En toen liep het even anders…

Zoeeffff en dat was alweer een week voorbij…… mijn 1e werkweek na mijn vakantie wel te verstaan. Een week die iets anders liep op loopgebied dan vooraf gepland. Deels door mijn eigen ‘schuld’, maar ook door onverwachtse leuke dingen. Een week waarin ik graag de blog over de gelopen instarun van vorige week zondag wilde maken, maar waar ik maar steeds niet aan toe kwam. Kortom een druk weekje.

Vorig week zondag liep ik de instarun, een leuke run met een groepje van 20 man door het prachtige Utrechtse haarzuilen. Het uitgebreide verslag van deze loop komt deze week online (is in ieder geval wel de planning). De geplande afstand voor deze loop was 8 km, maar uiteindelijk werden het er 10. Ik had eerder die dag al een intervaltraining gelopen van 12 km (die niet geweldig ging, maar dat laten we er maar even buiten) dus ik sloot de zondag af met ruim 22km op de teller. Het was ook tevens de laatste loop van mijn vakantie. 

De eerste werkdag verliep prima, maar ik merkte dat ik toch wel een soort van moe was na het werk. Achteraf denk ik dat dit misschien ook wel deels met de uitwerking van de horzelbeet op mijn onderarm te maken had (denk aan een groot, warm, jeukend ei met een doorsnede van ruim 7cm op je onderarm). Ik besloot daarom maar even heel verstandig te zijn en om de hersteltraining van 6 km te skippen.

Op dinsdagavond deed ik voor het eerst mee met de bootcamp van de sportschool waar ik sinds 1,5e week bij ingeschreven sta. En ondanks dat ik al 3 jaar niet meer gebootcampd had vloog ik er vol enthousiasme in. Al snel merkte ik dat mijn spieren hier echt niet meer aan gewend waren, maar ja… opgeven? ECHT NIET! Wel iets rustiger aan, maar goed…. Ik voelde de spierpijn al in de avond dus dat zou nog wat gaan beloven voor de aankomende 2 dagen.

Diegene in het roze broekje ben ik

Woensdagochtend stapte ik mijn bed uit en ja hoor, ik kon wel merken dat ik iets had gedaan de avond ervoor…., maar om nou te zeggen wat een enorme spierpijn?? Nee…. In de loop van de dag begon het echter steeds erger te worden en aan het eind van de dag kwam toch mijn voorspelling uit over de geplande spierpijn. Normaal gesproken zou ik deze avond mijn baantraining gedaan hebben, maar op maandagavond wist ik daar helaas niet bij aanwezig kon zijn. Ik had namelijk een afspraak met 2 andere loopsters en een fotograaf van de Runnersworld. Meer ga ik er even niet over zeggen, dat gaan jullie vanzelf zien 😉 Maar goed dat was dus even geen baantraining, maar in overleg met Henny liep ik zelf een intervaltraining. Ondanks de spierpijn gingen de 200 metertjes op aardig hoog tempo en was ik na de 7km best tevreden over het resultaat.

En toen was het donderdag… en OMG die spierpijn… niet normaal, alles deed zeer! Maar goed… ik hou van doorgaan en niet opgeven, dus ik besloot om de geplande 6km met 5x een versnelling over 100m gewoon te gaan doen. De middag ervoor ging het ook goed, dus het zou nu ook wel gaan lukken. Ik stapte vol goede moed uit, zocht naar het GPS signaal en toen die er eenmaal was begon ik te lopen. Na een kleine 100 meter waarin elke stap een enorme kwelling voor mijzelf was besloot ik om op te geven. Het zou anders 6km lang een hel gaan worden…. en ik haat opgeven, maar dit was echt niet te doen. De rest van de dag ging ik gezellig samen met mijn moeder op pad en werd er veel gewandeld en merkte ik dat in de loop van de avond de spierpijn eindelijk weer iets begon af te nemen. Halleluja!

Vrijdag stond er eigenlijk een pittige intervaltraining op het schema, maar dit leek mij niet heel verstandig (aangezien ik toch nog wel spierpijn had). Na een kort overleg met Henny besloot ik om de training die ik de dag ervoor wilde gaan lopen te gaan doen. En yes… dit keer ging het wel goed! En stiekem ging het nog best wel heel goed ook! Zelfs 3x een 100m onder de 4:00 min/km. vanaf 15 uur begon mijn avonddienst en was ik blij dat ik rond 23:45 uur eindelijk in mijn bed lag.

Blij Ei in een nieuw hempje 🙂

Volgens het originele schema zou ik gister 5 kilometer loslopen, maar aangezien ik dat voor mijn gevoel op vrijdag al had gedaan, ik moe was en ik nog een waslijst aan klusjes had voordat mijn avonddienst begon besloot ik wederom een training te skippen. Het voelde als spijbelen van school, maar achteraf ga het net even meer ruimte om andere dingen te doen en net even meer rust te pakken voor mijn avonddienst. Deze verliep verder rustig en ik kon daarom ook redelijk op tijd gaan slapen voordat vandaag de wekker weer redelijk vroeg ging voor de 10 van Noordwijk.

Want jaja vandaag stond de 10 van Noordwijk gepland. Een loop met veel bekenden, leuke momenten en waarbij ik al zeiknat over de startstreep ging. Meer over deze loop probeer ik ook deze week in een mooi verslag te gaan zetten. 1 ding wat ik wel kan verklappen, ik liep lekker en liep een prachtige tijd van 45:46 minuten.

De week liep dus heel anders dan vooraf gepland en met uiteindelijk maar een magere 23 kilometer sluit ik de week af. Dat is weer eens wat anders dan weken van 60-70 kilometer. Maar ik heb deze week een keer goed naar mijn lichaam geluisterd (oké oké misschien niet helemaal tijdens de bootcamp, toen won mijn enthousiasme het) en denk dat ook wel een keer goed is. Aankomende week gaan we er weer vol tegenaan want aaaahhhhhhh over 15 weken is de NYC marathon al 🙂

Ohwja denken jullie nog aan de te winnen startbewijzen voor de vestingloop in Willemstad 😉

NYC Marathon here i come!