Week 15: ik ben er klaar voor

Oh my, terwijl ik dit zit te typen ga ik over ongeveer 2 uur richting Schiphol. Eindelijk is het zover… ik vertrek naar Boston. Whaaaaa zo spannend. Maar goed, zoals beloofd vandaag nog een terugblik op de 1e 4 dagen van deze week. Veel leesplezier en voordat ik het vergeet.. nog enorm bedankt voor alle lieve berichtjes, appjes, kaartjes, telefoontjes enz die ik tot nu toe al heb mogen ontvangen.

Maandag
Na een beroerde nacht sta ik eigenlijk best wel beroerd op. Ik word al hoestend en proestend wakker, het snot druipt uit mijn neus en voel mij alsof er een vrachtwagen over mij heen is gereden. Shit…, maar ik heb nog 1 week tot aan de start van de marathon, beter nu dan over een week. Ik probeer positief te blijven en hoop dat het niet erger wordt dan dit en vanaf nu elke dag beter gaat. Ik moet vandaag naar werk, maar sta gelukkig niet aan bed. Ik weet niet of het anders verantwoordt was geweest. Ik heb een cursusdag en kan dus ongegeneerd snotteren en een paar pakjes zakdoeken erdoorheen jagen. Ergens aan het eind van de ochtend neem ik toch maar even paracetamol in en tegen de tijd dat we naar huis mogen voel ik mij al iets beter. Eenmaal thuis haal ik een pakketje op, rommel nog een beetje in de tuin en duik niet veel later de keuken in. In de avond kijk ik samen met Nicky naar een serie en duik al vroeg mijn bed in.

Dinsdag
Het duurde even voor ik in slaap viel op maandag, maar ik maak uiteindelijk een goede nacht. Ik voel mij al een stukje beter en besluit om gewoon wel te gaan werken. Het is mijn laatste werkdag voor mijn vakantie en het is een lekker dienstje. Als ik om 16 uur naar buiten stap kan ik maar 1 ding denken… YES! VAKANTIE!! Heerlijk! Ik rij allereerst naar de diëtist in Leiden. Ze geeft mij wat tips voor na de marathon en daarna rij ik terug naar huis. Daar haal ik eerst nog even de boodschappen en eenmaal thuis duik ik meteen de keuken in.

Ik kom er achter dat het vandaag international unicorn day is en tja hoe kan ik dat beter ‘vieren’ dan door mijn marathon shirts te laten showen. Ik heb een t-shirt en een hempje laten ontwerpen door Nicky (zo is hij toch een beetje mee) en laten bedrukken door ikbdruk.nl . Waarom beiden?? Omdat het qua weer alle kanten op kan. Helaas lijkt het erop dat ik beter een regenjasje had kunnen laten bedrukken, maar ik houd goede moed 😉

We kijken wat serie’s en op de een of andere manier heb ik ineens behoorlijk wat energie waardoor ik veel te laat ga slapen.

Woensdag
Mijn 1e officiële vakantiedag is aangebroken, maar uitslapen is er vandaag niet bij. Nicky zijn auto moet naar de garage en omdat hij geen leenauto krijgt rijden we met 2 auto’s er naar toe en neemt hij mijn auto mee naar het werk. Eenmaal thuis kan ik het 1e wasje ophangen en gaat de 2e aan. Verder begin ik vast wat spulletjes bij elkaar te rapen die sowieso mee moeten naar Boston.

Na een lekker ontbijtje trek ik uiteindelijk mijn hardloopschoenen aan voor een 12 kilometer wisselduurloop. Het is echt nog een soort van koud door de harde oostenwind en ik ben blij met de keuze om toch een broek en lange mouwen aan te doen. Het lopen gaat een tikkie moeizaam, zeker aan het begin. Als ik een foto wil maken langs het kanaal fietst er een dame langs. Ze kijkt een beetje vreemd naar me, maar fietst gelukkig door. Toch komt ze ineens teruggefietst om te kijken wat ik aan het doen ben. Ze was bang dat ik verward was (uhhh hoezo?? koekoek) hahahahaha en steekt een heel verhaal af. Heel lief hoor, maar ik denk alleen maar… ja hallo ik wil door hahaha. Ze gaat uiteindelijk weg en ik maak de foto voor die dag.

