Ken je dat beeld, van die koeien die na een winter op stal weer in de wei mogen in de lente? Nou.. beeld je dat even in en denk mij even tussen die koeien in… want JAAAAAAA ik mocht deze maand weer hardlopen!! Whoop whoop. Februari is elk jaar de kortste maand, maar hij leek voor mij eeuwig te duren. Tijd voor een terugblik op de maand waarin we een strenge winter en lente in 1 week hadden, maar waar ik naast hardlopen ook weer wat anders oppakte.
Hardlopen
Laten we meteen met het leukste onderdeel beginnen, ik mocht deze maand weer beginnen met hardlopen. 26 februari was het precies 12 weken geleden dat ik Oliver op de wereld zette en deze datum stond dus al vanaf de bevalling met rood omcirkeld in mijn agenda. De maand Februari leek dit keer daarom wel extra lang te duren. Gedurende de maand deed ik wat oefeningen die zouden moeten aantonen of je wel of niet klaar bent om weer te gaan hardlopen en zocht uit met welk schema ik weer zou gaan beginnen. Want yep, ik moet echt weer vanaf 0 beginnen. Op zich niet erg, want zo kan ik gelijk ook proberen om aan mijn techniek te werken vanaf 0. Ooit begon ik met de podcast van ‘hardlopen met Evy’ en dat is toen goed bevallen, dus waarom nu ook niet dacht ik. Op internet speurde ik het schema op en telde de dagen af tot ik weer mocht. Tijdens de bootcamptrainingen mocht al een paar keer een paar metertjes rennen en tijdens de sneeuw kon ik het ook niet laten om een paar metertjes te rennen, maar verder hield ik mij echt netjes in.
En toen was het zover!! Vrijdag 26 februari… 14 weken en 2 dagen nadat ik mijn echte laatste rondje hardlopen liep, mocht ik weer. Enigszins gespannen ging ik de deur uit, maar vanaf moment 1 voelde het goed en viel alles weer op zijn plek. Wow dit voelde zo fijn!! Ik kon alleen maar lachen tijdens deze training en de rest van de dag ging die lach ook niet meer van mijn gezicht. Het stelde qua hardlopen uiteindelijk niet veel voor, maar het begin is weer gemaakt.
Na afloop voelde mijn benen goed, alleen had ik de dag erna een soort buikspierpijn. Heerlijk gevoel weer! 2 dagen na de 1e training liep ik training 2. Eindelijk weer een ‘sunday runday’ en dit keer een hele bijzondere want ik had Oliver mee in de kinderwagen. Niet een speciale hardloopwagen (helaas hahaha), maar een gewone. Voorwielen vastgezet en over strak asfalt. Ging prima en ik kreeg nog leuke aanmoedigingen ook ‘goed bezig mama’. Nicky was namelijk een dagje klussen bij zijn zus en ik had geen zin om te wachten tot na het avondeten. Ook deze training verliep weer heerlijk en met een lach op mijn gezicht hahaha. En Oliver? Die vond het allemaal best, die sliep gedurende de training en tijdens het uitwandelen naar huis werd hij wakker hahaha.
Fietsen
Jaja ook dit kopje komt weer een keer naar voren in mijn maandoverzicht, want warempel, ik zat zowaar weer een keer op de racefiets. Lang durfde ik niet de confrontatie met het fietsbroekje (zou die nog passen?) en het harde kleine zadel aan, maar uiteindelijk ging ik overstag. Ik ging niet gelijk naar buiten, maar stapte eerst binnen heel even kort op mijn nieuwe Tacx. Hij moest toch gekalibreerd worden om ermee te kunnen fietsen, dus zo kon ik het gelijk weer uitproberen. Stap 1 was het fietsbroekje en yes! Deze paste weer! Stap 2 was het zadel en ook dit voelde zoals ‘vroeger’. Omdat het na de korte strenge winter ineens lente was en Oliver een paar uurtjes naar het kinderdagverblijf zou gaan om te wennen had ik een plan. En zo stond ik een dag later mijn fiets klaar te maken voor een buitenritje en weer een dag later fietste ik heerlijk even een rondje van 30km. Ik fietste langs de plas waar ik 10 dagen daarvoor nog op had gestaan met noren aan. Wat een contrast zeg! En ohhh wat had ik dit gemist!! Zelfs de harde wind tegen op de terugweg naar huis kon de lach niet van mijn gezicht blazen. In September zat ik voor het laatste op de racefiets, daarna durfde ik niet meer met mijn zwangere buik. Het was dus echt weer even genieten geblazen.
