Januari is voor veel mensen het begin van een schone lei, voor mij geldt dit niet anders. Wel vind ik het altijd fijn om nog even terug te kijken op het afgelopen jaar. Wat is er nou allemaal gebeurd, wat heb ik mee mogen maken en wat zijn de leerpunten die ik eruit kan halen. En natuurlijk komt er na een terugblik een klein beetje vooruitkijken. Wat zijn mijn plannen voor het komende jaar en hoe kan ik mijn leerpunten erin toepassen. Hoe was mijn 2021 en wat zijn de plannen voor 2022, je leest het nu hier.
Bouwen en vertrouwen
2021 was voor mij het jaar van bouwen en vertrouwen. Na mijn bevalling 4-12-2020 ging ik in januari weer beginnen met sporten en kon ik dus weer gaan bouwen aan mijn lijf. Bouwen aan kracht en conditie om op die manier mijn lijf klaar te stomen om weer te kunnen beginnen met hardlopen. En daarbij moest ik vertrouwen hebben. Vertrouwen dat mijn lijf het stap voor stap weer zou aan kunnen en vertrouwen in Miriam (van Momsplanet) haar deskundige oog mbt het stap voor stap steeds een beetje meer doen tijdens het sporten. Vertrouwen hebben in het feit dat die hormonen echt minder zouden gaan worden na 9 maanden en vertrouwen hebben dat ik stap voor stap uiteindelijk echt wel weer een mooie afstand zou kunnen gaan hardlopen.
Uiteindelijk is dit alles gelukt, maar het was een lange weg. Want als ik iets geleerd heb het afgelopen jaar is dat het zwanger zijn niet altijd makkelijk is, maar het ontzwangeren daar echt niet voor onder doet. En heel eerlijk, ik denk dat ik dat laatste misschien nog wel moeilijker vond. Mijn verwachting hierover lag ook wel heel anders ‘ je poept dat kind uit en je hebt je lijf weer terug’. Heel naïef gedacht, maar zo werkt het dus echt niet. Bij een enkeling misschien wel, maar bij mij echt niet! Ik had het daar heel moeilijk mee, maar ik kan nu ruim een jaar later zeggen… mensen hadden gelijk! 9 maanden op en 9 maanden af, geef het de tijd en wees niet te streng voor jezelf. Ben ik al terug op mijn pre-zwangerschap gewicht? Nee! Voel ik mij weer gelukkig in mijn lijf? Ja en nee. Ergens zeurt een stemmetje nog ‘je bent nog niet waar je zijn wilt en voor het hardlopen moet er nog wat vanaf’, maar soms zit er ook een stemmetje ‘kijk eens wat je al bereikt hebt en hoe prachtig je nu bent, het is goed zo’. En omdat ik dit laatste nog niet heel stellig kan zeggen (ook mede mogelijk gemaakt door de maand december) ga ik nog even lekker door om nog wat eraf te krijgen.
Maar om het niet teveel over het ontzwangeren te hebben (wat overigens dus wel een groot deel van 2021 was voor mij) hoe ging het verder met het sporten.
©Rob Sportfotografie
Hardlopen
26 februari was DE dag dat ik weer van mijzelf (en Miriam) mocht beginnen met hardlopen. Precies 12 weken na de bevalling van Oliver en man o man dat voelde zo fijn! Ook al waren het maar kleine stukjes, het was genieten! Ik heb mijn hardlopen rustig opgebouwd met het hardloopschema van Evy en ben daarna weer terug getreden in de stal van Team Vroem. Het hardlopen gaat echt met up’s en down’s, maar dat was voor mijn zwangerschap niet heel anders. Wat wel heel erg veranderd is, is mijn conditie en snelheid. Helaas is dit nog niet zo goed als voor mijn zwangerschap. Ergens hoop ik natuurlijk dat dit weer terugkomt en daar zal ik hard voor moeten trainen, maar aan de andere kant ben ik al heel erg blij met datgene wat weer mogelijk is. Ik liep weer een officiële halve marathon en ben inmiddels in training voor de marathon van Rotterdam. Ik moet voor dat laatste nog wel heel wat ‘vlieguren’ gaan maken en dat vind ik gewoon wat lastiger te combineren nu met werk, een kleintje en een huishouden. Helaas neemt Oliver ook nog wel eens wat virussen mee van het kinderdagverblijf die wij overnemen waar wij ook van mogen ‘meegenieten’. Daardoor zijn, zeker in december heel wat trainingsuren in het water gevallen. Gelukkig staat Nicky volledig achter mij en mijn plannen en zal het vast goed gaan komen de komende tijd.
