Happy New Year!! Op naar een sportief, blessurevrij, gezond, kilometervol, liefdevol en mooi 2017!
De laatste dagen van 2016 gingen in een treinversnelling tijd voor een terugblik op de laatste dagen van 2016.
Maandag
Afgelopen maandag poste ik mijn weekoverzicht aan het begin van 2e kerstdag. Ik dook daarna de sportschool in om nog even lekker mijn nieuwe schema af te werken. Het ging best lekker en ik vond het jammer toen het alweer 13 uur was en de sportschool ging sluiten.
Eenmaal thuis lekker een verfrissende douche om daarna nog even het huis een beetje op orde te maken terwijl vriendlief de keuken in was gedoken om vast wat voorbereidingen voor het avondeten te treffen. Mijn moeder en stiefvader kwamen gezellig aan het eind van de middag langs om van vriendlief zijn kookkunsten te smullen. Het werd een gezellige middag/avond waarbij meerdere gangen voorbij kwamen. Het smaakte allemaal heerlijk. Na afloop doken we nog op de bank voor een kerstfilm en merkte ik dat ik wel een beetje misselijk was…vast teveel gegeten dacht ik nog. Ik sloeg zelfs tony’s af… nou voor diegene die mij goed kennen weten dat er dan echt wel wat mis is. De film kreeg ik maar half mee, ik was zo moe en eenmaal klaar om naar bed te gaan werd ik steeds misselijker. Ik zat nog even met een spuugbakje op het toilet en ik hoefde niet veel te doen of er kwamen 3 enorme flinke golven uit. Voor mijn gevoel zat het gehele kerstdiner in die bak. Zo! Dat lucht op..
Dinsdag
Helaas bleef ik nog heel de nacht door spugen. Elk uur versleepte ik mijzelf en mijn kotsbak (die ik ook een aantal keer onderweg richting het toilet nodig had) mee naar de badkamer. Op een gegeven moment was het alleen maar gal en koste het zelfs teveel moeite om nog op te staan. Ik was zelfs zo ver heen dat ik er aan dacht om maar in de badkamer te gaan slapen, dit deed ik uiteindelijk niet en belande weer klappertandend in mijn bed. Oké dit kan niet van het eten alleen zijn… Ik zou eigenlijk samen met Ron en Hedwig gaan trailen in de Amsterdamse waterleidingduinen en waar ik aan het begin van de nacht nog dacht ‘komt goed, geen probleem’.. melde ik mij nu toch maar af. Dit ging niet, ik was echt ziek. Vriendlief moest helaas weer werken dus ik was heel de dag alleen thuis. Ik versleepte mij rond 12:30 uur van bed naar de bank en ohwneeee niet weer spugen… helaas.. wederom kwam er weer een golf uit en om niet teveel in details te treden van onderen was het nu ook feest. BAH! Ik wist tussendoor nog een kop thee te zetten en de rijstewafels uit de kast te halen voordat ik weer moest. Daarna settelde ik mijzelf met thee en rijstewafels op de bank en leek het even klaar met de narigheid. Ik durfde nog niet te vroeg te juichen, maar vanaf dat moment bleef alles wat ik at en dronk (en dat was amper iets, maar goed) erin. Ik had wel episodes met warm/koud.. viel in slaap tijdens een film die ik aan het kijken was en vond het teveel moeite om zelfs het licht aan te doen toen het donker in huis werd. Kortom ik was echt ziek. Toen vriendlief thuis was had hij gelukkig wat crackertjes gekocht en omdat ik ineens trek had in een waterijsje had hij ook een raketje meegenomen. Dat beetje suiker met later nog een bouilliontje zorgde ervoor dat ik mij iets minder slap voelde. Ik stapte vroeg onder de wol en viel zo in slaap.
Woensdag
Ik had heel de nacht doorgeslapen en voelde mij gelukkig alweer een stuk beter. Ik voelde niet meer zo gloeiend warm aan als de dag ervoor en had ook alweer energie. Mijn maag voelde nog wel wat van streek, maar alles bleef erin. Ik besloot om de afspraak met de personal trainer maar even te cancelen, dat zou toch niks worden op deze manier. Ik regelde vanuit huis wat zaken die nog gedaan moesten worden (yes, eindelijk is het rolluik voor de slaapkamer besteld), zorgde voor lege wasmanden en keek wat tv. Zonde van mijn vrije dagen, maar het was even niet anders.
