Vorige week liep ik de zegerplasloop en tijdens deze loop vroeg ik mij af hoe ik over 70 dagen in hemels naar de marathon van Dusseldorf kon lopen als ik nu niet eens pijnvrij 10km kon lopen. Ik plaatste mijn gedachten in mijn weekoverzicht en kreeg meteen reactie van mijn trainer, Henny. We bespraken het en de conclusie van hem was… ‘wacht nog even met het maken van je definitieve keuze’. Oke die had ik niet helemaal aan zien komen, maar goed… toch enigzins ‘gedeprimeerd’ over die dag ging ik naar mijn bed.
Maandag
Na een goede nacht geslapen te hebben en ook zowaar lekker uitgeslapen te hebben deed ik het gedurende de ochtend rustig aan. Ik keek even lekker een serie terug en rond 12:30 uur vertrok ik richtig Leiden om naar de fysio te gaan. Er werd nogmaals een echo van mijn Achillespees gemaakt, maar gelukkig is daar niks op te zien. Verder werd er gekeken of ik misschien standsafwijkingen heb, maar dat alles was het ‘gelukkig’ ook niet…. Conclusie ‘toch echt overbelasting’. Haarscheurtjes op celniveau die niet te zien zijn op een echo, maar wel pijnklachten veroorzaken. En de enige remedie hiervoor… ‘rust’, maar niet met mijn benen omhoog en niks doen.. want daar wordt het niet beter van, maar actieve rust. 3x in de week lopen en voorlopen de eerste 2 a 3 weken blokjes van 3 minuten lopen-2 minuten wandelen en dat voor 30 a 45 minuten. Daarnaast 2x per dag blijven rekken en wordt er voor de zekerheid toch de shockwave erop gezet. De kans dat deze therapie een sneller herstel bevordert laat zien is niet groot, maar elke kans die er is grijpen we wel aan. En de marathon van Dusseldorf?? Daar kon hij geen definitieve uitspraak over doen. Het kan zijn dat het over 4 weken over is, maar het kan ook langer gaan duren…. Hij zei net zoals Henny ‘wacht nog even met je beslissing’, dus vooruit… we wachten nog even af. Maar mocht iemand een goedwerkende ‘glazen bol’ hebben en de toekomst voor mij kan voorspellen, dan hoor ik het graag 😉
In de middag deed ik wat burgerlijke taken, maakte mijn tas voor de nachtdienst gereed en ging op tijd richting Amsterdam voor een vrijwilligersavond voor het EK atletiek. Het EK is dit jaar in Amsterdam en ik zal daar 5 dagen als vrijwilliger bij aanwezig zijn. Ik kreeg tijdens deze avond mijn voorlopige functie te horen, namelijk die als ‘verwijzer’. Ik schreef over deze avond een aparte blog, mocht je deze gemist hebben kan je hem hier teruglezen.
Omdat ik bang was dat de avond erg zou uitlopen had ik alvast mijn spullen voor de nachtdienst mee, maar achteraf gezien viel dit erg mee en kon ik op mijn gemak naar mijn werk voor nachtdienst 1 van de 3.
Dinsdag
Na een laaaaaange nachtdienst was ik blij toen ik eindelijk naar huis mocht. Met een heerlijk zonnetje reed ik richting mijn bed en was ik blij toen ik hierin kon gaan liggen. Het duurde niet lang of ik vertrokken was naar dromenland. Ik sliep enigzins onrustig, maar kwam wel aan behoorlijk wat uren slaap. Zoveel dat ik ook bijna niks heb meegekregen van het prachtige weer buiten. Zonde want het was volgens mij heerlijk weer om een fijn rondje te lopen.
Woensdag
Vandaag was het wederom prachtig weer, maar ik was te moe om na mijn nachtdienst een rondje te gaan lopen. Dus toen ik om 15:30 uur klaar wakker was stond ik te trappelen om naar buiten te gaan. Maar eerst moest er een klein ontbijtje en kopje thee erin. Even later stond ik buiten en kon ik eindelijk genieten van het zonnetje. Even lekker een half uurtje volgens het schema van de fysio -> 3 minuten hardlopen – 2 minuten wandelen. En tja… klein voordeel als je tussendoor toch moet wandelen, je kan prachtige plaatjes maken ;-).
Het lopen ging goed en vol energie ging ik in de avond mijn 3e en laatste nachtdienst van deze reeks tegemoet.
