#Vakantiemodus AAN

Het was een week van aftellen, aftellen naar mijn vakantie en nu… terwijl ik dit schrijf lig ik heerlijk languit op mijn prachtige hotelkamer op het Griekse eiland Kos, na te genieten van de eerste dag hier. Tijd voor een terugblik op de afgelopen week. Veel leesplezier.

Maandag
Na het weekend gewerkt te hebben had ik vandaag heerlijk een vrije dag. Voor deze dag had ik eigenlijk weinig bijzonders gepland, behalve een duurloop van 24 kilometer. Een afstand die ik voor mijn blessure met gemak liep en waar ik nu echt wel een soort van tegenop zie. Stom he wat zoiets met je doet. Ik vind deze afstand nu gewoon op recht echt ver. Maar goed, als ik in September ruim 42 kilometer wil lopen zal ik toch weer langzaamaan aan deze afstanden moeten gaan wennen en het vertrouwen weer terug krijgen. Het vertrouwen dat ik dit kan en dat mijn lijf dit weer aan kan. In de ochtend hing ik nog een beetje voor de tv om uiteindelijk pas rond 13 uur de deur uit te stappen. Het begin ging moeizaam, ik had het warm en stopte uiteindelijk na 3 kilometer om mijn sleeves uit te doen en op te bergen in mijn camelbag. Zo dat is beter! Ik pakte daarna het ritme weer op en het lukte om steeds iets meer te ontspannen. Bij 6,2 kilometer stopte ik even bij het braassemermeer, de lucht zag er heel dreigend uit dus ik liep snel verder. Ik merkte dat het lopen steeds makkelijker begon te gaan en dat ik echt weer een beetje als ‘vanouds’ een duurloop deed, heerlijk! Inmiddels liep ik over de dijk richting Bilderdam waar ik een grasveldje met superschattige en nieuwsgierige geitjes passeerde. Die moesten natuurlijk wel even geknuffeld worden. De lucht werd steeds dreigender dus ik bleef niet al te lang hangen en genoot met volle teugen van de mooie omgeving. Een klein stukje langs een saai industriegebied waar ik merkte dat ik ineens forse wind tegen kreeg, huh? Ik had toch zo de route uitgestippeld dat ik geen wind tegen zou hebben? Nou ja, het was eigenlijk ook wel lekker verfrissend 😉 . Dwars door Papenveer op naar Ter Aar. Daar moest ik even wachten op de brug en merkte ik tijdens het stilstaan dat het echt een hoge luchtvochtigheid was, gadsie.. het zweet kwam ineens overal vandaan. Kletsnat liep ik daarna door richting Ter aar en begon bij 19 kilometer te versnellen. De benen voelde goed en het versnellen ging ook prima. Dit hield ik vol totdat ik thuis voor de deur stond met 24 kilometer op de teller. Yes! Wat een lekker gevoel.

De rest van de dag voerde ik (op wat boodschappen doen na) niet zo heel veel meer uit, ik was toch wel een beetje moe van de duurloop. Mijn lijf moet hier toch wel weer aan wennen blijkbaar. Ik bakte nog wel een bananenbrood als verassing voor vriendlief. Rond 20:30 uur bedacht ik mij dat er vanavond een kleine vergadering met gebak zou zijn van de atletiekgroep waar ik bij zit. Mijn vriend zei ‘ga nou maar’ en eigenlijk voelde het wel goed om even een stukje te fietsen. Even de benen losfietsen en inmiddels was ik ook wel over mijn vermoeidsdipje heen. De vergadering stelde uiteindelijk niet veel voor, maar het was wel even gezellig. En de taart? Die sloeg ik af. Ondanks dat ik hartstikke moe was viel ik niet in slaap. Gelukkig kon ik de dag erna uitslapen, want ik zou toch de nachtdienst in gaan.

Dinsdag
Ik weet niet meer hoe laat, maar ik ben in ieder geval in slaap gevallen. Tussendoor wel weer even wakker, maar uiteindelijk sliep ik lekker uit. Mijn benen voelde eigenlijk best oké naar gister. Natuurlijk voelde ik wel een klein beetje mijn achillespees, maar hij was in ieder geval niet stijf zoals voorheen. In de ochtend probeerde ik spelt rozijnen scones te maken, maar het leken eerder op spelt rozijnen koeken… oordeel zelf. 

Daarna maakte ik een ander baksel wat ik graag een keer wilde proberen, maar wat zo slecht voor je is. Dus ik dacht, als ik het nou voor de nachtdienst bak dan eet iedereen er een beetje van en eet ik niet alles alleen op 😉 . Terwijl de bodem stond af te koelen en ik mij aan het omkleden was om nog wat boodschappen te doen kreeg ik de vraag van het werk of ik vrij wilde. Uhm ja, daar zeg ik met nachtdiensten nooit nee tegen. Sterker nog het kwam eigenlijk best goed uit, alleen wat moet ik nu met die calorieënbom?? Ik maakte het gebak af zodat de chocola kon uitharden en kleedde mij om te gaan sporten.

