Zo heb ik je aandacht? mooi! En niet schrikken hoor, ik stop er niet definitief mee hoor, want ik vind het schrijven van mijn belevenissen veel te leuk, maar wel even tijdelijk. Zoals je waarschijnlijk wel hebt gemerkt de laatste tijd is er weinig online gekomen. En dat heeft zo zijn redenen. De oplettende lezer heeft het ook in mijn laatste blog’s kunnen lezen… ik heb het TE druk. En een beetje druk is niet erg, dat houdt je lekker scherp, maar als dat beetje druk TE wordt dan is het tijd om keuzes te maken. 
Studeren, een fulltime baan inclusief onregelmatige diensten, hardlopen, fitnessen, fietsen, bloggen, social media, een huis onderhouden, een goede partner zijn en daarnaast nog willen relaxen en leuke dingen doen… tja… dat heb ik een tijd vol kunnen houden, maar ineens was mijn batterij op. Ik was supersnel geprikkeld, kon weinig meer hebben en wilde eigenlijk gewoon even helemaal niks. Alles leek teveel, ik had voor mijn idee met alles een achterstand (en dat was op bepaalde vlakken ook echt zo) en ik wilde zelfs niet eens meer hardlopen… HO! Alle alarmbellen begonnen ineens bij mij te rinkelen… ik MOET nu keuzes gaan maken, want dit gaat niet zo langer en voor wie doe ik het allemaal?? Echt niet allemaal voor mijzelf! Straks ben ik overspannen of iets dergelijks en daar zit ik (en mijn omgeving) niet op te wachten. Ik hoopte in mijn vakantie bepaalde achterstanden, ook hier op mijn blog, weg te werken, maar door bepaalde gebeurtenissen kwam het er niet van. Ook hoopte ik mijn batterij weer goed te kunnen opladen (ondanks nog een paar onverwachtse dagen in Spanje), maar ook dat is niet helemaal gelukt.
Ik besloot om mijn blog even te laten voor wat het was en in mijn vakantie even zonder schema te trainen. Na de marathon van Leiden (waar ik ook nog steeds een blog van moet schrijven) belandde ik, achteraf gezien, toch wel een beetje in een dip. Ik baalde van mijn prestatie en het voelde of ik gefaald had. Achteraf gezien is het natuurlijk niet zo gek dat ik mijn doel niet had gehaald, maar toch… ik ben nou eenmaal een streber en als ik iets in mijn hoofd heb.. dan ga ik voor. Het was pas 6 weken na Rotterdam (ook al had ik daar fluitend gelopen) en het was belachelijk warm die dag. Het parcours en weinige publiek was ook niet echt inspirerend… kortom kleine kans van slagen.
Tussendoor kwam het verhaal van vifit sport en de marathon van NYC. Dat zou een gaaf doel zijn om naar uit te kijken dit jaar! Ik ging er voor 200% voor, heb er samen met mijn vriend enorm veel uren aan besteed, het filmpje voldeed aan alle voorwaarden en ik was trots op het resultaat. Ik had, doordat ik bij het, event was geweest 50% kans om mee te mogen en met zo’n filmpje kon het toch niet meer mis gaan… toch? Helaas werd ik niet gekozen en doordat ik wist wie er wel gingen en vooral met wat voor filmpje baalde ik nog meer (overigens niet bij allemaal hoor). Er werd voor mijn idee alleen naar de hoeveelheid volgers en knappe koppen gekeken. Achteraf natuurlijk marketing technisch gezien slim, maar toch… ik vond het niet eerlijk (klinkt lekker jaloers als een slechte winnaar en daar kom ik dan ook eerlijk voor uit) en baalde ervan. Inmiddels is dit gevoel aardig over en wens ik ze allemaal veel succes en vooral veel plezier.
Ik belandde, zoals ik hierboven al schreef) na dit alles in een soort van dip. Ik had even geen zin om keihard te trainen volgens een schema en om op mijn voeding te letten. Mijn volgende doel lag immers toch nog ver weg en ach.. ‘het is maar een halve marathon waar ik voor train’. Dat ik deze op een snelheid wil lopen waar ik nu amper een paar kilometer in kan lopen… dat idee stopte ik weg. Op zich mag dat natuurlijk ook wel na 2 marathons in 6 weken, maar op een gegeven moment is het wel weer tijd om het op te pakken en niet te blijven hangen hierin.
