Hollen en fietsen door de Beemster

Het is alweer even geleden (oeps 1,5e maand geleden), maarrrrr dat maakt het terugkijken er niet minder leuk om. Op zondag 14 Mei liepen en fietsten Petra en ik namelijk de Beemster Erfgoed Marathon. De marathon die, zoals de naam het al zegt, dwars door de prachtige (en gekenmerkt als werelderfgoed) Beemster gaat.

Met de inschrijving was ik er als de kippen bij, ik had namelijk van Hedwig gehoord dat het altijd heel snel vol zat en dat het een heel tof evenement was. Petra wilde deze loop/fiets uitdaging wel met mij aangaan en zo geschiedde het dat we op zondag 14 Mei aan de start stonden van deze marathon. Na al wat bekenden te hebben gespot en de fiets van een officieel bordje was voorzien mochten Petra en ik in wave 2 starten. Omdat we nog tijd hadden voordat we gingen starten, maakten we eerst nog de nodige foto’s 😉

De marathon start in meerdere waves, waarbij niet alleen duo’s zitten, maar ook bikkels die de gehele afstand hardlopend afleggen, maar ook trio’s (1 hardloper, 2 fietsers). Petra en ik hadden afgesproken dat ik zou starten met hardlopen en dat we na ongeveer 2 kilometer zouden wisselen. Je mag zelf weten wanneer je namelijk wisselt en deze hoeveelheid km’s leek ons wel wat. Zo konden we het tempo redelijk hoog houden (ohwja wacht, het was een funrun hahahaha) en regelmatig even de beentjes ‘rust’ geven. De startbel ging en ik mocht gaan, Petra stond iets verderop klaar met de fiets, maar mocht pas na 3 minuten vertrekken. Ik was weer eens veel te hard gestart en liep daardoor heel even op kop, hihi stiekem toch leuk.

We gingen de duik op en na een paar minuten kwamen de eerste fietsers voorbij en duurde het niet lang voordat Petra aanhaakte. Peet had een muziekboxje mee en zo hadden we lekker een muziekje onderweg, wat ook door vele andere lopers werd gewaardeerd.

Bij 2 kilometer wisselde we van positie en was het mijn beurt om te fietsen. We kletsten gezellig over van alles en nog wat en voordat we het wisten was het tijd om te wisselen.

Bij 5 kilometer was de eerste verzorgingsplaats, eigenlijk hadden Petra en ik niks nodig, want we hadden in de fietstas van alles zitten qua eten en drinken, maar toch besloten we om even te kijken. We konden een fruithapje en water krijgen en er stond een koor te zingen. Toch hadden we allebei niet echt de rust om er lang stil te staan en gingen we weer snel verder.

Zo ging dit eigenlijk de gehele route door, elke 5 kilometer konden we wat lekkers uit de streek krijgen en genoten we van de prachtige omgeving.

We mochten zelfs door een echte koeienstal heen lopen. Helaas is de foto bewogen, maar even voor het idee 😉

Gaandeweg kwamen Petra en ik er alleen achter dat we wel iets te competitief ingesteld voor zo’n funrun. Ondanks dat we rustig aan zouden doen en zouden stoppen bij elke verzorgingspost, gingen we steeds harder en sloegen we steeds meer posten over. Het ijsje sloegen we echter niet over, jummie! We zaten en vol en vonden het zonde van de tijd. Slaat nergens op, want er was helemaal geen tijdsregistratie. Wel hing er regen in de lucht en wilde we graag voor de grote hoosbui gefinisht zijn.

Op het einde stopte we nog wel eventjes kort bij de ‘knuffelzone’ om vervolgens nog het laatste stukje terug te lopen richting het Fort waar het start/finish gebied was.

Vlak voor de finish fietste Petra alvast richting de fietsenstalling, zodat we samen hardlopend de finish over konden. En zo geschiedde het dat we na ruim 42 kilometer in iets meer dan 3 uur en 35 minuten samen met een grote glimlach over de finish kwamen.

Na de finish kregen we meteen een medaille om, een glas prosecco en een goodybag in onze handen gedrukt. We konden eventueel de hottub in, maar hadden eerder behoefte aan iets te drinken en eten. We hadden vooraf consumtiebonnen gekregen en zo konden we nog even wat lekkers te eten en drinken halen. Met een buik vol vertrokken we weer richting de auto en maakte deze weer klaar voor vertrek. Fiets erop en gaan.

Het was een superleuke run in een prachtige omgeving. Goed georganiseerd en in goed gezelschap vlogen de kilometers snel voorbij. De benen moesten op een gegeven moment wel erg wennen aan de wissels, maar eenmaal weer aan het hardlopen vloeide dit gekke gevoel snel weer weg. Wil jij volgend jaar ook aan de start staan van deze toffe marathon (of halve marathon afstand), houdt dan de website en Facebookpagina van de Beemster Erfgoed marathon goed in de gaten. Ik denk dat ik in ieder geval volgend jaar weer van de partij ben. Lijkt jou zoiets ook leuk?