Donderdag
Whoop whoop, ik voelde mij echt weer een beetje als vanouds.. ondanks een beroerde nacht qua slaap. Ik had zo’n zin om te gaan lopen en vond het zo jammer dat ik de trail run gemist had dus ik besloot een soort van mini-trail in de ‘achtertuin’ hier te doen. En ohhhh wat was het koud! De thermometer gaf -2 aan, maar door de mist voelde het zoveel kouder. Het zag er wel echt prachtig uit buiten zo met al die rijp op de bomen en struiken en het mystieke van de mist.
Ik heb van elke kilometer genoten, maar ik kon merken dat ik toch kortdurend ziek was geweest, het voelde wel een stukkie zwaarder dan normaal. Ik had daarom ook bewust lekker rustig aan gedaan, maar boy… wat was dit genieten.
Na het lopen een heerlijke warme douche om vervolgens boodschappen te doen en richting Amsterdam te vertrekken. In Amsterdam wilde ik graag wat dingen passen en eventueel kopen in de ASICS winkel en als ik nog tijd over had zou ik nog even gezellig bij Petra een thee-tje doen. Het verliep allemaal voorspoedig en ging ik met een goed gevulde tas richting Petra. Ohwja en mocht je nog in de buurt zijn van de ASICS winkel, er is al uitverkoop 😉
Na 2 koppen thee vertrok ik weer terug richting de auto om vriendlief van zijn werk op te halen om zo gezellig weer samen terug naar huis te gaan. In de avond had ik niet veel zin om achter de laptop te kruipen, dus keken we de serie nieuwe buren seizoen 2 verder en ging ik op tijd naar bed.
Vrijdag
Vandaag moest ik weer aan het werk en dit keer in plaats van de IC een dagje op de SEH. Het was een bezig dagje, waarbij ik amper zat en bijna 8 uur lang dus op mijn benen stond. Ik was best wel een beetje moe toen ik naar huis reed, maar er stond nog een 15 kilometer duurloop op de planning. En met nog 100 dagen tot aan de marathon…. hup hup. Ik had afgesproken met Henny dat ik zou kijken hoe het zou gaan en in ieder geval 10 kilometer zou proberen te lopen om er dan eventueel nog een lus van 5 kilometer aan te plakken. Ik ging in ieder geval met goede moed op pad en achteraf gezien was al dat getwijfel nergens voor nodig, want het ging superlekker! Dit was eindelijk weer zo’n loop waarin alles klopte. En ondanks dat ik het merendeel zelfs in het donker liep vond ik dat niet eens erg. Na ruim 15 kilometer kwam ik met een grote glimlach thuis en zat vriendlief al op mij te wachten om te gaan beginnen met koken. Perfect!
Zaterdag
Oudjaarsdag, en vandaag wederom 15 kilometer op schema. En omdat ik vandaag een avonddienst had, moest dit in de ochtend gebeuren. Het kostte enige moeite om mijn bed uit te komen en ik sprak met mijzelf hetzelfde riedeltje als de dag ervoor af… minimaal 10 kilometer. Daarnaast wilde ik het gelijk combineren met het halen van de allerlekkerste appelbeignets van Alphen dus moest ik via de bakker naar huis. De eerste kilometer moest ik even op gang komen, maar daarna ging het eigenlijk best wel goed. Ik had wel een wat hogere hartslag dan de avond ervoor, maar dat is voor mij redelijk normaal bij een ochtendloop. Het was enorm mistig, maar dat gaf ook wel weer mooie plaatjes onderweg.
De kilometers verliepen voorspoedig en ik kwam met 14 kilometer bij de bakker uit. Daar duurde het even voor ik aan de beurt was, maar uiteindelijk ging ik met een doosje vol de deur uit. De laatste 1,5 kilometer werd natuurlijk ook, ondanks de doos in mijn hand, hardlopend afgelegd. Appelbeignets-express Gaby is coming your way!