Het hardlopen samen met Oliver is echt een feestje! Hij lijkt het ook echt leuk te vinden nu hij steeds meer gaat kletsen. De gilletjes van plezier en het gezellige gebabbel vind steeds vaker plaatst tijdens het hardlopen. En daar kan echt geen snelle tijd tegenop! Het was wel even wennen om hard te lopen met een wagen, zeker toen de reiswieg er nog op zat, maar inmiddels ben ik het zo gewend dat het heel gewoon voelt.
Over feestjes gesproken, de evenementen die weer tijdelijk konden, wat was dat een feest zeg!! En een mooie weekend met het Run happy team van Brooks was ook geweldig! Zo jammer dat er wederom een stop op moest, hopelijk kan die weer snel eraf, want de wereld was net een beetje mooier met al die leuke evenementen.
Ik ben trots op hoe ik het hardlopen het afgelopen jaar heb opgebouwd! Op een verantwoorde manier en goed luisterend naar mijn lijf. Gecontroleerd en met beleid. Het is geen wedstrijd om weer zo snel mogelijk een marathon te kunnen lopen. Ik doe het voor mijzelf en niet voor een ander of voor het plaatje op insta. Natuurlijk heb ik wel eens jaloers gekeken naar anderen waarbij het allemaal veel sneller ging en die binnen een paar maanden een marathon liepen, maar die hebben een ander lijf. Ik ben ik en heb een ander lijf en leven. En ik ben heel trots dat ik mijzelf niet gek heb laten maken en geluisterd heb naar mijn lijf en de mensen die er verstand van hebben.
Fietsen
tja… het fietsen, het aantal keren dat ik op de racefiets heb gezeten is op 2 handen te tellen. En dan heb ik het over indoor en outdoor. Had ik dit meer willen doen? Ja, want het is heerlijk, maar ik kwam gewoon echt tijd tekort. Vaak ben je toch wel langer weg met fietsen voordat je hetzelfde resultaat bereikt als met hardlopen en die tijd had ik vaak niet. Daarbij ben ik echt een mooi weer fietser en moet er niet teveel wind staan. Het indoorfietsen is er ook echt bij in geschoten, had prima aan het begin gekund, maar ik durfde heel lang de confrontatie van het strakke broekje en het harde zadel niet aan. Hopelijk komend jaar weer meer, zeker nu Oliver overdag langer slaapt is op de Tacx wel een optie.
Wandelen
De eerste maanden van het jaar heb ik echt heel veel gewandeld, bijna 500km. Ik mocht nog niet hardlopen, maar wel wandelen. Om dus nog een beetje buiten te komen en wat aan mijn lijf te doen liep ik dus heel veel. De winkels waren toch dicht, weinig mensen durfde op bezoek te komen dus dan maar lekker de natuur in. Oliver sliep heerlijk in de wagen en zo kon ik toch ook een beetje belasting opbouwen. Niet alleen voor het hardlopen, maar ook voor het werken. Uiteindelijk werd het wandelen minder naarmate ik steeds meer ging hardlopen. Maar zo nu en dan een ommetje is nog best wel fijn voor de afwisseling.
door weer en wind werd er gewandeld
Bootcamp
Waar ik heel fanatiek tijdens mijn zwangerschap de bootcamp bij Miriam deed, was ik misschien nog wel fanatieker na mijn zwangerschap. Mijn lijf moest sterker worden en de kilo’s moesten weg. Stapje voor stapje mochten de oefeningen een beetje zwaarder en mochten er zelfs kleine sprintjes getrokken worden over het voetbalveld. Inmiddels train ik niet zo heel veel meer bij mom’s planet, maar ik ben ervan overtuigd dat iedereen tijdens en na zijn zwangerschap ‘ een Miriam’ kan gebruiken voor een goed en verstandig herstel.
