Zoefffff, de maanden Januari en Februari zijn alweer voorbij gevlogen en we beginnen nu alweer gewoon aan de maand Maart. Tijd voor een terugblik op de eerste 2 maanden van het nieuwe jaar, de maanden die eigenlijk best wel lekker verliepen en waarin ik al lekker aan de slag ging met mijn doelen voor dit jaar.
Hardlopen
Met het hardlopen maakte ik een vliegende start dit jaar. De eerste wedstrijdjes werden gelopen en de meeste trainingen netjes volgens schema afgewerkt. Ik merk bij beide vooruitgang, al ging natuurlijk niet alles van een leien dakje. Je kan niet altijd 6 gooien zullen we maar zeggen. Maar overall gaat het eigenlijk gewoon lekker en heb ik weer een beetje de vaart erin. Ik liep een aantal loopjes gezellig samen met Oliver en anderen, waaronder met Marjon & Jax en met Celeste, Hampus & Elisabeth. Superleuk om zo samen met de kid’s op pad te gaan. De loopjes met Oliver zijn wel wat minder frequent geworden omdat ik op de maandagavond PT heb en het dan minder handig is als ik heb gelopen op die dag. Maar als we wel samen lopen is het bijna altijd wel een feestje.
Florijn Winterloop
Daar waar ik normaal gesproken eigenlijk altijd wel de Halve van Egmond loop, had ik daar dit jaar stiekem gewoon niet zoveel zin in. Heel de dag weg voor een halve marathon die ook nog eens over het strand gaat. Meestal k*t weer en alles in mijn lijf zei ‘ dit jaar gewoon lekker niet’. De dag voorafgaand aan Egmond is vaak de Florijn winterloop, maar door Egmond liep ik deze eigenlijk nooit. Wel stond deze op mijn ‘wil ik een keer lopen lijstje’ en toevallig ook bij Ron. Ron had hetzelfde gevoel bij Egmond dit jaar en zo geschiedde dat wij de 1e zaterdag van januari naar Woudenberg vertrokken voor de 10EM. En whoop whoop Nicky en Oliver gingen mee voor de support en dat was maar goed ook, want het ging bij mij eigenlijk helemaal ruk. Ik hoopte een snelle tijd te lopen, maar het zat er niet in. Ik was moe van de eerste week op mijn nieuwe werk, had te vroeg ontbeten en daardoor eigenlijk al aan de start weer trek en heb dus nu 4 km het gas eraf gehaald en de rest rustig uitgelopen als duurloop. Tussendoor nog even stil gestaan bij Marjolein (Leinmiles) en gewacht op Ron, maar eenmaal lopend met Ron kon ik hem op den duur niet meer bijhouden en liep ik de laatste km’s alleen. Maarrrr vlak voor de finish stonden Nicky en Oliver en ben ik al wandelend/hardlopend samen met Oliver de finish over gegaan. Helaas geen medaille bij deze loop, maar wel een lekker broodje warme worst. 10EM – 1:24:10 – 5:13 min/km
Halve marathon Zoetermeer
Twee dagen na mijn verjaardag stond de halve marathon van Zoetermeer op de planning. Deze loop had ik nog nooit eerder gelopen en ik was heel benieuwd. Het was een vrij frisse dag, grauw, maar gelukkig weinig wind. Ik hoopte mijn tijd van de halve in Linschoten die ik een maandje daarvoor had gelopen te verbeteren (1:43:44), maar ik zou het gewoon gaan zien. Ik had als doel ‘ontspannen starten en tot 15k ‘rustig’ lopen’ opgekregen om de laatste 6 kilometer wel wat meer gas erop te gooien. Ik liep eigenlijk vanaf het begin ontspannen en op een sneller tempo dan vooraf eigenlijk gedacht, maar het voelde goed. Vanaf 15 kilometer lekker gaan versnellen en met een big smile en een nieuw postpartum PR de finish over. Fijn als alles gewoon een soort lekker samenvalt en het een lekker gelopen race als resultaat geeft. 21,1km – 1:41:43 – 4:51 min/km
Groet uit Schoorl
Met het Brooks Run happy team gingen we het weekend van 11-12 februari een nachtje weg. Een teamweekend gecombineerd met een wedstrijd, namelijk de ‘Groet uit Schoorl’ loop. Deze ooit 1 keer gelopen, de handdoek gehaald en eigenlijk nooit meer geweest. Dit jaar hadden ze voor het eerst ook de optie om naast de befaamde handdoek nog een medaille te scoren en yes die moest natuurlijk binnengehaald worden. Ooit liep ik de 30km in aanloop naar de marathon van Rotterdam, maar dit jaar ging ik voor de halve. Doordat ik ingedeeld stond in het laatste startvak wist ik dat een PR er toch niet in zou zitten, dus kreeg ik een ander doel mee van de