En dan nog mijn voeding of beter gezegd, mijn lichaam… daar waar ik richting de marathon van Rotterdam zo goed en gedisciplineerd was afgevallen (vr)at ik nu alles wat los en vast zat… met als gevolg dat ik nu weer bijna op mijn gewicht zit van afgelopen januari. Ondanks alle tips van Everdien lukte het niet om de zakken m&m’s enz te laten staan en daar baal ik nu enorm van. Want extra gewicht meeslepen betekent meer inspanning moeten leveren om hetzelfde te kunnen presenteren… ofwel langzamere tijden. En dat wil ik natuurlijk ook niet. Daarnaast heb ik nu mijn rol weer terug en voel ik dat mijn fijne korte broekjes best een beetje strak beginnen te zitten… kortom werk aan de winkel!
Maar hoe dan? Door alle druk die ik voelde kon ik juist maar aan 1 ding denken… (slecht) eten en niks doen, dat wat juist voor mij een dodelijke combi is. En dus is het tijd om bepaalde activiteiten even op een lager pitje te gaan zetten zo lang als het nodig is. Maar welke activiteiten dan?
Het studeren en werken wordt wat lastig, ik heb nu eenmaal deze stap genomen en ben daar achteraf heel blij mee. Ik vind het werken als verpleegkundige op de spoed eisende hulp (SEH) echt superleuk, maar zal in ieder geval tot aan april 2018 keihard aan de bak moeten om het diploma binnen te slepen. Bij een studie horen nou eenmaal verslagen maken en zal ik ook (vooral in augustus en september) echt de boeken in moeten duiken om mijn toetsen te halen.
Het sporten ga ik ook niet opzij zetten, want dat is voor mij juist een vorm van ontspanning. Alleen zal ik wel goed naar mijn lijf gaan luisteren… als die zegt ‘doe maar niet’ dat ik ook echt even mijn rust pak, in plaats van stoïcijns het schema te volgen. Het schema is immers een leidraad en een training meer of minder zal echt niet zo erg zijn. Ook blijf ik gewoon naar evenementen gaan, want dat vind ik juist superleuk en inspirerend.
Het huis onderhouden en een leuke partner zijn kan ik natuurlijk ook niet laten schieten. Daar waar ik de laatste tijd echt geprikkeld ben geweest en een ultra-kort lontje had was ik niet echt leuk voor vriendlief (sorry Nicky), maar door meer rust te creëren zal ook dit beter gaan. 
Als ASICS frontrunner is exposure op de diverse sociale media kanalen wel een vereiste. Maar ook daar kan je in doorschieten heb ik gemerkt. Zo ben ik soms langer bezig met het maken van een foto, het bewerken ervan, het bedenken van een tekst (inc. opzoeken van een bijpassende quote) en het kijken naar het tijdstip van posten (op welke tijd zijn de meeste volgers online voor meer likes) dan dat ik daadwerkelijk aan het hardlopen ben. Ik heb dit een tijd fanatiek geprobeerd, om eerlijk is eerlijk, meer likes en volgers binnen te slepen en om eindelijk een keer gerepost te worden door het officiële ASICS Frontrunner account. Maar ook daar ben ik even klaar mee. Want voor wie doe ik dat nou eigenlijk? De mensen die mij al langere tijd volgen en reageren vind ik veel waardevoller dan de vele spookvolgers en likes. Want uiteindelijk zegt het helemaal niks (hoewel bepaalde bedrijven hier dus wel naar kijken, ipv naar de persoon zelf). En het repost verhaal, ach er zijn belangrijkere dingen in het leven… Ik blijf wel de foto’s maken en bewerken, maar zal weer meer de oude Gaby worden, de Gaby die gekozen werd door ASICS als Frontrunner, de Gaby die het leuk vind om haar belevenissen te delen met anderen en niet de Gaby die alleen maar aan meer likes en meer volgers denkt.