Wandelen
Waar ik dacht dat ik in januari niet meer wandelkilometers kon maken als die maand, gebeurde dat deze maand toch hahaha. Ik wandelde bijna 165 kilometer en dat ondanks een kortere maand en sneeuw. Hoe dan?! Ik gok dat dit dan ook een P.R. qua wandelafstand zal blijven. Met het oog op weer meer en meer hardlopen en ook weer moeten werken zal het niet snel meer gebeuren dat ik zoveel kilometers in een maand wandel. Ondanks dat je niet zover komt als met hardlopen en fietsen was het een mooi alternatief en heb ik veel moois gezien tijdens het wandelen.
Bootcamp
7 keer deed ik afgelopen maand een bootcamp. Danwel thuis, danwel zelf buiten, danwel bij Miriam op het voetbalveld, heerlijk! Vooral ook omdat ik merk dat ik echt weer sterker aan het worden ben. Natuurlijk ben ik nog lang niet op het niveau terug waar ik voor mijn zwangerschap zat, maar er zit weer vooruitgang in en daar ben ik heel blij mee! Inmiddels heb ik ook een vriendinnetje zover gekregen dat ze ook meegaat, dus dat maakt het extra gezellig. Inmiddels heb ik ook genoeg oefeningen op papier dat ik thuis er ook mee aan de slag kan, dat komt goed uit als ik straks door mijn wisselende diensten niet bij een training kan zijn.
Sneeuw, ijspret en de rest
Daar waar ik in januari al helemaal blij werd van die paar vlokjes sneeuw, dan kan je je vast enigszins indenken hoe blij ik werd van de sneeuw die in Februari viel hahaha. Mijn eigen oude slee werd bij mijn moeder uit de schuur gehaald en ook de ijzers van mijn schaatsen werden geslepen. De 1e zondag met de sneeuw hadden we de grootste sneeuwpret, sleede Nicky en ik beide van een helling af en maakte ik als een klein kind een sneeuwengel. Maakte we foto’s met Oliver in de sneeuw (je weet nooit wanneer het weer valt in Nederland) en maakte we een gezellige familiewandeling door de sneeuw.
Een week later stond ik samen met mijn bonusvader op het ijs en schaatste we 15 kilometer over de Langeraarse plassen. Waar we eerst riepen dat we niet gingen, valgevaar, corona enz… werden de plannen na een wandeling bij de Langeraarse plassen de dag ervoor radicaal omgegooid haha. Het was 9 jaar geleden dat ik voor het laatst op het ijs had gestaan en ik vond het dan ook erg spannend om weer te gaan. Gedurende het schaatsen kwam het vertrouwen weer terug en ging het makkelijker. Bij 15 kilometer was het genoeg, had ik moeie benen, begon ik het koud te krijgen en werd het ijs ook echt slechter. Maar wat was dit weer genieten!
De rest van de maand februari was het weer even wennen dat Nicky 4 dagen in de week aan het werk is en dat ik 4 dagen fulltime met Oliver alleen zat. Ging natuurlijk allemaal goed, ik maakte mij er vooraf drukker om dan nodig hahaha. Maar wat is het een heerlijk vrolijk ventje zeg. En het is zo leuk om die ontwikkeling bij hem te zien. Hij doet het goed en is een grote charmeur.
Hallo Maart
En nu zijn we aan de maand Maart begonnen en ben ik aan mijn laatste week verlof begonnen. Volgende week dinsdag is weer mijn 1e werkdag en daar zie ik stiekem best een beetje tegenop. Natuurlijk vind ik het wel lekker dat mijn wereldje weer wat groter gaat worden, maar 8 uur werken op een dag lijkt me wel weer best pittig. Zal wel weer even wennen worden, maar ook dat zal vast wel weer goed komen.
Het sporten zal ik daar ook een beetje op aan moeten passen, maar dat ik doorga met het opbouwen van het hardlopen en fietsen staat vast 😉 . Ook ga ik lekker door met de bootcamp waar kan. Het wandelen zal dus een heel stuk minder gaan worden, maar gaan we ook lekker mee door. Het wordt dus een maandje van wennen en opbouwen. Ik heb er in ieder geval zin in en ga er weer wat moois van maken.
Leave A Reply