Hallo 1 November, hallo echt herfstweer. Daar waar ik de vorige blog eindigde met ‘Elk loopje geniet ik van, want het kan zomaar ineens de laatste zijn’, werd het deze maand de waarheid. Gelukkig wist ik nog wat kilometers te maken… tijd voor een terugblik op de maand Oktober.
Daar waar ik de maand vol met goede moed begon qua sporten, merkte ik al vrij snel dat het toch allemaal wel wat zwaarder ging in combinatie met het werk. Ik moest soms echt even bijkomen van een paar dagen werken en gaf daar dan ook maar even aan toe. Daarnaast kreeg ik wat last van een stijf linkeronderbeen, moest mij zelfs een keer op laten halen en hield daardoor wat meer rust tussendoor.
Ik liep uiteindelijk in totaal 5x hard en zette daarmee de teller op 24 kilometer. De intervallen werden tijdens de laatste loopjes wat korter (500 meter hardlopen – 1 minuutje wandelen), maar meestal wist ik nog wel een rondje van 5 kilometer te lopen. Dan gaat het niet hard, maar ach.. elke kilometer is er 1 hahaha. En weet je wat… ik heb van elke kilometer genoten en dat is volgens mij het allerbelangrijkste. Als het aan mij had gelegen had ik ook nog niet gestopt met het hardlopen, want het ging lichamelijk eigenlijk hartstikke goed, maar ja…
Fietsen
Dat werden alleen de noodzakelijke ritjes op de gewone fiets. Op de racefiets durf ik niet meer te stappen, veel te bang dat ik val. Mijn ‘oude’ fiets staat wel op zolder op de Tacx, maar deze stond tot een paar dagen geleden nog volledig ingebouwd met spullen voor de babykamer. Inmiddels is deze wel redelijk vrij komen te staan, maar ja… helaas… ik zal toch nog even moeten wachten.
Bolle Buiken Bootcamp
Whoop whoop nog steeds zo leuk om te doen. Helaas uiteindelijk maar 3x deze maand kunnen doen, want door het werk kwam het niet altijd lekker uit. Maar wat is dat toch een fijn uurtje. En ook al merkte ik dat bepaalde gewichten echt ineens zoveel zwaarder begonnen te voelen dan eerder, kwam ik er elke keer vol met energie van terug. Maar ook dit heb ik helaas on hold moeten zetten.
Wandelen
8 wandelkilometers liep ik deze maand. Althans de geregistreerde dan he 😉 . Het rondje door de ikea heb ik maar niet meegeteld, al waren dat ook aardig wat stappen hahahaha. Maar 8 kilometer, verdeeld over 2 rondjes van 4. 1x op een vrije dag tussendoor, waarbij ik wel echt behoefte had om mijn hoofd leeg te lopen, maar te moe was om hard te lopen en de andere gister nog. En een klein voordeel van deze rondjes, ze zijn samen met Nicky en dat is wel zo gezellig. Niet alleen goed dus voor mij, maar ook voor hem hahaha. En zo fijn, dit mag ik voorlopig nog steeds blijven doen en dat is wel fijn 🙂
En toen…
Graag had ik dus wel wat meer willen sporten, maar helaas… ik mag (voorlopig) sinds afgelopen dinsdag helemaal niet meer sporten. Tijdens een echo bij de verloskundige met bijna 31 weken bleek de kleine smurf ineens een stuk minder gegroeid te zijn (qua buikomvang) dan verwacht. Daar waar met de 20 weken echo alles nog perfect op middelste groeicurve zat, zat hij nu ineens met zijn buikje op de onderste groeilijn. Voor de rest zag alles er goed uit, maar moest ik in ieder geval gas terug gaan nemen mbt werken. Ik was toevallig die week al wat minder uurtjes per dienst gaan werken, omdat ik merkte dat 8 uur te zwaar begon te worden, maar dit moest nog minder gaan worden. Maar… ik mocht nog wel sporten, yes! Mits ik natuurlijk gewoon rustig aan zou doen en niet te gek. Toch voelde het een beetje als een domper… het ging zo goed.
Omdat het de verloskundige niet helemaal lekker zat wilde zij toch dat ik ook even gezien zou gaan worden door een gynaecoloog. En zo zat ik 5 dagen later in het ziekenhuis. Deze herhaalde de echo en helaas… ook zij kwam met dezelfde conclusie, hij groeit niet zo goed. Zij nam rigoureuzere stappen, ik moest per direct stoppen met werken… en helaas niet alleen met werken, maar ook met sporten! Hoogstens een rondje wandelen, maar niet te gek… kijk… beter iets dan niets 😉 . Daarnaast moest ik toch ook even aan het CTG (soort van hartfilmpje van de baby), bloed laten prikken, werd er een speciale echo aangevraagd (waarbij heel goed naar de doorbloeding van de placenta en navelstreng gekeken gaat worden) en diverse controles ingepland… uhhh oke. Het was ineens best veel info en voordat ik het wist zat ik met tranen in de wachtkamer te wachten op het CTG (K*T HORMONEN hahahaha). Na het CTG liep ik naar mijn werk (de spoedeisende hulp) en vertelde daar nog enigszins beduusd dat per direct mijn verlof was ingegaan. Maar goed.. alles voor de groei van de kleine.
En nu…
En nu zit ik dus thuis… is mijn verlof met 31 weken ingegaan en mag ik dus niet meer sporten. Voelt toch nog steeds een beetje gek…De babykamer is gelukkig zo goed als af, op wat kleine klusjes na dan. Alles moet nog wel gewassen worden, maar om dat nu al te doen, vind ik nog een beetje vroeg.
De komende tijd vermaak ik mij dus maar met een aantal boeken die ik nog wil lezen, Videoland & Netflix. Daarnaast heb ik nog wel wat ideeën voor deze blog, dus wie weet verschijnt er hier ook wel wat. De komende tijd zal ik ook regelmatig controles hebben in het ziekenhuis en kan ik dus niet zeggen wat er allemaal gaat gebeuren, we gaan het wel zien. Ik neem in ieder geval mijn rust, meer kan ik voor nu niet doen.
groei, kleintje, groei
2 Comments
Alle goeds Gaby, misschien nog een keertje een paar baantjes zwemmen heel voorzichtig. Het is zo heerlijk om je gewicht dan even niet te voelen.
Het gaat niet om het gewicht, maar om de intensiteit. Ik vrees dat de gynaecoloog zwemmen ook als sporten zal zien, maar ik zal het vragen