunnen ze er nog steeds bij als ze op het kopje ‘ noodgeval’ rechtsonder klikken. Ik ben niet bekend met Android en ik weet ook niet of ze daar zoiets hebben, maar ik kan mij haast niet voorstellen dat er zoiets niet bestaat voor Android.

Voor diegene die al zoiets hadden, helemaal top en leuk dat je toch de moeite hebt genomen om deze blog te lezen. En voor diegene die nog niet zoiets hebben, misschien toch handig om zoiets aan te schaffen of te maken? Een ongeluk zit immers in een klein hoekje….