trainer. Rustig aan tot 12 kilometer, dan versnellen naar ongeveer 4:40 min/km om de laatste 5km in ongeveer 4:35 min/km te eindigen. Het lukte aardig! De eerste 12 gingen wat harder gepland, de tussenkilometer ietsjes langzamer en de laatste 5 eigenlijk weer sneller. Laatste kilometer was een klein beetje afzien en misselijk, maar wel dik tevreden mijn mooie groene handdoek en medaille op kunnen halen. Daarna nog even aan staan moedigen totdat Petra appte dat ze het moeilijk had. Toen ben ik teruggelopen het parcours op en ben met haar de laatste 1,5 km meegelopen. Tijdens de 10 km heb ik ook gezellig staan aanmoedigen en daarna was het na een kleine borrel bij onze bungalow tijd om naar huis te gaan. 21,1km – 1:44:43 – 4:58 min/km
Zegerplasloop
Een week na Schoorl stond de Zegerplasloop op het programma. De laatste van seizoen 22-23 en met de vorige 2 wist ik op het podium te komen en zo een medaille te scoren. Je snapt mijn missie… podiumplek! In overleg met trainer Henny zou het de 10 kilometer worden en ik wilde eigenlijk mijzelf wel eens uittesten. Eens kijken wat er in zou zitten. Helaas had Oliver de avond ervoor koorts ontwikkeld en ik zou de kiesrun met hem doen, maar heb ik vanwege zijn koorts laten schieten. Ik voelde mijzelf ook niet helemaal top.. of zouden het ongemerkt de spanningen zijn. Klein voordeel van een plaatselijk loopje en dan ook nog deze in Alphen is dat ik relatief laat de deur uit kon. Na het ophalen van mijn startnummer liep ik een klein blokje om als warming up en ik merkte dat het toch wat warmer was dan gedacht. Ik switchte van shirt en zou voor kort-kort gaan. Er was wel een klein miezertje, maar zou dat vind ik nooit zo erg. Vlak voor de start raak ik nog even in gesprek met Klaas Boomsma. Hij is hier verzeild geraakt met Koen de Jong en nog iemand uit zijn trainingsclubje. Ook kom ik een oud bekende van de atletiek tegen en vraag wat zijn doel is, het blijkt 45-46 minuten te zijn. Mooi! Dat wordt achter Alwin aanlopen, want ik denk dat zoiets misschien ook wel zou moeten lukken. Kort daarop wordt er gestart en wordt het tempo flink opgevoerd. Er wordt dit keer echt hard gelopen door de mannen voor mij, maar ik blijf in de buurt van Alwin. Ook hij loopt sneller dan dat je zou verwachten voor een eindtijd van 45-46 minuten, maar hey het voelt goed dus eens kijken hoe lang het zo blijft. De 1e kilometer gaat in 4:19 minuten. De 2e in 4:22 en ik merk dat Alwin een beetje het gas eraf neemt. De 3e kilometer gaat in 4:30 minuten en Alwin neemt nog iets meer gas eraf en ik ga hem voorbij. Alwin gaat in mijn kielzog lopen en ik loop eigenlijk gewoon heel lekker en ontspannen. Bij 6 kilometer zeg ik Alwin wel bij te blijven, want ik heb hem straks nodig. We hebben nu windje in de rug, maar laatste stukje waarschijnlijk tegen. Hij zegt mij ook nodig te hebben en zo hebben we elkaar dus nodig hahaha. Ik kan nog steeds het tempo rond de 4:27 minuten goed volhouden en als we het windje tegen krijgen merk ik dat ik er eigenlijk weinig last van heb. Ik krijg er uiteindelijk weer een steeds beetje meer vaart in, hoor Alwin bij 9 kilometer nog wat roepen dat ik hem zo moet doortrekken en denk bij mijzelf ‘ dat komt goed’. Ik passeer de lopers van de langere afstanden en de atletiekbaan komt steeds dichterbij. En als ik de baan opliep zie ik daar ineens Nicky en Oliver staan. Ze moedigen mij aan en ik weet dat ik gewoon een dik P.R ga lopen. Eenmaal over de finish zie ik 9,88 kilometer op mijn horloge staan, maar ik weet dat ik her en der wat bochtjes heb afgesneden en dat hij het niet overal even goed meet rondom het meer. Ik kan haast niet geloven welke eindtijd er op mijn horloge staat en ik ben SUPERBLIJ! Ik bedank Alwin voor het ‘opstarten’ aan het begin van de race en hij mij, hahahaha. En whoop whoop ik ben 1e dame geworden en mag dus wederom op het podium en krijg een medaille, Mission accomplished! 10km – 43:40 – 4:22 min/km
Ik mag dus niet echt klagen over hoe het lopen de afgelopen 2 maanden is gegaan. Dan nog even voor de statistieken –> Januari: 197,1km & Februari: 197,9km in de beentjes.