Vriendlief had in de tussentijd de andere boodschappen gehaald en zo kon ik na een lekkere douche aanschuiven aan een heerlijke lunch inclusief appelbeignet 😉 . Om 14:15 uur stond mijn collega voor de deur om samen richting mijn voorlopig laatste avonddienst op de IC te gaan. Ik begin vanaf maandag op de SEH om daar ook de opleiding te gaan volgen. Uiteindelijk kom ik dan wel weer terug op de IC, maar dat zal zeker 1,5 a 2 jaar duren. Het voelde dus toch wel een beetje als een gekke dienst, maar mijn lieve collega’s van die avond zorgde voor een onvergetelijk mooi einde van de dienst inclusief kinderchampagne en lieve persoonlijke boodschap. De nachtdienst was gelukkig eerder waardoor ik en mijn collega weer ruim op tijd naar huis konden en ik iets voor 23 uur binnen stapte. Zo kon ik nog even gezellig samen met vriendlief tv kijken voordat we konden aftellen naar het nieuwe jaar
3-2-1
Zondag
GELUKKIG NIEUWJAAR! Na wat telefoontjes liepen we naar buiten waar onze beide buren al allerlei mooi vuurwerk stonden af te schieten. Ook ik had vuurwerk, jajaja.. wel 1 sterretje hahaha.
We stonden gezellig met een clubje buren buiten te kletsen totdat al het vuurwerk op was. Daarna vertrok iedereen wel een beetje naar binnen en zochten wij ook ons bed op.
En wat is dat dan toch lekker, wakker worden zonder wekker. Voor mijn gevoel had ik een halve dag geslapen, maar het was maar iets van 6 uurtjes. Uiteindelijk viel ik weer in slaap en werden het er 8 hahaha. Mijn vader en stiefmoeder zouden vandaag langskomen, dus na een ontbijtje begonnen vriendlief en ik een beetje met opruimen van het huis en wilde we de trapleuningen eindelijk ophangen. Alleen waar is het ophangmechanisme gebleven??? Tja… ken je dat.. alles ligt klaar, alleen mis je net dat ene essentiële onderdeel waardoor je niet verder kan. In de tussentijd kreeg ik een appje van mijn vader dat mijn stiefmoeder ziek was en dat ze dus niet kwamen. Jammer. Vriendlief besloot wel om het draadjesvlees te gaan maken wat 5 uur in de oven moest staan dus schoot hij even de keuken in en deed ik wat andere burgerlijke klussen in huis. De kerstboom had wel zijn beste tijd gehad en de pot begon ook ineens water te lekker dus snel werd deze afgetuigd en in de tuin gedropt.
Ineens schoot mij iets te binnen waar de doos met die ophangdingen kon zijn en jawel… daar waren ze! De leuningen konden dus uiteindelijk toch aan de muur en zo werden er gelijk nog wat andere klussen van de lange kluslijst afgestreept.
Tussendoor keken we wat afleveringen van de Amerikaanse expeditie robinson (survivor) en was het dus al met al een relaxte productieve dag. Een echte zondag, maar dan even zonder hardlopen of fitness.
Aankomende week begin ik met het voorwerken voor de opleiding tot SEH verpleegkundige, ik ben heel benieuwd hoe dat allemaal gaat verlopen, maar 1 ding weet ik wel… ik heb er superveel zin in!
Ohwja en een terugblik op 2016 en vooruitblik op 2017 komt, zoals jullie inmiddels wel gewend zijn van deze amateuristische blogger, later dan gepland… ik hoop daar komende week tijd voor te hebben 🙂 . Maarrrrr ik ben wel heel benieuwd wat jullie plannen zijn voor 2017.. en wat jullie hoogtepunt was van 2016.
2 Comments
Heel veel succes bij je nieuwe uitdaging op het werk! Ook dit gaat jou gewoon lukken!
Wat heerlijk te lezen hoe jij dit allemaal doet! Veel is ook zo herkenbaar! Leuk je opleiding bij de SEH! Ben benieuwd naar je verhalen straks! Ik ga je volgen!