Je knippert 1x met je ogen en zoef er is alweer een week voorbij. Een week waarin even een klein dipje zat qua weer, er een tegenslag was voor het lopen en ik een kleine angst overwon.
Maandag
Vandaag een avonddienst en na een heerlijk rustig weekend doe ik eigenlijk niet zo heel veel in de ochtend. Beetje dingen in het huis, maak een lekkere salade als lunch en probeer mijn klikpedalen uit. Nou ja.. uitproberen? Ik heb de fiets naast wat stoelen in de tuin gezet, hou mijzelf vast en probeer een beetje in en uit te klikken. Ik durf er nog niet mee op stap.
Verder maakte ik mijn weekoverzicht af en keek wat dingen terug op tv. Daarna op naar werk voor een drukke avonddienst. 
Dinsdag
Na een relatief korte nacht stond ik rond 10:45 uur omgekleed en wel klaar om te gaan hardlopen. Alleen mijn garmin… oeps.. vergeten op te laden. Ik gooi hem nog snel even aan de lader, ga nog een keer naar de wc en sta om 11 uur buiten. 
Er stond 15 kilometer op de planning en doordat het niet zulk lekker weer zou worden kon ik (gelukkig) wat later op pad. Het miezerde de hele tijd en oehhh het was zo lekker! 
Ik genoot van het lopen en de miezer en de kilometers volgde elkaar snel op. Toen ik even was gestopt om een foto te maken begon mijn Garmin te piepen ‘batterij bijna leeg’. OH oh… dan maar alles uit, hartslag uit, schermverlichting bij piepjes uit, bluetooth uit en gaan met die banaan. Het werd uiteindelijk dus een progressieve duurloop. Het werden uiteindelijk 16 hele fijne kilometers. 
Na een warme douche en een lekkere salade was het alweer tijd om naar het werk te gaan. Het was een bezige dienst en ik was blij toen ik mijn bedje in mocht. Het duurde even voordat ik in slaap viel en schreef mij nog even in voor de boksles van woensdagochtend.
In de nacht moet ik een keer plassen en voel ik ineens pijn aan mijn rechtervoet. Hmmmm waar komt dat vandaan?? Ik besteed er weinig aandacht aan en val in slaap met de gedachte ‘het zal morgen wel over zijn’.
Woensdag
Oefffff ik heb spijt als mijn wekker gaat, maar ik heb geen tijd om te blijven liggen, want er is werk aan de winkel. Ik stap mijn bed uit en auw… ik voel het nog steeds. Wat gek? Ik heb helemaal niks raar’s gedaan. Ik knal een ontbijtje erin, kleed mij snel om in sportkleren en gooi mijn racefiets in de auto. Deze gaat voor een 1e beurt naar de fietsenmaker. Deze eenmaal afgeleverd, rij ik snel naar huis en stap (bepakt met mijn sporttas) op mijn gewone fiets om ook deze naar de fietsenmaker te brengen. Ik heb deze fiets al 3 jaar en heb er nog nooit een beurt aan laten doen. Ik krijg een leenfiets mee terug en rij snel naar de sportschool. Ik ben nog net op tijd en haast mij de les in. Als om 9 uur de les begint heb ik het idee dat ik er al een hele dag op heb zitten hahaha. Het is ruim 2,5 jaar geleden dat ik voor het laatst gebokst heb en ik moet zeggen het valt niet tegen. Ik merk dat mijn conditie in die 2,5 jaar echt wel vooruit is gegaan en dat ik alles net even langer kan volhouden. Om 10 uur stap ik vol energie de les uit… klaar om de rest van de dag te beginnen. 
Eenmaal thuis even een lekkere douche en omdat vriendlief ook vrij is, doen we even samen de boodschappen. Weer thuis begin ik aan het maken van granola voor mij en Celeste. Ik maak de berg granola in 2x en kan 2 potten vullen. Na het lunchen maken vriendlief en ik wat foto’s die ik nodig heb voor een instagrampost voor oordopjes. Het is een beetje lastig fotografie weer en het duurt even voordat ik in de juiste vibe zit. Uiteindelijk is het best aardig gelukt en kan ik de foto’s doorsturen naar het bedrijf. 
Door de nieuwsgierigheid van mij en de nieuwe functie van insta ben ik de rest van de middag bezig met vragen te beantwoorden en lekker een beetje dingen kijken op mijn telefoon. Easy going.
Aan het eind van de middag stappen Nicky en ik in de auto om eerst even mijn fietsen op te halen en om niet veel later naar het nieuwe huis van Celeste te rijden. Ze is blij met haar cadeautjes (de zelfgemaakte granola in pot was er 1 van) en zij trakteert ons op ‘hamburgers a la Cel’. Het is een supergezellige avond die we afsluiten met het kijken van de WK wedstrijd. Door de verlengingen wordt het redelijk laat voordat we thuis zijn. Oh oh dat wordt nog wat morgen.
Donderdag
En dan gaat om 6:10 uur alweer de wekker, oeioeioei. Op werk moet ik echt even op gang komen en het is gelukkig rustig als we beginnen. De dienst gaat redelijk snel voorbij en eenmaal buiten merk ik hoe warm het is. Ik moet eigenlijk hardlopen, maar ik heb eigenlijk heel de dag last van mijn voet gehad. Het is een soort van zeurderige pijn aan de onderzijde van mijn voet. van voor naar achter thv van mijn kleine teen. Daarnaast ben ik heel moe door de korte nachtjes en besluit om de interval te skippen. In plaats daarvan maak ik mijn verslag over de fietstocht van 130 kilometer. 
