Een nieuwe start

Een paar weken geleden vertelde ik jullie heel enthousiast dat mijn ‘ road to Rotterdam’ weer was begonnen. De maanden januari, februari, maart en april staan namelijk compleet in het teken van de marathon van Rotterdam. Afgelopen jaar gaf deze marathon mij zo’n kick dat ik eigenlijk na de finish meteen besloot om dit een jaar later weer te gaan doen. Een paar weken geleden begon ik met frisse moed aan mijn schema richting Rotterdam, maar zoals jullie misschien gemerkt hebben ging dit niet geheel zonder slag of stoot. Veel lopen gingen niet lekker, een hoge hartslag, lag tempo, moe enz. En geloof mij…. dit is niet fijn, zeker niet als het afgelopen zomer zo lekker ging. Tijd voor actie!

Afgelopen maandag heb ik, tijdens een loop samen met mijn trainer dan ook dit alles doorgesproken en ben ik tot een conclusie gekomen… Ik doe teveel en heb te weinig ontspanning. Zeker het stukje baantraining is op dit moment net even het stukje ‘ te’ (naast mijn wisseldiensten, sponsoren regelen voor New York en het winterweer). Hij riep al een paar weken dat ik bij de baantraining teveel deed, maar zo eigenwijs als ik ben, ging ik hiermee toch door… want tja… het voelde zo lekker. Wel merkte ik dat mijn lichaam wel erg moest wennen aan het lopen op een baan en dat de groep waarin ik liep toch wel heeeeeeeel snel was. Het wennen aan de baan en het zoeken naar het juiste tempo kostte mij veel energie. En juist die energie had ik nodig om de rest van de trainingen tot een goed einde te brengen. Maar afgelopen maandag ben ik dan toch eindelijk tot de conclusie gekomen dat ik nu echt even een stapje terug moet gaan doen, want anders sta ik straks helemaal niet aan de start van de marathon. Dus de baantraining wordt tot en met de marathon geskipt en ik ga het daarna rustig aan weer oppakken. Hoe jammer ik dit ook vind, aangezien ik het een superleuke groep vind met een goede trainer denk ik dat het voor nu wel even de juiste beslissing is.

Daarnaast heb ik een ‘ mindset’ gemaakt met betrekking tot mijn trainingen en het vertrouwen hebben in mijn huidige schema. Ik heb namelijk dit jaar een compleet andere voorbereiding dan vorig jaar en dit liet mij heel erg twijfelen of ik wel de juiste beslissing heb genomen. Natuurlijk kan ik deze conclusie pas trekken als ik de finishlijn ben gepasseerd op 12 April, maar als je geen vertrouwen hebt in je schema weet je zeker dat het gedoemd is te mislukken. En ook dat heeft mijn trainer mij aan het verstand weten te brengen 😉 (En geloof mij…. ik ben eigenwijs en koppig tegelijk dus ook dat heeft echt even geduurd). Ik had vorig jaar de ‘ klassieke’ voorbereiding met de lange duurlopen en ik ga het nu op een andere manier doen. Ik ben namelijk pas na de marathon van Rotterdam begonnen te trainen met de schema’s van mijn huidige trainer begonnen en dat is tot nu toe ook goed gegaan. Maar ik werd een klein beetje gestrest van alle afstanden die ik op de social media voorbij zag komen en die begon te vergelijken met mijn ‘ geringe’ afstanden. Maar ik moet vertrouwen hebben, net zoveel vertrouwen als dat ik de rest van het jaar heb gehad in deze schema’s. Want kijk wat die mij allemaal gebracht hebben. Dus niet meer twijfelen maar gewoon met de volle 200% er tegenaan!

Het was een loop waar ik tot meerdere inzichten ben gekomen (en auch dat doet toch af en toe best een beetje pijn, maar hij had wel gelijk) en waarbij ik handige handvaten heb gekregen voor de aankomende weken. Dus het is tijd voor een nieuwe start! Er moet een kleine inhaalslag gemaakt gaan worden, maar ik voel dat het gaat lukken! Dus bij deze verklaar ik mijn road to Rotterdam voor geopend!