Donderdag
Normaal gesproken duik ik na mijn laatste nachtdienst nog een paar uurtjes mijn bed in, maar vandaag kon dat niet. Er stond namelijk een afspraak met het elite team van de 20 van Alphen op de planning. Barry had een fotograaf geregeld en we zouden een rondleiding krijgen in de ASICS store in Amsterdam (en dan met name in het testlab). Na een voor mij eerste kennismaking met een aantal van de leden (helaas was niet iedereen er, maar goed het was ook een ‘gekke’ dag) vertrokken we in loopkleding richting het Vondelpark. Eigenlijk had ik een fiets meegenomen om zo niet te hoeven lopen, maar aangezien Barry zijn fietsband ineens lek was en de fotograaf niet kon hardlopen… was ik noodgedwongen om hardlopend richting het midden van het vondelpark te gaan. In een rustig tempo, dat dan weer wel, maar goed. Het voelde goed en ik had nergens last van, fijn! Er zijn een hoop foto’s gemaakt en ben echt enorm benieuwd naar het eindresultaat. We hadden lig lol, dus ze zullen vast leuk geworden zijn 😉 
Na een rondleiding in het testlab in de ASICS flagshipstore was het tijd om weer naar huis te gaan. Daar zorgde ik dat ik in beweging bleef, want zodra ik zou gaan zitten wist ik dat ik in slaap zou vallen. Dus toen de ovenschotel in de oven stond en ik even op de bank zat was het ineens 45 minuten later toen ik wakker werd toen mijn vriend thuis kwam hahahaha. In de avond keken we The Island, maar ook die aflevering heb ik vrijdagochtend terug moeten kijken 😉 . Je snapt het… ik was opperdepop
Vrijdag
Ik had geen wekker gezet en werd pas rond 11 uur wakker, zo! Dat was lang geleden. Maar goed, ik had nog wat in te halen. De hele dag voelde ik mij een soort van brak en deed lekker rustig aan. Aan het einde van de middag trok ik mijn loopschoenen aan voor 45 minuten energie op doen. Het was niet zo’n mooie lucht en zon als woensdag, maar het was nog steeds heerlijk loopweer! Wederom liep ik het blokje van 3 minuten hardlopen en 2 minuten wandelen. En net na het begin van het 2e blokje hardlopen was de ‘pijn’ aan mijn achillespees verdwenen, yes! Ook de peesplaat onder mijn voet voelde goed. Ik werkte de 45 minuten af en kwam met een big smile thuis!
Ik had afgelopen dinsdagochtend de nieuwe ASICS FuzeX binnen gekregen en nam deze vandaag voor het eerst mee naar buiten 🙂 . Ik had ze eerst even een beetje ingelopen in de nachtdienst op het werk en nu mee naar buiten. Binnenkort nog een paar keer testen en dan zal ik mijn mening over deze schoenen hier met jullie delen.
Zaterdag
In de ochtend legde ik de laatste hand aan een blog die ik eigenlijk eerder deze week al had willen plaatsen, maar het er niet van kwam. Ik schreef een handleiding over de website en de bijbehorende app van Afstandmeten.nl. Een superhandige tool voor het hardlopen/fietsen/wandelen om routes uit te zetten. Mocht je de handleiding hiervan nog niet gezien hebben dan kan je hem hier terugvinden.
Ik moest om 15 uur weer beginnen met een avonddienst, dus daarvoor deden mijn vriend en ik gezellige samen de boodschappen en maakte ik mijn avondeten klaar. Het rook echter zo lekker, dat ik besloot om er maar mijn lunch van te maken en om mijn broodje met zalm mee te nemen naar het werk. En historisch momentje… ik at dus voor het eerst Quinoa… best goed te eten en man o man wat vult dat zeg! En dit recept van Bodieboost zal ik zeker weten vaker gaan eten, jummie 
Zondag
Sunday, runday! Wiehoeee…ondanks de harde wind had ik er zin in! Lekker weer hetzelfde programma als afgelopen vrijdag. Ik had eigenlijk een bepaald rondje in mijn hoofd, maar mede door de harde wind besloot ik om deze voor een andere keer te bewaren. Ik besloot om namelijk eerst tegen de wind in te gaan lopen om na 4,5 blokje om te draaien om dan lekker wind mee te hebben. En zo kwam ik naast de Oude Rijn te lopen. woeeeeiisshjjjj wat een wind zeg! Keihard beuken tegen de wind in om vervolgens met vleugels terug te vliegen, heerlijk! Achilles en peesplaat voelde prima na wederom weer wat ‘opstart’ pijntjes. 
En nu net heb ik wederom een lekker bordje warm eten naar binnen geschoven, want straks staat avonddienst 2 van 3 op het programma.
De afgelopen week heb ik veel nagedacht met betrekking tot mijn keuze voor Dusseldorf…. en ik merk dat ik nog steeds heel erg op 2 gedachtes ‘Hink’. Aan de ene kant schreeuwt mijn hoofd, ‘doe het niet, ga nu eerst herstellen en train dan langzaam richting Berlijn’. Maar aan de andere kant zegt het ook weer ‘wacht nog even af, het komt wel goed, luister naar de fysio en Henny’. Ik ben er dus nog niet uit. Wel merk ik dat ik echt mezelf een schop onder mijn kont moet gaan geven om andere sporten op te gaan pakken. Mijn oefeningen van de fysio doe ik braaf, maar voor de rest voer ik vrij weinig uit op sportgebied. Ik wil wel, maar de stap om te gaan lijkt wel 10x zo hoog als normaal. Al zie ik al die gezellige sportschoolfoto’s van iedereen… het lijkt wel of ik mij er gewoon niet toe kan zetten, of mijn energielevel tot een dieptepunt is gedaald (ook mijn humeur erover, maar dit komt mede door de nachtdiensten). Maar wil ik toch nog enigzins ‘Fit’ blijven en mijn conditie behouden zal ik echt moeten… dus vanaf morgen ga ik er echt weer volle bak tegen aan!
De 20 van Alphen zal hem helaas niet gaan worden voor mij dit jaar, lig niet de volle 20km. Ik hoop dat ik wel groen licht krijg van de fysio om op zijn minst de 5km te lopen, maar ik hoop daar morgen meer duidelijkheid over te krijgen. Er blijven dus nog steeds onzekerheden, maar ik merk wel dat de ‘rust’ ook veel goede dingen doet. De ochtendstijfheid aan mijn achillespees is weg en ik merk ook bijna niks meer van de plek onder mijn voet. Maar ik ben er nog lang niet… de weg is nog lang…
De road to Dusseldorf is voorlopig nog niet gestremd… wordt vervolgd….
Leave A Reply