Het bloggen laat ik de komende tijd dus wel even voor wat het is, daar was ik dus al mee begonnen, maar nu het ook echt op het digitale ‘papier’ staat valt er al een soort van last van mijn schouders af. Met name de weekoverzichten komen voor een onbepaalde tijd niet meer online en ik zal kritischer gaan kijken met wat ik wel en niet voor samenwerkingen ik aan ga. Ik blijf het schrijven onwijs leuk vinden, maar doordat ik het graag perfect wil met alle foto’s enz gaat er best veel tijd in zitten. Tijd die ik op dit moment even beter aan andere dingen kan besteden zoals het opladen van mijn batterij. Ik ben wel de afgelopen periode een aantal samenwerkingen aangegaan waarvoor er nog het een en ander online komt. Daarnaast hebben jullie nog wat verslagen te goed en heb ik een aantal leuke ideeën in mijn hoofd. Het zal dus niet helemaal stil blijven, maar op welk termijn alles online komt durf ik nog even niet te zeggen.
Ik duik dus even onder om mij te kunnen focussen op al datgene wat IK op dit moment belangrijk vind en dus mijn energie in wil steken. Je kan mij nog steeds wel volgen, maar dan met name op instagram. Hier, op mijn blog, gaat het dus op een heeeeeel laag pitje…, maar ik kom terug, dat beloof ik!
Veel liefs
X
Gaby
20 Comments
Begrijp t helemaal. Hoop dat t je de rust geeft die zo nodig is. Succes en graag tot ziens/horens……
Ik vind het echt een hele goede en knappe keuze! Heel goed dat je aan jezelf denk en het niet tot een burn-out laat komen. Ik ben begin van het jaar net over dat randje heen gegaan maar heb gelukkig nog redelijk op tijd ingegrepen. Al met al duurde het toch een half jaar maar door de juiste keuzes ben ik er weer maar veel sterker. Hoeveel je ook post (of niet) ik blijf je volgen. Succes en luister goed naar jezelf.
Veel liefs, Karin
Respect voor deze lastige keuze Gaby. Hoop dat je snel de rust vindt om alles op orde te krijgen. What doesn’t kill you makes you stronger!
Klinkt als een goed plan! Kies voor jezelf, dan komen de dingen die je graag doet en leuk vindt vanzelf weer bovendrijven!
Ik vind je een kanjer! Leef je leven waar jij gelukkig van wordt! Niemand anders kan daar voor zorgen… behalve lieve vriendjes dan. Het komt allemaal goed. Succes met je studie en genieten!
Wauw, dat klinkt als een burn-out! Ik ben in ieder geval blij dat ik je ontmoet heb. Persoonlijk vind ik dat sommige frontrunners teveel, maar ook vooral teveel van hetzelfde posten. Het commerciële ligt er veelste veel op. Ik wens je sterkte en succes met je studie. Geniet vooral van je vriend. Want dat is iig echt xxx
Niesje__
Gelukkig, je bent weer de Gaby die ik heb leren kennen toen ik je op het Zegerpad tegenkwam, jaren geleden 🙂 – Als je echt goed wil bloggen, is dat een full-time job en niet te combineren met partner (gezin), studie, sporten en andere belangrijke zaken. De druk om maar te blijven bloggen en je lezers (en jezelf) tevreden te houden vreet aan je en dit kan je niet vol blijven houden. Trust me, I’ve been there too en ik herken veel dingen van jou toen ik zelf nog intensief blogde. Het old-school-bloggen zoals ik dat deed is allang voorbij en ik laat het graag aan anderen over. Ga gewoon lekker genieten van je vrije tijd en doe af en toe een wedstrijdje, train niet zo veel meer, loop niet met allemaal schema maar geniet… en geniet vooral (!) van alle andere dingen om je heen die niets met hardlopen te maken hebben! Enjoy!
Hoi Gaby, respect voor je eerlijke verhaal. De juiste balans vinden tussen allerlei activiteiten is een voortdurend proces en de ene keer gaat dat nou eenmaal beter dan de andere keer. Dat je dan soms keuzes ‘moet’ maken is niet erg. Je filtert daarmee de minder belangrijke dingen weg. Doe ‘gewoon’ de dingen die jij leuk vindt, met de mensen die jij leuk vindt, in je eigen tempo. Dat is uiteindelijk veel waardevoller dan likes en volgers.
Sterke keuze Gaby! Ik volg je graag op Instagram. Jij bent een van mijn inspirators geweest voor het lopen van 2 marathons. Ik vroeg me ook regelmatig af hoe iedereen het doet: zo actief op sociale media met mooie verhalen en foto’s. Ik lees nu wat daar allemaal bij komt kijken. De druk is dan best groot. Verstandig dat je voor jezelf kiest. Ik hoop dat je snel weer plezier hebt in het lopen en een goede balans in je leven.