Op de sportschool kreeg ik mijn nieuwe schema. Ik merkte dat ik de dag ervoor wel wat met mijn benen had gedaan, maar desondanks ging het sporten best goed. Ik werkte het leuke nieuwe schema af en ging met een voldaan gevoel naar huis.

Ik was zo benieuwd hoe het millionare’s shortbread met Tony’s zou smaken dat ik mijn nieuwsgierigheid niet kon bedwingen. Het smaakte heerlijk! Echt een aanrader. In de avond kwam er bezoek en kon ik ze mooi wat lekkers voorzetten 😉 . Dat wat overbleef ging in afsluitbare bak de koelkast in, morgen een nieuwe dag 😉

Woensdag
Vandaag dan de nachtdienst in, dus ik sliep enigszins uit en ging daarna met mijn stiefvader en moeder even wat halen bij de Ikea. Een keukenblad en ophangsysteem voor onder de oven. Deze staat nu nog steeds op een beetje een onhandige plek. Daarna schreef ik over mijn belevenissen tijdens de Zomeravondcup in Utrecht en kreeg ik een cameraploeg met een leuke boodschap over de vloer. Ik heb namelijk 2 kaartjes gewonnen voor de avondsessie tijdens het E.K. atletiek op donderdag 7 juli. Dit kreeg ik te horen in een videoboodschap te horen van niemand minder dan Churandy Martina, gaaf he! Hijzelf loopt die avond de 100 meter en Dafne Schippers zal als het goed is gaan knallen op de 200 meter die avond. Ondanks dat ik de hele dag er al zal zijn als vrijwilliger is het wel heel tof dat ik er nu ook als toeschouwer kan gaan zitten samen met mijn vriend. 

Daarna maakte ik mij klaar om naar Amsterdam te gaan. Daar zou ik meelopen met de Nike Run Club, maar eerst ging ik gezellig met een aantal eten bij SLA. Ik had daar nog nooit gegeten en omdat ik nu niet midden in de nachtdienst zat kon het ook. Anders was ik wel gaan rennen, maar niet mee gaan eten. Het eten was heerlijk en echt een aanrader als je van salade en groentes houdt.

Na ons buikje vol te hebben gegeten liepen we richting de Nike winkel in de Kalverstraat. Het zou vandaag niet gewoon een rondje met een pacer door Amsterdam zijn, maar vandaag zou niemand minder dan Marlou van Rhijn aanwezig zijn. Marlou van Rhijn won tijdens de paralympische spelen goud op de 200 meter en zilver op de 100 meter te winnen. En dit jaar zal zij in Rio haar titel gaan verdedigen. Superleuk dus. We wisten allemaal niet zo goed wat we zouden doen en stonden vol spanning te wachten. Uiteindelijk was Marlou er alleen om een interview te geven en om met ons op de foto te gaan. Ze zou niet meelopen of fietsen, stiekem wel een beetje jammer. Ik heb het interview opgenomen en zal proberen om deze aankomende week uit te werken. 

Na de vele foto’s vertrokken we richting het Vondelpark om daar een soort van Bootcamp te doen. Verdeeld in groepjes zodat we het tegen elkaar op konden nemen. Na 3 minuten planken, heel wat buspees en 20 sir-ups op full speed was het tijd om 500 meter te knallen. Vol het gas open voor een estafette. Ik merkte dat ik alweer redelijk afgekoeld was van het vele wachten tussendoor dus echt snel ging het niet meer. Daarna liep het allemaal nog wat uit, maar omdat ik ook nog moest werken was het iets voor 21 uur echt tijd om terug te lopen naar de Nike store. Gezellig samen met Wilbert en Marleen. Daarna haastjerepje met de metro en auto naar huis, full speed douchen om weer zoeffff naar het werk te vertrekken voor mijn nachtdienst.

Donderdag
Ohhhh wat duurde deze nacht lang! Ik schreef tussen alle drukke (ahum ahum) mijn raceverslag over de VU polderloop. Ik was blij toen ik weer richting huis mocht… eindelijk mijn bed in. Eenmaal weer wakker duurde het niet lang voordat vriendlief thuis was en de keuken in dook om een heerlijke lasagne te maken. In de avond deed ik niet heel veel en rond 22:40 uur vertrok ik richting Leiden voor mijn laatste nachtdienst voor de vakantie. Zo’n lekker gevoel.

Vrijdag
Ook deze nacht duurde lang… en ik had mij voorgenomen om van alles te doen als het rustig was, maar uiteindelijk keken mijn collega en ik een filmpje. Nou ja… ik luisterde met mijn ogen dicht 😉 . Toen de dagdienst eenmaal er was kon ik het keihard uitschreeuwen… IK HEB VAKANTIE! Wiehoeeee! Lekker!

Eenmaal thuis dook ik voor een paar uurtjes mijn bed in, ik merkte echter ondank de vermoeidheid dat ik in mijn hoofd bezig was met mijn koffer in te pakken. Ik sliep onrustig en was al na 3 uur wakker. Mede ook doordat ze buiten de heggen aan het snoeien waren en ik eerder het idee had dat ze IN de slaapkamer een heg aan het snoeien waren. 