Ik vervolg mijn weg en kom met 12 kilometer mijn straat in gerend. Daarna stap ik snel onder de douche en voorzie mijzelf van een heerlijke lunch. Met het boek van Abdi en in de zon eet ik de broodjes op. Ik geniet even lekker van het zonnetje, maar moet nog wat dingen doen buitens huis. Eerst fiets ik even naar mijn moeder om schoenen te zoeken, maar helaas kan ik ze niet vinden. Daarna fiets ik naar een tankstation waar een pakketje is bezorgd en dan haal ik nog een laatste boodschap en fiets ik naar huis. Onderweg spot ik echt superschattige babyeendjes en moet ik echt even stoppen.

Ik fiets daarna snel door, want Nicky staat al voor de deur te wachten om zijn auto weer op te halen. Niet veel later ben ik weer thuis en kan ik het pakketje open maken. Het zijn schoenen van 361 (de Nemesis) die ik mag gaan testen en uitproberen. 

Samen met Nicky maak ik het eten en in de avond schrijf ik eindelijk het verslag over de kwart marathon van Rotterdam.

Donderdag
Vandaag probeer ik wel een beetje uit te slapen en dit lukt een klein beetje. Aangezien ik heel slecht ben met koffers inpakken begin ik er al een beetje aan. Door de enorm wisselende weersvoorspellingen vind ik het nog moeilijker en pak alvast in waarvan ik zeker weet dat handig is. Ik ga het hele huis door en ruim ondertussen ook een hoop dingen op. Op een gegeven moment vind ik even genoeg en trek ik mijn hardloopschoenen aan voor het laatste rondje op Nederlandse bodem.

Het is een 8 fartlekrun en oh my het gaat zo lekker! Please laat mij deze benen ook aankomende zondag hebben. Ik geniet met volle teugen en het besef komt steeds meer binnen dat het eerstvolgende rondje in Amerika zal zijn.

Als ik thuiskom ruim ik snel nog wat op en spring onder de douche. Mijn moeder is er even en brengt mij een uurtje later even naar de bushalte om de bus richting schiphol te pakken. Ik moet naar Amsterdam en reis dan via schiphol met het ov. Morgen moet ik er pas echt zijn om te vliegen, maar toch kriebelt het al. Bij Amsterdam zuid stap ik eruit en wandel ik rustig naar de kapper. Er gaat weer een klein stukje vanaf en we hebben het over het trouwen en mijn haar. Met een verfriste coupe ga ik de deur uit en staat Nicky al op mij te wachten. We gaan lekker eten bij Loetje en proosten op een goede reis en een mooie tijd in Boston.

Na het eten gaan we weer naar huis en staat niet veel later Gerard van Wijk voor de deur met een tasje wat in mijn koffer erbij moet voor hem. Hij heeft namelijk alleen handbagage en ik waarschijnlijk wel wat ruimte over. We kletsen nog even en daarna ga ik aan de slag met mijn koffer. Nicky helpt een beetje, maar merendeel doe ik zelf. Ik ga veel te laat slapen, maar met de gedachten dat ik de dag erna kan uitslapen is dat niet erg.

Vrijdagochtend
Ik slaap oké en voel mij echt goed als ik wakker wordt. De verkoudheid is zo goed als weg (oke er is nog steeds meer snot dan normaal, maar het is niks ivm afgelopen maandag), hoesten doe ik eigenlijk niet meer en ik heb er zin in. Ik ben al voor de wekker wakker en bel nog even naar Nicky om hem te spreken voordat ik vlieg. Wat blijkt, hij is gewoon thuis vandaag. Hij werkt in de ochtend thuis en brengt mij daarna als verrassing naar schiphol. Zo lief. Na een ontbijtje haal ik de laatste boodschapjes, gooi dit in de koffer en doe hem dicht! Zo, ik ben er klaar voor!

En nu… 
En nu is het bijna tijd om naar Schiphol te gaan waar ik met een hoop bekenden om 17 uur naar Boston zal vliegen. Als het goed is landen we dan om 18:30 uur lokale tijd in Boston en heb ik niet heel veel plannen meer om daarna te doen. Via instagram zal ik jullie op de hoogte houden van alles en ik probeer alles te onthouden voor een mooi verslag na afloop.

Boston here i come