©Rob Sportfotografie van mijn eigen mini bootcamp event in samenwerking met Anita’s
Het trainen probeer ik thuis te doen, maar schiet er vaak bij in. Een tijdje volgde ik een 6 weken schema van Newborn fit mama en daarmee lukte het wel. Ik viel daarbij ook nog mooi wat kilo’s en centimeters af. Door mijn vakantie en de drukke maanden daarna is het erbij ingeschoten. Wel heb ik inmiddels de stap richting mijn ouder personal trainer Dani weer durven zetten en ben ik daarmee weer aan de slag gegaan.
En verder
Verder begon 2021 met Nicky zonder baan, maar gelukkig kwam daar per 1 februari verandering in. Het was heel fijn dat hij daardoor wat langer thuis was toen Oliver klein was, maar het was ook fijn dat hij weer aan de slag ging. Zelf mocht ik de 2e week van Maart weer beginnen op mijn werk en dat was ergens wel weer heel fijn. Even wat anders dan 24/7 in een babybubbel leven. Oliver gaat nu 3 vaste dagen in de week naar de opvang en de andere dagen is hij gewoon lekker bij ons. Ikzelf ben altijd op maandag vrij en Nicky vrijdag en het weekend. Bij mij wisselt het natuurlijk door mijn rooster. Mijn werkweek bestaat in principe uit 4 dagen werken, maar na een paar maanden merkte ik dat ik dat nog best wel pittig vond. Werken, sporten, huishouden, thuis leuk zijn enz. Het werd mij allemaal wat veel. Dus als het kan op het werk werk ik soms maar 3 dagen in de week. De vakantie in September bracht gelukkig wel een fijne break, maar met daarna weer oplopende covid cijfers en dus enorme drukte op werk was die vakantie alweer snel vergeten. Wel was het echt een heerlijke vakantie als ik erop terug kijk. Een vakantie waarbij we niks moesten en lekker hebben genoten als gezinnetje.
Oliver heeft zich het afgelopen jaar ook lekker ontwikkeld, van kleine hulp behoeftige baby naar ondernemende en heerlijk ondeugende dreumes. Zo leuk om te mogen meemaken en oh my wat ben ik toch trots en verliefd op hem.
Het was een jaar waarin ik mijzelf wel een aantal keer ben tegen gekomen en leerpunten uit heb gehaald. Een jaar waarin ik meer leerde relativeren en nog meer wist te genieten van alle kleine dingen. Een jaar waarin ik een aantal mooie avonturen heb mogen beleven, mooie samenwerkingen heb mogen doen en waarin mijn blog een make-over kreeg. Een jaar waarin ik ondanks alle up’s en down’s weer sterker ben geworden fysiek en mentaal. Kortom een mooi, druk en leerzaam jaar, die ik niet had willen missen!
2022
En nu is het dus inmiddels 2022. Het jaar waarin ik hopelijk weer een marathon ga finishen en nog heel veel mooie kilometers (ook samen met Oliver) mag gaan maken. Het jaar waarin ik echt wel wat meer rust voor mijzelf moet gaan pakken. Toch wat vaker de boel te boel te laten en genieten van een boekje op de bank of een uurtje fietsen op de Tacx. Sowieso hoop ik wat vaker op de racefiets te gaan zitten en wie weet wel samen met Oliver.
Verder zijn Nicky en ik maar 1 nachtje samen weggeweest en ik hoop dat we dit in 2022 wel wat vaker kunnen gaan doen. Even wat meer qualitytime met zijn 2. Ook al is Oliver een heel makkelijk mannetje, hij bepaald natuurlijk wel het gehele ritme.
Daarnaast ben ik van plan om definitief afscheid te nemen van de zwangerschapskilo’s en anders het te accepteren dat het is zoals het is. Dat ik trots in de spiegel kan kijken, ongeacht wat er op de weegschaal staat. Maar overal blijft het genieten van alles wat kan en mag het allerbelangrijkste! Genieten van de kleine en grote dingen die op mijn pad gaan komen.
Ik ga er een mooi jaar van maken en ik ga jou weer meenemen tijdens mijn belevenissen! Maak er een mooi jaar van allemaal!
Leave A Reply