Dag Gaby, ik lees je blogs altijd met veel plezier en eerlijk gezegd zag ik dit wel een beetje aankomen.
Ik vind dat je een hele moedige keuze hebt gemaakt. Top!
Ik zie je wel weer verschijnen in mijn mailbox. En werk ondertussen maar goed aan je studie en je thuis. Ook je bijzondere relatie met voeding zal aandachtnodig hebben. Lees voor jezelf je oude blogs maar eens terug en kijk eens naar je woordkeus als het over eten gaan. Ik vind het fascinerend hoe iemand die zo gedreven met sport om gaat, zich zo kan verliezen in eten.
Ik ben ook blij te lezen dat je minder wil laten leiden door de commercie. Dat ontnam mij in elk geval plezier om te lezen. Ik stond op het punt om me af te melden.
Dat doe ik nu niet! Ik blijf je nog even volgen en ik hoop dat je snel weer controle krijgt in je leven en het plezier in het hardlopen terug vindt.
Veel succes!!
Kan niets anders zeggen dan: goed zo!! En heel veel succes!!
Goede keus muis je geestelijke gezondheid is net zo belangrijk als je lichamelijke gezondheid
Kop op rustig aan en vooral genieten
Mooi gesproken, herken het New York verhaal wel een beetje maar ben zelf misschien ook een slechte verliezer dan Haha. Neem lekker de tijd voor de dingen die echt belangrijk zijn in het leven, ik geniet van je foto’s en verhaaltjes of het nou mega mooie foto’s zijn of amateur plaatjes zoals de mijne, ik vind het niet belangrijk! Loop jezelf niet voorbij want die opleiding kost al genoeg energie en daarnaast je werk en privé leven, het is het niet waard om straks overspannen te zijn!
Liefs simone
Top!
tijd voor jezelf!
zet m op ‘genieten en ervaren’…
heerlijk, succes en wees trots!
Dimitriomph
Proud Rebel
Sinds is het gewoon heel belangrijk om eindelijk eens voor jezelf te kiezen! Doe je goed, zet ‘m op de komende tijd!!
Wat een mooie en eerlijke blog Gaby. Je hebt ook wrl herl wat meegemaakt ook met overlijden van he opa, je verhuizing en je studie enz enz. En een fulltime baan! Wow jij bent heel druk idd. Neem je tijd en vergeet de bijzaken zoals volgers en likes her gaat om jou! Jij bent het bekangrijkst en je volgers volgen je toch wel om wie je bent. Je hebt al veel moois bereikt Gaby .
Take care
Neem je rust en kom sterker terug! Ik ken de stress van studie, werk, sportieve doelen en sociale leven! Je bent een verstandige beslissing genomen!
Hoi Gaby,
Ik heb altijd met veel plezier je blogs gelezen en vind het jammer dat je stopt. Maar ik geef je een grote pluim voor de keuze die je hebt gemaakt en ik bedank je voor de inspirerende blogs die je hebt gemaakt.
Hardlopen moet energie geven en geen energie kosten. Als het genieten er bij-in schiet omdat er een groot gevoel van “moeten” bijkomt, moet er een knop omgezet worden en keuzes gemaakt.
Heel herkenbaar. Maar daadwerkelijk knopen doorhakken als je ook eigenlijk wel heel graag wil………
Goed dat je die keuze hebt gemaakt.
Toppertje: Back to basic en weer genieten van de lieve mensen om je heen en dingen die je mag doen en die je energie geven.
Ik zie je ongetwijfeld wel weer ergens in een-of-ander startvak, hahaha.
Geniet niet met mate !!
Tot ziens!
Soms kun je veel tegelijk, maar niet alles voor 100%. Slim dat je hier op tijd bij stil staat en een keuze maakt. Ik blijf je volgen en zie, na je studie, vast wel weer wat meer blogs verschijnen
[…] dag moet genieten. Naast het afscheid nemen van diverse familieleden nam ik ook even een soort van ‘tijdelijk’ afscheid van mijn blog. Ik kwam erachter dat ik geen super woman was en ook gewoon maar een mens ben van […]