Nadat ik enigszins opgestart was vertrok ik richting het dorp om daar bij de plaatselijke hardloopwinkel mijn nieuwe Garmin op te halen (oeps, i did it again). Zodra ik het bericht over deze Garmin 735XT had gelezen wist ik dat deze helemaal bij mij zou passen en dat ik hem gewoon moest hebben… Je kan er ongeveer alles mee, hij doet alleen nog net niet het huishouden voor je 😉 . 

Ik haalde de laatste dingetjes voor vakantie op het dorp en ging als een blij klein kind naar huis. Thuis merkte ik dat ik toch wel heel moe was en echt totaal geen fut meer had om te gaan fitnessen of om mee te lopen in de avond bij de midzomerloop in Leiderdorp. Ik gaf toe aan de vermoeidheid en bedacht alvast wat ik sowieso mee moest nemen in mijn koffer.

De koffer haalde ik samen met vriendlief in de avond uit de schuur, en meteen sprong de kat erop en zat ze mij echt zo aan te kijken….neeeee niet alweer weg 🙁 

ohwja en vandaag.. nog maar precies 100 dagen tot aan de marathon van Berlijn…. whaaaaa zo ver weg, maar toch ook alweer heel dichtbij. 

Zaterdag
Op tijd hadden mijn vriend en ik de wekker gezet, want er moest nog genoeg gebeuren. Althans… ik had een hoop te doen. Mijn vriend was zo klaar met het inpakken van zijn koffer… ik deed er uren over (ja i know, genant). En uhhm een koffer inpakken mag ik toch wel als een workout beschouwen he 😉 … Ik skipte de 2e keer fitness van deze week en ruimde samen met vriendlief het huis een beetje op en maakte we een lijstje met spullen die we toch nog even moesten kopen. Eigenlijk zou ik vandaag de ladiesrun in Katwijk lopen, maar omdat mijn hoofd er niet naar stond besloot ik deze te skippen. In de middag trok ik uiteindelijk mijn schoenen aan. Ik liep zo lekker in het Hollandse miezerweer dat ik besloot om de gemiste 6 kilometer van de dag ervoor aan de geplande 10 kilometer van deze dag te plakken. Eigenlijk had ik nog wel langer willen lopen, maar aangezien het al 17:30 uur was toen ik voor de deur stond besloot ik maar te stoppen. Mijn vriend stond al te kokkerellen en niet veel later zaten we aan een soort van Beef wellington, maar dan met gehakt ipv biefstuk erin, jammie! 

Rond 21 uur lagen we in bed, in de hoop in slaap te vallen, want om iets voor 1:00 uur zou de wekker alweer gaan.

Zondag
Het is niet lang geweest, maar halleluja ik heb in ieder geval iets geslapen vannacht. Maar toch was het wel erg vroeg toen de wekker ging. Snel aankleden, broodjes smeren, laatste spullen in de koffer en hop richting de bus. Om 2:21 uur vetrok de bus en iets voor 3 uur stonden we op Schiphol. Daar ging alles vlot en voordat ik het wisten zaten we aan een kopje thee bij de Starbucks achter de douane. Pickwick thee wel te verstaan, want de smaken die ze bij de Starbucks in NL hebben is nou niet bepaald my cup of tea. 

Om 4:30 uur stapten we het vliegtuig in en een klein half uurtje later vertrokken we vanaf de polderbaan richting Kos.

En nu typ ik dus dit weekoverzicht hier op Kos. Enigszins brak na de zeer korte nacht en een kleine siësta op het zonnebed vanmiddag, maar wel heerlijk zen! Lekker vanmiddag al in de zee gezwommen, oké geen hoogstaand niveau zwemmen, maar leuk genoeg om mijn nieuwe Garmin uit te testen. En we zijn nu net terug van een echt Grieks restaurant, waar ook de Grieken zelf eten. Niks geen toeristische tent, gewoon authentiek Grieks. Maar ohhh wat is het warm zeg! Vanmiddag was het iets van 36 graden en de komende dagen komt hier geen verandering in. Heerlijk! Alleen is het nu echt nog enorm wennen en omschakelen om te wennen aan deze warmte. Natuurlijk heb ik mijn loopspullen  al uit de koffer gehaald, maar eerst maar eens kijken hoe ik mij morgenochtend voel en of het qua warmte een beetje te doen is om te gaan lopen. 

Voor nu zeg ik kalinychta en duik ik lekker mijn bed in. Ik ga proberen om deze week wel iets online te plaatsen, maar zoals de meesten inmiddels wel weten ben ik niet iemand die allemaal artikelen al op voorhand geschreven heeft. Ik heb dus ook niks klaar staan voor aankomende week. Het wordt dus een verassing of er iets online komt 😉 , maar ik hoop dat jullie dat begrijpen. Als ik terug ben maak ik het ruimschoots goed 🙂 .

Hoe is bij jou gegaan deze week? Ben benieuwd. Ik zit in ieder geval mijn vakantiemodus AAN, kan die bij jou ook al bijna aan?