Fietsen
Jawel, je gelooft het misschien niet, maar ik zat weer op mijn fiets! En jaja niet alleen binnen, maar ook gewoon al een keer buiten :-). Mijn doel om meer fietskilometers te maken dan in 2022 is nu al gehaald, maar goed… dat was ook niet moeilijk met 0 kilometers. Ook heb ik eindelijk een bikefitting laten doen en heeft mijn fiets gelijk een flinke beurt gehad om alles goed in en af te stellen. De fietskilometers zullen hopelijk wel wat meer gaan oplopen nu het langzaamaan weer voorjaar begint te worden. Maar voorlopig worden ook binnen de ritjes gedaan, als is het maar een half uurtje…En nog niet elke week, maar hey… het begin is er weer 😉
Personal Training
Het klinkt altijd zo luxe en ik besef dat het het ook is, maar sinds een tijdje heb ik weer 1x in de week personal training en ik haal hier zoveel uit. Regelmatig ga ik 10x dood tijdens de training, maar na afloop is dit zo fijn! En de trainer waar ik nu bij train weet zo ontiegelijk veel over alle processen in het menselijk lichaam, dat geeft zo’n vertrouwen. Hij weet het allemaal ook te vertalen naar wat ik voel, maar ook in oefeningen waarmee ik mijzelf kan verbeteren. Alles gericht om efficiënter en dus snellere tijden te gaan lopen.
Andere doelen
Ook mijn doel met betrekking tot mijn zwangerschapskilo’s gaat de goede kant op. Sterker nog, ik heb hem eigenlijk gewoon behaald! Ik zit weer een soort van terug op mijn oude gewicht en het voelt zo goed! Ik heb van Jaime van Frias Foodcoaching handvatten gekregen die ik nu toepas in mijn dagelijks leven en het voelt alweer allemaal zo gewoon dat ik er niet meer over na hoef te denken. Het is dus geen dieet, maar gewoon echt een levensstijl geworden waarbij ik nog steeds alles eet, maar wel wat beter gedoseerd en aangepast. Aangepast aan de hoeveelheid sporten en ook om ervoor te zorgen dat ik genoeg energie heb om te kunnen presteren met het sporten. Nu wordt het de kunst om dit zo te doen dat ik op mijn huidige gewicht blijf en niet veel verder meer afval (of aankom), maar ook daar krijg ik hulp bij van Jaime en komt vast goed.
En verder
En verder heb ik het naar mijn zin op mijn nieuwe werkplek, maar is deze klus op 31 maart alweer afgelopen. Helaas nog geen idee waar ik daarna aan het werk ga, maar dat zien we dan wel weer. Met Oliver gaat het gelukkig weer goed, daar zat ik vorige week onverwachts mee in het ziekenhuis. Hij was al een aantal dagen flink ziek en werd alleen maar zieker, wat bleek…hij had een longontsteking. Gelukkig doet de antibiotica zijn werk en is hij weer de eigenwijze, vrolijke peuterpuber die hij daarvoor was.
Kortom, het gaat eigenlijk allemaal best lekker! En ik ben heel benieuwd als ik zo doorga wat het mij dit jaar allemaal nog gaat opleveren. Ik blijf in ieder geval lekker doortrainen en we gaan het wel zien. De komende periode staan er weer een aantal leuke loopjes op mijn lijstje en we gaan eens zien of we daar weer wat mooie resultaten kunnen neerzetten. Stay tuned!
Leave A Reply