Waar de maand Mei eigenlijk de maand van mijn Revanche op de Leiden marathon had moeten worden, werd het de maand met erbarmelijk weinig kilometers. En dat ondanks 1,5e week vakantie, oeps. Het was gewoon even niet mijn maand. Hoe en wat.. dat vertel ik je in deze blog.
Om maar gelijk met de deur in huis te vallen, ik kwam niet verder dan MAAR 55 kilometers met mijn hardloopschoenen aan. Natuurlijk mis ik de gezelligheid van de evenementen, maar bovenal was ik gewoon moe. Ik was niet vooruit te branden en kwam vaak niet verder dan een rondje van 5 kilometer. Rust is ook training zeggen er een hoop en 55km is beter dan niks, maar toch voelt het een beetje gek na maanden van ruim 200 kilometer. Mijn conditie holt op dit moment ook achteruit, ik ben wat aangekomen, helpt niet voor het lopen en zo ben ik een beetje in een zo’n negatief spiraaltje beland. En eerder wist ik mij uit dat negatieve spiraaltje te breken door allerlei mooie evenementen die er gepland stonden, maar ja… ik zie dit jaar echt niks meer doorgaan (sorry voor de negativiteit… of noemen we het realiteit?). Ik ga er wel uitkomen, alleen zal het denk iets langer duren dit keer…, maar goed dat ik het erken is stap 1 zullen we maar zeggen ;-).
Bijna alle loopjes liep ik in mijn uppie, behalve de allerlaatste van de maand Mei, die liep ik eindelijk weer gezellig samen met mijn loopmaatje Ron. Samen de virtuele RopaRun 5km van Team Hollander en zo liepen we een gezellig rondje door de polder langs zoveel mogelijk molens. Want tja, de medaille is in de vorm van een molen 🙂 . Natuurlijk met gepaste afstand, maar oh oh wat was het weer fijn om een keer samen met iemand op pad te gaan met het hardlopen. Feestje hoor en een klein beetje terug naar het pre-Covid19 tijdperk.
En dan het fietsen, dat was ook iets minder dan de vorige maand, maar nog steeds een mooi aantal kilometers van bijna 325km. En YES!!! Eindelijk was mijn nieuwe fiets daar en wat is het een beauty, i love it!!! Wat fietst deze LIV Langma met schijfremmen licht en wat remt dat soepeltjes. En dan die kleuren… in het ene licht is die paars en in het andere blauw, echt heel gaaf!
En whoop whoop ook met het fietsen maakte ik 2 gezellige tochtjes met anderen. 1 tocht van 85km samen met Leone en 1 van 72km met Everdien. Alles lekker op het gemakje en al kletsend, want er viel genoeg bij te kletsen. Aangezien de terrassen nog niet open waren, werd het of iets van een take-way tentje of het zelf meegebrachte krentenbolletje, stiekem ook best prima. Het fietsen in mijn eentje vind ik geen probleem, maar eerlijk is eerlijk.. ik vind het fietsen met anderen wel echt 10x zo gezellig. Op naar nog vele rondjes met anderen samen.
En alsof het niet op kon, stond ik 1x ook mijzelf in het zweet te werken op het parkeerterrein van de sportschool. Eindelijk had ik weer personal training van Dani en oei dat leverde gelijk 3 dagen flinke spierpijn op. Lekker hoor!
Verder had ik aan het begin van de maand heerlijk 1,5e week vakantie, even bijkomen na een gekke periode op het werk. Nog steeds is het daar nog niet helemaal zoals voorheen, maar het lijkt met de keer wel weer normaler en drukker te worden. Maar de vakantie was fijn! Eigenlijk bedoeld om maximaal uitgerust aan de start van de Leiden marathon te staan, maar nu werd het gebruikt om lekker te doen waar ik zin in had. Boekje lezen, puzzelen, series kijken, fietsen, hardlopen, luieren in de zon, heel veel opruimen en spullen wegdoen. Deze stayathome-vacation beviel mij prima en dat kwam ook wel mede door het prachtige weer. Maar ook doordat je toch niet echt ergens naar toe kon zorgde ervoor dat ik eigenlijk veel meer thuis was dan normaal en NIKS gepland had en dat was stiekem best lekker.
Als ik nu allemaal zo opsom valt het eigenlijk best wel mee en was het eigenlijk best een goede maand. Ik zag mijn loopmaatje en fietsmaatjes weer en ging weer samen met hun op pad. Ik had vakantie en het huis heeft een flinke voorjaarsschoonmaak gehad. Ik kreeg mijn nieuwe fiets en maakte daar al een hoop fijne kilometers op… en ach dat hardlopen… dat komt vanzelf wel weer. Iets met een boog en kan niet altijd gespannen staan, toch?
En nu is het alweer bijna 2 weken Juni en ga ik lekker door met goed naar mijn lijf luisteren en doen waar ik zin in heb. Heb ik zin om te lopen, dan ga ik lopen, heb ik geen zin.. ook goed. Niks moet, alles mag. Op naar een mooie maand 😉
Comment
Ik hoop dat je je mojo weer vindt. Het is een gekke tijd. Wees voorzichtig, want na Boston ging het ook anders. Toitoi