In de avond doe ik vrij weinig en ga op tijd mijn bed in, bekaf.
Vrijdag
Vandaag avonddienst en ik had de avond ervoor besloten om wel een wekker te zetten, maar pas op een tijd dat ik echt mijn bed uit zou moeten omdat ik anders te laat op werk kom. De wekker is niet nodig, maar het voelt zo heerlijk als ik pas tegen 10 uur wakker wordt. Ik was er echt even aan toe. Als ik wat eerder wakker was geworden had ik misschien nog een lesje bodypump gedaan (eigenlijk stond er HITT op programma, maar doordat de sportschool een zomerrooster heeft is deze komen te vervallen), maar dat gaat hem niet worden. Ik merk dat ik wel iets van sport wil doen en besluit om de stoute schoenen aan te trekken. Ik moet van die klikpedalen angst af en besluit om gewoon in de straat een beetje ermee te gaan aanklooien. Ik merk dat het eigenlijk best goed gaat en besluit om gewoon een rondje te gaan fietsen van 30kilometer. Het kan net qua tijd en zo kan ik nog beter ermee oefenen. Het gaat goed, kan nog net mijn voet lostrekken bij een lastige kruising en ben bijna thuis als het toch mis gaat. Ik wil stoppen bij een paaltje om een foto te maken, maar krijg mijn voet niet uitgeklikt. Ik had natuurlijk nog een slag kunnen maken om door te trappen, maar zo slim ben ik op dat moment even niet. BAM! Ik val met een harde klap op het asfalt. Mijn fietst ligt op mij en ik moet even moeite doen om mijn onderste voet uit te klikken. Gelukkig is alleen mijn knie (en mijn ego) een beetje geschaafd. 2 oudjes op de fiets vragen of het goed gaat en ik zeg ja hoor. Ik sta snel op en maak uiteindelijk de foto. Ik klik weer in en fiets snel naar huis. Ik voel een klein beetje mijn linkerhand en dan mijn linkerknie. De rest van de rit gaat het goed en uiteindelijk ben ik blij dat ik dit gedaan heb. En ach.. dat vallen dat hoort erbij.
Ik was uiteindelijk iets langer onderweg en moest uiteindelijk echt even haasten met alles wat ik nog moest doen. Dat lukte en ik was ook nog op tijd op werk. Daar merkte ik dat mijn knie steeds stijver begon te worden, maar ik moest genoeg lopen (ik kon amper zitten door de drukte) dus het had geen tijd om echt stijf te worden.
Zaterdag
WEEKEND! Nicky ging vandaag een dagcursus zeilen doen en ik had beloofd hem weg te brengen. De wekker ging dus al redelijk vroeg en hop de auto in. Het was een klein stukje rijden en vanaf Aalsmeer deed ik gelijk de boodschappen en maakte ik een salade voor later die dag. Ik deed wat huishoudelijke klusjes en uiteindelijk stapte ik om 13 uur in de auto om naar de fysio te gaan. Deze testte van alles aan mijn voet en kwam tot de conclusie dat er een irritatie is aan de aanhechting van de peesplaat aan het gewrichtje net onder mijn kleine teen. Hij had het nog nooit op die plek gezien, maar na alles getest te hebben moest dat het wel zijn. Hij zette de shockwave erop en ik kreeg het advies om veel te rekken. En whoop whoop ik mag gewoon lopen. Omdat ik in de ochtend was opgestaan met een stijve nek (andere kant dan de vorige keer van de vakantie) deed hij daar gelijk wat dryneedling.
Na de fysio reed ik naar Koudekerk om mee te kunnen varen met loopmaatje Ron en zijn gezin. We hadden allemaal lekkere hapjes, salade, bbq vlees, drinken enz aan boord en vaarde uiteindelijk via diverse plassen richting Aalsmeer om daar Nicky op te halen. 
Het was een heerlijke middag en avond en iedereen genoot met volle teugen op het water.
Zondag
De wekker ging alweer vroeg, want vandaag stond er een fietstour van Le champion op de planning. 80 kilometer bij de Westfriese Omringdijk met als startplaats Alkmaar. Deze tocht stond al geruime tijd in de planning en zou ik samen met Ramon fietsen. Ramon is de vriend van Linda en zij zou in de tussentijd samen met Nicky de winkels en terrassen van Alkmaar onveilig maken. Na wat heen en weer geplan, was het vandaag zo ver en met dit prachtige weer was het geen straf. Het hele verhaal van de fietstocht komt later online, maar ik kan vast meedelen, het was prachtig en de medaille is in the pocket.
Na het fietsen gingen we gezellig met zijn viertjes naar het mooie stadje Hoorn om daar eerst even een lekker ijsje te eten. Al wandelend liepen we door naar het IJsselmeer en deden we niet ver daarvan een drankje.
Rond 18 uur stapten we het heerlijke italiaanse restaurant Bella Italia aan de Roode steen binnen en werd het een mooie afsluiting van een TOP dag.
Rond 21 uur waren Nicky en ik thuis. Daar werd alles nog even opgeruimd, de tuin gesproeid, kocht ik een mooi cadeau voor mijzelf en stapte ik uiteindelijk ook nog maar even onder de douche (hahahaha vieze stinkerd ben ik af en toe ook 😛 ). Rond 22:30 uur ging het licht uit na dit fantastische weekend!
En nu is het alweer maandag, tijd om er weer een mooie nieuwe week van te maken, met als het goed is ook weer wat meer hardloopkilometers. Maak er in ieder geval wat moois van lieve mensen.
Leave A Reply