Instagrammend uhhh runnend door Utrecht

Zoals ik afgelopen zondag beloofd heb… hierbij eindelijk het verslag van de instarun Utrecht die ik inmiddels alweer 1,5e week geleden gelopen heb. En omdat het een instarun was, waarbij heeeeeel veeeeeellll foto’s gemaakt zijn, dit keer veel grote foto’s in het verslag 😉

Enige tijd voor deze loop kreeg ik de vraag of ik zin had om mee te lopen met een aantal loopmaatjes die ik voornamelijk ken via instagram. Een aantal daarvan kende ik alleen van online en had ik dus nog nooit in het echt gezien. Ook zaten er voor mij een aantal onbekende bij, maar goed…. Dat was voor mij geen belemmering om nee tegen deze uitnodiging te zeggen. Na wat voorpret via de app was het zondag 12 juli eindelijk zover.

De loop zou een beetje in het midden van het land plaatsvinden, dit was het makkelijkste omdat iedereen verspreid vanuit Nederland zou komen. Er werd gekozen voor Utrecht en als verzamelplaats een beachhouse bij de Haarrijnse plas. Dit zodat er eventueel bij mooi weer een verfrissende duik genomen kon worden.

Helaas hadden de weergoden ons geen blauwe hemel en een zonnetje gegund, maar wel een dik pak wolken, een harde bries en een tikkie benauwde lucht. Maar dit alles mocht de pret niet drukken….. ruim op tijd was iedereen aanwezig en werd er al druk gebabbeld en de eerste foto’s gemaakt. Want ja, er moest en zou tijdens en vooral na de loop natuurlijk wel een hoop gedeeld gaan worden op instagram….. het was niet voor niks een instarun ;-).

John had vooraf een mooie route uitgestippeld en enkel op Justin na, was deze route verder voor iedereen onbekend. Het zou een rondje van 8km worden, dus dat kon prima als uitlooprondje dienen na mijn enigzins mislukte intervaltraining eerder die ochtend.

Na een groepsfoto was het tijd om te beginnen en liep ik gezellig samen met Zelia voorop. We volgde het fietspad en john maande ons om naar rechts af te slaan. ‘ Uhhhh John, weet je dit zeker?? Want dit is niet geasfalteerd’ ‘Ja we gaan hier naar rechts, hmmmm oke’ . Dat is altijd toch weer even omschakelen, van asfalt naar een onverharde grassige ondergrond. Her en der wat gegrom over de ondergrond, maar rustig aan liep iedereen verder. Voordat we de weg moesten oversteken hebben we netjes op elkaar gewacht voordat we weer verder gingen. Onderling was er nogal wat verschil qua snelheden dus de snelste wachtte elke keer netjes totdat de iets langzamere bij een bepaald punt waren.

De omgeving waar wij liepen was prachtig en op een gegeven moment kwamen we uit bij het schattige dorpje Haarzuilen. Bij dit dorpje staat ook een kasteel Hiervoor moesten we wel even van de route afwijken en zouden we iets meer kilometers maken, maar dat had iedereen er wel voor over. Het was tenslotte over asfalt, dus altijd goed ;-). John vertelde dat de snellere best wel even vooruit mochten gaan, en tja… eigenlijk had ik wel zin om even een stukje te versnellen. Ingrid en Sjoukje hadden hier ook wel zin in en zoeffff daar gingen we. Even een stukje gas erop… Eenmaal bij het Kasteel aangekomen keken we onze ogen uit (ook al stonden we ere en stukje vanaf) wat een imposant gebouw. Terwijl we stonden te wachten op de rest konden we het natuurlijk niet laten om wat foto’s te maken.

De rest was inmiddels ook gearriveerd en begonnen ook druk foto’s te maken. Even een groepsfoto en toen gingen we rustig aan weer verder.

Dwars door een kersenboomgaard, inclusief schattig schaap die wel even geaaid moest worden, liepen we kilometer 8 tegemoet.

Daarna langs de geitenboerderij (waardoor we allemaal trek kregen in een heerlijk broodje geitenkaas) langzaamaan terug richting de Haarrijnse plas. Deze kon je al zien liggen, maar we moesten naar de andere kant om aan te kunnen schuiven bij de vooraf geregelde lunch.

De groep viel tijdens de laatste 2 kilometers een klein beetje uit elkaar, maar bij de finish (het beachhouse waar wij vooraf hadden afgesproken) moedigde iedereen elkaar aan om de laatste meters te lopen. Wat een toppers allemaal. En hoe cool… na de loop kregen we gewoon ook nog een echte medaille uitgereikt.

Daarna was het tijd voor een uitgebreide lunch, iedereen was hier inmiddels ook wel aan toe. Al snel kwamen de telefoons op tafel en werd de #instarunutrecht gevuld met mooie, leuke en grappige foto’s 🙂 . Helaas moest ik wat eerder weg, maar ik hoorde later dat de volgende keer Zelia het zal organiseren in Eindhoven. En wiehoeeeeee daar heb ik nu al superveel zin in!!

Iedereen die erbij was, bedankt voor de supergezellige loop! Helaas heb ik niet iedereen uitgebreid gesproken, alleen daarvoor al moet ere en volgende keer komen 😉 En Ilse en John… bedankt voor de TOP organisatie. Tot de volgende keer!

Ga jij de volgende keer ook mee? Zou ik wel gezellig vinden 🙂